Τα τελευταία χρόνια τραγικά περιστατικά, όπως φυσικές καταστροφές, θανατηφόρα ατυχήματα κ.ά. ανέδειξαν με το χειρότερο τρόπο το ζήτημα της υπολειτουργίας και ελλιπούς στελέχωσης των ήδη υπαρχουσών δομών όπως οι Συμβουλευτικοί Σταθμοί Νέων, του Υπουργείου Παιδείας για την ψυχολογική και κοινωνική στήριξη των μαθητών, των οικογενειών τους και της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας. Αυτό έχει ως συνέπεια την αδυναμία σχεδιασμού και υλοποίησης αναγκαίων και κατάλληλα οργανωμένων ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων  με στόχο την πρόληψη και αντιμετώπιση των σοβαρών αρνητικών επιπτώσεων που προκύπτουν τόσο σε ατομικό όσο και κοινωνικό επίπεδο.

Τα πρόσφατα επεισόδια που σημειώθηκαν στην Ιερισσό τα ξημερώματα της 10ης Απριλίου του τρέχοντος έτους, όταν κουκουλοφόροι αστυνομικοί εισέβαλαν σε σπίτια πολιτών και προσήγαγαν με τη βία πατέρα μπροστά στα έντρομα μάτια των τριών ανήλικων παιδιών του, αλλά και στις 7 Μαρτίου, όταν οι αστυνομικές δυνάμεις άσκησαν πρωτοφανή βία στους κατοίκους της περιοχής που διαδήλωναν την αντίθεσή τους στα μεταλλεία χρυσού, με αποκορύφωμα τη χρήση δακρυγόνων ακόμα και στην αυλή σχολείου, αλλά και τις προσαγωγές ανηλίκων μαθητών στο αστυνομικό τμήμα, αποτελούν τραυματικά γεγονότα με σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις στα παιδιά και τους εφήβους και ήταν απαραίτητη η επέμβαση του Υπουργείου Παιδείας προκειμένου να εφαρμοστεί σχέδιο διαχείρισης κρίσης στη σχολική κοινότητα της περιοχής, κάτι που δεν έγινε.

    Παλαιότερα τη μη αποτελεσματική λειτουργία τέτοιων δομών, είχαν αναδείξει τραγικά δυστυχήματα όπως αυτά στο Πέταλο του Μαλιακού το 2004 με 7 νεκρούς μαθητές, στα Τέμπη το 2003 με θύματα 21 μαθητές, καθώς και οι φυσικές καταστροφές όπως ο σεισμός του 1999 στην Αθήνα και οι φονικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο το 2007.

    Επιπρόσθετα, η πολιτεία είναι ανεπαρκής να διαχειριστεί μέσω των δομών της ακόμη και περιπτώσεις μεμονωμένων περιστατικών που αγγίζουν τη σχολική κοινότητα όπως: σοβαρή ασθένεια ή θάνατο μέλους της σχολικής κοινότητας (μαθητή, εκπαιδευτικού), καθώς και ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας, κακοποίησης μαθητή, σχολικού εκφοβισμού, χρήσης ουσιών, ύπαρξης αγχογόνων παραγόντων στην οικογένεια, όπως ανεργία γονέων, οικονομική ανέχεια κ.ά. Η υποστελέχωση των δομών βραχυπρόθεσμης συμβουλευτικής και στήριξης, αλλά και η έλλειψη δυνατότητας σχεδιασμού (όπως φάνηκε στις περιπτώσεις των Τεμπών κ.α.) μακροπρόθεσμης ψυχοκοινωνικής παρέμβασης έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των εκπαιδευτικών και των μαθητών με σημαντική επίδραση στη σχολική επίδοση, την κοινωνική τους προσαρμογή, την ψυχολογική τους εξέλιξη και προσωπική  ευημερία.

    Επειδή οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί της χώρας είναι αθωράκιστοι και απροστάτευτοι στις σοβαρές και πολλές φορές τραυματικές επιπτώσεις εξαιτίας σοβαρών περιστατικών λόγω υπολειτουργίας και υποστελέχωσης των υπαρχουσών δομών του κατεξοχήν φορέα μέριμνας για την μαθητική κοινότητα, δηλαδή το Υπουργείο Παιδείας,

Επειδή η ψυχική υγεία είναι καθοριστικός παράγοντας στην εξέλιξη κάθε ανθρώπου και η πολιτεία οφείλει να μεριμνά με σταθερές, ευέλικτες, αποτελεσματικές και επαρκώς στελεχωμένες δομές και να παρεμβαίνει σε περιπτώσεις όπου παιδιά και έφηβοι βιώνουν ψυχικό τραύμα πάσης φύσεως, με δυνατότητα σχεδιασμού και υλοποίησης μακροπρόθεσμης ψυχοκοινωνικής παρέμβασης,  όταν απαιτείται,

Επειδή οι βάρβαρες μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών έχουν προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση στη χώρα, έχοντας δημιουργήσει στρατιές ανέργων και έχοντας οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες στη διαβίωση κάτω από τα όρια της φτώχειας και πολλοί μαθητές βιώνουν την τραγική πραγματικότητα της ανεργίας των γονέων, της φτώχειας, του υποσιτισμού σε πολλές περιπτώσεις, της διακοπής της ηλεκτροδότησης λόγω χρεών, της απώλειας της οικογενειακής στέγης, αλλά και του αισθήματος ασφάλειας και ηρεμίας στο οικογενειακό περιβάλλον, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ψυχολογικής φύσης και να επηρεάζεται η σχολική τους επίδοση,

Επειδή η μνημονιακή εκπαιδευτική πολιτική των περικοπών και της λιτότητας οδήγησαν ακόμα και στην αναστολή της λειτουργίας των Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων (Σ.Σ.Ν.) το σχολικό έτος  2011-2012, μετά από 11 χρόνια λειτουργίας τους, αφού το Υπουργείο Παιδείας δεν ανανέωσε τη θητεία των εκπαιδευτικών που υπηρετούσαν σε αυτούς, και

Παρά το γεγονός ότι η σχολική ψυχολογική συμβουλευτική υποστήριξη έχει θεσμοθετηθεί εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια, ως αρμοδιότητα των Διευθύνσεων Σπουδών του Υπουργείου, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 147/76/ (ΦΕΚ 56Α΄) «Περί του Οργανισμού της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων», όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει με το άρθρο 88 παράγραφος 1 περίπτωση στ΄ του Ν. 1566/1985 (ΦΕΚ 167Α΄),

ερωτάται ο κ. Υπουργός:

•Ποια μέτρα προτίθεται να λάβει για την επαρκή στελέχωση των ήδη λειτουργουσών δομών ψυχοκοινωνικής στήριξης μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών και για την ενίσχυσή τους με εξειδικευμένο προσωπικό;

•Σε ποιες ενέργειες θα προβεί ώστε να δημιουργηθούν δομές με δυνατότητα όχι μόνο βραχύχρονης αλλά και μακροπρόθεσμης ψυχοκοινωνικής παρέμβασης, όπως απαιτείται μετά από ένα καταστροφικό ή τραυματικό γεγονός που επηρεάζει ολόκληρη τη σχολική κοινότητα;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Ιωάννης Αμανατίδης

Παναγιώτης Κουρουμπλής

Αναστάσιος (Τάσος) Κουράκης

Απόστολος Αλεξόπουλος

Ευγενία (Τζένη) Βαμβακά

Ευσταθία (Έφη) Γεωργοπούλου-Σαλτάρη

Παναγιώτα Δριτσέλη

Μαρία Κανελλοπούλου

Μιχαήλ Κριτσωτάκης

Χρήστος Μαντάς

Γεώργιος Πάντζας

Θεανώ Φωτίου