Από την ομολογία του γραφείου εσωτερικού ελέγχου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι το ελληνικό Μνημόνιο του 2010 δεν πληρούσε τους όρους του καταστατικού του Ταμείου, που απαιτεί την χρηματοδότηση κρατών μόνο εφόσον το χρέος είναι βιώσιμο, ο λάθος υπολογισμός του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή με τραγική συνέπεια την είσοδο σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και ανεργίας που μπορεί να συγκριθεί μόνον με πολεμικές συνθήκες, καθώς και η καταγγελία του Ταμείου πως τελικά, όπως αποδείχθηκε, το ΔΝΤ δεν συμμετείχε σε διάσωση του ελληνικού κράτους αλλά σε διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών, επειδή η τότε κυβέρνηση δεν απαίτησε αναδιάρθρωση των ομολόγων τους εγείρονται σημαντικά ερωτήματα:

1.    Θα απαιτήσει η κυβέρνηση από την τρόικα την επανόρθωση της ζημιάς που υπέστη η ελληνική οικονομία στο σύνολό της; Θεωρεί ο υπουργός ότι η παραμονή του κλιμακίου της τρόικας στην Ελλάδα αποτελεί πλέον απόδειξη εξοντωτικής υποτέλειας, αφού ο βασικός εταίρος – το ΔΝΤ- με τρόπο επίσημο και πανηγυρικό, χαρακτηρίζει καταστροφικό το Μνημόνιο βάσει του οποίου σχεδιάστηκαν και τα επόμενα του Φεβρουαρίου 2012 και Νοεμβρίου 2012; Ποιες είναι οι συμβάσεις συμβουλευτικών υπηρεσιών, ποιες εκθέσεις που συνέταξε προς την ηγεσία του ΥΠΟΙΚ και το ύψος της αμοιβής της;

2.    Ποιος ήταν ο ρόλος του τραπεζικού οίκου LAZARD που λειτούργησε ως οικονομικός σύμβουλος της κυβέρνησης Παπανδρέου; Αληθεύει η πληροφορία, πως ο εν λόγω οίκος εισηγήθηκε το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων των ευρωπαϊκών τραπεζών; Ποιος κατάρτισε το Μνημόνιο, το Χρηματοδοτικό Πρωτόκολλο και τη Δανειακή Σύμβαση του 2010; Ποιες οι συμβάσεις με τα νομικά γραφεία, τις τραπεζικές εταιρείες και άλλους φορείς, σε Ελλάδα και εξωτερικό, που συμβούλεψαν και συνέταξαν τα παραπάνω κείμενα, καθώς και το ύψος της αμοιβής τους για τις εν γένει παρεχόμενες υπηρεσίες.

Ο ερωτών Βουλευτής

Στάθης Β. Παναγούλης