Η νομοτεχνική βελτίωση με ημερ. 19.3.2014, με την οποία επιχειρήθηκε αιφνιδιαστικά η αντικατάσταση του εδαφίου 1β του άρθρου 19 του ν/σ του Εσωτερικών "Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνική Ένταξη", εξέτρεψε τη συζήτηση της Ολομέλειας της Βουλής από τα επείγοντα ζητήματα της κοινωνικής ένταξης, και πιο συγκεκριμένα, από την αναζήτηση ενός επαρκούς θεσμικού πλαισίου για την προστασία των μεταναστών που υφίστανται αυθαιρεσίες κρατικών λειτουργών και εγκλήματα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά. Την ίδια στιγμή, άνοιξε το δρόμο προς τη θεσμοποίηση των αδικημάτων αυτών, διά της τιμωρίας των θυμάτων που δεν θα καταφέρουν να αποδείξουν το αληθές των καταγγελιών τους. Εύλογα, λοιπόν, οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατήγγειλαν την επίμαχη διάταξη ως ακύρωση στοιχειωδών εγγυήσεων του κράτους δικαίου και ως απόπειρα θεσμοποίησης του ρατσισμού (βλ. ενδεικτικά: Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, "Τροπολογία ρατσισμού και ατιμωρησίας", 19.3.2014).

Η εν λόγω διάταξη ωστόσο υποστηρίχτηκε από τον υπουργό Εσωτερικών και βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, μεταξύ άλλων και με βάση τα αναφερόμενα σε κοινή ανακοίνωση των ΠΟΑΣΥ και ΠΟΑΞΙΑ (ημ. 20.3.2014). Στην ανακοίνωση των δύο Ομοσπονδιών επισημαίνεται ότι "οι Έλληνες αστυνομικοί βιώνουν σε όλη τους την έκταση τέτοιου είδους ψευδείς καταγγελίες, σε καθημερινή σχεδόν βάση, από παράνομους μετανάστες, οι οποίοι ενεργούν έτσι συνήθως καθοδηγούμενοι με σκοπό να διασφαλίσουν την παραμονή τους στην χώρα μας, χωρίς περαιτέρω επιπτώσεις ή συνέπειες γι’ αυτούς. Αντίθετα, οι καταγγελλόμενοι αστυνομικοί ταλαιπωρούνται άδικα επί μήνες ή χρόνια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υπηρεσιακή, αλλά και οικογενειακή τους ηρεμία".

Σε ανάλογο μήκος κύματος, και παραγνωρίζοντας την έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και τη "συγγνώμη" του απελθόντα Αρχηγού του Λιμενικού για τα γεγονότα στο Φαρμακονήσι, ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Προσωπικού Λιμενικού Σώματος που επικαλείται η κυβέρνηση προς στήριξη της επίμαχης διάταξης αναφέρει τα εξής: “Τόσο τα τελευταία περιστατικά όσο και τα προηγούμενα κατέδειξαν την αδυναμία του κράτους να προστατεύσει τα εντεταλμένα όργανά του που στην προσπάθειά τους να εκτελέσουν το καθήκον τους, κάτω από αντίξοες εργασιακές συνθήκες, βρίσκονται εκτεθειμένα αλλά και πολλές φορές κατηγορούμενα για αδικήματα πέραν και έξω από τη λογική και τη συμπεριφορά τους”.

Επειδή κατά τη διαδικασία ακρόασης φορέων στο πλαίσιο της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής (21.2.2014) δεν παρέστησαν εκπρόσωποι των συγκεκριμένων ενώσεων για να θέσουν υπ' όψη των βουλευτών ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, και επειδή το ίδιο αυτό ζήτημα ανέκυψε ουσιαστικά μετά την κατάθεση της επίμαχης "νομοτεχνικής βελτίωσης" του άρθρου 19 του Κώδικα Μετανάστευσης.

Επειδή η προαναφερθείσα ανακοίνωση δεν βρίσκεται πλέον στην ιστοσελίδα της ΠΟΑΣΥ, και επειδή η Ομοσπονδία ζητά με νεότερη ανακοίνωσή της από την πολιτεία "να θωρακίσει το λειτούργημα του Αστυνομικού με σεβασμό στις αρχές του κράτους δικαίου, μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες" (21.3.2014, Ανακοίνωση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού).

Επειδή η ιστοσελίδα της ΠΟΑΣΥ φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, ομιλία της βουλευτή της ΝΔ Φωτεινής Πιπιλή στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης για την αντιμετώπιση του ρατσισμού στην Αστυνομία, όπου αναφέρεται εύλογα πως "η επίδραση από τη δημοσιότητα που παίρνουν ανάλογες καταδίκες (ενν. παρανομούντων ενστόλων) βοηθούν πολύ την ηγεσία της Αστυνομίας, τους αξιωματικούς, να ερευνήσουν και να τιμωρήσουν παραδειγματικά τους εμπλεκόμενους σε ρατσιστικές πράξεις αστυνομικούς".

Επειδή η μη καταγραφή κρουσμάτων ρατσιστικής βίας με δράστες ένστολους και η ανοχή σε τέτοιου είδους κρούσματα αποτελούν φαινόμενα που τεκμηριώνονται σε εκθέσεις ανεξάρτητων αρχών, εγχώριων και διεθνών οργανώσεων (Συνήγορος του Πολίτη, Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, Διεθνής Αμνηστία), όπως εξάλλου και η προτροπή ενστόλων σε τέτοιου είδους συμπεριφορές (βλ. περιοδικό HotDoc/Δεκέμβριος 2013 και σχετική ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ 20.12.2013), ενώ αντίθετα δεν υπάρχει καμία γνωστή τεκμηρίωση κρουσμάτων ψευδών καταγγελιών μεταναστών σε βάρος αστυνομικών.

Ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί:

1.  Ποια κρούσματα ψευδών καταγγελιών μεταναστών σε βάρος ενστόλων έχουν καταγράψει οι Αρχές από το 2010 μέχρι σήμερα; Ποια είναι η συχνότητα του φαινομένου; Ποιος είναι ο μέσος χρόνος διερεύνησης τέτοιων καταγγελιών;

2. Ποιες είναι οι καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος ένστολων για αυθαίρετη και παράνομη άσκηση βίας σε βάρος μεταναστών, και δη με ρατσιστικό κίνητρο, στο διάστημα 2010-2013; Πόσες άδεις παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους έχουν εκδοθεί στο ίδιο διάστημα;

3. Πώς ερμηνεύεται το γεγονός ότι, με βάση την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για τη ρατσιστική βία (2013), από τις 22 καταγγελίες σε βάρος ενστόλων το 2012, διερευνήθηκαν εν τέλει μόνο οι 6, γεγονός που εξάλλου διαψεύδει τους ισχυρισμούς περί “βιομηχανίας ψευδών καταγγελιών”; Πού αποδίδεται η απόκλιση στα στοιχεία που δίνει για το 2012 η Ελληνική Αστυνομία, όπου καταγράφονται 84 περιστατικά βίας με πιθανολογούμενο το ρατσιστικό κίνητρο, ενώ με δική του έρευνα για την ίδια χρονιά ο Συνήγορος του Πολίτη τεκμηριώνει 253;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Βασιλική Κατριβάνου

Νίκος Βούτσης

Θοδωρής Δρίτσας

Χρήστος Καραγιαννίδης

Σοφία Σακοράφα

Αφροδίτη Σταμπουλή

Δημήτρης Τσουκαλάς