Μέσα στην οξύτατη οικονομική κρίση και την μακρόχρονη πολύπλευρη κρίση της γεωργίας που βιώνουν δραματικά οι αγρότες της χώρας μας, στα κάθε λογής μνημονιακά χαράτσια και φοροεπιδρομές, ήρθε να προστεθεί μια πρόσθετη οικονομική τους αφαίμαξη που αφορά στην χορήγηση αδειών για τα υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού.

Την ίδια στιγμή που η υλοποίηση εφαρμογής της σχετικής Κοινής Υπουργικής Απόφασης 150559/16-6-2011 «Διαδικασίες, όροι και προϋποθέσεις για την χορήγηση αδειών για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού» (ΦΕΚ 1440/Β/2011) έχει πάρει παράταση έως τα μέσα Ιουνίου του 2012 και γίνονται προσπάθειες νομοθετικών ρυθμίσεων απλοποίησης των διαδικασιών εφαρμογής της με ελαχιστοποίηση του κόστους, πολλές Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος στην ελλιπή πληροφόρηση των αγροτών και τις αδυναμίες και τα διογκούμενα κενά των δημοσίων υπηρεσιών, επιβαρύνουν τους αγρότες με υπέρογκα ποσά (τουλάχιστον 200 ευρώ) και μάλιστα με απόλυτα ασαφές το είδος των υπηρεσιών που καλύπτονται από το εν λόγω ποσόν.

Ενώ λοιπόν η αδειοδοτική διαδικασία έχει παραταθεί, καλλιεργείται ένα κλίμα κινδυνολογίας και εκφοβισμού, με πρόστιμα 1.000 ευρώ και στέρηση του δικαιώματος χρήσης νερού στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα, ενώ ταυτόχρονα δε διευκρινίζεται τι ακριβώς καλύπτει το νέο χαράτσι (τέλος νομιμοποίησης, παράβολο υποβολής της αίτησης ή αντίτιμο αμοιβής για την συνολική παροχή υπηρεσιών αδειοδότησης). Πέραν, λοιπόν, της οικονομικής αφαίμαξης, δε διασφαλίζεται ούτε η δυνατότητα άρδευσης από τους αγρότες των καλλιεργειών τους, ούτε η νομιμοποίηση των σημερινών τους δικαιωμάτων χρήσης νερού.

Επιπλέον, ερωτηματικά δημιουργούνται από το γεγονός ότι σε κάποιες περιοχές της χώρας, άγνωστο με ποια νομιμοποιητική διαδικασία, αντλήθηκαν στοιχεία –προσωπικά δεδομένα περί των κατόχων αρδευτικών δικαιωμάτων, ώστε να τους αποστέλλονται προσωπικές επιστολές με το Ταχυδρομείο ή να χρησιμοποιούνται ΟΤΑ Α Βαθμού, ως διεκπεραιωτές προσέλκυσης ή προσανατολισμού των αγροτών σε μια διαδικασία μετέωρη και αμφίβολη από κάθε άποψη.

Την περίσταση έχουν εκμεταλλευτεί, σύμφωνα με καταγγελίες, και ειδικοί τεχνικοί επιστήμονες, στους οποίους καταφεύγουν πολλοί αγρότες που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον όγκο των δικαιολογητικών που πρέπει να επισυνάπτονται με την αίτηση, καλούμενοι από τους πρώτους να βάλουν βαθειά το χέρι στην τσέπη, για τη σύνταξη και κατάθεση –εκ μέρους των αγροτών- τις αιτήσεις.

Αυτή τη στιγμή και στην κατεύθυνση περιορισμού της κατασπατάλησης των υδατικών πόρων της χώρας, θα χρειαζόταν πολιτική βούληση και σχεδιασμός που θα περιελάμβανε και την αλλαγή των συστημάτων άρδευσης στον κάμπο και την εφαρμογή μεθόδων εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα, που θα μπορούσε να επιφέρει εξοικονόμηση έως και 25-40% στο αρδευτικό νερό. Επειδή όμως μέχρι σήμερα δεν έχει διαφανεί σχετική πρόθεση, θα έπρεπε τουλάχιστον οι λύσεις που προτείνονται να είναι προς ωφέλεια και του περιβάλλοντος αλλά και της παραγωγής.

Οι όλες μεθοδεύσεις πέραν της οικονομικής εκμετάλλευσης των αγροτών, στην ουσία υπονομεύουν και εκφυλίζουν την ουσία και το περιεχόμενο της νομοθετικής ρύθμισης του καθεστώτος χορήγησης αδειών χρήσης νερού, που είναι η προστασία της ίδιας της ανάγκης της χώρας να παράξει προϊόντα για να καλύψει τη διατροφική της επάρκεια, ταυτόχρονα με την προστασία του περιβάλλοντος.

Κατόπιν όλων τούτων,

ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1.    Είναι διατεθειμένος να πάρει σαφή πολιτική θέση επί αυτού του κρίσιμου θέματος και να καταδικάσει τέτοιες μεθοδεύσεις;

2.    Θα παρέμβει ώστε να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση εκμετάλλευσης των αγροτών;

3.    Θα αντιμετωπίσει και με ποιο τρόπο το ενδεχόμενο νομικών παραβάσεων εκ μέρους των εμπλεκομένων;

4.    Με ποιο συγκεκριμένο τρόπο θα διασφαλίσει την ομαλή, απλοποιημένη και με ελαχιστοποίηση του κόστους εφαρμογή της συγκεκριμένης νομοθετικής ρύθμισης;

5.    Θα παρέμβουν οργανωμένα και με ποιο τρόπο οι αρμόδιες υπηρεσίες για την ορθή ενημέρωση των αγροτών και την διευκόλυνσή τους;

Η ερωτώσα βουλευτής

Ηρώ Διώτη