Στη μεγάλη ευθύνη των εναλλασσόμενων στην διακυβέρνηση κόμματων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, για τη μη χάραξη σοβαρής πολιτικής για τη ροδακινοπαραγωγή, αναφέρθηκε η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, βουλευτής Λάρισας, στο πλαίσιο της συζήτησης επίκαιρης επερώτησης με θέμα τα προβλήματα των παραγωγών συμπύρηνου ροδάκινου, κάνοντας ένα εισαγωγικό σχόλιο για τις διαχρονικές επιλογές του δικομματισμού «που έφτασαν τον ΕΛΓΑ σε χρεωκοπία και διέλυσαν το σύστημα ασφάλισης της παραγωγής».

Επισημαίνοντας ότι «εκατοντάδες ροδακινοπαραγωγοί κυρίως των νομών Λάρισας,  Ημαθίας, Πέλλας και Φλώρινας παραμένουν απλήρωτοι για τη σοδειά του 2010, ενώ κάποιοι δεν έχουν ακόμη πάρει χρήματα για το 2009», η βουλευτής κατηγόρησε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για αφερεγγυότητα, καθώς είχε δεσμευτεί –χωρίς αντίκρισμα έως σήμερα- για την εξόφληση των παραγωγών από το Δεκέμβριο.

Η βουλευτής εξήρε το θέμα της παράδοσης των ροδάκινων στις βιομηχανίες, όπου «οι παραγωγοί δε γνωρίζουν ουσιαστικά σε ποια τιμή το διαθέτουν. Μιλάμε για 400.000 τόνους με τιμή πώλησης που δεν έχει συμφωνηθεί. Η επίσημη δικαιολογία της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδας, προκαλεί την αγανάκτηση των αγροτών, οι οποίοι διεκδικούν τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής –κάτι για το οποίο επιμένει χρόνια τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ-, που δεν διασφαλίζεται με το καθεστώς που ισχύει. Ο παραγωγός είναι δέσμιος των βιομηχανιών».

Η βουλευτής υπογράμμισε ότι «μετά τη συνομολόγηση του Μνημονίου με την τρόικα, με την υπέρμετρη αύξηση του ΦΠΑ στα αγροεφόδια, το ήδη χαμηλό αγροτικό εισόδημα μετά την περικοπή των ενισχύσεων μειώθηκε κι άλλο. Έτσι, τα 23 και 24 λεπτά το κιλό, είναι ένα ποσό που καλύπτει ίσα-ίσα το κόστος παραγωγής και αφήνει και λίγα ψίχουλα για να μπορέσουν να ζήσουν κι αυτοί και οι οικογένειές τους και να καλλιεργήσουν και φέτος». Ανέφερε δε, ότι «σε συνδυασμό με την απαξίωση ενός δυναμικού εξαγωγικού προϊόντος, μερίδα των καλλιεργητών οδηγείται σε εκριζώσεις ή και ολοκληρωτική εγκατάλειψη της καλλιέργειας». Εις επίρρωση των προαναφερθέντων, παρέθεσε την εκτίμηση του Επιτρόπου Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης ότι «τα προσωρινά στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει μια τάση μείωσης της παραγωγής ροδάκινων στο μέλλον, ενώ η κατάσταση των Ελλήνων παραγωγών ροδάκινου προς μεταποίηση είναι ιδιαίτερα δυσχερής».

Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε στο Υπουργείο, αν πράγματι θέλει να συνεχίσει η εν λόγω καλλιέργεια, να προχωρήσει σε μία «συντονισμένη, στοχευμένη, δημοκρατικά σχεδιασμένη, μακροπρόθεσμη και ουσιώδη αγροτική πολιτική, η οποία μπορεί να συμβάλει μέγιστα στα οικονομικά της χώρας και να δώσει διέξοδο από την ύφεση. Και είναι θέμα πολιτικής βούλησης η εφαρμογή της ή μη. Η λύση στη σημερινή βαθιά κρίση μπορεί να δοθεί μέσα από μία γενναία ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα και του αγροτικού κλάδου».

Εισήγηση κοινοβουλευτικής εκπροσώπου ΣΥΡΙΖΑ στην υπʼ αριθμ. 30/1.3.2011 επερώτηση αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων 15 Βουλευτών της Ν.Δ., σχετικά με τα μέτρα στήριξης της παραγωγής του ροδάκινου.

Ένα σχόλιο πριν ξεκινήσω την τοποθέτησή μου κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για ένα από τα ερωτήματα της επίκαιρης επερώτησης των βουλευτών της ΝΔ: το λιγότερο εν κενώ είναι το ερώτημά σας αν ο ΕΛΓΑ μπορεί να καταστεί Οργανισμός στήριξης της αγροτικής παραγωγής, όταν όλοι ξέρουμε σε αυτή την Αίθουσα κι έξω απʼ αυτήν ότι το ν/σ που ψηφίστηκε για την αναμόρφωση του ΕΛΓΑ διέλυσε επί της ουσίας το σύστημα ασφάλισης της παραγωγής και όταν όλες οι επιλογές, διαχρονικά των δύο κυβερνήσεων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έφτασαν τον ΕΛΓΑ σε χρεωκοπία.

Κύριε υπουργέ,

Υποχρεώσατε εκατοντάδες ροδακινοπαραγωγούς κυρίως των νομών Ημαθίας, Πέλλας, Φλώρινας και Λάρισας, να μην κάνουν Χριστούγεννα, καθώς περίμεναν την πληρωμή από τη σοδειά του 2010. Οι περισσότεροι από αυτούς, που παραμένουν απλήρωτοι, αναρωτιούνται πλέον εάν θα κάνουν και Πάσχα. Διότι έχουμε φτάσει στα μέσα Μαρτίου, κι ακόμη δεν έχουν δει να πιστώνονται οι λογαριασμοί τους.

Κατηγορείτε με κάθε ευκαιρία τη ΝΔ για αντιαγροτική πολιτική, όμως δεν είστε καλύτεροι. Από το 2005 και σχεδόν επετειακά ανά έτος, οι ροδακινοπαραγωγοί κινητοποιούνται περί το Νοέμβρη, αφού σχεδόν κάθε χρόνο, παρά τις όποιες δεσμεύσεις, παραμένουν απλήρωτοι. Το Νοέμβριο του 2009 είχαν βγει στους δρόμους, το Νοέμβρη του 2010 επίσης. Τα αιτήματά τους δεν είναι παράλογα: ζητούν να πάρουν τα χρήματα που διέθεσαν για να καλλιεργήσουν και να παραδώσουν την παραγωγή τους, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν ανθρώπινα. Διότι κύριοι συνάδελφοι, οι δικές τους οικονομικές υποχρεώσεις, ασχέτως αν το Υπουργείο αποδεικνύεται αφερέγγυο, τρέχουν έτσι κι αλλιώς: έχουν να πληρώσουν τους γεωπόνους για τα αγροεφόδια της προηγούμενης περιόδου, διότι πλέον δεν τους δίνουν νέα βερεσέ. Κάποιοι επίσης κινδυνεύουν με πλειστηριασμό των περιουσιακών τους στοιχείων λόγω ανεξόφλητων χρεών.

Κάνετε λοιπόν κ. Υπουργέ τη σύσκεψη τη Δευτέρα στο Δημαρχείο της Βέροιας. Με λυπεί όμως η θέση της κυβέρνησής σας ότι το πρόβλημα για τις τιμές, τον χρόνο και τον τρόπο πληρωμής των ροδακινοπαραγωγών, παρότι άλλα επιμέρους θέματα, όπως οι μετακινήσεις είχαν ρυθμιστεί, είναι ότι δε διέθεταν οι ροδακινοπαραγωγοί σταθερή διαπραγματευτική ομάδα. Ότι έφταιγε αυτό και όχι η αδιαφορία διαχρονικά των κυβερνήσεων και η έλλειψη πολιτικής βούλησης να λύσουν τα ζητήματα.

Υπάρχει όμως ακόμη ένα πολύ σημαντικό ζήτημα στο θέμα της παράδοσης των ροδάκινων στις βιομηχανίες: οι παραγωγοί δε γνωρίζουν ουσιαστικά σε ποια τιμή το διαθέτουν. Μιλάμε για 400.000 τόνους ροδάκινου με τιμή πώλησης που δεν έχει συμφωνηθεί και λειτουργεί εκβιαστικά για τους παραγωγούς. Η επίσημη δικαιολογία της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδας για την ανυπαρξία ενιαίας τιμής, ότι δηλαδή απαγορεύεται από ειδική απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνιστικότητας, προκαλεί την αγανάκτηση των αγροτών, οι οποίοι διεκδικούν τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής –κάτι για το οποίο επιμένει χρόνια τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ-, που δεν διασφαλίζεται με το καθεστώς που ισχύει και την εκκαθάριση μετά από πολλούς μήνες. Αυτό είναι το υφιστάμενο καθεστώς: ο παραγωγός να είναι δέσμιος των διαθέσεων των βιομηχανιών. Να μην είναι σε θέση να διαπραγματευτεί ελάχιστη τιμή. Κι επιπλέον να μένει κι απλήρωτος για σοδειά που παρέδωσε ακόμη και το 2009!

Η περσινή και η φετινή χρονιά κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν και θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη από τις προηγούμενες. Το ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια έχει φτάσει σε εξωφρενικά ύψη. Μεγάλο μέρος της παραγωγής καταστράφηκε είτε από ακραία καιρικά φαινόμενα είτε εν αναμονεί της μεταφοράς της το καλοκαίρι με τους καύσωνες και την απεργία των μεταφορών φορτηγών Δημοσίας Χρήσεως. Ο ΕΛΓΑ δεν έχει καλύψει ζημιές για καμία από τις δύο περιπτώσεις, ενώ όπου υπήρξαν εκτιμητήρια, ήταν μηδενικά σε αποτίμηση ζημιάς. Επίσης, οι τιμές που πήραν δεν κάλυπταν το κόστος παραγωγής και είναι φυσικό και επόμενο να ζητούν μεγαλύτερες τιμές. Τα 23 και 24 λεπτά το κιλό που ζητάνε, είναι ένα ποσό που καλύπτει ίσα-ίσα το κόστος και αφήνει και λίγα ψίχουλα για να μπορέσουν να ζήσουν κι αυτοί και οι οικογένειές τους και να έχουν μία ελπίδα ότι θα καλλιεργήσουν και φέτος.

Όπως αντιλαμβάνεστε, όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την εν γένει απαξίωση ενός δυναμικού εξαγωγικού προϊόντος, οδηγεί μερίδα των καλλιεργητών να προχωρά σε εκριζώσεις ή και να εγκαταλείπει ολοκληρωτικά τη συγκεκριμένη καλλιέργεια. Εκπρόσωποι των παραγωγών εκτιμούν ότι μόνο το τελευταίο έτος, οι εκριζώσεις υπερβαίνουν το 5% των καλλιεργούμενων εκτάσεων, ενώ η μείωση παραγωγής μπορεί τελικά να είναι ακόμη μεγαλύτερη, αν ληφθεί υπόψη και η υποβάθμιση που έχουν υποστεί πολλές καλλιέργειες.

Και δεν το λένε μόνο οι ροδακινοπαραγωγοί ή μόνο εμείς αυτό κκ. Υπουργοί. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δια στόματος του Επιτρόπου Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προχώρησε πριν ένα μήνα σε δύο βασικές, κατά τη γνώμη μας, παραδοχές: Πρώτον ότι οι παραγωγοί ροδακίνων προς μεταποίηση στην Ελλάδα βρίσκονται σε ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση. Δεύτερον ότι τα προσωρινά στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει μια τάση μείωσης της παραγωγής ροδακίνων στο μέλλον. Εδώ, τίθεται μια σειρά μείζονος σημασίας ερωτημάτων: θέλει η Ελλάδα, θέλει το Υπουργείο να συνεχίσει να έχει μία αξιοπρεπή παραγωγή, άρα και καλά ποσοστά εξαγωγής στα συμπύρηνα ροδάκινα; Εάν η απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι θετική, τότε σας έχω μία ακόμη ερώτηση: γιατί δε λαμβάνετε μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών παραγωγής και εμπορίας των ροδάκινων; Γιατί δηλαδή δεν χαράσσετε μία πολιτική για το ροδάκινο, ώστε να μην φτάνουμε κάθε χρόνο στο «παραπέντε»; Ώστε οι ροδακινοπαραγωγοί και να ενισχυθούν ουσιαστικά για την παραγωγή τους αλλά και για να μην δίνουν τη σοδειά τους, χωρίς να γνωρίζουν ούτε τι τιμή θα πάρουν, ούτε εάν αυτή θα είναι κατώτερη του κόστους παραγωγής, ούτε και πότε θα λάβουν χρήματα; Ώστε να μην υπάρχουν απλήρωτοι παραγωγοί παρά τις όποιες, κενές περιεχομένου, τελικά, υποσχέσεις σας;

Κύριε υπουργέ, το γνωρίζουμε όλοι η Κοινή Αγροτική Πολιτική μέχρι το 2013, με τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί και εφαρμοστεί έως σήμερα, στοχευμένη να υπηρετήσει ένα καθαρά νεοφιλελεύθερο μοντέλο, διέλυσε την αγροτική παραγωγή. Οι δε προβλέψεις για μετά την αναθεώρησή της το 2013 είναι όχι απλά δυσοίωνες για τους παραγωγούς, αλλά κατάμαυρες. Και η συνομολόγηση του Μνημονίου με την τρόικα, κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα. Το ήδη χαμηλό αγροτικό εισόδημα μετά την περικοπή των ενισχύσεων και με τις απανωτές αυξήσεις του ΦΠΑ κάνει δυσβάσταχτη την καθημερινότητα της κατεξοχήν παραγωγικής τάξης της χώρας. Η υφιστάμενη κατάσταση στον αγροτικό τομέα είναι γνωστή: σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, την τελευταία δεκαετία από το 17% του ενεργού πληθυσμού, πλέον μόλις το 9% δραστηριοποιείται στα αγροτικά.  Το δε εισόδημά του έχει μειωθεί κατά 25%, έναντι μιας αύξησης Μ.Ο. του ευρωπαϊκού, γύρω στο 5%. Επίσης, ο αγροτικός πληθυσμός είναι γερασμένος: το 60% που ασχολείται είναι άνω των 46 ετών, από 30-45 ετών ένα 30%, και μόνο ένα 10% κάτω από 30 ετών.

Να παρατήσουν οι ροδακινοπαραγωγοί τις καλλιέργειές τους δεν το επιθυμούν, αλλά δεν τους δίνετε κανένα απολύτως κίνητρο και βοήθεια ούτε να τις συνεχίσουν αλλά ούτε και βλέπουμε να σχεδιάζετε κάτι άλλο. Να κοιτάζατε μήπως εάν ανά προϊόν και όχι μόνο για το ροδάκινο, έχουν γίνει λάθος σχεδιασμοί και ίσως να χρειάζονται αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών. Τίποτα από αυτά δε βλέπουμε να προωθείτε. Κάτι που θα έκανε οποιαδήποτε συντεταγμένη Πολιτεία που ενδιαφερόταν για τομείς δυναμικούς της οικονομίας τους. Έχετε αφήσει εδώ και χρόνια τα πράγματα στην τύχη τους και τους αγρότες επίσης.

Και αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος σας: η λύση στη σημερινή βαθιά κρίση μπορεί να δοθεί μέσα από μία γενναία ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα και του αγροτικού κλάδου και σωστό σχεδιασμό. Όχι με περαιτέρω απαξίωσή του. Μια συντονισμένη, στοχευμένη, δημοκρατικά σχεδιασμένη, μακροπρόθεσμη και ουσιώδη αγροτική πολιτική, μπορεί να συμβάλει μέγιστα στα οικονομικά της χώρας και να δώσει διέξοδο από την ύφεση. Και είναι θέμα πολιτικής βούλησης η εφαρμογή της ή μη.

Σας ευχαριστώ