Δεν είναι πρώτη φορά που άνθρωποι που έχουν ολοκληρώσει τα προγράμματα απεξάρτησης, βρίσκονται μετά από χρόνια αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη, για κάποια παλιά αδικήματα που είχαν διαπράξει όταν βρίσκονταν στη χρήση. Προφανώς αυτό σημαίνει κίνδυνο να τιναχτεί στον αέρα όλη τους η σκληρή προσπάθεια απεξάρτησης και επανένταξης.

Έξι ολόκληρα χρόνια «καθαρής» ζωής μακριά από τη χρήση δεν ήταν αρκετά για να διασφαλίσουν το δικαίωμα του Χρήστου Χαλτούτα να ζει ενταγμένος στην κοινωνία. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΚΕΘΕΑ, «από τις 22 Αυγούστου 2011 ο 38χρονος απόφοιτος του ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ κρατείται στην φυλακή των Τρικάλων, εξαιτίας ενός εκκρεμούς εντάλματος για μικροκλοπή που είχε διαπράξει το 2003, ενώ ήταν ακόμα χρήστης ουσιών. Στη διάρκεια των έξι μηνών που βρίσκεται στη φυλακή απορρίφθηκε δύο φορές το αίτημά του για αντικατάσταση της προσωρινής του κράτησης με περιοριστικούς όρους, και ο Χρήστος θα παραμείνει έγκλειστος μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης στις 28 Μαΐου 2012».

Επειδή:

•    H περίπτωση αυτή δεν είναι μοναδική, αντιθέτως επαναλαμβάνεται συχνά

•    Το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο είναι παράλογο, άδικο και αναχρονιστικό

•    Οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στην κοινωνία και όχι στις φυλακές

•    Η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης αντίθετα με τις εξαγγελίες της, δεν προχωρά σε ένα πιο δίκαιο νόμο για τους χρήστες

•    Δεν είναι η πρώτη φορά που τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η επίπονη και μακρά προσπάθεια που έχει κάνει ένας νέος άνθρωπος για να απεξαρτηθεί και να ενταχθεί στην κοινωνία.

Για τους παραπάνω λόγους,

ερωτώνται οι κκ. υπουργοί:

1. Τι προτίθενται να πράξουν για να σταματήσει αυτή η απάνθρωπη και άδικη μεταχείριση ανθρώπων που βρίσκονται στην επανένταξη;

2. Τι πρωτοβουλίες θα λάβουν ώστε να βγει ο Χρήστος Χαλτούτας από τη φυλακή;

Η ερωτώσα βουλευτής

Ηρώ Διώτη