Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του συστήματος υγείας στη χώρα μας, πέρα από την τεράστια ιδιωτική δαπάνη, είναι οι αυξημένες κρατικές πληρωμές σε ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας. Το ελληνικό κράτος, αντι να αναπτύσσει το ίδιο υπηρεσίες για να παρέχει φροντίδα στους δικαιούχους της κοινωνικής ασφάλισης, μεταβιβάζει μεγάλα ποσά σε ιδιώτες για να προμηθεύεται τις απαραίτητες υπηρεσίες, τις περισσότερες φορές εκτοξεύοντας το κόστος. Ειδικά στα χρόνια του μνημονίου, παρατηρούμε μια αργή αλλά σταθερή απαξίωση των επαγγελματιών της υγείας και μια στροφή προς μεγάλους ομίλους ιδιωτικών συμφερόντων, τους εργολάβους της υγείας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα των υπηρεσιών και τα κόστη.

Ένα από τα πιο χτυπητά παραδείγματα είναι ο χώρος της φυσικοθεραπείας. Τα τελευταία χρόνια, με πρόσχημα τιςν εξειδικευμένες υπηρεσείες φυσικοθεραπείας, έχουν δημιουργηθεί σε όλη σχεδόν τη χώρα εκτός ΕΣΥ τα Κέντρα Αποθεραπείας και Αποκατάστασης (ΚΑΑ). Πρόκειται για σαφώς κρατικοδίαιτες κερδοσκοπικές επιχειρήσεις αφού το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους προέρχεται από τους κλάδους υγείας των ασφαλιστικών ταμείων και πλέον τον ΕΟΠΥΥ και όπου μόνο ο επιστημονκός υπεύθυνος χρειάζεται να είναι φυσικοθεραπευτής. Τα Κέντρα αυτά είναι άνισα κατανεμημένα σε όλη τη χώρα, με κάποιες περιοχές να μην έχουν καθόλου ενώ σε μέρη όπως η Θεσσαλία υπάρχει υπερπληθώρα. Παρότι οι χρεώσεις των υπηρεσιών τους είναι πολλαπλάσιες από αυτές των φυσικοθεραπευτών (70 ή 150 ευρώ για τα ΚΑΑ, 15 ευρώ για τους φυσικοθεραπευτές), η «επιτυχία» των ΚΑΑ οφείλεται κυρίως στην προκλητή ζήτηση, αφού οι σχετικοί νόμοι αφήνουν αρκετά «παραθυράκια» για την παραπομπή σε ΚΑΑ αντί για φυσικοθεραπευτή και οι έλεγχοι τόσο για την ανάγκη των θεραπειών, όσο και για την ποιότητα των υπηρεσιών είναι ανύπαρκτοι. Ακόμα και η τήρηση του νόμου ως προς τα προσόντα του προσωπικού αμφισβητείται έντονα.

Η κυβέρνηση, δια του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας του ΕΟΠΥΥ, επί της ουσίας εξωθεί τους ασφαλισμένους στη χρήση των υπηρεσιών των Κέντρων Αποθεραπείας και Αποκατάσασης παρότι πολλές παθήσεις θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν από τους φυσικοθεραπετές. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 14 του νέου ΕΚΠΥ προβλέπεται ότι για μια σειρά παθήσεων ο ΕΟΠΥΥ καλύπτει το κόστος μόνο για θεραπεία σε ΚΑΑ και όχι σε φυσιοθεραπευτικό εργαστήριο, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις τα περιστατικά μπορούν να αντιμετωπιστούν και από φυσικοθεραπευτές. Την ίδια στιγμή οι  οφειλές προς τους φυσικοθεραπευτές, σύμφωνα με δημοσιεύματα, πρόκειται να «κουρευτούν» σε ποσοστό 10%, και χιλιάδες φυσικοθεραπευτές οδηγούνται στην ανεργία.

Επειδή η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό για όλους και όχι εμπόρευμα και όχημα πλουτισμού για λίγους

Επειδή το επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή δέχεται τεράστια πίεση από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των ΚΑΑ

Επειδή η ιδιωτικοποίηση της υγείας εκτοξεύει τα κόστη και μειώνει την ποιότητα

Κατόπιν των παραπάνω,

Ερωτάται ο κ. Υπουργός

1.    Ποια είναι η συνολική ετήσια δαπάνη που βαρύνει τον ΕΟΠΥΥ προς τα Κέντρα Αποθεραπείας και Αποκατάστασης; Ποια είναι η αντίστοιχη για τους φυσικοθεραπευτές;

2.    Έχουν πραγματοποιηθεί έλεγχοι σε Κέντρα Αποθεραπείας και Αποκατάστασης, από ποιές υπηρεσίες και με ποια απότελέσματα; Είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να ελέγξει τα Κέντρα Αποθεραπείας και Αποκατάστασης ως προς την ποιότητα των υπηρεσιών τους αλλά και για την αντιμετώπιση του φαινομένου της προκλητής ζήτησης;

3.    Εξετάζει τη δημιουργία τέτοιων Κέντρων από το Εθνικό Σύστημα Υγείας;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Ανδρέας Ξανθός

Νίκος Μιχαλάκης

Ειρήνη Αγαθοπούλου

Κώστας Ζαχαριάς

Βασίλης Κυριακάκης