Έμμεση παραδοχή της εκβιαστικής πολιτικής που εξακολουθεί να ασκεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) σε βάρος της Ελλάδας (αλλά και της Κύπρου), πέντε χρόνια μετά την υποταγή της χώρας στις εντολές της τρόικας, στην οποία μετέχει η Τράπεζα, αποτελεί η απάντηση του προέδρου της Mario Draghi στην από 28.10.2014 ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με τους όρους αγοράς ελληνικών κρατικών τίτλων στη δευτερογενή αγορά. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ αντιπαρέρχεται σιωπηρά την καταγγελία του ευρωβουλευτή ότι η συμπεριφορά της Τράπεζας συνιστά νεοαποικιοκρατική πρακτική και ουσιαστικά επιβεβαιώνει ότι πέντε χρόνια μνημονίων δεν έχουν οδηγήσει στη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους και δεν έχουν αποκαταστήσει την πιστοληπτική ικανότητα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι ότι στο αρχικό κείμενο της ερώτησης γινόταν λόγος για "νεοαποικιοκρατικό εκβιασμό", αλλά ο Πρόεδρος της αρμόδιας Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου αρνήθηκε να τη διαβιβάσει στην ΕΚΤ, αν ο Κώστας Χρυσόγονος δεν δεχόταν προηγουμένως να αλλάξει τη λέξη "εκβιασμός" με την λέξη "πίεση". Τους Ευρωπαίους ιθύνοντες φαίνεται πως δεν τους ενοχλεί να τους αποκαλούν "νεοαποικιοκράτες", αλλά μόνο "εκβιαστές".

Ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης και της απάντησης:

Ερώτηση µε αίτηµα γραπτής απάντησης Ζ-000031/2014 προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα -Άρθρο 131 του Κανονισµού

Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)

Θέµα: Λανθάνουσα νεοαποικιοκρατική πίεση σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου

Στη συνέντευξη Τύπου της 2ας Οκτωβρίου 2014, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Mario Draghi δήλωσε ότι χρεόγραφα δανειακών εγγυήσεων (Asset-Backed Securities) της Ελλάδας και της Κύπρου θα αγοράζονται από την ΕΚΤ υπό την προϋπόθεση να λαµβάνονται συγκεκριµένα µέτρα που θα ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο και επιπλέον, οι χώρες αυτές να βρίσκονται υπό συνεχές καθεστώς προγράµµατος µε την Ευρωπαϊκή Ένωση

(http://www.ecb.europa.eu/press/pressconf/2014/html/is141002.en.html).

Ερωτάται η ΕΚΤ σε ποιον κανόνα δικαίου στηρίζεται η διάκριση αυτή και µήπως µε τον τρόπο αυτό επιχειρείται να ασκηθεί σιωπηρή νεοαποικιοκρατικού τύπου πίεση σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, εκ µέρους της ΕΚΤ, προκειµένου να παραµείνουν επ' αόριστον σε καθεστώς µνηµονίου, στερούµενες έτσι πρακτικά την εθνική τους κυριαρχία.

Απάντηση ΕΚΤ προς Ευρωβουλευτή Κ. Χρυσόγονο:

Αξιότιμο μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κύριε Χρυσόγονε,

Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας, την οποία μου διαβίβασε στις 28 Οκτωβρίου 2014 ο κ. Roberto Gualtieri, πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής.

Η απόφαση της ΕΚΤ να εφαρμόσει ειδικούς όρους για τις αγορές τίτλων εκδοθέντων έναντι περιουσιακών στοιχείων (asset-backed securities) και τις αγορές καλυμμένων ομολογιών, που προέρχονται από την Ελλάδα και την Κύπρο, αντανακλά προβληματισμούς στο πλαίσιο της άσκησης της νομισματικής πολιτικής και της διαχείρισης κινδύνων λόγω του γεγονότος ότι αυτά τα περιουσιακά στοιχεία δεν πληρούν τα κριτήρια καταλληλότητας.

Τα προγράμματα αγορών αποβλέπουν στην ενίσχυση του μηχανισμού μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής και στη διευκόλυνση της παροχής πιστώσεων προς την οικονομία της ζώνης του ευρώ, οδηγώντας έτσι σε χαλάρωση της κατεύθυνσης της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ. Είναι επομένως επιθυμητό τα προγράμματα να περιλαμβάνουν το σύνολο της ζώνης του ευρώ. Δεδομένου ότι τα περιουσιακά στοιχεία που προέρχονται από την Ελλάδα και την Κύπρο δεν πληρούν επί του παρόντος τα ελάχιστα όρια πιστοληπτικής διαβάθμισης που προβλέπονται για τα προγράμματα αγορών του Ευρωσυστήματος, το Διοικητικό Συμβούλιο έχει καθορίσει μια πρόσθετη δέσμη όρων για τα περιουσιακά στοιχεία των δύο αυτών χωρών προκειμένου να επιτευχθεί ισοδυναμία κινδύνων.

Η απαίτηση συμμόρφωσης προς ένα ενδεδειγμένο ευρωπαϊκό πρόγραμμα προσαρμογής είναι παρόμοια με την απαίτηση που εφαρμόζεται στην αναστολή του ελάχιστου ορίου πιστοληπτικής διαβάθμισης ως κριτηρίου καταλληλότητας εξασφαλίσεων όσον αφορά περιουσιακά στοιχεία που εκδίδει ή εγγυάται το Ελληνικό ή το Κυπριακό Δημόσιο. Με την απαίτηση αυτή διασφαλίζεται ότι το Διοικητικό Συμβούλιο παραμένει σε θέση να αξιολογεί την πιστοληπτική ικανότητα του κράτους ως εκδότη και εγγυητή περιουσιακών στοιχείων. Αυτό το δεύτερο στοιχείο θεωρείται σημαντικό και για την καταλληλότητα των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται σε οριστικές αγορές.

Με εκτίμηση,

Mario Draghi