Στο ίδιο έργο θεατές, αλλά κάθε φορά οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, μετά από τη συμφωνία του Eurogroup, βγαίνουν φτωχότεροι έναντι της τμηματικής ή πλήρους καταβολής της δόσης. Μίας δόσης (6.8 δις τελικά αντί για 8.1 δις) που, ας μην ξεχνάμε, δεν εξυπηρετεί σε τίποτε την πραγματική οικονομία παρά τους δανειστές. Και μίας δόσης που με τα προαπαιτούμενα με τα οποία συνδέεται (χιλιάδες απολύσεις δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων, μονιμοποίηση χαρατσιών και περαιτέρω ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας) συνεπάγεται μεγαλύτερη κοινωνική και οικονομική καταστροφή από τους ʽπρόθυμουςʼ της δικομματικής κυβέρνησης.

Αποδεικνύεται ξανά ότι στον κατήφορο αυτό δεν μπορεί να υπάρξει παρά ένα τέλος: η δημοκρατική ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Μια ανατροπή που μπορεί να σημάνει και την αρχή του τέλους για την ευρωλιτότητα.»