-    Πώς αποτιμάτε τη χθεσινή διαδικασία που είχε πάρα πολύ ενδιαφέρον έτσι όπως εξελίχθηκε και για τα θεσμικά αλλά και για τα πολιτικά συμπεράσματα; Πείτε μας, για να μπούμε σε ειδικότερα θέματα, μια γενική αποτίμηση της διαδικασίας της ψήφισης. Ψηφίστηκε το πολυνομοσχέδιο, αυτό είναι σημαντικό και αρνητικό βέβαια.

Αρνητικό βέβαια. Κάθε μνημονιακός νόμος που ψηφίζεται είναι αρνητικό. Και νομίζω ότι έτσι πρέπει να το προσεγγίζουμε και όχι όπως μας το παρουσιάζουν. Δηλαδή, δεν είναι το τέλος του μνημονίου. Ουσιαστικά αυτός ο νόμος μας εισάγει πιο βαθιά σε μια νέα μνημονιακή εποχή. Περί αυτού πρόκειται. Και αναφέρομαι σε όλες αυτές τις ρυθμίσεις για τα εργασιακά, για τα επικουρικά ταμεία, για τις ομαδικές απολύσεις, όλα αυτά που αφορούν τους επαγγελματίες και έχουμε εξηγήσει πολύ αναλυτικά τις προηγούμενες μέρες. Κορυφαίο ζήτημα, βέβαια, είναι το μεγάλο κόλπο γύρω από την υπόθεση των τραπεζών. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε μέσα από ένα πολυνομοσχέδιο μια τόσο μεγάλη επίθεση πάνω στο δημόσιο πλούτο. Γιατί αυτό γίνεται αυτή τη στιγμή. Γίνεται μια βίαιη αναδιανομή εις βάρος του δημόσιου πλούτου και υπέρ των παλαιών διοικήσεων των τραπεζών.

-    Το έχει καταλάβει αυτό ο κόσμος κ. Σκουρλέτη; Γιατί εμφανίζεται όλο αυτό το πράγμα ως εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, για να λειτουργήσει η οικονομία κλπ, κλπ. Έχει καταλάβει ότι στην πραγματικότητα 10 δισ. ευρώ χαρίζονται στους ιδιοκτήτες των τραπεζών;

Αυτός είναι και ο λόγος που μας έκανε να υποβάλλουμε την πρόταση μομφής.

-    Ειδικά για το θέμα των τραπεζών, έτσι;

Ακριβώς. Και ταυτόχρονα να δώσουμε, έστω την ύστατη στιγμή, ένα χρονικό περιθώριο στο ελληνικό Κοινοβούλιο έχοντας, τη δημοκρατική υποχρέωση απέναντι στη λειτουργία του Κοινοβουλίου, να δώσουμε τη δυνατότητα να γίνει μια παραπάνω συζήτηση.

-    Δηλαδή, αν γινόταν δεκτή η πρόταση, η συζήτηση θα ήταν επί του νομοσχεδίου και πάλι στην πραγματικότητα, έτσι δεν είναι; Θα παρατεινόταν για άλλες τρεις μέρες η συζήτηση για το νομοσχέδιο;

Ακριβώς. Με αιχμή τις τράπεζες, αλλά η συζήτηση εκ των πραγμάτων θα πήγαινε και στα άλλα ζητήματα. Αυτό φοβήθηκε η κυβέρνηση, γι’ αυτό έκανε ότι έκανε, ήταν έκδηλος ο εκνευρισμός, φάνηκε με τις αντιφατικές τοποθετήσεις του κ. Σταμάτη, της προεδρεύουσας εκείνη τη στιγμή και όσων ακολούθησαν από τον κ. Βενιζέλο. Από το πρωί, αν παρακολουθήσει κανείς τα διάφορα πάνελ, γίνεται μια συστηματική προσπάθεια, όχι να τοποθετηθούν πάνω στην ουσία των ζητημάτων, όχι να πάρουν θέση πάνω στο θέμα των τραπεζών. Αυτό πάνε να το σκεπάσουν, να το περάσουν στη ζούλα. Αυτή ήταν άλλωστε η τακτική όλων των προηγούμενων 7 μηνών στο πολύ σημαντικό θέμα για το γάλα, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι είναι ένα μπροστά στα άλλα τα πελώρια.

Νομίζω ότι αυτό έσπασε με την πολιτική πρωτοβουλία που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι ένα κέρδος, γιατί πολιτικοποιεί την αντιπαράθεση, διαμορφώνει μια συνείδηση στον κόσμο, πηγαίνοντας προς τις εκλογές.

-    Προσπαθώ να το εξηγήσω. Ήταν επιλογή μακράς… η στάση του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή; Σκληραίνει τη γραμμή του, σκληραίνει την τακτική του απέναντι στην κυβέρνηση εν όψει των εκλογών; Δηλαδή, θα δούμε και άλλες παρόμοιες κινήσεις εντός και εκτός Κοινοβουλίου τις επόμενες μέρες;

Ήταν μια σκληρή κόντρα απέναντι σε μια σκληρή πολιτική. Και αυτό πρέπει να καταλάβουμε. Η «σκληρότητα» της αντιπολίτευσης, θα έλεγα, η βαθιά πολιτικοποίηση της αντιπαράθεσης είναι ανάλογη της βαρβαρότητας των μέτρων και της σημαντικότητάς τους. Αυτό κάναμε. Αλλά, επαναλαμβάνω, στις 25 Μαΐου θα βρεθούμε αντιμέτωποι, πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό μας. Υπάρχει  μια ατομική και μια συλλογική ευθύνη. Δεν μπορεί, λοιπόν, η ελληνική κοινωνία να μην γνωρίζει τι προσπαθήσαμε, και τελικά καταφέραμε. Εκεί, λοιπόν, αποσκοπούσαν οι χθεσινές πρωτοβουλίες.

Για εμένα εκείνο που δεν έχει προηγούμενο είναι η παντελής απουσία του κ. Σαμαρά. Δεν τι να πει κανείς ότι είναι υποτίμηση προς το Κοινοβούλιο;…

-    Πώς το εξηγείτε αυτό; Θα μπορούσε να χθες να βγει να θριαμβολογήσει. Να πει τι ωραίο νομοσχέδιο, τα καταφέραμε, βγαίνουμε από το  μνημόνιο, δίνουμε και 450 - νομίζω μειώθηκαν κατά 75 εκατομμύρια από ότι είδα στο νομοσχέδιο - … Δεν θα μπορούσε να βγει με ρόλο ηγεμονικό, με το στυλ που έχει το κάπως περίεργο; Γιατί το απέφυγε;

Ή αδυναμία είναι, αιφνιδιασμένος από την πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ ή υποτίμησε. Αλλά και τα δύο νομίζω ότι είναι πολύ κακά για τον ίδιον. Δεν τον τιμούν. Τον χαρακτηρίζουν. Δεν μπορώ να το προσεγγίσω αλλιώς.

-    Δεν ξέρω κι αν τον τιμά τελικά η παράδοση των ηνίων της συζήτησης στον Βενιζέλο και με τον τρόπο που το χειρίστηκε ο κ. Βενιζέλος Δεν ξέρω τι χαρακτηρισμούς να αποδώσω .. Ήταν πολύ σκληρός και οξύς και εμφανίστηκε σαν να εκπροσωπεί τον ίδιο τον Σαμαρά, αδειάζοντας τον υπουργό Προεδρίας, στενό συνεργάτη, σύμβουλο του κ. Σαμαρά παλαιά από την ΠΟΛ.ΑΝ. Δεν ξέρω σαν εικόνα πώς σας φαίνεται;….

Νομίζω ότι όλα αυτά πια είναι ο επίλογος μιας μακρόχρονης διαδρομής του ΠΑΣΟΚ και ουσιαστικά η πλήρης ταύτισή του, η πλήρης δορυφοριοποίησή του στο άρμα της Ν.Δ. ή εν πάση περιπτώσει, στο άρμα των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Γιατί όταν σε τόσο κορυφαίες μάχες εμφανίζεσαι, όπως εμφανίστηκε ο κ. Βενιζέλος, δεν μπορείς πια να υποστηρίξεις ότι πας για κάποιο άλλο σχήμα, μιλάς για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ, για την ΕΛΙΑ, ή όπως αλλιώς να το πούμε. Μάλλον αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι πάνε να κρυφτούν και να κρύψουν αυτή την πλήρη πλέον μετάλλαξη ιδεολογικοπολιτική και στρατηγική που έχουν υποστεί.

-    Τη στάση του κ. Παπανδρέου πώς την κρίνετε και πολιτικά αλλά και ως προς το συγκεκριμένο, ως προς τη στάση για τις τράπεζες αλλά και ως προς τα εσωτερικά προβλήματα του ΠΑΣΟΚ που είναι κόντρα ανοιχτή και με χαρακτηρισμούς…,

Ανεξάρτητα η στάση αυτή και με ό,τι τις προηγούμενες μέρες διέρρεε το περιβάλλον του κ. Παπανδρέου σε σχέση με τις τράπεζες, πρέπει κανείς να το αξιολογήσει, αξίζει να το επισημάνει, νομίζω ότι ο κ. Παπανδρέου επιβαρύνεται με τόσα όλο το προηγούμενο διάστημα ώστε είναι πολιτικά αναξιόπιστος. Άρα θα έβλεπα και μια προσπάθεια προσωπικής διάσωσης, να διασώσει ό,τι μπορεί. Για να παίξει κάποιο ρόλο ο κ. Παπανδρέου στην επόμενη φάση προφανώς έπρεπε να βρει κάποια στιγμή να διαφοροποιηθεί πολιτικά. Άρα το ερώτημα είναι, μπορεί τελικά ο Γ. Παπανδρέου να παίξει κάποιο ρόλο πια; Δεν το νομίζω.

Για τις εκλογές

Ο κόσμος δεν πρέπει να περιμένει μόνο τις εκλογές.  Διότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι ανατρεπτικό, αν προηγουμένως έχουν διαμορφωθεί οι κατάλληλοι κοινωνικοί όροι. Αν έχει δημιουργηθεί μια ψυχολογία μεγάλης νίκης, αν υπάρχουν διεργασίες πολιτικές και κοινωνικές που να το στηρίξουν αυτό το αποτέλεσμα.

-    Αυτό δεν είναι δική σας δουλειά να το κάνετε;…

Είναι αμφίδρομη η σχέση. Βεβαίως μπορεί κανείς να εντοπίσει και ευθύνες του πολιτικού φορέα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά νομίζω ότι είμαστε αντιμέτωποι και με χαρακτηριστικά και βιωματικές προσεγγίσεις της ελληνικής κοινωνίας απέναντι σε όλο αυτό το φαινόμενο της κρίσης το οποίο πηγαίνει πολύ μακριά.,..

-    Οι στόχοι που έχετε βάλει για τις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές εκλογές παραμένουν;…

Νομίζω ότι θα είναι ένα αποτέλεσμα το οποίο θα είναι εφαλτήριο της μεγάλης ανατροπής.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ