Ενώ η ανθρωπιστική κρίση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, η κυβέρνηση επαγγέλλεται το κλείσιμο ή τη συγχώνευση δεκάδων Φορέων και Οργανισμών του Δημοσίου, κυρίως αυτών που εξειδικεύονται στην απάλυνση του πόνου και τη δημιουργία συνθηκών ένταξης πολλών ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. Ταυτόχρονα, στον κατάλογο των υπό κατάργηση εκατοντάδων τέτοιων Οργανισμών βρίσκονται τα λιγοστά Ερευνητικά Κέντρα και Καθιδρύματα, που ήδη έχουν αρχίσει να αποδιαρθρώνονται με τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης.

Στη χώρα με τη χαμηλότερη δαπάνη στην ΕΕ για τη Δημόσια Διοίκηση, για τα Ιδρύματα και για τους Οργανισμούς ευπαθών ομάδων και έρευνας, το Μνημόνιο και οι δανειστές κατόρθωσαν να εδραιώσουν την ιδεολογία περί «σπάταλου» κράτους, ώστε να συρρικνωθεί αυτό το θεσμικό δημιούργημα της Πολιτικής Κοινωνίας που εγγυάται τη στοιχειώδη αξιοπρεπή διαβίωση όλων των πολιτών.

Η πορεία του αντικοινωνικού Μνημονίου επιταχύνεται, ώστε να ολοκληρωθεί η μεταβληθούμε σε χώρα της «περιφέρειας», σε προτεκτοράτο, των κεντροευρωπαϊκών δυνάμεων. Εν τέλει αυτή η θεσμοποιημένη απόκλιση δεν στρέφεται μόνο εναντίον των Ελλήνων, αλλά και κατά της Ευρωπαϊκής Ιδέας.