Ο κίνδυνος πολέμου στην Ουκρανία και ο διαμελισμός της χώρας εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την ειρήνη και για την ευημερία των λαών της Ευρώπης. Η ελληνική κυβέρνηση είναι, για μια ακόμη φορά, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ουραγός των εξελίξεων.

Η επίσκεψη Βενιζέλου στην Ουκρανία, που ήρθε να καλύψει την απουσία της ελληνικής προεδρίας από τις εξελίξεις, ήταν μόνο για επικοινωνιακή χρήση και δεν είχε καμία ουσιαστική συμβολή αναφορικά με την επίλυση της κρίσης. Την ίδια στιγμή, ο Έλληνας ΥΠ.ΕΞ δεν είπε λέξη για τη συμμετοχή στην νεοσυσταθείσα ουκρανική κυβέρνηση νεοναζιστικών μορφωμάτων που προωθούν την κατάργηση μειονοτικών δικαιωμάτων, ούτε καταδίκασε τις επιθέσεις σε ιστορικά κτήρια, μνημεία, αλλά και σε πολίτες της χώρας. Είναι σαφές πλέον ότι παραβιάζονται στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα πολιτών της Ουκρανίας. Η πρότασή του για παροχή οικονομικής βοήθειας με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, όπου μάλιστα η Ελλάδα θα συνδράμει με την «τεχνογνωσία» της, δείχνει την απερίγραπτη ανεδαφικότητα των προτάσεων και των πρωτοβουλιών της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης.  Δεν μπορεί ο Υπ. Εξ. της χώρας να λειτούργει ως «εντολοδόχος» ισχυρών γεωπολιτικών συμφερόντων και χρηματοπιστωτικών δυνάμεων.  

Η Ευρώπη δεν μπορεί να βρεθεί στο κέντρο ενός νέου Ψυχρού Πολέμου. Πρέπει να διασφαλιστεί η ειρήνη, η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, η ανεξαρτησία της και η ασφάλεια των πολιτών της, χωρίς ζώνες επιρροής και ξένους προστάτες, με βάση μια βιώσιμη δημοκρατική, πολιτική λύση στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Ο κυρίαρχος λαός της Ουκρανίας πρέπει να είναι εκείνος που θα αποφασίσει για το μέλλον του, σε συνθήκες ειρήνης και δημοκρατίας και η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να υπηρετήσει αυτήν την αναγκαιότητα στους διεθνείς οργανισμούς που συμμετέχει.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ