17/02/2014
Συμπολίτες και Συμπολίτισσες,
Φίλες και φίλοι, Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ξεκινάμε σήμερα, από το κέντρο της Αθήνας μια πορεία νίκης. Μια πορεία ελπίδας. Μια πορεία ανατροπής. Ανατροπής όλων εκείνων των πολιτικών που εδώ και τέσσερα χρόνια ακυρώνουν τις ζωές μας. Ανατροπής όλων εκείνων των πολιτικών της δήθεν σωτηρίας που εδώ και τέσσερα χρόνια έχουν αλώσει κάθε κοινωνικό, εργασιακό δικαίωμα, κάθε δικαίωμα μας στην ίδια τη ζωή.
Σήμερα μονάχα για παράδειγμα η κυβέρνηση κλείνει παντού τις μονάδες του ΕΟΠΥΥ. Καταργεί την πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα. Εγκαταλείπει στην τύχη τους χιλιάδες ασθενείς συμπολίτες μας. Την ίδια στιγμή οδηγεί στην ανεργία χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους, με το πρόσχημα της «κινητικότητας» και στο όνομα της «διαθεσιμότητας». Χρησιμοποιεί τούτη η κυβέρνηση μια νέα γλώσσα. Μια νέα γλώσσα στην υπηρεσία όμως μιας παλιάς, γνωστής ιδέας. Της πολιτικής, κοινωνικής και εργασιακής οπισθοδρόμησης. Της καταστροφής κάθε κοινωνικής κατάκτησης. Κάθε προόδου που κερδήθηκε με αίμα και αγώνες.
Το πρότυπο αυτής της κυβέρνησης των κκ Σαμαρά και Βενιζέλου είναι λοιπόν η επιστροφή στο παρελθόν. Εκείνο του 19ου αιώνα. Της εποχής του Καρόλου Ντίκενς. Της ανασφάλιστης εργασίας. Της παιδικής εκμετάλλευσης. Του στραγγίσματος της εργατικής δύναμης. Του παντοδύναμου εργοδότη. Του αδύναμου εργαζόμενου. Είναι επίσης το πρότυπο της αποικιοκρατίας. Των υπόδουλων κρατών. Των κρατών χωρίς ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Είναι, τέλος, το πρότυπο της κυριαρχίας μιας μικρής μειοψηφίας, πλούτου και εξουσίας, σε βάρος των πολλών. Του 1% σε βάρος του 99%.
Και οι κκ Σαμαράς και Βενιζέλος είναι οι γνησιότεροι εκφραστές αυτού του προτύπου. Του προτύπου που θέλει όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις κοινωνίες της Ευρώπης με μειωμένο μισθό, με μειωμένη ασφάλιση, με μειωμένα δικαιώματα. Με μειωμένη αξιοπρέπεια.
Εμείς θέλουμε, γνωρίζουμε και μπορούμε να ξαναδώσουμε την αξιοπρέπεια στο λαό μας. Να ξαναδώσουμε στους πολίτες τη ζωή που τους κλέβουν με τα μνημόνια εδώ και τέσσερα χρόνια. Γνωρίζουμε και μπορούμε να ασκήσουμε διαφορετική πολιτική. Διαφορετική διοίκηση.
Μας λένε, φίλες και φίλοι: «Δεν έχετε εμπειρία. Δεν έχετε γνώση. Δεν μπορείτε να διοικήσετε το δήμο της Αθήνας ή την περιφέρεια Αττικής». Τους απαντάμε: Πράγματι. Δεν έχουμε εμπειρία. Είμαστε άσχετοι με τις τεχνικές της μίζας, της αρπαχτής, της εξυπηρέτησης των εργολαβικών συμφερόντων. Αλήθεια είναι. Γιατί εμείς έχουμε ένα διαφορετικό πρότυπο για την Αυτοδιοίκηση. Που τη θέλουμε πραγματική Αυτοδιοίκηση. Και όχι ετεροδιοίκηση, όπως είναι σήμερα.
Έχουμε ένα διαφορετικό πρότυπο για τη διακυβέρνηση. Ένα πρότυπο εξουσίας από τον λαό, με τον λαό, για τον λαό. Ένα πρότυπο με τους πολίτες ενεργούς. Κυρίαρχους στις πόλεις και στη χώρα τους. Και όχι με τους πολίτες – κουκιά. Ή τους πολίτες – ψηφοφόρους. Ή τους πολίτες – πελάτες.
Συμπολίτες και Συμπολίτισσες, Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Έχουμε μπροστά μας ενενήντα μέρες για να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά. Ενενήντα μέρες για να δείξουμε ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Ενενήντα μέρες για να ακυρώσουμε πρότυπα σαν αυτό που υπηρετούν οι κκ Σαμαράς και Βενιζέλος. Μέσα σε ενενήντα μέρες μπορούμε να δείξουμε ότι η αλληλεγγύη, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ισότητα, η ελευθερία, η δημοκρατία δεν είναι έννοιες στα χαρτιά. Αλλά πυξίδες για ένα νέο ηθικό παράδειγμα άσκησης πολιτικής.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Έχουμε μπροστά μας ενενήντα μέρες για να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε και τον δήμο του Πειραιά και τον δήμο της Αθήνας και την Περιφέρεια Αττικής. Γιατί ο δρόμος ο δικός μας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, Ο μοναδικός δρόμος για μια κυβέρνηση της Αξιοπρέπειας, περνάει και μέσα από την Περιφέρεια Αττικής και μέσα από τον Δήμο Αθήνας και από τον Δήμο Πειραιά.
Περνά από αυτές τις πολιτικές μάχες – τις μάχες των μαχών - που θα κρίνουν και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ για μια νέα διακυβέρνηση της χώρας αλλά κυρίως που θα κρίνουν το μέλλον της χώρας. Γιατί ο δικός μας δρόμος για να ξαναστηθεί η χώρα στα πόδια της. Για να πάρουμε πίσω στα χεριά μας τις ζωές μας, περνά από τις μάχες της τοπικής αυτοδιοίκησης και των ευρωεκλογών, οι οποίες δεν πρέπει να χαθούν.
Μάχες στις οποίες δεν περισσεύει κανείς και καμία. Μάχες που πρέπει να δώσουμε μαζί, ενωμένοι σαν μια γροθιά. Συλλογικά. Συντροφικά. Με συνέχεια, συνέπεια και σταθερότητα, όπως κάνουμε πάντοτε. Γιατί μπροστά μας καραδοκούν Λαιστρυγόνες. Έτοιμοι να διαστρεβλώσουν κάθε λέξη μας. Να εκμεταλλευθούν κάθε στραβοπάτημά μας. Με μονταζιέρες, παραπληροφόρηση και πρόθυμα, διαπλεκόμενα ΜΜΕ στη διάθεσή τους.
Δεν έχουμε λοιπόν την πολυτέλεια της εσωστρέφειας. Γιατί έχει σημάνει η ώρα της Δημοκρατίας, Η μεγάλη ώρα της Αριστεράς. Η ώρα που περίμενε αλλά δεν πρόλαβε να ζήσει ο καπετάν Γιαννούτσος, ο τελευταίος μαυροσκούφης του Άρη, που έφυγε από κοντά μας μόλις χθες. Η ώρα για την οποία έδωσαν τη ζωή τους οι χιλιάδες μάρτυρες της Αριστεράς. Της εθνικής αντίστασης. Του ΕΑΜ. Της ΕΔΑ. Της γενιάς του 114. Του Πολυτεχνείου. Της Γένοβας και των πλατειών. Από το προσκλητήριο αυτό δεν πρέπει να λείψει κανείς. Γιατί πρέπει να φανούμε αντάξιοι του χθες. Και μπροστάρηδες του σήμερα. Το οφείλουμε στο λαό μας. Στους νέους και τις νέες. Στους άνεργους. Στους συνταξιούχους. Στους αγανακτισμένους και τους αποφασισμένους να διεκδικήσουμε ξανά τις ζωές και τις πόλεις μας! Το οφείλουμε εν τέλει σε μας τους ίδιους, στα παιδιά μας!
Και σας το λέω Και θα το πράξουμε! Και Θα νικήσουμε! Στις 18 Μάη θα νικήσουμε στις 25 Μάη θα νικήσουμε. Τρεις κάλπες μια επιλογή θα νικήσουμε.
Καλούς αγώνες!
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,
Η μάχη την οποία καλούμαστε να δώσουμε αυτόν τον Μάιο στο επίπεδο του Δήμου της Αθήνας, στο επίπεδο της Περιφέρειας και στο επίπεδο της Ευρώπης, είναι μία μάχη κρίσιμη.
Τέσσερα χρόνια επιβίωσης μέσα στην μνημονιακή πραγματικότητα, έχουν έρθει τα πάνω-κάτω στις ζωές μας. Από την πρώτη στιγμή μας παρουσίαζαν το «Μνημόνιο ως ευλογία» και την κοινωνική εξαθλίωση ως «προϋπόθεση για να εξαγνιστούμε για τις αμαρτίες μας»! Μας παρουσίασαν την καταστροφή ως μονόδρομο και την ίδια στιγμή κατηγορούσαν εμάς ως καταστροφολόγους.
Τον Μάιο κλείνουμε τέσσερα χρόνια ενός μακρύ χειμώνα, από τότε δηλαδή που η κυβέρνηση Παπανδρέου υπέγραψε το πρώτο Μνημόνιο και καταδίκασε την ελληνική κοινωνία.
Τον Μάιο του 2014 ο ελληνικός λαός έχει μία μοναδική ευκαιρία.
• Να οδηγήσει τη συσσωρευμένη οργή που δικαιολογημένα νιώθει σε αποτελεσματική δύναμη εκθρόνισης του φθαρμένου πολιτικού προσωπικού, που τόσα χρόνια εξυπηρέτησε τα συμφέροντα των λίγων.
• Να μετατρέψει την αγανάκτησή του, σε φωνή δημιουργίας, δημοκρατίας και ανατροπής.
Γιατί οι εκλογές και η έκφραση του λαού, των πολλών, είναι αυτό που τους τρομάζει. Και το μήνυμα που θα στείλουμε από τις γειτονιές της Αθήνας, από τις πόλεις και τα χωριά της Περιφέρειας, από κάθε γωνιά της Ευρώπης θα είναι ξεκάθαρο. Θα σας νικήσουμε! Όχι για να σας αντικαταστήσουμε και να έρθουμε εμείς στα πράγματα, αλλά γιατί οι ανάγκες των πολλών είναι πάνω από τα κέρδη των λίγων!
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,
Οι δημοτικές εκλογές στην Αθήνα είναι μία δύσκολη και κρίσιμη μάχη.
Ξέρουμε ότι θα μας στήσουν παγίδες και θα προσπαθήσουν να μας φτιάξουν μία εικόνα που να ταιριάζει στα δικά τους μέτρα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ήδη εργάζονται ακατάπαυστα για να μας βάλουν σε ένα καλούπι που να θυμίζει τους εαυτούς τους. Και για να το κάνουν αυτό θα σπαταλήσουν πολύ χρόνο μαζί με τα επικοινωνιακά τους επιτελεία, πολύ περισσότερο από ότι διέθεσαν για να λύσουν τα προβλήματα των κατοίκων της πόλης μας.
Εμείς το κάνουμε σαφές! Δεν είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό με το οποίο έχτισαν τις πολιτικές τους καριέρες. Δεν είμαστε φτιαγμένοι από τη λάσπη και τα τούβλα του δικού τους συστήματος. Όλοι και όλες εμείς είμαστε φτιαγμένοι με τις αξίες της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης, της συμμετοχής και της δημοκρατίας.
Μας κατηγορούν ως παιδιά του κομματικού σωλήνα τα παιδιά του μνημονιακού σωλήνα. Αυτοί που με τις πράξεις τους ως δήμαρχοι ή ως βουλευτές όχι επικύρωσαν την πολιτική του Μνημονίου και την υπερασπίστηκαν ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Έχει το θράσος ο κ. Καμίνης να παρουσιάζεται ως ακομμάτιστη και αυτοδιοικητική επιλογή. Αυτός ο οποίος όταν κέρδισε τις εκλογές το 2010 πανηγύριζε με τον Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος δήλωνε ότι η «νίκη Καμίνη αποτελεί την καλύτερη ένδειξη νομιμοποίησης της δικής του πολιτικής».
Η σημερινή δημοτική αρχή του κ. Καμίνη εφάρμοσε κάθε απόφαση της κυβέρνησης για περιορισμό της χρηματοδότησης στην τοπική αυτοδιοίκηση, για απολύσεις, διαθεσιμότητες και περικοπές. Σήμερα έχει το θράσος να παινεύεται για την οικονομική εξυγίανση που πέτυχε.
Να μας απαντήσει: Πώς νιώθει που οι υπηρεσίες του Δήμου δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις στοιχειώδεις ανάγκες των πολιτών σε μία περίοδο που τις έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ; Ο κ. Καμίνης οφείλει να απολογηθεί για τις επιλογές του στον λαό της Αθήνας.
Όμως η μάχη του φθαρμένου μνημονιακού προσωπικού που παλεύει να διατηρήσει κάποιο θώκο στην κεντρική πολιτική σκηνή συμπληρώνεται και με τον κ. Σπηλιωτόπουλο και με τον κ. Κακλαμάνη.
Ο κ. Σπηλιωτόπουλος μας υποσχέθηκε «μία Αθήνα αναβαθμισμένης αισθητικής». Αλήθεια, όταν ψήφιζε ως βουλευτής όλες τις μνημονιακές επιταγές, δεν αναρωτήθηκε τί επιπτώσεις θα έχουν οι επιλογές του στην αισθητική της Αθήνας; Η Αθήνα κ. Σπηλιωτόπουλε δεν είναι μόνο η εικόνα της, την οποία σκοπεύετε να ντύσετε με ένα ιλουστρασιόν περιτύλιγμα. Η Αθήνα είναι κυρίως οι άνθρωποί της. Αυτοί που έχασαν τις δουλειές τους, που έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους, αυτοί που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους και αυτοί που καταδικάσατε με την ψήφο σας στο κοινωνικό περιθώριο. Αυτή την Αθήνα μπορείτε να προσποιείστε ότι δεν την βλέπετε, αλλά αυτή η Αθήνα δεν ξεγελιέται με επιφανειακές υποσχέσεις.
Όμως και ο κ. Κακλαμάνης παρά την απόρριψή του από τους Αθηναίους δημότες το 2010 έρχεται να διεκδικήσει τον Δήμο της Αθήνας πιστεύοντας πως είναι ιδιοκτησία του. Υπάρχουν όμως λόγοι κ. Κακλαμάνη για τους οποίους χάσατε το 2010. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι επί των ημερών σας επιχειρήσατε να θυσιάσετε χώρους πρασίνου για να εξυπηρετήσετε συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα; Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι η σπατάλη του δημόσιου χρήματος και η αυθαιρεσία αποτελούσαν το έργο της καθημερινότητάς σας; Και όσο κι αν σήμερα χύνετε κροκοδείλια δάκρυα για την κοινωνική εξαθλίωση και τις επιπτώσεις του Μνημονίου, πιστέψτε μας κ. Κακλαμάνη: Οι Αθηναίοι θυμούνται τα έργα και τις ημέρες σας.
Εμείς καλούμε τους δημότες της Αθήνας να αλλάξουν σελίδα, να μην αποδεχτούν την γκρίζα πραγματικότητα αλλά να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους. Να απελευθερώσουμε την Αθήνα από την κατάθλιψη, να στείλουμε το μήνυμα για αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, συμμετοχή και δημοκρατία παντού. Γιατί τα συλλογικά προβλήματα απαιτούν συλλογικές λύσεις.
Με την Ανοιχτή Πόλη στην Αθήνα, με το Λιμάνι της Αγωνίας στον Πειραιά και πολλές αντίστοιχες κινήσεις σε όλη την χώρα, καταφέραμε και αλλάξαμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και παρεμβαίνουν οι αυτοδιοικητικές κινήσεις. Η πλούσια εμπειρία και η παρακαταθήκη εκατοντάδων ανθρώπων που μας πλαισίωσαν αποδεικνύει ότι η αυτοδιοικητική μας παρέμβαση δεν αρχίζει και τελειώνει κάθε τέσσερα χρόνια ως εκλογικός μηχανισμός. Η εμπιστοσύνη των πολιτών κερδίζεται με τη συμμετοχή στα τοπικά κινήματα των γειτονιών της Αθήνας, με την καθημερινή παρέμβαση στα μικρά και μεγάλα προβλήματα των πολιτών, με τη διαρκή επαφή με τους συνδημότες μας.
Όπως η Ανοιχτή Πόλη λοιπόν άλλαξε τα δεδομένα για το τι σημαίνει δημοτική παράταξη, τώρα είναι η ώρα για το μεγάλο βήμα, η ώρα να αλλάξουμε τα δεδομένα για το τι μπορεί να σημαίνει ο δήμος για τους πολίτες.
Σε αυτήν την κατεύθυνση προβάλλουμε τέσσερις άξονες:
Ο πρώτος άξονας: δημοτική κοινωνική πολιτική για να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση με αλληλεγγύη
Αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα για μας η άμεση ενίσχυση των κοινωνικών δομών του Δήμου έτσι ώστε κανείς συμπολίτης μας να μην νιώσει μόνος του στην κρίση. Δεν μας ταιριάζουν οι επικοινωνιακές εκδηλώσεις αλληλεγγύης, δεν μας ταιριάζει να κρύβουμε τους συμπολίτες μας, τα θύματα της κρίσης, τη νεολαία που χάνεται στα ναρκωτικά, κάτω από το χαλάκι για να μην χαλάνε την αισθητική μας. Θέλουμε μία δημοτική αρχή που να αποτελεί ασπίδα για όσους κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, για όσους κινδυνεύουν με διακοπή ηλεκτροδότησης, για όσους χάνουν την πρόσβασή τους στις υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Θέλουμε μία δημοτική αρχή που να μην βλέπει τις πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης ανταγωνιστικά, αλλά να τις ενισχύει σεβόμενη την αυτονομία τους. Με το πρόγραμμά μας για τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, για τα δημοτικά ιατρεία και τις κτιριακές εγκαταστάσεις των σχολείων θα δώσουμε ανακούφιση σε όσους την έχουν ανάγκη. Και αυτό όχι γιατί είμαστε καλύτεροι άνθρωποι, αλλά επειδή έχουμε την πολιτική βούληση και προτάσσουμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια!
Δεύτερος άξονας. Ποιότητα ζωής παντού στις γειτονιές και όχι έργα βιτρίνας
Θα δουλέψουμε για την ενίσχυση της ποιότητας ζωής των Αθηναίων με έμφαση στις γειτονιές. Με ένα φθηνό και οικολογικό πρόγραμμα παρεμβάσεων, με τεχνικές παρεμβάσεις μικρής κλίμακας, ώστε οι δημόσιοι χώροι να μην αφήνονται σε αχρηστία και μετατρέπονται σε σκοτεινά σημεία της πόλης. Να επαναφέρουμε το αίσθημα ασφάλειας όχι μέσω του τρόμου αλλά μέσω της ζωής σε κάθε γειτονιά.
Τρίτος άξονας. Για μια δημοτική αρχή που θα στηρίζει και θα ενισχύει τις δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, την παραγωγική οικονομική δραστηριότητα στην Αθήνα
Η δημοτική αρχή δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια στα λουκέτα και να βρίσκει δικαιολογίες χαμηλού επιπέδου για να εξηγήσει αυτό που είναι αυτονόητο για κάθε μαγαζάτορα. Ότι δηλαδή τα μαγαζιά κλείνουν εξαιτίας της μνημονιακής πολιτικής. Εμείς φιλοδοξούμε να αξιοποιήσουμε όλους τους νέους επιστήμονες που απαξιώνονται στην Ελλάδα της κρίσης, να χρησιμοποιήσουμε τις γνώσεις τους προωθώντας συνεργατικές και κοινωνικές μορφές επιχειρηματικότητας στο επίπεδο της πληροφορικής, της καινοτομίας, της ενεργειακής εξοικονόμησης.
Τέταρτος άξονας. Για μια δημοτική αρχή που θα αναζητά τον έλεγχο και θα οργανώνει την συμμετοχή, για μια Αθήνα της δημοκρατίας
Δεν θα κυβερνήσουμε το Δήμο συγκεντρωτικά, πίσω από κλειστούς τοίχους, σε συνδιαλλαγή με συμφέροντα που κινούνται σκοτεινά στους διαδρόμους. Επιδίωξή μας είναι να «εισβάλλουν» στη λειτουργία του Δήμου οι ενεργοί πολίτες, οι σύλλογοι κατοίκων, οι φορείς της πόλης. Έτσι θα ξαναδώσουμε νόημα στην πραγματική αυτοδιοίκηση της πόλης.
Σημασία λοιπόν για μας, δεν έχει ποιος μπορεί να διοικήσει την πόλη. Σημασία έχει ποιος μπορεί να την αλλάξει.
Και πιστεύουμε βαθιά πως ο μόνος που μπορεί να την αλλάξει είναι ο κόσμος που ζει και εργάζεται εδώ, ο κόσμος που αγωνίζεται και ομορφαίνει τις γειτονιές της, οι εργαζόμενοι στο Δήμο, οι επιστήμονες και οι άνθρωποι του πολιτισμού, ο κόσμος που αγαπά την Αθήνα, νέοι και μεγαλύτεροι.
Μαζί με αυτό τον κόσμο θα προχωρήσουμε σε ένα αναμφισβήτητα δύσκολο αγώνα με ένα κοινό στόχο.
Να διώξουμε τον φόβο και το μίσος, να διώξουμε την θλίψη και την εγκατάλειψη για να ανακαταλάβει την Αθήνα η δημιουργία, και η ελπίδα.
Για να επιστρέψει οριστικά στην Αθήνα η ζωή.
Αυτό είναι το στοίχημα για τον δήμο της Αθήνας και σας καλώ όλου και όλες να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να τα καταφέρουμε.
Δεν είναι στοίχημα προσωπικό αλλά συλλογικό
είναι το στοίχημα της γενιάς μου,
είναι το στοίχημα νεότερων και μεγαλύτερων, αντρών και γυναικών
είναι το στοίχημα των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρίες.
είναι το στοίχημα των κατοίκων στις γειτονιές της Αθήνας.
είναι το στοίχημα των δημοκρατικών πολιτών της Αθήνας και της χώρας.
Δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά να νικήσουμε!
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Χθες ολοκληρώθηκαν οι συλλογικές διαδικασίες στον Πειραιά και εγκρίθηκε η υποψηφιότητά μου ως Δήμαρχος Πειραιά με το Λιμάνι της Αγωνίας. Η τιμή και η ευθύνη είναι πολύ μεγάλη. Θεωρώ υποχρέωσή μου και εδώ σήμερα ενώπιόν σας να ευχαριστήσω δημόσια για την εμπιστοσύνη τα μέλη και τους φίλους του Λιμανιού της Αγωνίας, τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μέλη των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ Πειραιά, αλλά και τον Πρόεδρο, το Τμήμα Αυτοδιοίκησης και την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης και τις Πειραιώτισσες και τους Πειραιώτες από ένα ευρύ φάσμα πολιτικών και κομματικών προτιμήσεων, που όλες και όλοι με ενθάρρυναν και με ενθαρρύνατε, οι συμμετέχουσες και οι συμμετέχοντες στη Συνέλευση ενέκριναν και όλοι στηρίζετε την υποψηφιότητά μου. Τους και σας τιμώ και εγώ και μοιράζομαι μαζί τους και μαζί σας τις κοινές μας φιλοδοξίες για την Αριστερά και για τον Πειραιά, την πόλη μας, εκφράζοντας ταυτόχρονα συνολικότερες συλλογικές προσδοκίες.
Διεκδικούμε μια ισχυρή, δημοκρατική, ριζοσπαστική και δημιουργική πλειοψηφία στο Δήμο Πειραιά, για την ανασυγκρότηση της πόλης, μια νέα συμμαχία με τις Πειραιώτισσες και τους Πειραιώτες. Με πολύτιμες αποσκευές τη συλλογικότητά μας και την βιωμένη γνώση από την πολύχρονη συμμετοχή μας στα κοινά και τους αγώνες της πόλης μας.
Είμαστε αισιόδοξοι ότι στη μεγάλη πολιτική, κοινωνική και θεσμική αλλαγή που έχει ανάγκη η χώρα μας, γι΄ αυτήν που μάχεται ο ελληνικός λαός και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Πειραιάς θα πρωτοστατήσει. Η πόλη μας πρέπει να ξανακερδίσει το μεγάλο λιμάνι της και να γίνει ξανά πόλη της εργασίας, του εμπορίου, της ναυτοσύνης και του Πολιτισμού. Πόλη λαϊκή, ανοικτή, ελεύθερη, δημοκρατική. Πόλη της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, της συνεννόησης. Πόλη των νέων ανθρώπων και των νέων ρευμάτων. Πόλη με την ξεχωριστή πειραιώτικη ταυτότητά της.
Ο Πειραιάς είναι ένας δύσκολος Δήμος. Τα κέντρα εξουσίας είναι πολύ ισχυρά. Και όλα αυτά τα κέντρα σε στενή συνεργασία με την κεντρική εξουσία, αξιοποιούν τις μνημονιακές πολιτικές για τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας σε τομείς κρίσιμους όπως η ναυτιλία, οι λιμενικές υπηρεσίες, η ναυπηγο-επισκευαστική βιομηχανία και άλλους. «Αξιοποίηση» χωρίς κοινωνικό όφελος. Χωρίς δικαιοσύνη. Χωρίς δημοκρατία.
Και ο λαός του Πειραιά, οι πολίτες του Πειραιά, οι δημότες, συχνά παγιδευμένοι… «γελαστοί και γελασμένοι».
Τώρα που η συσσωρευμένη διάψευση συναντιέται με τη φτωχοποίηση, τώρα που οι χαμένες ευκαιρίες συναντώνται με την έλλειψη κάθε κοινωνικής προστασίας, τώρα που οι πολίτες εξορίζονται από τη δημόσια σφαίρα, τώρα που την κοινωνική προστασία επιχειρεί και απειλεί να πάρει στα χέρια της η ναζιστική βαρβαρότητα και όχι το κράτος, οι δήμοι μπορούν να γίνουν υπόδειγμα μιας νέας ανθρώπινης και δημοκρατικής πολιτικής για τους πολίτες.
Μπορούν να ανοίξουν το δρόμο μιας συμμετοχικής δημοκρατίας που θα αλλάξει τη ζωή μας και θα δώσει νόημα στην καθημερινότητα, αλλά και στην παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη.
Είναι κρίσιμο το στοίχημα στην Αυτοδιοίκηση, στην Περιφέρεια και στους Δήμους ιδιαίτερα τώρα που τα μνημόνια και η κρίση, τους αφαίρεσαν πόρους και τους κατάντησαν να υλοποιούν τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική των νέων εργασιακών σχέσεων, της μηδενικής κοινωνικής προστασίας, της υποβάθμισης του πολιτισμού και της περιφρόνησης σε οτιδήποτε δεν παράγει κέρδος.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Και στον Πειραιά έχουμε όραμα για την πόλη. Έχουμε κέφι και θέληση να το διεκδικήσουμε … Το μεγάλο στοίχημα είναι να κερδίσουμε όχι μόνο τη ψήφο των δημοτών, αλλά και τη συμμετοχή τους.
Είμαστε αισιόδοξοι και γι’ αυτό.
Ο Πειραιάς δεν είναι μόνο μια πόλη - Δήμος, με το ιστορικό της κέντρο, το λιμάνι της, την ακτογραμμή της, τις γειτονιές της. Είναι μια δυναμική ιστορική, γεωγραφική, κοινωνική, πολιτισμική, παραγωγική ενότητα στη διαδρομή του χρόνου, αλλά και στο σήμερα, με ξεχωριστό χαρακτήρα και διακριτή ταυτότητα.
Φιλοδοξούμε μαζί με όλους και όλες, να απαγκιστρώσουμε την πόλη μας από τη βαθειά κρίση, να τη μετατρέψουμε σε μια πόλη που το λιμάνι θα της ανήκει και θα το ελέγχει, πόλη βιώσιμη, κοινωνικά δίκαιη, αλληλέγγυα προς τους πολίτες της, χωρίς φτώχεια, περιβαλλοντικά ισορροπημένη, πόλη των νέων ανθρώπων και των νέων ιδεών. Αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση μίας ευρύτατης συσπείρωσης του Πειραϊκού λαού, των δημοκρατικών, ριζοσπαστικών, οικολογικών δυνάμεών του.
Με αυτό το στοίχημα, με αυτές τις φιλοδοξίες θα αναμετρηθούμε. Έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Έχουμε εμπιστοσύνη στην πειραϊκή κοινωνία. Φιλοδοξούμε να νικήσουμε. Ώστε και ο Πειραιάς να στείλει μήνυμα ισχυρό σε όλη την Ελλάδα, μήνυμα για τη μεγάλη αλλαγή.
Αθηναίοι σύντροφοι και φίλοι,
(Το λέω αυτό με συγκίνηση, γιατί η ίδια η λέξη θυμίζει την καταγωγή της δημοκρατίας μας).
Αποτελεί για μένα μεγάλη χαρά και τιμή να βρίσκομαι εδώ με εσάς στο άνοιγμα αυτής της προεκλογικής εκστρατείας που είναι τόσο σημαντική και για πολλούς λόγους.
Πρώτον γιατί είναι απαραίτητο, ειδικά σε μια δύσκολη και δραματική στιγμή σαν αυτή, για μια πόλη όπως η Αθήνα και Πειραιάς, για μια περιοχή όπως η Αττική, να μπορούν να υπολογίζουν σε τοπικούς άρχοντες έντιμους, ικανούς και ευαίσθητους για τις ανάγκες, τα βάσανα και τα αιτήματα του λαού τους. Ικανούς να ερμηνεύσουν και να αγωνιστούν με όλη τη δύναμη που έχουν για να επιβάλλουν δίκαιες λύσεις.
Δεύτερον γιατί τα πολιτικά μηνύματα που προέρχονται από την Ελλάδα αφορούν πολλούς, στην Ευρώπη.
Γιατί εδώ βρίσκονται οι ρίζες του πολιτισμού μας, του ευρωπαϊκού πολιτισμού, από το ίδιο το όνομα της Ευρώπης, γεγονός που πολύ συχνά η Ευρώπη των Τραπεζών και της Λιτότητας ξεχνά ή προδίδει.
Γιατί η σημερινή Ελλάδα, με τα βάσανά της, τις καταστροφικές αδικίες, με την φτώχεια σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της, αποτελεί το ζωντανό σύμβολο των χειρότερων πολιτικών της αποκαλούμενης Τρόικας. Αυτές που θωρούνται από τις εξουσίες που οδηγούν την Ευρώπη φάρμακα, αλλά αποτελούν στην πραγματικότητα θανατηφόρα δηλητήρια, που αντί να θεραπεύουν το κοινωνικό σώμα του καθορίζουν το θάνατο.
Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, γιατί εδώ γεννήθηκε μια πολιτική δύναμη, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που με τον ηγέτη του τον Αλέξη Τσίπρα πραγματοποίησε ένα θαύμα ξαναδίνοντας φωνή, δύναμη και υπηρηφάνεια σε μια αριστερά που έμοιαζε να είχε εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή, ξεπερνώντας τις πολλές διασπάσεις, τους συμβιβασμούς, τις αβεβαιότητες και που προτάθηκε σαν πλειοψηφική και κυβερνητική δύναμη, ικανή να επιβάλλει μια στροφή σε μια κατά τα άλλα απελπιστική κατάσταση.
Για αυτούς τους λόγους έχω την υπερηφάνεια και την χαρά να σας ανακοινώσω ότι και στην Ιταλία γεννιέται ένα ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές, που έχει σαν στόχο την υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ένα ψηφοδέλτιο της κοινωνίας των πολιτών, ανοικτό, οικοδομημένο από τα κάτω, με τη συμμετοχή όλων των κινημάτων, των κομμάτων, των πολιτών που θέλουν να επιβάλλουν μια δραστική στροφή στις ευρωπαϊκές πολιτικές, στο όνομα της αλληλεγγύης, της ισότητας και την απόρριψη της λογικής της Λιτότητας, για μια συμμετοχική πολιτική εναντίον της κυριαρχίας της τεχνοκρατίας, και που να βασίζεται στην Εργασία και τις δημόσιες υπηρεσίες, αναφέρομαι στο κλείσιμο του δικού σας δημόσιου τηλεοπτικού δικτύου ΕΡΤ, την κατάρρευση κάπου δέκα πανεπιστημίων, μεταξύ των οποίων το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, αντί να βασίζεται στον χρηματοοικονομικό τομέα.
Ένα ψηφοδέλτιο που να ξέρει να αντιπαρατεθεί ακόμη και σε όποιον, στο όνομα των νέων μορφών του εθνικισμού και τον ψευτο-λαϊκισμό, πιέζει πάνω στη δίκαιη οργή των λαών εναντίον της σημερινής Ευρώπης, κάνει κηρύγματα γύρω από τις παλιές εθνικές κυριαρχίες, σε όποιον διευκολύνεται ικανοποιημένος στην Ευρώπη έτσι όπως είναι, αποδεχόμενος τα τελεσίγραφα και τα κακά φάρμακα, προτείνοντας μόνο να βουτήξει κανένα ψίχουλο από τις ισχυρές χώρες, σεβόμενος την καταστροφική λογική τους.
Ξέρουμε ότι κανείς, σε μια τόσο καταστροφική κρίση, δεν μπορεί να σωθεί μόνος του. Καμία χώρα. Κανένας λαός. Από μόνοι μας μπορούμε να ζητάμε μόνο ελεημοσύνη. Ή να αποτύχουμε, να πτωχεύσουμε. Είναι αναγκαίο να αυξηθεί και να παγιοποιηθεί ένα μεγάλο μέτωπο δυνάμεων, που να διαπεράσει διαγώνια όλες τις μεσογειακές χώρες, από την Ελλάδα και την Ισπανία περνώντας από την Ιταλία, που να ξέρει να κατακτήσει συμμαχίες και ενότητα για ένα σχέδιο στο Κέντρο και το Βορρά, γιατί η σύγκρουση θα είναι σκληρή, δύσκολη και θα χρειαστεί πολύ δύναμη και αποφασιστικότητα.
Στο Μανιφέστο του Βεντοτένε, που επεξεργάστηκε το 1943 ο Αλτιέρο Σπινέλι και άλλοι μεγάλοι Ιταλοί που εξαναγκάστηκαν να πάνε εξορία μαζί από τον φασισμό, σε αυτή που θα μπορούσε να θεωρηθεί η πρώτη βασική πράξη γέννησης της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης, γράφτηκε μεταξύ των άλλων, ότι «η ευρωπαϊκή επανάσταση… πρέπει να είναι σοσιαλιστική, δηλαδή θα πρέπει να προτείνει την χειραφέτηση των εργατικών τάξεων και τη δημιουργία για αυτές πιο ανθρώπινων συνθηκών ζωής». Και στη συνέχεια: «Η πραγματικά θεμελιώδης αρχή… είναι αυτή σύμφωνα με την οποία οι οικονομικές δυνάμεις δεν θα πρέπει να κυριαρχούν στους ανθρώπους, αλλά, όπως συμβαίνει και με τις φυσικές δυνάμεις, θα πρέπει να είναι υποταγμένες, καθοδηγούμενες, ελεγχόμενες… έτσι ώστε οι μεγάλες μάζες να μην αποτελούν θύματά τους». Ας το θυμόμαστε πάντα. Ας το θυμόμαστε ειδικά τώρα, όταν οι δυνάμεις που κυριαρχούν στην Ευρώπη δείχνουν να έχουν ξεχάσει αυτές τις αξίες και τις προδίδουν κάθε μέρα
Ας οικοδομήσουμε τη δύναμη που θα επιβεβαιώσει αυτές τις αξίες και αυτές τις αρχές. Ας την οικοδομήσουμε ξεκινώντας από εδώ και τώρα. Ένας μεγάλος Ιταλός αντιφασίστας, ο Κάρλο Ροσέλι, εθελοντής στον Ισπανικό Πόλεμο εναντίον του φρανκισμού είχε γράψει τότε, προεξοφλώντας την Αντίσταση: «Σήμερα στην Ισπανία, αύριο στην Ιταλία». Με το ίδιο πνεύμα μπορούμε να πούμε τώρα: «Σήμερα στην Ελλάδα, αύριο στην Ιταλία».
Ας αποδείξουμε ότι η αλλαγή είναι δυνατή. Ν΄ αλλάξουμε την Ελλάδα. Ν΄ αλλάξουμε την Ιταλία. Για ν’ αλλάξουμε την Ευρώπη.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ
