Είναι αδιανόητο να πουλάς με ευτελές τίμημα την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά. Ο ΟΠΑΠ δεν είναι καμία επιχείρηση με ρίσκο, είναι μία λοταρία από την οποία, δεκαετίες τώρα, το δημόσιο ταμείο κερδίζει κάθε χρόνο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Το να πουλάς κάτι που θα έχει με μαθηματική βεβαιότητα κέρδη και τις επόμενες δεκαετίες για ένα ποσό που είναι περίπου τα κέρδη δύο ετών είναι τρελό. Αντί λοιπόν να κρατήσουν μία τέτοια επιχείρηση, την ξεπουλάνε πρώτον, για να ευνοήσουν πλούσιους φίλους τους, δεύτερον, γιατί κάνουν ό,τι τους λέει η Τρόικα και τρίτον γιατί έχουν την ιδεοληψία ότι μʼαυτόν τον τρόπο θα έρθει η ανάπτυξη. Μιλάμε όμως μόνο για αλλαγή ιδιοκτησίας, που σημαίνει ότι δεν θα επηρεάσει σε τίποτα την ανάπτυξη. Το μόνο που θα κάνει είναι ότι θα αλλάξει η τσέπη όπου θα μπαίνουν τα ετήσια κέρδη του ΟΠΑΠ και αντί να μπαίνουν στην τσέπη του Δημοσίου θα μπαίνουν στην τσέπη του κ. Μελισσανίδη και των συνεταίρων του.

Διαμάχη για το «πάπλωμα» της εξουσίας με λογική φέουδου

Την στιγμή που έχουμε 1,5 εκατ. ανέργους, τα προγράμματα που θα τους ανακουφίσουν τα ακούμε αλλά δεν τα βλέπουμε και τα κονδύλια για το σκοπό αυτό λιμνάζουν, γίνεται διαμάχη για το «πάπλωμα» της εξουσίας ανάμεσα σε κυβερνητικούς εταίρους, με μία λογική φέουδου. Χθες, ο κ. Βρούτσης ζήτησε -με εντολή Σαμαρά- την παραίτηση Κικίλια, με αποτέλεσμα να αντιδράσουν παρασκηνιακά οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι. Οι ίδιοι που μοιράζουν τα κρατικά πόστα σε νοσοκομεία, σε εφορίες σε γενικές γραμματείες κλπ -4 ΝΔ, 2 ΠΑΣΟΚ, 1 ΔΗΜ.ΑΡ- τώρα τσακώνονται για τον έλεγχο αυτού του τιμαρίου του κράτους. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο κ.Κικίλιας μένει ώσπου να φύγει. Διότι το μεγάλο αφεντικό στην κυβέρνηση, με την έμπρακτη συμμόρφωση των κ.κ. Βενιζέλου και Κουβέλη, είναι η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά.

Όταν Κύρκος-Φιλίνης-Παπαγιαννάκης ανήκαν πάντα στην ευρωπαϊκή Αριστερά, ο Κουβέλης επιλέγει Σοσιαλδημοκρατία

Η ΔΗΜ.ΑΡ έχει μετακινηθεί πολύ προς τα δεξιά σε σχέση με αυτά που εξέπεμψε τρία χρόνια πριν όταν δημιουργήθηκε. Κι αυτό είναι κάτι στενάχωρο. Ουσιαστικά έχει πάει προς το κέντρο, μετασχηματισμένη σε ένα είδος κυβερνητικού «μπαλαντέρ». Νιώθει έμπρακτα πιο κοντά στον Σαμαρά παρά στον ΣΥΡΙΖΑ. Κι ένα παράδειγμα: o Κύρκος, ο Φιλίνης, ο Παπαγιαννάκης, από τους κορυφαίους της Ανανεωτικής Αριστεράς ανήκαν πάντα στην Ευρωομάδα της Αριστεράς. Ο Φ. Κουβέλης ξεκινά σήμερα επαφές στις Βρυξέλλες με τον Μπαρόζο, τον επικεφαλής της Σοσιαλδημοκρατίας κ. Σβόμποντα, αλλά πουθενά στο πρόγραμμά του δεν υπάρχει συνάντηση με την Ευρωομάδα της Αριστεράς, αυτήν στην οποία διέπρεψαν ο Κύρκος, ο Παπαγιαννάκης, ο Φιλίνης.  Αυτό δείχνει μία επιλογή της ΔΗΜ.ΑΡ που εκτιμώ ότι θα ανακοινωθεί το επόμενο χρονικό διάστημα, που θα λέει ότι επιλέγει νʼ ανήκει, όχι στην πολιτική οικογένεια της ευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας.

Δ.Κουτσούμπας: Περισσότερη επιθετικότητα στον ΣΥΡΙΖΑ κι όχι στην συγκυβέρνηση

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον την πρώτη δημόσια ομιλία του νέου Γ.Γ. του ΚΚΕ Δ.Κουτσούμπα και διαπίστωσα ότι αφιέρωσε πολύ περισσότερο χρόνο και επιθετικότητα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ κι όχι εναντίον της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Έψαξα επίσης να βρω διαφορές με τις ομιλίες της κ. Παπαρήγα, σε ότι αφορά στο στίγμα, το ήθος και το περιεχόμενο, αλλά δυσκολεύτηκα να βρω.

Τρία κεράκια σβήνουν σήμερα οι μνημονιακοί

Σήμερα, οι μνημονιακοί σβήνουν τρία κεράκια, καθώς σαν σήμερα είχαμε το διάγγελμα Παπανδρέου στο Καστελόριζο. Μετά από τρία χρόνια Μνημονίου λοιπόν, μετράμε ύφεση 25%, ανεργία που αγγίζει το 30% και το 60% στους νέους και παρόλα αυτά υπάρχουν στην Ελλάδα, δυνάμεις και συμφέροντα μερκελικότερα της Μέρκελ και μνημονιακότερα του Μνημονίου.