Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα συνολικά έχουν υποστεί, από την αδιέξοδη πολιτική που εφαρμόζει η τρόϊκα και οι ελληνικές κυβερνήσεις,  την πιο απάνθρωπη και βάρβαρη επίθεση που γνώρισαν από την ίδρυση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, χωρίς βέβαια αυτό να δίνει καμία διέξοδο στην κρίση της χώρας. Αυτή η απαράδεκτη πολιτική περιελάμβανε με το πρώτο μνημόνιο οριζόντιες περικοπές μισθών, κόψιμο ή μείωση δώρων και επιδόματος αδείας, κατάργηση επιδομάτων, προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα κ.λ.π. Στη συνέχεια, καταβαράθρωση μισθών( ενιαίο μισθολόγιο) απολύσεις και δυσμενείς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις με το Ν.4024, ενώ με το νέο μνημόνιο προχώρησε σε άρση, επί της ουσίας, της μονιμότητας, κατάργηση θέσεων με ταυτόχρονες απολύσεις(15.000 το 2012 και 150.000 μέχρι το 2015) και αλλαγές στην εργατική νομοθεσία, που καθιστούν συνολικά τον κόσμο της εργασίας(δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους)  έρμαιο στα χέρια της εργοδοσίας.

Όλα τα παραπάνω, αλλά και αυτά που σχεδιάζουν για το αμέσως επόμενο διάστημα, ανάγκασαν αρκετούς εργαζόμενους να βγουν άρον-άρον και παρά τη θέλησή τους στη σύνταξη. Όμως με την αποχώρηση όλων αυτών των υπαλλήλων(περισσότεροι από 50.000 το 2011), εξʼ αιτίας της απαράδεκτης πολιτικής, εκτός των άλλων δεινών που επήλθαν στη δημόσια διοίκηση και τα ασφαλιστικά ταμεία, αυτό επέφερε και τη διάλυση της λειτουργίας των υπηρεσιών. Συνέπεια αυτής της πολιτικής είναι να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν οι πολίτες και η κοινωνία και οι υπηρεσίες  παροχής συντάξεων, να εκδίδουν συντάξεις μετά από 12 μήνες ή και περισσότερο, ενώ για αυτές που υπάγονται στη διαδοχική ασφάλιση να υπερβαίνει τους 18 μήνες η έκδοσή τους.

Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα, ότι το μεσοδιάστημα που οι εργαζόμενοι κατέθεσαν τα χαρτιά τους για σύνταξη μέχρι να πάρουν σύνταξη,  να έχουν πενιχρές αποδοχές(3μηνες αποδοχές για τους Δ.Υ) και κατόπιν μηδενικό εισόδημα. Αν ληφθεί υπόψη ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των συνταξιούχων, σʼ αυτό το μεσοδιάστημα, έχουν την υποχρέωση να πληρώνουν τις δόσεις των δανείων τους(στεγαστικά, επισκευαστικά, καταναλωτικά κ.λ.π), γίνεται αντιληπτό ότι οι παραπάνω συνταξιούχοι έχουν φτάσει στην απόγνωση.

Θα πρέπει να σημειωθεί ακόμη ότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και οι συνταξιούχοι έχουν υποστεί μειώσεις από 20% έως και 70% των συνολικών αποδοχών τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους. Η πολιτεία έχει χρηματοδοτήσει το τραπεζικό σύστημα με πακτωλό δις.? ενώ την ίδια στιγμή οφείλει στους συνταξιούχους του Δημοσίου το εφάπαξ τους.

Επειδή οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι που έχουν υποστεί περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις που κυμαίνονται από 20-70%, αδυνατούν να ικανοποιήσουν ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους, πολύ δε περισσότερο να αποπληρώσουν τα δάνειά τους.

Επειδή οι συνταξιούχοι του Δημοσίου, στο μεσοδιάστημα από την ημερομηνία που κατάθεσαν τα χαρτιά τους για σύνταξη μέχρι να αρχίσουν να την εισπράττουν, έχουν μηδαμινό εισόδημα, ενώ ταυτόχρονα τους οφείλεται το εφάπαξ τους.

Ερωτώνται οι κ.κ υπουργοί

1. Τι πρωτοβουλίες θα αναλάβουν άμεσα, προκειμένου να ξεκινά η καταβολή της σύνταξης το αμετάθετα αργότερο 3 μήνες μετά την κατάθεση της αίτησης για την έκδοσή της, με τίμημα αυστηρότατες κυρώσεις;

2. Με ποια συγκεκριμένα μέτρα θα αντιμετωπίσουν το δυσβάσταχτο πρόβλημα των δανείων και πρώτα απʼ όλα των στεγαστικών δανείων των εν ενεργεία αλλά και των συνταξιούχων δημοσίων υπαλλήλων αλλά και γενικότερα;

3. Σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσετε, ώστε οι συνταξιούχοι-δανειολήπτες που καθυστερεί η έκδοση των συντάξεών τους και έχουν μηδενικό εισόδημα, κατά το παραπάνω αναφερόμενο μεσοδιάστημα, να αντιμετωπίσουν τις στοιχειώδεις ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους, πολύ δε περισσότερο την αποπληρωμή των δανείων τους, τουλάχιστον μέχρι την έκδοση της σύνταξής τους; 

4. Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχουν ληφθεί μέτρα για τα στεγαστικά δάνεια των υπαλλήλων που έχουν ενταχθεί σε καθεστώς προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας, παρά τις δεσμεύσεις του ν.4024/27-10-2011;

Ο ερωτών βουλευτής

Λαφαζάνης Παναγιώτης