Η ελληνική κοινωνία πάντα είχε ανάγκη ένα πραγματικό φορολογικό νομοσχέδιο – ειδικά τούτη τη στιγμή. Θα χρειαζόταν ένα νομοσχέδιο που να διορθώνει ανισότητες και αδικίες (όπως τη σχέση άμεσων – έμμεσων φόρων).

Αντί αυτού, το φορολογικό νομοσχέδιο που καταθέτει η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ–ΠΑΣΟΚ–ΔΗΜΑΡ αποτελεί ένα ακόμη θλιβερό κεφάλαιο στην τραγωδία που διαδραματίζεται εις βάρος του ελληνικού λαού. Για την ακρίβεια, είναι σε συνέπεια και ευθεία συνέχεια των πολιτικών του Μνημονίου και αυτών που προηγήθηκαν και προωθούσε για δεκαετίες ο δικομματισμός.

Το απαραίτητο κλίμα τρόμου και τα εκβιαστικά διλήμματα που καλλιεργεί η κυβέρνηση κάθε φορά που προωθεί νομοθετήματα στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας είναι το μόνο επιχείρημα που έχει στη διάθεση της. Κατά τα άλλα, τα συμφέροντα και τα θεμελιώδη δικαιώματα του ελληνικού λαού – δηλαδή των εργαζόμενων, των ανέργων, των επαγγελματιών, των συνταξιούχων, των νέων και όχι των τραπεζιτών – βουλιάζουν ολοένα και βαθύτερα στην αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική.

Το νέο φορολογικό σχέδιο νόμου αναμένεται να φτάσει τον κόσμο του τουρισμού στα όρια της επιβίωσης: οι εργαζόμενοι πλήττονται από την εποχικότητα, από την ανεργία, από τη μαύρη εργασία, από τις περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα˙ χιλιάδες οικογένειες θα βρεθούν σε απόγνωση και λόγω της συρρίκνωσης του εισοδήματος τους, μαζί τους θα μαραζώσουν τοπικές κοινωνίες και οικονομίες που εξαρτώνται από την τουριστική ανάπτυξη˙ η οριζόντια φορολόγηση μικρών και μεγάλων στον τουρισμό θα οδηγήσει χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη φοροδιαφυγή ή κατευθείαν στο «λουκέτο»˙ την ίδια στιγμή, οι μεγάλες επιχειρήσεις και τα ξένα επενδυτικά συμφέροντα θα απολαμβάνουν θεσμική και πολιτική «φορο – ασυλία», θα απασχολούν σύγχρονους σκλάβους και θα καρπώνονται τα οφέλη της εξαφάνισης των μικρομεσαίων – όλα αυτά σε μια χώρα, που θα έχει ξεπουλήσει «για ένα κομμάτι ψωμί» τη δημόσια περιουσία της.

Ως ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ, απορρίπτουμε τη μνημονιακή φορομπηχτική πολιτική, που αναδιανέμει το εισόδημα προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και στέλνει τους εργαζόμενους στο απόσπασμα. Αντιθέτως, επιδιώκουμε μια τουριστική ανάπτυξη συνδεδεμένη με τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων και προϊόν υγιούς διαλόγου και διαβούλευσης με τα παραγωγικά κομμάτια της κοινωνίας.