Είναι γνωστό ότι ο Επίτροπος Μ. Μπαρνιέ δήλωσε (21.6.2013) ότι «ουδέποτε η Επιτροπή πρότεινε εξαναγκαστικά ή έστω ενθάρρυνε την ιδιωτικοποίηση του νερού», γιʼ  αυτό και «θʼ αφαιρέσει το νερό από το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας για τις Συμβάσεις Παραχώρησης», ενώ ο Επίτροπος Ο. Ρεν, απαντώντας (9.8.2013) σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν.Χουντή, ανέφερε ότι «η Επιτροπή έχει ήδη δηλώσει ότι δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης και έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα αποσύρει το νερό από το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας για τις Συμβάσεις Παραχώρησης». Οι δηλώσεις αυτές ακολούθησαν την ενεργοποίηση της πρώτης Πρωτοβουλίας Πολιτών για δημοψήφισμα στην ιστορία της ΕΕ: Η Πρωτοβουλία “right2water” κατέθεσε το Σεπτέμβριο 1.857.605 υπογραφές υπό το κεντρικό σύνθημα «το νερό δεν είναι για πούλημα», ξεπερνώντας την υποχρεωτική quota από κάθε Κ-Μ, οι οποίες μετά την κύρωση της γνησιότητας τους από τα Κ-Μ υποχρεωτικά εντός 3μήνου, στις 4 Δεκεμβρίου θα υποβληθούν στα όργανα της ΕΕ μαζί με επίσημο αίτημα διεξαγωγής ανάλογου πανευρωπαϊκού δημοψηφίσματος. 

Στον αντίποδα των παραπάνω επίσημων διαβεβαιώσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω της Τρόικας έχει επιβάλλει και η Ελληνική Κυβέρνηση έχει αποδεχθεί, την πώληση των δυο μεγαλύτερων δημόσιων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης στην Ελλάδα, της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, ως μνημονιακό όρο. Αυτή την περίοδο, μάλιστα, προωθεί εσπευσμένα «κούρεμα» των χρεών δήμων και δημοσίου προς τις ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, ως «προαπαιτούμενο» για το υπόλοιπο «δόσης» του Ιουνίου 2013, προκειμένου οι 2 εταιρίες να παραδοθούν «προικοδοτημένες» στις μεγάλες γαλλικές πολυεθνικές του νερού και στους ντόπιους συνεργάτες τους στο πλαίσιο των υπό εξέλιξη διαγωνιστικών διαδικασιών. Κι επιμένουν στην απρόσκοπτη συνέχιση αυτών των διαδικασιών, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη παγκόσμιο κύμα αποϊδιωτικοποίησης και επαναδημοτικοποίησης του νερού, που στην Ευρώπη ξεκίνησε από το Παρίσι και σήμερα βρίσκει το Βερολίνο στην τελευταία φάση πλήρους επαναδημοτικοποίησης του νερού του.

Επειδή ο ΟΗΕ αναγνωρίζει μεταξύ άλλων, ότι «το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό συνεπάγεται ότι ο καθένας πρέπει να έχει πρόσβαση σε επαρκές, σε φυσικά αποδεκτό και οικονομικά ανεκτό νερό για προσωπική και οικιακή χρήση». Επειδή παντού όπου οι πολυεθνικές του νερού πήραν στην κατοχή τους εταιρείες ύδρευσης, υπαναχώρησαν από τις συμβατικές υποχρεώσεις για αποτελεσματική συντήρηση κι επέκταση των δικτύων και διασφάλιση καλής ποιότητας, ενώ «εκτόξευσαν» στα ύψη την τιμή. Επειδή οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ είναι σημαντικά κερδοφόρες και διαθέτουν δυνατότητα εκσυγχρονισμού του δικτύου τους, όσο και των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

Θα αποσυρθούν οι εταιρίες ύδρευσης (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ) από το γενικό «ξεπούλημα» των δημοσίων επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, που συντελείται τη τρέχουσα περίοδο στην Ελλάδα;             

Η ερωτώσα Βουλευτής

Όλγα-Νάντια Βαλαβάνη