δείτε το βίντεο

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Θα δώσω το λόγο στον σύντροφο Αλέξη Τσίπρα, Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και Πρόεδρο του Συνασπισμού.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου όλους και όλες για την παρουσία σας σήμερα εδώ και θα ήθελα να ξεκινήσω αυτή την καθιερωμένη συνέντευξη με ένα σχόλιο που αφορά την παρουσία του Πρωθυπουργού στην αντίστοιχη συνέντευξη στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, τα φώτα της δημοσιότητας ήταν, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, στραμμένα πάνω του. Και πολλοί από τους Έλληνες και τις Ελληνίδες παρακολούθησαν αυτή τη συνέντευξη από τα Μέσα Ενημέρωσης και απορημένοι είδαν τον Πρωθυπουργό να μιλάει και να συμπεριφέρεται σαν να ζει σε μια εντελώς διαφορετική χώρα από αυτή που ζούμε όλοι οι υπόλοιποι.

Κάθε του λέξη, κάθε του πρόταση ήταν διαποτισμένη από την εμφανή προσπάθειά του να εξωραΐσει την πραγματικότητα. Λες και η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που βυθίζεται μέσα στην κρίση, μέσα στην ύφεση, στην ανεργία, στην ανασφάλεια.

Λες και η πρόσδεση της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν καταστρέφει ολοκληρωτικά την οικονομία και την κοινωνία. Λες και ο ίδιος και η κυβέρνησή του δεν είναι αυτοί που δρομολόγησαν με πλήρη συνείδηση αυτή την εξέλιξη, όταν είχαν διαφορετικές επιλογές να ακολουθήσουν. Και μάλιστα, μετά από μια κακοστημένη σκηνοθεσία, και σε απόλυτη σύμπλευση με διεθνή κερδοσκοπικά συμφέροντα.

Το συμπέρασμα, φίλες και φίλοι, που μπορεί να αποκομίσει κανείς παρακολουθώντας αυτή την παρουσία του Πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, είναι ότι δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή ο Πρωθυπουργός είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας, ή υποτιμά βαθύτατα τη νοημοσύνη του μέσου Έλληνα πολίτη.

Ξέρω ότι πολλοί από σας ενδεχομένως να σπεύσετε να πείτε ότι το πρώτο συμβαίνει, είναι εκτός πραγματικότητας. Εμείς όμως θα πούμε πως δεν συμβαίνει το πρώτο. Θεωρούμε ότι συμβαίνει το δεύτερο, ότι υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών.

Όσο μακριά κι αν βρίσκεται από τη κοινωνία, όσο απομακρυσμένος κι αν είναι από τα πραγματικά προβλήματα του λαού μας, όσο απασχολημένος κι αν είναι σε αυτά τα διαρκή ταξίδια του στο εξωτερικό για να συμμετάσχει στα διεθνή φόρα συζήτησης με τη διεθνή οικονομική ολιγαρχία, δεν μπορεί να μην έχει πάρει μυρωδιά, να μην έχει πάρει χαμπάρι τι ακριβώς συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία.

Δεν μπορεί να μην έχει συνειδητοποιήσει, πόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν σήμερα με την αγωνία και την απόγνωση. Με την αγωνία για το πώς θα αντεπεξέλθουν στα πάγια έξοδά τους. Με την αγωνία για το αν θα χάσουν τη δουλειά τους. Με την αγωνία για το πώς θα βγάλουν αυτό το χειμώνα που έρχεται, για το πώς θα καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, για το πώς θα πληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο ή θα στείλουν τα παιδιά στο φροντιστήριο.

Τι άκουσαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, αν παρακολούθησαν αυτή τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού; Ότι ο ίδιος, η κυβέρνησή του και ενδεχομένως και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με την τρόικα, θλίβονται βαθύτατα για την κατάσταση στην οποία έχουν οδηγήσει την ελληνική κοινωνία.

Αλλά ταυτόχρονα, ενώ θλίβονται, μας ζητούν να μην ανησυχούμε. Να μην ανησυχούν όσοι θα χάσουν τη δουλειά τους ή όσοι δεν θα έχουν να στείλουν τα παιδιά τους στο φροντιστήριο ή όσοι δεν θα έχουν θέρμανση το χειμώνα που έρχεται. Να μην ανησυχούν διότι μας διαβεβαίωσε πως η Ελλάδα βρίσκεται σε τροχιά δυναμικής εξόδου από την κρίση.

Ας εκτιμήσουν, φίλες και φίλοι, οι ίδιοι οι πολίτες αν αυτή η περιγραφή της πραγματικότητας υποτιμά ή όχι τη νοημοσύνη όλων μας. Ας εκτιμήσουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι τη δέσμευση του Πρωθυπουργού ότι «θα ζητήσει από τον Υπουργό Οικονομίας να δει το θέμα τους, εφόσον τα έσοδα, τα δημόσια έσοδα το επιτρέψουν», τη στιγμή που βλέπουμε όλοι ότι τα δημόσια έσοδα πηγαίνουν κατά διαόλου, επιτρέψτε μου την έκφραση.

Δέσμευση την οποία μάλιστα επανέλαβε στην ομιλία και στη συνέντευξή του σα να πρόκειται για κάτι πολύ σπουδαίο και ας εκτιμήσουν λοιπόν αυτοί που πρέπει να αντιμετωπίσουν φέτος με 400 ευρώ το μήνα και με έναν ανεξέλεγκτο προϋπολογισμό, που αν ο καθένας από μας πάει να πάρει είδη πρώτης ανάγκης σε ένα σούπερ μάρκετ συνοικιακό θα το καταλάβει. Ας εκτιμήσουν λοιπόν όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας που περνάνε δύσκολα, αν αυτές είναι σοβαρές δεσμεύσεις ή είναι κοροϊδία.

Εμείς φίλες και φίλοι λέμε ότι είναι κοροϊδία. Είναι κοροϊδία, τη στιγμή μάλιστα ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του προσφέρουν απλόχερα άλλα 25 δισεκατομμύρια στις τράπεζες από το πακέτο στήριξης. Τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση τους 11 μήνες που είναι στην εξουσία συνεχίζουν να χαρίζουν απλόχερα διευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, επιδοτούμενες ασφαλιστικές εισφορές, φτηνές απολύσεις, φθηνά μεροκάματα.

Συνεχίζουν να χαρίζουν απλόχερα στις ανώνυμες εταιρείες χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Στους υποτιθέμενους ξένους επενδυτές απαλλαγή από κάθε εμπόδιο της πολεοδομίας, της δασικής υπηρεσίας, του Συμβουλίου της Επικρατείας, του ίδιου του Συντάγματος που έχει γίνει κουρελόχαρτο. Και φυσικά τη στιγμή που η κυβέρνηση στους φοροφυγάδες, στα μεγάλα «ψάρια» ουσιαστικά χαρίζει απαλλαγή από κάθε έλεγχο.

Οι έχοντες και κατέχοντες δεν καλούνται να υποβληθούν σε καμία θυσία για να σωθεί η χώρα σε αυτή τη δύσκολη καμπή. Μόνο οι μισθωτοί, μόνο οι συνταξιούχοι, μόνο οι μικροεπαγγελματίες, οι αγρότες, μόνο όσοι ζουν και αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα με τον ιδρώτα τους καλούνται να πληρώσουν.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, έχουμε μιλήσει αναλυτικά εδώ και δυο χρόνια για τη σημερινή κατάσταση και για το πώς μπορούσε να αποφευχθεί. Έχουμε μιλήσει για το πώς φτάσαμε ως εδώ, με τρομακτικές ευθύνες των δύο κομμάτων εξουσίας.

Έχουμε μιλήσει για το πώς η δέσμευση της χώρας μας στο Μνημόνιο προκαλεί πολύ σοβαρότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι το ίδιο το Μνημόνιο καλείται να αντιμετωπίσει. Έχουμε μιλήσει για το πώς η σημερινή κυβερνητική πολιτική τελικά οδηγεί σε αδιέξοδο και δεν οδηγεί σε έξοδο από την κρίση.

Και βεβαίως έχουμε πει ότι στόχος αυτής της πολιτικής και του Μνημονίου, απʼ ό,τι φαίνεται ξεκάθαρα πια, δεν είναι η έξοδος από την κρίση, αλλά η βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας και προς όφελος των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Έχουμε επίσης επισημάνει ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Ακόμα και σήμερα, που βρισκόμαστε στο «και πέντε», υπάρχει άλλος δρόμος, ο οποίος όμως είναι εντελώς διαφορετικές από αυτόν που ακολουθεί η κυβέρνηση. Περνάει μέσα από τη στήριξη των χαμηλών εισοδημάτων. Περνάει μέσα από τη ριζική αναδιανομή πλούτου υπέρ των ασθενέστερων. Περνάει μέσα από την παραγωγική ανασυγκρότηση, από την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, από την αύξηση των δημόσιων επενδύσεων και από την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. 

Αυτός ο δρόμος όμως προαπαιτεί πολιτική βούληση για συγκρούσεις με τα μεγάλα συμφέροντα, με το οικονομικό κατεστημένο του τόπου που στηρίζει με νύχια και με δόντια αυτή την κυβέρνηση και είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει καμία διάθεση για συγκρούσεις με το οικονομικό κατεστημένο.

Φίλες και φίλοι, το μήνυμά μας προς τους εργαζόμενους, τους κοινωνικά αδύναμους, τους νέους ανθρώπους τούτη την ώρα είναι ένα: Καμία ανοχή απέναντι στην κυβέρνηση του Μνημονίου. Φτάνει πια! Η κοινωνία οφείλει να αντισταθεί, να υπερασπιστεί το δικαίωμά της στη ζωή και στην αξιοπρέπεια. Διαφορετικά – και θέλουμε να είμαστε καθαροί – αυτή η κατηφόρα δεν έχει σταματημό.

Δεν υπάρχει όριο σε αυτή την καταστροφική πολιτική. Το μόνο όριο είναι η φυσική αντοχή του καθενός και της καθεμιάς, από εμάς, εκτός κι αν στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές υπάρξει ένα ηχηρό χαστούκι από την πλευρά της κοινωνίας σε αυτή την αναμέτρηση του Νοέμβρη, που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ύψωσε τον πήχη ψηλά, την αναβάθμισε αυτή την εκλογική αναμέτρηση σε δημοψήφισμα. Άρα λοιπόν σε αυτή την αναμέτρηση ένα ηχηρό χαστούκι δώσει η κοινωνία στα δυο Κόμματα εξουσίας και στις δυνάμεις που υποστηρίζουν ή ανέχονται την καταστροφική πορεία της χώρας από τις επιλογές του Μνημονίου.

Γιατί αλλιώς, επαναλαμβάνω, αυτό που ζούμε σήμερα αυτή η ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε σήμερα, δεν είναι τίποτα σε σχέση με αυτό που μας  περιμένει.

Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση του πήρε από τη Τρόικα δυο μήνες αναβολή στη προγραμματισμένη εκτέλεση της κοινωνίας. Αν επιβραβευτεί στις εκλογές του Νοέμβρη, δε πρόκειται να καθυστερήσει ούτε λεπτό.

Θεωρούμε λοιπόν ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη είναι μια σημαντική ευκαιρία, να εκφραστεί μια ηχηρότατη αποδοκιμασία στην κυβερνητική πολιτική, το Μνημόνιο και στα δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας.

Είναι μια ευκαιρία, να αλλάξει το κλίμα, και να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός, οι νέοι άνθρωποι ότι έχουν τη δύναμη στα χέρια τους.

Είναι μια ευκαιρία και για όλους εμάς να συναντηθούμε με ευρύτερες δυνάμεις κοινωνικές και πολιτικές, που συνειδητοποιούν την ανάγκη να εργαστούμε όλοι μαζί για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής για το τόπο μας πορείας. Και αυτή την ευκαιρία δεν πρέπει να την αφήσουμε να πάει χαμένη. Και σε ό,τι μας αφορά θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην πάει χαμένη.

Με αυτές τις εισηγητικές σκέψεις είμαι στη διάθεσή σας για τις ερωτήσεις σας.

*************

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ:

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Να ξεκινήσουμε με την κα Λοτσοπούλου Γεωργία, από την «ΕΤ3».

Γ. ΛΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ («ΕΤ3»): Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν αισθάνεστε ότι οφείλετε κάποιες εξηγήσεις στον κόσμο που αγωνίστηκε προεκλογικά για να εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση και βέβαια τη μεγάλη πτώση που καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Λοτσοπούλου ήμουν 1 χρόνο πριν σε αυτή εδώ τη θέση και ακριβώς τα ίδια ερωτήματα είχα υποστεί, αντί για ερωτήματα σε σχέση με τις απόψεις, τις θέσεις μας, τις προτάσεις μας για την έξοδο από την κρίση και τότε τα πράγματα ήταν πολύ δυσκολότερα σε σχέση με τις διεργασίες στο σχήμα το συμμαχικό μας.

Και παρ όλα αυτά αυτός ο κόσμος της Αριστεράς και η κοινωνία έδωσε τη δυνατότητα στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, πέρα και έξω από τις δημοσκοπικές προβλέψεις να έχει ένα αξιολογότατο ποσοστό στις εθνικές εκλογές, τη στιγμή μάλιστα που το κυβερνόν Κόμμα και ο Πρωθυπουργός με ψεύτικες υποσχέσεις κατάφερνε να πείσει σχεδόν το μισό εκλογικό σώμα, και να έχει 13 Βουλευτές.

Και σήμερα, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι παρών και είναι παρών γιατί δεν είναι υπόθεση της ηγεσίας, δεν είναι υπόθεση προσώπων. Είναι υπόθεση του κόσμου της Αριστεράς.

Και αν θέλετε κάτι ακόμη; Είναι και κοινωνική ανάγκη η ύπαρξη και η παρουσία του. Ως εκ τούτου έχετε δίκιο στο σκέλος του ερωτήματός σας ότι όλοι μας και εγώ προσωπικά δίνουμε διαρκώς εξετάσεις και αναφορά σε αυτό τον κόσμο για τον οποίο βρισκόμαστε καθημερινά στις επάλξεις και αγωνιζόμαστε για μια άλλη διέξοδο και προοπτική για τον τόπο μας.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο κ. Τσώχος Ίωνας από τον «Αγγελιοφόρο».

Ι.ΤΣΩΧΟΣ («ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα. Είπατε προηγουμένως ότι ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς δίνει ένα μήνυμα σε αυτές τις εκλογές κι ένα κάλεσμα για καταδίκη του Μνημονίου και της κυβερνητικής πολιτικής. Υπάρχουν κι άλλες δυνάμεις, για παράδειγμα η Νέα Δημοκρατία δίνει επίσης ένα είδος ένα χαρακτήρα αντιμνημονιακής ψήφου, στη συγκεκριμένη αναμέτρηση και έχει κάνει και κάποια ανοίγματα προς την Αριστερά, ίσως για το Β γύρο. Ποια είναι η θέση σας πάνω σε αυτό το ζήτημα; Πρόκειται να συνεργαστείτε με όλες τις αντιμνημονιακές δυνάμεις, για παράδειγμα ίσως και με τον κ. Αλαβάνο στην Περιφέρεια Αττικής, στο Β γύρο; Και ένα δεύτερο ερώτημα αν μου επιτρέπετε, επειδή μιλήσατε για την εμφάνιση του κ. Παπανδρέου στην Έκθεση, θα ήθελα να μου σχολιάσετε ορισμένες από τις εξαγγελίες όπως το fast track, το οποίο θεωρείται ότι γενικά θα εξυπηρετήσει όχι μόνο ίσως το μεγάλο επιχειρηματικό κεφάλαιο, αλλά γενικά όλο τον επιχειρηματικό κόσμο, όλη την οικονομία. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσώχο έχει τρία σκέλη η ερώτησή σας, θα προσπαθήσω σύντομα να απαντήσω και στα τρία.

Σε σχέση με το περιεχόμενο της αντιμνημονιακής ψήφου. Ακούστε, αν και δεν είναι καλά ελληνικά αυτά, επιτρέψτε μου να τα χρησιμοποιήσω, είναι προφανές ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι συνειδητά εναντίον του Μνημονίου, είναι ευκαιριακά εναντίον του Μνημονίου ακριβώς γιατί βρίσκεται στην Αντιπολίτευση.

Και είναι προφανές επίσης ότι ο σκληρός πυρήνας του πολιτικού σχεδιασμού που προέρχεται από το Μνημόνιο, δεν είναι άλλος από το σκληρό νεοφιλελεύθερο πυρήνα που εμπεριέχετο στις προγραμματικές θέσεις και των δυο Κομμάτων εξουσίας και στα πεπραγμένα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.

Άρα ο κ. Σαμαράς στην πραγματικότητα δεν θέλει να φύγει η χώρα από το στενό κορσέ του Μνημονίου και από την κυρίαρχη πολιτική αντίληψη που αυτό διέπει, δεν μιλάει για μια διαφορετική πολιτική με ενίσχυση της απασχόλησης, ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης, με αναδιανομή του πλούτου. Δεν έχει μιλήσει ποτέ για αναδιανομή του πλούτου. Είναι το κατ εξοχήν Κόμμα, που στη χώρα μας εκφράζει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Ευκαιριακά, συγκυριακά, προσπαθεί να κερδίσει από τη φθορά της Κυβέρνησης και ουσιαστικά μας ζητάει μια γρήγορη έξοδο από το Μνημόνιο, με την ταχύτερη εφαρμογή των όρων που αυτό προβλέπει. Είναι προφανές λοιπόν ότι η Αριστερά δεν μπορεί να ταυτιστεί γενικά με όλους όσους λένε όχι στο Μνημόνιο.

Σε σχέση με το δεύτερο ερώτημά σας. Εμείς πράγματι και νομίζω ότι έγινε σαφές και στην εισηγητική μου τοποθέτηση, βλέπουμε ότι υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία αυτή τη στιγμή, υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία να εκφραστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, να εκφραστεί αυτό που κι εσείς νιώθετε βγαίνοντας στο δρόμο και συνομιλείτε με τους ανθρώπους ότι αισθάνονται εξαπατημένοι από το ΠΑΣΟΚ. Μια ευκαιρία, να μην περάσει αλώβητη η Κυβέρνηση από αυτή την κάλπη. Διότι αν περάσει αλώβητη, την επόμενη μέρα θα θεωρήσει ότι έχει πάρει τη δημοκρατική νομιμοποίηση να προχωρήσει σε ακόμη πιο σκληρά μέτρα.

Άρα εμείς σε αυτή την κατεύθυνση κινούμαστε και θέλουμε να συναντηθούμε με ευρύτερες δυνάμεις και ιδιαίτερα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, γνήσιες δυνάμεις που διαφωνούν με αυτή την πολιτική ή έχουν το θάρρος του λόγου τους και της σκέψης τους και δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πως είναι δυνατό αυτό να μην το αντιλαμβάνονται όλοι.

Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πως είναι δυνατό να πρυτανεύουν προσωπικές επιλογές, μικροκομματικές επιδιώξεις, όταν αυτή τη στιγμή παίζεται το μέλλον του τόπου και της κοινωνίας και πρέπει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να πάρει ένα ισχυρό μήνυμα από αυτές τις εκλογές.

Καλούμε λοιπόν όλους και ιδιαίτερα στην Περιφέρεια της Αττικής, διότι έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι εκεί θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό οι πολιτικές εντυπώσεις, να αφήσουν επιμέρους επιδιώξεις και να στρατευτούν σε μια προσπάθεια ευρύτερης συνάντησης κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, που θα δώσει μήνυμα ανατροπής αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.

Τώρα σε σχέση με το τρίτο σκέλος του ερωτήματός σας. Είναι προφανές ότι εδώ με πρόσχημα την κρίση είναι έτοιμοι να εκχωρήσουν ό,τι έχει απομείνει δημόσιο πλούτο, αιγιαλό, δάση, να καταστρατηγήσουν το Σύνταγμα, κοινοτική νομοθεσία. Εμείς θα είμαστε απέναντι σε αυτή τη λογική. Εμείς θα είμαστε απέναντι σε αυτή τη λογική, θα υπερασπιστούμε το δημόσιο πλούτο, θα υπερασπιστούμε το φυσικό περιβάλλον.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο κ. Σιχλετίδης από την εφημερίδα «Θεσσαλονίκη».

Θ. ΣΙΧΛΕΤΙΔΗΣ («ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ»): Σωστά είπατε ότι πριν από 1 χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάλι σε μια δύσκολη κατάσταση και πάλι συζητάγαμε για το αν θα μπορέσει να κατεβεί ενιαία στις εθνικές εκλογές. Σε δύσκολη κατάσταση ήταν και στις ευρωεκλογές του 2009. Θα σας θυμίσω ότι σε δύσκολη κατάσταση ήταν και στις ευρωεκλογές του 2004, όταν δεν υπήρξε νέα κάθοδο και ο Συνασπισμός επειδή δεν υπήρχε δυνατότητα συμφωνίας για το ποιος θα ήταν επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου. Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρόβλημα ή ένα δώρο στον κόσμο της Αριστεράς;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα εγχείρημα αξιόλογο, μια προσπάθεια για τη συνάντηση ευρύτερων δυνάμεων στο χώρο της Αριστεράς, που δεν έχουν συμφωνήσει σε όλα. Έχουν διαφωνίες και στρατηγικού χαρακτήρα, αλλά αντιλαμβάνονται την ανάγκη κοινής δράσης, κοινής πορείας για να αλλάξουμε τα πράγματα.

Και είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και όπως πολύ σωστά είπατε, ξέρετε η ομοφωνία είναι ένα δύσκολο πράγμα ακόμη και στα Κόμματα όχι στις συμμαχίες. Εγώ δεν βλέπω κανένα κόμμα σήμερα, σε κανένα κόμμα να κυριαρχεί η ομοφωνία, ακόμα και σε αυτά που φαίνεται ότι κυριαρχεί είναι ψευδεπίγραφη, υπάρχουν διαφωνίες στο εσωτερικό.

Θα σας πω όμως ότι το κρίσιμο αυτή τη στιγμή δεν είναι αν είναι σε δύσκολη κατάσταση η συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ ή τα πολιτικά κόμματα. Το κρίσιμο είναι ότι βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση η ελληνική κοινωνία. Το κρίσιμο είναι ότι σήμερα κινδυνεύουμε σε λίγους μήνες να έχουμε περίπου 1.000.000 ανέργους. Δηλαδή, σχεδόν 20% ανεργία, έναν άνεργο σε κάθε ελληνική οικογένεια.

Το κρίσιμο είναι ότι η χώρα από επιλογές αδιέξοδες και με ιδιαίτερο ταξικό πρόσημο, ταξικά φορτισμένες δηλαδή, οδηγείται στο χείλος του γκρεμού.

Άρα σε αυτή τη φάση, επιτρέψτε μου να σας πω ότι αποφάσεις ευθύνης για την αριστερά και για όσους βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης και παίρνουν αποφάσεις είναι να κοιτάξουν με ποιον τρόπο θα βάλουν ένα λιθαράκι να δημιουργηθούν, να ανατραπεί αυτή η εικόνα. Με ποιο τρόπο θα βάλουμε ένα λιθαράκι παραμερίζοντας ενδεχομένως διαφορές να δούμε ποιο είναι το συμφέρον του τόπου.

Αυτό είναι το κρίσιμο αυτή τη στιγμή και πιστεύω ειλικρινά ότι η ιστορία δεν πρόκειται να καταγράψει ούτε τις διαφωνίες, τις δυσκολίες, τις αντιπαραθέσεις ούτε το πώς κατέληξαν οι προσωπικές επιλογές προσώπων που βρίσκονται σε θέση ηγεσίας.

Θα καταγράψει εάν θα επέλθει η προοπτική εξόδου και η ελπίδα ή αν θα βυθιστούμε ακόμα πιο πολύ όλοι μας, διότι σε έξι μήνες από τώρα, στην επόμενη έκθεση Θεσσαλονίκης που ενδεχομένως θα ρωτάτε τις πολιτικές δυνάμεις για τις απόψεις τους, τα πράγματα αν δεν αλλάξουμε πορεία θα είναι ριζικά διαφορετικά προς το χειρότερο.

Την Ελλάδα που ξέραμε δεν θα την έχουμε πια και αυτή είναι η πρώτιστη ευθύνη για όλους μας, να μην επιτρέψουμε να συμβεί αυτό.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο κ. Δεργιαδές Φίλιππος από την εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».

Φ. ΔΕΡΓΙΑΔΕΣ («ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε ο Πρωθυπουργός είπε ότι αυτές οι εκλογές είναι δημοψήφισμα και όντως πράγματι ανέβασε τον πήχη της αναμέτρησης. Ωστόσο εσείς 1,5 μήνα πριν από τις εκλογές δεν έχετε αναδείξει υποψηφίους στους μεγάλους δήμους και στις μεγάλες περιφέρειες. Παράδειγμα η Θεσσαλονίκη, ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Θέλω να ρωτήσω, μήπως έγιναν λάθη κατά τη διαδικασία αναζήτησης συνεργασιών και τελικά ποιος φταίει γι΄ αυτή τη δυστοκία; Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Δεργιαδέ να σας θυμίσω ότι όλο αυτό το διάστημα που πέρασε, οι τελευταίοι 4 μήνες ήταν έντονα πολιτικά φορτισμένοι, οι εξελίξεις άλλαζαν ραγδαία. Δεν είναι τίποτε ίδιο σε σχέση με τα όσα συνέβαιναν πριν από τις 5 Μάη. Ακόμα και σήμερα που μιλάμε βιώνουμε γύρω μας το πιο ρευστό πολιτικό τοπίο από τη μεταπολίτευση και μετά και όντως συμφωνείτε και εσείς μαζί μου ότι έχουν μεγάλη κρίσιμη πολιτική σημασία αυτές οι εκλογές. Είναι πολιτικά φορτισμένες.       

Άρα δεν έχουν καμία σχέση με τις αυτοδιοικητικές εκλογές όπως τις γνωρίζαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Το κρίσιμο ερώτημα λοιπόν που θα τίθεται στην κρίση των πολιτών και των Θεσσαλονικέων πολιτών καλή ώρα σε δύο μήνες, δεν είναι τόσο τα φερέγγυα πρόσωπα ή η δημοτικότητά τους. Είναι το ποια πολιτική εξυπηρετούν, σε ποιο πολιτικό σχέδιο εντάσσονται.

Άρα συνεπώς το αν τα πρόσωπα θα επιλεγούν από τον ΣΥΡΙΖΑ δύο μήνες ή τρεις μήνες πριν, αυτό είναι το ζητούμενο; Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς βεβαίως έχει τις δικές του διαδικασίες, θα μπορούσε ενδεχομένως να είχε ανακοινώσει την προηγούμενη εβδομάδα, θα ανακοινώσει μέχρι τη Δευτέρα θα έχουμε όλους τους συνδυασμούς στις 13 περιφέρειες σε όλους τους μεγάλους δήμους.

Το κρίσιμο όμως δεν θέλω να υποβαθμίσω καθόλου την αξία ή τη σημασία που έχει που παίζουν τα πρόσωπα στις αυτοδιοικητικές εκλογές όμως αυτή την εκλογική αναμέτρηση να ξέρετε ότι το κρίσιμο στοιχείο δεν θα είναι η δημοτικότητα των προσώπων. Θα είναι αν μπορούν να απαντήσουν και να δώσουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που θα αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες και συνολικά η ελληνική κοινωνία.

Όταν γύρω μας θα έχουμε ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους, θα έχουμε μέσα στον αστικό ιστό εστίες κοινωνικού αποκλεισμού, σαν αυτές που βίωσα αυτές τις τρεις μέρες που ήρθα στην πόλη σας, πηγαίνοντας αν θέλετε στη Σχολή Τυφλών, όπου είναι ένα ίδρυμα όπου με 60 χρόνια ζωής και κινδυνεύει να κλείσει ή στον ξενώνα μεταναστών που είναι 60 ψυχές και δεν έχουν νερό και ρεύμα και είναι εγκαταλελειμμένες από την τοπική αυτοδιοίκηση. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, ότι επειδή θα πληθαίνουν το επόμενο διάστημα αυτές οι εστίες κοινωνικής περιθωριοποίησης, το κρίσιμο είναι ποιες πολιτικές δυνάμεις είναι αυτές που μπορεί να δώσουν λύση.

Δεν υπεκφεύγω του ερωτήματός σας. Στον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς ένα συμμαχικό σχήμα πάντοτε δεν είναι το πιο εύκολο αν θέλετε να πάρεις επιλογές αντίστοιχες αυτών που πριν από 4 μήνες η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος για παράδειγμα, που θέλοντας να ξεφύγει από αυτή τη συζήτηση για τις αναγκαίες δυνατές διεργασίες και συμμαχίες προκειμένου να υπάρξει ένα μέτωπο ευρύτερων δυνάμεων και όχι απλά μια κομματική καταγραφή, ανακοίνωσε ως υποψήφιους στους δήμους και στις περιφέρειες όλα τα στελέχη του Πολιτικού γραφείου.

Θα ήταν πολύ εύκολο για μας, θα ήταν πολύ εύκολο να συνεδριάσουμε και να πούμε όλα τα στελέχη του Πολιτικού γραφείου τίθενται επικεφαλείς σε δήμους και μεγάλες περιφέρειες αλλά δεν είναι αυτό για μας το ζητούμενο.

Το ζητούμενο για μας αυτές τις πολιτικά φορτισμένες εκλογές για τους δήμους και για τις περιφέρειες είναι να δούμε αν μπορούμε να συναντηθούμε με ευρύτερες δυνάμεις, να δημιουργήσουμε ψηφοδέλτια που θα δώσουν πολιτικό στίγμα ανατροπής της εφαρμοζόμενης κυβερνητικής πολιτικής.

Και είμαι σε θέση να σας πω ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτό θα το καταφέρουμε. Σε όσες περιπτώσεις δεν το καταφέρουμε να είστε βέβαιοι ότι δεν θα στερηθούμε της δυνατότητας μιας αξιόλογης καταγραφής δυνάμεων. 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Η κα Στεφανοπούλου Φωτεινή από «ΤΑ ΝΕΑ».

Φ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ («ΤΑ ΝΕΑ»): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Εγώ ήθελα να μου σχολιάσετε το γεγονός ότι στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές έχουμε πληθώρα ανεξάρτητων υποψηφιοτήτων και θα ήθελα να μου κάνετε ειδικότερα για ένα σχόλιο για την υποψηφιότητα του κ. Δημαρά στην Αττική. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο καθένας έχει δικαίωμα να θέτει τον εαυτό του στην κρίση των πολιτών. Επαναλαμβάνω όμως για άλλη μια φορά ότι σε αυτή την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση που έχει ιδιαίτερα έντονα και φορτισμένα πολιτικά χαρακτηριστικά σε σχέση με την πορεία του τόπου, το κρίσιμο είναι ποιες είναι οι πολιτικές του θέσεις και ποια είναι η προίκα που κουβαλάει ο καθένας.

Είδαμε και εδώ στη Θεσσαλονίκη μια σειρά από ανεξάρτητες υποψηφιότητες, οι οποίες μόλις δεν πήραν το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ η μια μετά την άλλη αποσύρονται. Κατά τα άλλα ήταν ανεξάρτητες, τις είδαμε.

Βλέπουμε και στην περιφέρεια της Αττικής να υπάρχει ένας έντονος διαγκωνισμός για το ποιος είναι πραγματικά ανεξάρτητος και το ποιος θα διεκδικήσει τη ψήφο ενάντια στην πολιτική του μνημονίου.

Εγώ θα ήθελα καταρχάς να ευχηθώ στον κ. Δημαρά καλή επιτυχία στην προσπάθειά του, θα ήθελα όμως να εκφράσω και ορισμένα ερωτήματα πολιτικού χαρακτήρα.    

Πρώτο ερώτημα. Πώς είναι δυνατόν να λέει κάποιος ότι είναι ενάντια στο μνημόνιο αλλά ταυτόχρονα να είναι υπέρ του «Καλλικράτη», που στην πραγματικότητα είναι το πολιτικό εργαλείο εφαρμογής του μνημονίου στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Δεύτερο ερώτημα. Πώς είναι δυνατόν να είναι κανείς κατά του μνημονίου αλλά να ψηφίζει στη Βουλή το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που είναι η εφαρμογή του μνημονίου στην κοινωνική ασφάλιση και την κατάργηση των εργασιακών σχέσεων.

Και τρίτο ερώτημα. Πώς είναι δυνατόν να τίθεται κανείς σε μια λογική ανεξαρτητοποίησης ας το πω έτσι, όταν εδώ και αρκετούς μήνες διεκδικεί με πείσμα το χρίσμα από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ.

Δεν θέλω να υπεισέλθω σε άλλου είδους λεπτομέρειες. Μένω στα πολιτικά, διότι θα μπορούσε κανείς να πει ότι εδώ τη στιγμή που υπήρχε μια συγκέντρωση 600ων και πλέον ατόμων πολιτών, ενταγμένων στο ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και θα έπρεπε κανείς να περιμένει και ο κ. Δημαράς να είναι εκεί και να περιμένει να δούμε τι θα αποφασίσουν εκείνο το βράδυ. Έσπευσε μισή ώρα πριν να βγει στο δελτίο ειδήσεων του MEGA και να δηλώσει την υποψηφιότητά του.

Αλλά και πάλι λέω ότι δεν θέλω να υπεισέλθω σε τέτοιου είδους, να καταθέσω αν θέλετε τέτοιου είδους καχυποψίες γιατί αυτές δεν οδηγούν πουθενά. Καλή του επιτυχία στην προσπάθειά του, αν όμως κάποιοι πιστεύουν ότι με τεχνάσματα μπορούν να αποτρέψουν τη δυναμική που μπορεί να δώσει η συνάντηση των δυνάμεων της Αριστεράς, της Ριζοσπαστικής Αριστεράς με τις δυνάμεις της Σοσιαλιστικής Αριστεράς που διαφωνούν με την κυβερνητική πολιτική και επιχειρούν να το κάνουν με τεχνάσματα παίζουν επικίνδυνο παιχνίδι. Διότι, κινδυνεύουν να δουν τον κυβερνητικό υποψήφιο εκτός δεύτερου γύρου. 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο κ. Ρούμπος Νίκος από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Ν. ΡΟΥΜΠΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»): Θα μπορούσε να πει κάποιος το εξής, ότι ψάχνετε για ευρύτερες συνεργασίες ενώ δεν μπορείτε να τα βρείτε μεταξύ σας. Υπάρχουν δύο κόμματα, για τα οποία ο κόσμος λέει, ότι ενδεχομένως όταν έρθουν οι  βουλευτικές εκλογές μπορεί να μην μπει κανένα από τα δύο στη Βουλή. Ψάχνετε να ικανοποιήσετε τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα δημιουργείτε δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.Με βάση όλα αυτά αν έχετε να κάνετε εσείς κάποια αυτοκριτική για το πώς φτάσατε ως εδώ και θέλω τη θέση σας για τη λειτουργία τριών προσώπων, Λεωνίδας Κύρκος, Αλέκος Αλαβάνος, Φώτης Κουβέλης. 

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Ρούμπο θέλω να σας μιλήσω πολύ ειλικρινά. Είπατε ότι υπάρχουν δύο κόμματα και θα σας θυμίσω πράγματι ότι στο Συνέδριο του Συνασπισμού έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση για τη διάσπαση του Συνασπισμού. Πηχυαίοι τίτλοι στις εφημερίδες, ιδιαίτερα φιλόξενα τα κεντρικά δελτία ειδήσεων των μέσων μαζικής ενημέρωσης για τους συντρόφους μας που διαφωνήσανε και φύγανε. Τότε μάλιστα είχε κατηγορηθεί η ηγεσία του Συνασπισμού ότι επιδίωξε τη διάσπαση ή δεν προσπάθησε ώστε αυτή να αποφευχθεί.

Δυόμισι μόλις μήνες μετά, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι αυτή η επιλογή των πρώην συντρόφων μας να αποχωρήσουν από το Συνασπισμό ήταν μια καθαρά πολιτική επιλογή διότι αποσκοπούσε στην εκπλήρωση ενός τελείως διαφορετικού πολιτικού σχεδίου από αυτό που είχαμε συνομολογήσει ως κόμμα συνεδριακά όλα τα προηγούμενα χρόνια και μάλιστα σε συνθήκες που επιτρέψτε μου την έκφραση, δεν ευνοούν τέτοιου είδους επιλογές. Τη στήριξη δηλαδή της σοσιαλδημοκρατίας στη χειρότερη δυνατή εκδοχή της, στη χειρότερη δυνατή στιγμή της. Την περίοδο που καταστρέφει την ελληνική κοινωνία.

Από εκεί και πέρα επιτρέψτε μου να σας πω ότι η ιστορία είναι αυτή που κρίνει. Η ιστορία είναι αυτή που επιβεβαιώνει τις πολιτικές επιλογές ή τις αποδοκιμάζει.

Πριν από 8 περίπου χρόνια θα θυμάστε ότι πάλι είχε δημιουργηθεί ένα μεγάλο θέμα στα Μέσα Ενημέρωσης για μια διάσπαση πάλι, έτσι έλεγαν τότε, του Συνασπισμού, διότι είχε αποχωρήσει ένα προβεβλημένο στέλεχος, ο κ. Μπίστης, με δεκάδες στελέχη, μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Συνασπισμού, έφτιαξε κι ένα κόμμα τότε μεγαλύτερης προβολής από τον ίδιο το Συνασπισμό, ΑΕΚΑ λεγόταν  αν το θυμάστε. Θυμάται κανείς αυτή τη διάσπαση σήμερα; Το θυμάστε κ. Ρούμπο;

κ. ΡΟΥΜΠΟΣ: Το θυμάμαι.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το θυμάστε. Όσοι μας παρακολουθούν νομίζω ότι δεν το θυμούνται καν. Άρα λοιπόν η ίδια η ζωή θα είναι αυτή η οποία θα κρίνει, θα επιβεβαιώσει ή θα διαψεύσει το αν υπάρχει δηλαδή ιστορικό πολιτικό σχίσμα στην Ενωτική Αριστερά ή δεν υπάρχει.  Αυτό σε σχέση με τα δυο κόμματα.

Από κει και πέρα μου μιλήσατε για την αυτοκριτική μου. Εγώ ήθελα να σας μιλήσω πολύ ευθέως. Εγώ δε γνωρίζω, στην πρόσφατη πολιτική ιστορία κανέναν Πρόεδρο κόμματος, κανέναν πολιτικό αρχηγό  έτσι όπως τους λένε, επικεφαλής κοινοβουλευτικού σχήματος, ο οποίος να έχει θέσει τον εαυτό του σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα σε τόσες διαδοχικές κρίσεις από τα μέλη του κόμματος και από την ίδια την κοινωνία.

Μέσα σε δυο χρόνια, δυο διαδοχικά Συνέδρια του κόμματος, στο ένα εξελέγην με το 70% στο άλλο με το 75%. Και ενδιάμεσα μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση, με δύσκολες συνθήκες, στα πρόθυρα κρίσης ο χώρος, εξελέγην ο ΣΥΡΙΖΑ με Κοινοβουλευτική Ομάδα 13 Βουλευτών στη Βουλή. Άρα λοιπόν κ. Ρούμπος, την αυτοκριτική μου την έχω διαρκώς στη διάθεση των μελών του κόμματος και τη ελληνικής κοινωνίας.

Και σας μιλάω ειλικρινά, ελπίζω όταν θα φτάσω κι εγώ κάποια στιγμή στην ηλικία των 60, να έχω τουλάχιστον 20 χρόνια που θα  έχω αποχωρήσει από τον προεδρικό θώκο διότι θα έχω κι άλλα πιο σπουδαία πράγματα να κάνω για την Αριστερά και για τον τόπο. Είμαστε στρατιώτες όλοι μας όσοι βρισκόμαστε εδώ σʼ ένα συλλογικό σχέδιο, και αυτό υπηρετούμε.

Μου μιλήσατε για πρόσωπα. Τα σέβομαι και τα τιμώ. Όλα τα πρόσωπα. Τα σέβομαι και τα τιμώ και τον καθέναν από μας σε κάθε του στιγμή, τον κρίνει η κοινωνία. Και υπάρχει και μια σοφή λαϊκή παροιμία που λέει ότι «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».

Μ. ΠΛΗΚΑ («ΑΥΓΗ»): Κύριε Πρόεδρε, είπατε κάποια στιγμή στην εισαγωγή σας ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος για την έξοδο από την κρίση και τον περιγράψατε.  Κυβερνητικά στελέχη χαρακτηρίζουν ουτοπικό αυτό το δρόμο ενώ μέσα από τις δημοσκοπήσεις φαίνεται ότι η ελληνική κοινωνία θεωρεί αυτά τα μέτρα επώδυνα, πλην όμως απαραίτητα. Θα ήθελα ένα σχόλιό σας για το γιατί δεν πείθει η Αριστερά ότι υπάρχει αυτός ο άλλος δρόμος και θέλω επίσης να σχολιάσετε τις μόνες ειδήσεις που έδωσε ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ για την περαίωση αλλά και τους χειρισμούς τους τελευταίους με το πλαφόν στο πετρέλαιο. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε σχέση  με την περαίωση νομίζω ότι πρόκειται  για ακραίο εξευτελισμό των ίδιων ανθρώπων που πριν από ενάμισι χρόνο έβγαιναν κι έκαναν δηλώσεις κατηγορώντας την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ότι προχωράει σε μέτρα που ενισχύουν τη φοροδιαφυγή, τη φοροαποφυγή, ενισχύουν τους μεγάλους φοροφυγάδες, και τους ίδιους ανθρώπους ο Πρωθυπουργός το Σάββατο, την Κυριακή στη συνέντευξη Τύπου, έφαγε 40 λεπτά για να εξηγεί ότι «τέρμα τα κακώς κείμενα, που μας έφεραν εδώ που  μας έφεραν, που μας οδήγησαν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» και την επόμενη να προχωράει στα ίδια ακριβώς μέτρα, στις ίδιες ακριβώς συνήθειες, στην ίδια ακριβώς λογική.

Είναι προφανές ότι το μόνο άγχος της κυβέρνησης σήμερα, είναι να μαζέψει χρήματα. Όμως μου δίνετε την ευκαιρία να σας πω ότι η κρίση χρέους που αντιμετωπίζει η χώρα μας έχει να κάνει και με την αδυναμία μας, την αδυναμία της χώρας, των Κυβερνήσεων, να έχουμε φορολογικά έσοδα τα οποία να μπορούν να ενισχύουν το Δημόσιο Ταμείο.

Θα ήθελα να σας πω επίσης, ότι αν καθίσει κανείς και μελετήσει τις στατιστικές έρευνες και συγκρίνει τα φορολογικά έσοδα της Ελλάδας την τελευταία 8ετία σε σχέση με το μέσο ευρωπαϊκό όρο, σε σχέση με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, θα δει ότι η χώρα μας υπολείπεται περίπου 6,5 μονάδες σε σχέση με το μέσο ευρωπαϊκό όρο.

Και αν αθροίσει κανείς αυτά τα 8 χρόνια πόσα χρήματα χαθήκανε επειδή η χώρα μας υπολείπετο σε φορολογία, σε φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου βεβαίως, διότι οι μικροεπαγγελματίες είναι σχεδόν συνέταιροι της Εφορείας, το ξέρουν αυτό όσοι μας παρακολουθούν, θα διαπιστώσει ότι περίπου 95 δις ευρώ χάθηκαν τα τελευταία 8 χρόνια ακριβώς επειδή η χώρα μας, οι κυβερνήσεις δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ακολουθούσαν μια πελατειακή πολιτική απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο.

Και από 40% που ήταν η φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου, έχει φτάσει στο 20%. Αυτά τα 95 δις είναι περίπου όσα δανειζόμαστε τώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την τρόικα για να σωθούμε, με τεράστια επιτόκια και με τεράστιες επιπτώσεις,

Έρχομαι όμως στο θέμα της περαίωσης. Ποιους ευνοεί αυτό το μέτρο; Ευνοεί τους  μικρομεσαίους επιχειρηματίες οι οποίοι κάνουν τζίρο 100 και 200 και 300 χιλιάδες; Ή ευνοεί αυτούς που έχουν τζίρους εκατομμυρίων; Ένα παράδειγμα με την προηγούμενη περαίωση. Στη Μύκονο, εταιρεία με τζίρο στην 4ετία 2004-2008 8 εκατομμύρια ευρώ, με την περαίωση του προηγούμενου Υπουργείου Οικονομίας, πλήρωσε μονάχα 13.000 φόρο.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι εδώ οι αποφάσεις της κυβέρνησης είναι προκλητικές, αντιλαμβανόμαστε ότι είναι ταξικά φορτισμένες οι πολιτικές επιλογές, δε θέλουν να πάρουν χρήματα από αυτούς που έχουν, από τους έχοντες και κατέχοντες, θέλουν μονάχα να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια βίαιη αναδιανομή του πλούτου.

Κι έρχομαι στο θέμα του πλαφόν, το οποίο χθες βράδυ εξ όσων γνωρίζω, λίγο μετά τις 12, καταργήθηκε. Είναι δυνατό να βάζεις πλαφόν στους βενζινοπώλες και να μη βάζεις στα διυλιστήρια; Είναι δυνατόν; Είναι δυνατό να μην έχει συναίσθηση το κυβερνητικό επιτελείο για αποφάσεις που ακόμα και πρωτοετείς φοιτητές της ΑΣΟΕΕ θα μπορούσαν να καταλάβουν πώς παίζεται αυτό το παιχνίδι της αισχροκέρδειες στην πιάτσα, στην αγορά και ποιοι είναι αυτοί που κερδίζουν.

Αυτοί που έχουν κάνει καρτέλ, αυτοί που υπεκφεύγουν διαρκώς, που γράφουν τα παλιά τους τα παπούτσια την ύπαρξη της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που δεν ξέρω αν κάνει τίποτε σʼ αυτή τη χώρα, είναι κωμικοτραγικές οι αποφάσεις της κυβέρνησης. Προκλητικές και κωμικοτραγικές.

Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ («ΠΡΙΝ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα. Όλο και πιο έντονα διατυπώνεται το αίτημα για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Εσείς πιστεύετε ότι η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη βελτίωσε τη θέση των εργαζομένων; Είχε θετικές επιπτώσεις στον παραγωγικό ιστό της χώρας;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Λαουτάρη έχετε δίκιο, όλο και πιο έντονα διατυπώνεται αυτή η άποψη στους ισχυρούς νεοφιλελεύθερους κύκλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η άποψη ότι πρέπει να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, γιατί αυτό σημαίνει έξοδος από το ευρώ, ενδεχομένως να διαλυθεί η Ευρωζώνη και είναι μια και άποψη η οποία έχει κι ένα ισχυρό λόμπι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Βεβαίως στο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς υπάρχουν επιστημονικές προσεγγίσεις και απόψεις που είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Έχουν όμως τελείως διαφορετικό πρόσημο από αυτές τις απόψεις που αναπτύσσονται στα κυρίαρχα οικονομικά λόμπι των Βρυξελλών ή στην άλλη μεριά του Ατλαντικού.

Και αυτές οι απόψεις όμως είναι τελείως διαφορετικές γιατί έχουν ένα προαπαιτούμενο στη σκέψη τους, το οποίο δε μπορεί να το καταλάβει ίσως ο πολύς κόσμος. Προϋποθέτουν άλλους συσχετισμούς δύναμης. Με τους κυρίαρχους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης στο κοινωνικό πεδίο, οποιαδήποτε τέτοια σκέψη θα εξυπηρετούσε μονάχα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που θα επωφελούνταν τα μέγιστα από μια επιλογή εξόδου της χώρας από το ευρώ, θα έμεινε στη χώρα να πληρώνει τα χρέη σε φθηνή δραχμή και στους μεγαλαιοκεφαλαιοκράτες και το ξένο κεφάλαιο με ακριβό ευρώ νʼ αγοράζει τα πάντα.

Τώρα σε σχέση με τα οφέλη ή τις ζημίες της χώρας από τη ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό θέλει μια συνολική ιστορική αναδρομή για να μπορέσει κανείς να το προσεγγίσει με ακρίβεια.  Εμείς δεν έχουμε καμία αυταπάτη για το ποιες είναι σήμερα οι κυρίαρχες δυνάμεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και για το ποια συμφέροντα εξυπηρετούν και για το ποιες πολιτικές  επιλογές κάνουν. Με τις Συνθήκες, τις συμφωνίες, τις νεοφιλελεύθερες, και τις πολεμάμε, και αγωνιζόμαστε με τις αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη, με τα λαϊκά Κινήματα στην Ευρώπη για νʼ αλλάξουμε αυτές τις πολιτικές επιλογές. Δεν έχουμε λοιπόν καμία αυταπάτη γιʼ αυτές τις επιλογές και το πού πηγαίνουμε. Δεν έχουμε όμως και καμία αυταπάτη ότι έχουμε τη δυνατότητα σήμερα να προτείνουμε δήθεν διεξόδους, οι οποίες είναι απολύτως αδιέξοδες. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη να πούμε ότι για τη χώρα μας λύση είναι η ανατροπή των συσχετισμών, ο κοινός αγώνας με τους λαούς της Ευρώπης για μια άλλη προοπτική για την Ευρώπη, δεν είναι λύση η αλβανοποίηση της χώρας.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο κ. Γιασκουλίδης Χρήστος από την «TV VERGINA»

Χ. ΓΙΑΣΚΟΥΛΙΔΗΣ («TV VERGINA»): Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα να σας ρωτήσω ποιος είναι ο εκλογικός στόχος ή ο πήχης του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου, τι θα σημαίνει και για εσάς ένα μεγάλο ποσοστό αποχής. Καθώς επίσης θα ήθελα να μας πείτε επειδή είστε κατά του Μνημονίου και αυτής της πολιτικής της Κυβέρνησης, εάν τεθεί θέμα ακόμη και από την Κυβέρνηση ανεύρεσης και τιμωρίας πολιτικών προσώπων που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, κάτι ανάλογο έγινε πρόσφατα και στην Ισλανδία που οδηγείται στη Δικαιοσύνης ακόμη και πρώην Πρωθυπουργός της χώρας. Θα ήθελα λοιπόν να μας πείτε ποια θα είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα τέτοιο γεγονός απέναντι, αν θα είναι στο πλευρό της Κυβέρνησης ή και άλλων πολιτικών δυνάμεων, αν το επιδιώξουν.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε σχέση με το πρώτο σκέλος του ερωτήματός σας να σας πω ότι μας προβληματίζει η πιθανότητα οι πολίτες να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους στην αποχή. Είναι ό,τι πιο βολικό μπορούσε να συμβεί σήμερα στην Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου και στο κατεστημένο που τη στηρίζει. Η δυσαρέσκεια και η οργή του κόσμου να εκφραστεί στην αποχή, να γυρίσει ο κόσμος την πλάτη συνολικά, σε όλους.

Έχω την αίσθηση όμως ότι οι πολίτες θα αντιληφθούν ότι η αποχή δεν είναι λύση. Σε κάθε περίπτωση είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για κάποιο πήχη. Η γνώμη μου είναι ότι θα μπορούσε ο στόχος ο δικός μας να είναι το μέγιστο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τις δυνάμεις που συγκροτούν τα ψηφοδέλτια της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και η δυνατότητα έστω σε συμβολικό επίπεδο σε μια δυο μεγάλες Περιφέρειες, να υποστούν μια μεγάλη ήττα οι δυνάμεις του Μνημονίου και τα δυο Κόμματα εξουσίας. Εκεί, που θα βγουν τα κρίσιμα πολιτικά συμπεράσματα το βράδυ της πρώτης Κυριακής του Νοέμβρη του πρώτου γύρου των εκλογών.

Σε σχέση τώρα με το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας, για το αν θα μπουν κάποιοι φυλακή. Ξέρετε, με σταματάει κόσμος και με ρωτάει «θα μπει επιτέλους κάποιος φυλακή;». Εγώ τους απαντώ ότι «πολύ αμφιβάλλω» και τους απαντώ επίσης ότι «αμφιβάλλω γιατί αυτοί οι οποίοι συνεχίζουν να κλέβουν και σήμερα, κλέβουν νομότυπα». Αυτοί οι οποίοι ετοιμάζονται να ξεκοκαλίσουν ό,τι έχει απομείνει από τον ΟΣΕ, ό,τι έχει απομείνει από τη ΔΕΗ, ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο πλούτο θα το κάνουν νομότυπα.

Τώρα σε σχέση με κάποια πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται με τη SIEMENS, που έχει αποδειχθεί ότι έχουν πάρει μίζες, εγώ θα σας πω: βεβαίως και θα είμαστε αυτοί οι οποίοι θα υπερασπιστούμε την εφαρμογή του νόμου και τη διαφάνεια.

Αλλά θέλω να πω και κάτι στον κόσμο που μας παρακολουθεί, αν δηλαδή έστω συμβολικά ένας από αυτούς μπει στη φυλακή, θα γυρίσει πίσω ο 13ος και ο 14ος μισθός, η 13η και η 14η σύνταξη; Γιατί το ζήτημα δεν είναι επικοινωνιακό. Το ζήτημα είναι να σταματήσει να λειτουργεί αυτό το σύστημα, που παράγει και αναπαράγει τη διαπλοκή ή τη διαφθορά και παίρνει τον πλούτο από τους πολλούς, και τον πηγαίνει στα λίγα χέρια.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο κ. Κατσιάνης από την «TV 100».

Γ. ΚΑΤΣΙΑΝΗΣ («T.V. 100»): Κύριε Πρόεδρε σε 2 μήνες περίπου αναμένεται να πραγματοποιηθεί η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισσαβόνα. Μεταξύ των θεμάτων που αναμένεται να τεθεί, είναι και το ζήτημα της ένταξης των Σκοπίων με την ονομασία «Δημοκρατία του Βαρδάρη». Θα ήθελα ένα σχόλιο αναφορικά με τη στάση της Κυβέρνησης, δεδομένου ότι δεν έχει πάρει μια επίσημη άποψη, δεν έχει τοποθετηθεί επίσημα επί του θέματος και ένα σχόλιο δικό σας αν ενδεχόμενη αναγνώριση των Σκοπίων με αυτή την ονομασία, θα αποτελέσει πρώτου μεγέθους ήττα για τη χώρα μας. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εδώ που έχουμε φτάσει πρώτου μεγέθους ήττα για τη χώρα μας είναι αυτό που βιώνουμε καθημερινά γύρω μας, επιτρέψτε μου να σας πω. Όχι ότι θεωρώ ότι τα θέματα αυτά είναι ήσσονος σημασίας, αλλά είναι ένα ζήτημα το ζήτημα της ονομασίας του γειτονικού κράτους, το οποίο θα μπορούσε αν δεν παίζανε κάποιοι με το συναίσθημα του κόσμου και δεν ήθελαν να κερδοσκοπήσουν πολιτικά, να έχει λυθεί εδώ και δεκαετίες.

Και μάλιστα τότε, όταν μπορούσε να βρεθεί λύση σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, με βάση πακέτο Πινέιρο και το αρνηθήκαμε εμείς και όποιοι είχαν διαφορετική άποψη τότε, ήταν εθνοπροδότες. Τώρα είναι αυτό που διεκδικεί επισήμως η χώρα μας και δύσκολο να το κερδίσουμε.

Σε κάθε περίπτωση εμείς είμαστε μια πολιτική δύναμη που με θάρρος έχουμε πει τη γνώμη μας για το θέμα αυτό. Βλέπουμε σήμερα εθνικούς κινδύνους μεγάλους, τους βλέπουμε από την ανάμιξη της χώρας μας προσδεδεμένη στο υπερατλαντικό άρμα, την ανάμιξη της χώρας μας σε αυτό το βρώμικο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, στο βρώμικο πόλεμο του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και στην πιθανότητα να βρεθούμε κι εμείς αναμεμιγμένοι σε σχέδια εξωφρενικά, που εμπλέκουν το Ιράν, που εμπλέκονται με πυρηνικές δυνάμεις και δεν θέλω κι εγώ να φανταστώ τι μπορεί να συμβεί στην ευρύτερη περιοχή.

Υπάρχουν κίνδυνοι, μεγάλοι κίνδυνοι. Υπάρχουν κίνδυνοι γιατί η χώρα μας δεν έχει ενεργητικά φιλειρηνική εξωτερική πολιτική, δεν έχει εθνική στρατηγική. Δεν θα είναι κίνδυνος κατά τη γνώμη μου αν υπάρξει επιτέλους κοινά αποδεκτή αμοιβαία αποδεκτή λύση, στο θέμα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, λύση σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο κ. Καράνταης από την «T.V. Θεσσαλονίκη».

Α. ΚΑΡΑΝΤΑΗΣ («T.V. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ»): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα σας. Θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση, είπατε ότι τη Δευτέρα το αργότερο θα ανακοινώσετε τους Συνδυασμούς. Δεδομένου ότι είναι αυτοδιοικητικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, ως Παράταξη, ποιο κριτήριο θα χρησιμοποιήσει για να τελειοποιήσει τους Συνδυασμούς και πως θα εγγυηθεί στον ψηφοφόρο της γειτονιάς, ότι θα μπορέσει αυτός ο άνθρωπος -δηλαδή ποιο θα είναι το μήνυμα- που τυχόν προκύψει ως Δήμαρχος ότι θα επιλύσει τα προβλήματα της γειτονιάς του.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Καράνταη πολύ ορθό το ερώτημά σας γιατί μου δίνετε την ευκαιρία να σας πω ότι οι δικές μας δυνάμεις σε επίπεδο γειτονιάς, σε επίπεδο τοπικό, σε επίπεδο Δήμου, σε επίπεδο πόλης, είναι δυνάμεις που είναι ενεργές εδώ και χρόνια. Ενεργές αυτοδιοικητικές κινήσεις, με ιδιαίτερη παρουσία και δράση σε επίπεδο πόλης, με προγραμματικές θέσεις.

Ξέρετε ο χώρος ο δικός μας έχει μια ιδιαίτερη παράδοση στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Δεν είναι τυχαίο που έχουν βγει ισχυρά αυτοδιοικητικά πρόσωπα από το χώρο της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι ήταν αξιόλογοι επικεφαλής, αξιόλογα πρόσωπα τα ίδια, έχει να κάνει με το ότι είναι ένας χώρος που έχει εντρυφήσει σε δράσεις, παρεμβάσεις, διεκδικήσεις, προγραμματικές θέσεις για την Αυτοδιοίκηση, για την πόλη, για την γειτονιά.

Και εδώ στη Θεσσαλονίκη πρέπει να σας πω ότι τα προηγούμενα 8 χρόνια λειτουργούσε μια αξιολογότατη Δημοτική Κίνηση τότε με επικεφαλής τον Τάσο Κουράκη, που είχε δράσεις, παρεμβάσεις ουσιαστικές για τις γειτονιές, για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Και τα 4 τελευταία χρόνια με επικεφαλής τον Τριαντάφυλλο Μουταφίδη με παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο, με ενεργό δράση, με καθημερινή παρέμβαση.

Άρα εντάξει κατανοώ γιατί υπάρχει αυτή η ανησυχία ή το ερώτημα «γιατί ακόμη δεν έχετε ανακοινώσει». Σας εξήγησα πιο πριν, δεν σπεύσαμε να ανακοινώσουμε διότι είδαμε ότι είναι μια περίοδος έντονων πολιτικών διεργασιών, θέλουμε να τις παρακολουθήσουμε και θέλουμε να είμαστε μέσα σε αυτές τις διεργασίες. Το πιο εύκολο θα ήταν βάλουμε επικεφαλής τους ανθρώπους τους οποίους ούτως ή άλλως έχουν δράσεις και παρεμβάσεις στην πόλη.

Δεν θα αργήσουμε να το κάνουμε αυτό και πιστεύουμε ότι θα έχουμε ένα εξαιρετικά σημαντικό αποτέλεσμα στις εκλογές αυτές, το οποίο αποτέλεσμα δεν έχει να κάνει τόσο με το αν θα οριστεί ο υποψήφιος εγκαίρως ή όχι, θα έχει να κάνει με το ότι οι υποψήφιοι που θα οριστούν ως επικεφαλής αλλά και οι συλλογικότητες που θα τους πλαισιώνουν, θα είναι συλλογικότητες και άνθρωποι που έχουν παρέμβει στην τοπική κοινωνία εδώ και πάρα πολλά χρόνια και έχουν αναδείξει Κινήματα, διεκδικήσεις, πολλές φορές και νικηφόρες διεκδικήσεις και θα συνεχίσουν και την επόμενη των εκλογών να είναι παρόντες στις γειτονιές και στις μεγάλες διεκδικήσεις των κινημάτων πόλης.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Η κα Πουλημένη Σταυρούλα από το ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο».

Σ. ΠΟΥΛΗΜΕΝΗ («ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ»): Κομμάτι των αναλύσεων του Συνασπισμού, είναι ότι λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης και την καταδίκη του Μνημονίου πρέπει να αναζητηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ποια είναι η σημασία που αποδίδετε στην πανευρωπαϊκή κινητοποίηση της 29ης Σεπτεμβρίου;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι εξαιρετικά κρίσιμη κινητοποίηση και εξαιρετικά κρίσιμη μέρα η 29η του Σεπτέμβρη, διότι γίνεται πράξη κάτι, για το οποίο παλεύουμε εδώ και πάρα πολύ καιρό. Και είμαστε οι πρώτοι που είπαμε ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα και είμαστε οι πρώτοι που είπαμε ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι πρέπει να συναντηθούν με τους αγώνες των εργαζομένων σε όλες τις χώρες της Ευρώπης γιατί είναι κοινός ο στόχος απέναντι σε αυτή την πολιτική που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και το μεγάλο κεφάλαιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Και φτάσαμε σε ένα σημείο να μπορούμε πράγματι στις 29 του Σεπτέμβρη, να έχουμε κοινή μέρα δράσης και πανευρωπαϊκής απεργίας και αυτό είναι μια μεγάλη κατάκτηση για την οποία είμαστε περήφανοι ότι βάλαμε ένα λιθαράκι σε αυτή την κατεύθυνση.

Πιστεύω ότι αν ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση είχε αντιληφθεί τη σημασία δημιουργίας ενός μετώπου με τις χώρες του Νότου και την αξία της παρέμβασης των Κινημάτων σε επίπεδο διεκδίκησης και διαπραγμάτευσης εντός του πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά.

Αλλά ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση, μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία έχοντας ως κυρίαρχο δόγμα ότι ο ευρισκόμενος σε θέση αδυναμίας, ο δανειζόμενος, δεν έχει τη δυνατότητα να διεκδικεί και δεν έκαναν καν διαπραγμάτευση. Δεν διαπραγματεύτηκαν.

Θυμάστε τι είχε πει ο κ. Πάγκαλος σε ένα δελτίο ειδήσεων όταν τον ρώτησαν; Ότι «δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές», ότι «ο ισχυρός ορίζει τελικά τις κόκκινες γραμμές και τις πηγαίνει όπου θέλει». Εμείς λοιπόν πιστεύουμε ότι τις κόκκινες γραμμές, μπορούν να τις τοποθετήσουν μονάχα οι εργαζόμενοι, τα Κινήματα, οι λαοί της Ευρώπης αν από κοινού συντονιστούν και δράσουν.

Και στις 29 του Σεπτέμβρη είναι μια πολύ σημαντική μέρα διότι μπορεί το μήνυμα που θα δοθεί από την ταυτόχρονη παρουσία εργαζομένων, κόσμου στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, να είναι πάρα πολύ ισχυρό μήνυμα και να οριοθετήσει το όριο της ανοχής και της αντίστασης αν θέλετε, των λαών της Ευρώπης σε αυτή τη λαίλαπα που αντιμετωπίζουν όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Τώρα σε σχέση με το θέμα που βάλατε -είμαι και λίγο στεναχωρημένος αυτές τις μέρες, γιατί φάγαμε πέντε στη Barcelona, αλλά είχα την ελπίδα ότι ο φίλος μου ο Νίκος Κωνσταντόπουλος θα μπορέσει να διευθετήσει αυτά τα προβλήματα και δεν τα κατάφερε δυστυχώς.

Θέλω να σας πω όμως ότι η Αριστερά δεν μπορεί να έχει σχέση με τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η Αριστερά, ανεξάρτητα από επιμέρους ομαδικές τοποθετήσεις, που όλοι μας έχουμε αν θέλετε, είμαστε όλοι φίλοι του αθλήματος του ποδοσφαίρου, η Αριστερά δεν μπορεί να βρίσκεται στην πολιτική ζωή του τόπου, παρά μονάχα όταν εξυπηρετεί αρχές και αξίες. Και αυτό έκανα στα δύο δυόμισι χρόνια που βρίσκομαι από θέση ευθύνης, αρχές και αξίες.

Και δεν με ενοχλεί αν αυτό στην πορεία μου δημιουργεί πολλούς εχθρούς, ξέρω όμως ότι έχω πολύ περισσότερους φίλους σε αυτή την προσπάθεια, όλους όσους θέλουν να αγωνιστούν με ανιδιοτέλεια για να αλλάξει και να γυρίσει επιτέλους σελίδα αυτός ο τόπος και να μη λυμαίνονται το δημόσιο πλούτο και τον ιδρώτα των Ελλήνων εργαζόμενων και της νεολαίας δέκα, είκοσι, τριάντα μεγαλοεπιχειρηματίες και αφεντικά.

Α. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ («Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΤΟΥΜΠΑΣ-ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΤΟΥΜΠΑΣ»): Κύριε Πρόεδρε, όλο το καλοκαίρι περιμέναμε ότι ο τουρισμός δε θα πάει καλά. Κι όμως, όλες αυτές οι πληροφορίες διαψεύστηκαν και ο τουρισμός πήγε καλά. Και το άλλο που παρακολουθώ κάθε φορά που κάνετε δηλώσεις, είναι ότι φέρνετε μία καταστροφή στην Ελλάδα, θεωρώντας ότι οι Έλληνες μάλλον πεινάνε ή θα πεινάσουν και ακούγοντας αυτές τις δηλώσεις τις δικές σας ούτε ο Έλληνας επιχειρηματίας αλλά ούτε ο ξένος θα μπορέσουν να έρθουν να κάνουν κάποια επένδυση. Ποια επιτέλους είναι η στάση σας δηλαδή; Δε νομίζετε ότι κάνετε κακό με το να λέτε κάθε μέρα ότι «η Ελλάδα δεν πάει καλά»; Εγώ σας λέω ότι το καλοκαίρι αν θέλετε να πάμε στην «Κω» που έχει 250 χιλιάδες κατοίκους, δύο άτομα ήταν μόνο το καλοκαίρι. Όλο το καλοκαίρι περίπου όλος ο κόσμος ήταν στη θάλασσα. Τι δεν πήγαινε καλά δηλαδή; Σας βολεύει δηλαδή αυτή η πολιτική σαν αντιπολίτευση, ή το κάνετε μόνο και μόνο ξέρω΄ γω για να λέτε ότι κάνω αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Αναστασιάδη, χαίρομαι που ο κόσμος ήταν στη θάλασσα και δεν είχε πέσει σε απόγνωση και κατάθλιψη όλο το καλοκαίρι, αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό σημάδι.

Επιπλέον, να σας πω ότι αν πράγματι το πρόβλημα της χώρας είναι ότι κάποιοι περιγράφουν τη δυσχερή πραγματικότητα στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία και δε μασάνε τα λόγια τους, θα μπορούσε να επιβληθεί κι ένα φίμωτρο σε όσους λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ώστε να πηγαίνει καλύτερα η χώρα, δεν είναι όμως αυτή η λύση.

Χαίρομαι επίσης που διαπιστώνετε εσείς μόνο και όχι το αντίστοιχο Επιμελητήριο, ότι υπήρξε αύξηση του τουρισμού στην Ελλάδα το καλοκαίρι. Δεν υπήρξε ίσως η ραγδαία μείωση που περιμέναμε, υπήρξε 10%-15% πτώση, αλλά σε σχέση με τα έσοδα των επιχειρηματιών στις τουριστικές επιχειρήσεις ήταν πολύ μεγαλύτερα, διότι ο τουρισμός που υπήρξε άρχισε να μην καταναλώνει όπως κατανάλωνε το προηγούμενο διάστημα.

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ύφεσης, αυτό είναι το αποτέλεσμα της ακρίβειας, που εγώ βρέθηκα τις λίγες μέρες που έφυγα διακοπές στην Κρήτη και διαπίστωσα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τουριστών, ιδίως αυτών που ήταν από τη χώρα μας, δεν πήγαιναν να φάνε δυο φορές έξω, μια φορά την εβδομάδα τρώγανε έξω, τις υπόλοιπες είχαν το ταπεράκι στο ξενοδοχείο, αν ήταν στο ξενοδοχείο, και οι περισσότεροι Έλληνες σας πληροφορώ ότι πήγαν φέτος για διακοπές στα χωριά τους.

Η κρίση είναι μια πραγματικότητα. Όσο κι αν προσπαθεί κανείς να εξωραΐσει τα πράγματα, είναι η πραγματικότητα, τη βλέπει γύρω του. Τη βλέπει γύρω του στους άνεργους, που με βάση τα στοιχεία της Κυβέρνησης θα είναι ένα εκατομμύριο στο τέλος του χρόνου.

Τη βλέπει γύρω του στα εργοστάσια που κλείνουν, τη βλέπει γύρω του όταν διαπιστώνει κανείς ότι σταματάνε να πηγαίνουν τα παιδιά του στα φροντιστήρια, γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα με την περικοπή δύο μισθών να ακολουθήσουν αυτόν τον οικογενειακό προγραμματισμό, τη βλέπει γύρω του στην οικογένειά του αν θέλετε.

Εύχομαι εσείς προσωπικά να έχετε την οικονομική δυνατότητα ακόμα να αντέχετε και να πηγαίνετε καλά και μακάρι τα πράγματα να είναι όπως τα λέτε. Όμως δυστυχώς έχω την αίσθηση ότι δεν ευθύνεται η Αριστερά ή όσοι περιγράφουν τη ζοφερή πραγματικότητα, ευθύνονται οι πολιτικές επιλογές κι αυτές οι πολιτικές επιλογές είναι που μας οδήγησαν ως εδώ.

Και πολύ φοβάμαι ότι του χρόνου τέτοιο καιρό, αν δεν αλλάξει κάτι ριζικά, θα σκεφθείτε πολύ να κάνετε την ίδια ερώτηση που κάνατε πριν από λίγο.

κα ΛΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: Ενόψει των εκλογών στέλνετε το μήνυμα στον κόσμο ότι πρέπει να αντισταθεί, γιατί του χρόνου δε θα είναι η Ελλάδα η ίδια. Ο ίδιος κόσμος όμως καταδικάζει μεν τα δύο μεγάλα κόμματα δίνοντάς τους ποσοστά για πρώτη φορά τόσο χαμηλά κάτω από 50% και για τα δύο, ωστόσο δεν ενισχύει τα μικρά κόμματα. Στην καλύτερη περίπτωση είναι καθηλωμένα τα ποσοστά όπως του Κομμουνιστικού Κόμματος, στη χειρότερη έχουμε μεγάλες πτώσεις όπως του ΣΥΡΙΖΑ ή μία μικρή αύξηση όπως των Οικολόγων Πράσινων, πάντως δεν στρέφεται και στα μικρότερα κόμματα. Πιστεύετε ότι θα βρει τελικά το μήνυμα σε αυτόν τον κόσμο ευήκοα ώτα;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Λιτσοπούλου δε θα το σχολίαζα, αλλά το κάνετε δεύτερη φορά. Μιλήσατε για μεγάλη πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μάλλον συγκρίνετε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ με τα δημοσκοπικά πριν από τρία χρόνια το 18%.

Ή αυτό κάνετε ή δεν ξέρετε να διαβάζετε σωστά τις δημοσκοπήσεις, διότι σε δημοσκοπήσεις με 30% και 35% αδιευκρίνιστη ψήφο, όταν υπάρχει ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στο 3% έως 4,5% -οι τελευταίες δημοσκοπήσεις αυτά δείχνουν- αντιλαμβάνεστε ότι το ποσοστό αν συμπεριλάβει κανείς και την αδιευκρίνιστη ψήφο, είναι πολύ πάνω ή στα ίδια επίπεδα στη χειρότερη περίπτωση με το εκλογικό αποτέλεσμα.

Βεβαίως όμως έχετε δίκιο στο ότι δεν υπάρχει ένα ρεύμα ενίσχυσης των δυνάμεων της Αριστεράς ή των μικρότερων κομμάτων, είναι γεγονός. Βεβαίως βλέπουμε να αποδυναμώνονται αισθητά τα δυο μεγάλα κόμματα και την ίδια στιγμή να μην υπάρχει ένα ρεύμα ενίσχυσης όπως υπήρχε για το ΣΥΡΙΖΑ πριν από δύο χρόνια, στην Αριστερά ή στο Κομμουνιστικό Κόμμα ή σε κάποια άλλη δύναμη, ή στον κ. Καρατζαφέρη στον οποίον ειρήσθω εν παρόδω μετά την επιλογή του να ψηφίσει το Μνημόνιο βλέπουμε και σε αυτόν μία καθήλωση στις δημοσκοπικές μετρήσεις.

Βλέπουμε ρεύμα που; Στην αδιευκρίνιστη ψήφο, που είπα πιο πριν. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι υπάρχει μια οργή, δυσαρέσκεια των πολιτών, που δε διοχετεύεται πολικά, που ενδεχομένως να διοχετεύεται σε μια συνολική στάση απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, «όλοι ίδιοι είναι, δεν υπάρχει ελπίδα». Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Πως μπορεί κανείς να δημιουργήσει προϋποθέσεις ελπίδας μέσα σε αυτή την πραγματικότητα; Εμείς έχουμε αποφασίσει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις της ελπίδας μέσα σε αυτή την πραγματικότητα μιλώντας όχι για την ανάγκη εκλογικής μας επιβίωσης ή κομματικής περιχαράκωσης, αλλά για την ανάγκη υπέρβασης.

Είπε ο κ. Ρούμπος πιο πριν "δεν τα βρίσκετε μεταξύ σας και θέλετε διεύρυνση". Ναι, αυτό που μας αφορά αυτή τη στιγμή κ. Ρούμπο είναι περισσότερο από το να λύσουμε ένα πρόβλημα τρικυμίας μέσα σε ένα ποτήρι νερό να δούμε τη θάλασσα που μας απλώνεται μπροστά μας.

Η θάλασσα είναι φουρτουνιασμένη, αλλά πιστεύουμε ότι η θάλασσα είναι αυτή που θα δώσει τη δυνατότητα να ανοιχθούμε σε αυτή τη θάλασσα, να δώσουμε τη δυνατότητα στους πολίτες που σήμερα είναι απογοητευμένοι να δουν ελπίδα και ελπίδα θα δουν μόνο αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ένα ευρύτατο μέτωπο δυνάμεων κι όχι μονάχα των δικών μας δυνάμεων, κυρίως κι από το χώρο του ΠΑΣΟΚ.

Δεν είναι και το 44% που ψήφισε το Γιώργο Παπανδρέου στις προηγούμενες εκλογές κόσμος που σήμερα αισθάνεται ικανοποιημένος από αυτή την πολιτική. Αγανακτισμένος αισθάνεται, ανέστιος αισθάνεται, εξαπατημένος αισθάνεται αυτός ο κόσμος. Θέλουμε να τον συναντήσουμε αυτόν τον κόσμο, θέλουμε να συναντήσουμε τους νέους που γυρνάνε την πλάτη στην πολιτική και λένε "όλοι ίδιοι είναι" και να τους πείσουμε ότι δεν είναι όλοι ίδιοι.

Να πείσουμε τους πολίτες που μπορεί στη λογική ότι ψηφίζουν το κόμμα της Αντιπολίτευσης κάθε φορά να πάνε στην κάλπη του κ. Σαμαρά και να τους πούμε ότι ανεξάρτητα από τις καταβολές τις οικογενειακές, το αν οι γονείς ή οι πατεράδες ή οι παππούδες ήταν δεξιοί ή αριστεροί, εδώ πρέπει να δούμε το συμφέρον του τόπου και το συμφέρον του τόπου είναι να ανατραπεί η πολιτική του Μνημονίου. Αν δεν ανατραπεί, δεν υπάρχει ελπίδα για τον τόπο.

Θέλω λοιπόν να πιστεύω και κλείνω με αυτό γιατί μακρηγόρησα στην απάντηση -ήταν πολύ καίριο το ερώτημά σας- θέλω να πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο μιας βαθιάς αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού. Το κρίσιμο για μας είναι να βρίσκεται η Ριζοσπαστική Αριστερά με γερά πατημένα και τα δυο πόδια της στο νέο σκηνικό και όχι να βράζει στο ζουμί της περιμένοντας να την ξεπεράσουν οι εξελίξεις.

κ. ΔΕΡΓΙΑΒΕΣ: Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα ένα σχόλιο για τον νέο εκλογικό νόμο που ετοιμάζει η Κυβέρνηση κι αν αυτό συνδέεται με τα σχέδια του Μνημονίου ή όλα αυτά που υποτίθεται ότι θα πρέπει να εφαρμοστούν στη χώρα. Ευχαριστώ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Με συγχωρείτε συνάδελφε, για τον εκλογικό νόμο κ. Πρόεδρε και για τον σημερινό εκλογικό νόμο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση για τον Καλλικράτη, γιατί αυτό που συναντούμε είναι φοβερό, δεν μπορούμε να καλέσουμε στο στούντιο της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου τους υποψηφίους. Έχουμε το δικαίωμα μόνο μία φορά ακόμη και τη φωτογραφία τους να δείξουμε στο δελτίο ειδήσεων και καίγονται.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αν ο εκλογικός νόμος που ετοιμάζουν είναι αυτός για τον οποίο έχουμε ενημερωθεί από τα Μέσα Ενημέρωσης, είναι προφανές ότι πρόκειται  για μια ακόμη προσπάθεια να αλλοιωθεί η λαϊκή βούληση. Για μια ακόμη προσπάθεια, αν θέλετε να υποτιμηθεί η ψήφος των πολιτών σε μικρότερα κόμματα.

Εμείς γνωρίζετε ότι έχουμε ως πάγια θέση την πρόταση για απλή και άδολη αναλογική. Πιστεύουμε ότι αυτή η προσπάθεια για ένα εκλογικό σύστημα που δήθεν θα αποτρέπει από τη διαπλοκή της οικονομικής εξουσίας με τα κόμματα και τους υποψηφίους βουλευτές στις μεγάλες περιφέρειες, και λέω «δήθεν» διότι ξέρετε κάτι; Στη Γερμανία που είχαν τόσα χρόνια ένα εκλογικό σύστημα παρεμφερές με αυτό που θέλουν να μας φέρουν εδώ, δεν είχαμε διαπλοκή; Πού γεννήθηκε η SIEMENS; Γεννήθηκε στην Ελλάδα;

Άρα δεν είναι ζήτημα το ποιον εκλογικό νόμο θα έχεις, για το αν θα υπάρχει διαπλοκή. Άλλες οι γενεσιουργές αιτίες της διαπλοκής. Έχουμε λοιπόν την αίσθηση ότι αυτός ο εκλογικός νόμος που  έχει παρουσιαστεί έχει μονάχα αυτό το σκοπό, να μετατρέψει την πολιτική ζωή της χώρας σʼ ένα αμερικάνικο πρότυπο, την αμερικανοποίηση της πολιτικής δηλαδή με δύο βασικούς πυλώνες, δυο κόμματα και πολλούς αντιπάλους το κάθε κόμμα που θα αγωνίζονται και σε τοπικό επίπεδο για το ποιος θα έχει τη δυνατότητα εκλογής στο Κοινοβούλιο.

Σε κάθε περίπτωση πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση είναι σε εξαιρετικά δύσκολη θέση πολιτικά ώστε να μπορέσει να προωθήσει έναν τέτοιο εκλογικό νόμο και να έχει θετικό αποτέλεσμα, γιατί όπως γνωρίζετε η αλλαγή του εκλογικού νόμου θέλει αυξημένη πλειοψηφία από τη Βουλή, έχουμε κι άλλες φορές δει να ψηφίζονται με 151 για τη μεθεπόμενη φορά εφαρμογής και μετά βεβαίως νʼ αλλάζουν και αυτοί οι νόμοι.

Εμείς θα παραμείνουμε σταθεροί στις αρχές μας και στις αξίες μας και θα αντιδράσουμε σʼ αυτή την επιλογή που πιστεύουμε ότι θα είναι επιλογή συρρίκνωσης της ίδιας της δημοκρατίας.

Σε σχέση με τον «Καλλικράτη», ένας από τους λόγους που διαφωνήσαμε με τον «Καλλικράτη» ήταν το εκλογικό σύστημα. Και βεβαίως το πολύπλοκο της διαδικασίας που στην πραγματικότητα, ιδίως στο επίπεδο των Περιφερειών αλλά και των Δήμων, αποκλείει  τη βούληση των πολιτών από την έκφρασή της σε επίπεδο εκπροσώπησης στα Δημοτικά Συμβούλια.

Όμως νομίζω ότι το πρόβλημα του «Καλλικράτη» ίσως φανεί στο επόμενο διάστημα ότι θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το θέμα της δημοκρατίας και της εκλογής, όχι ότι αυτό δεν είναι σημαντικό και αναφέρομαι ιδιαίτερα στο ότι αν εφαρμοστεί το επόμενο διάστημα θα δούμε ΟΤΑ να διαλύονται, θα δούμε χιλιάδες απολύσεις στους ΟΤΑ. Και πρέπει να σας πω ότι μία από τις σαφείς εντολές του επικαιροποιημένου μνημονίου, είναι η συρρίκνωση των πόρων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Έχουμε λοιπόν αρμοδιότητες αυξημένες με συρρικνούμενους πόρους. Δε θα ήθελα λοιπόν σε καμία περίπτωση να είμαι στην τύχη των Δημάρχων ή των Περιφερειαρχών που θα εκλεγούν το επόμενο διάστημα γιατί ακόμη και αν έχουν θετικές προθέσεις, τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα συνολικά για το θεσμό της Αυτοδιοίκησης στα επόμενα χρόνια.

κ. ΤΣΩΧΟΣ: Κύριε πρόεδρε, μια και έχουμε τη δυνατότητα να υποβάλλουμε δεύτερες ερωτήσεις, θα ήθελα να μου κάνετε κι ένα σχόλιο για όσα είπε η κα Παπαρήγα για το Συνασπισμό τις τελευταίες ημέρες που ήταν εδώ. Σας είπε «αφερέγγυους», «ανυπόληπτους», «σκορποχώρι», «συμβιβασμένους», δεν ξέρω αν έχω ξεχάσει και κάτι άλλο. Ένα σχόλιο.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια… Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε επιθέσεις αυτού του τύπου από την πλευρά της ηγεσίας του Κομμουνιστικού κόμματος. Όσο όμως υπάρχει αυτή η έντονη επιθετικότητα από την πλευρά του Κομμουνιστικού Κόμματος, φανερώνει αυτή η επιθετικότητα και μια αγωνία που κρύβεται τελικά.

Διότι αν όντως ήμασταν αφερέγγυοι, ανυπόληπτοι κτλ., για ποιο λόγο νʼ ασχολείται μαζί μας; Δε θα υπήρχε κανένας λόγος νʼ ασχολείται μαζί μας. Είναι προφανές όμως ότι η υπόθεση της ενότητας της Αριστεράς, κακά τα ψέματα, σε μεγάλο βαθμό έχει να κάνει με τη δυνατότητα να μπορέσουν να βρουν τα δυο μεγάλα ρεύματα της Αριστεράς έτσι όπως διαμορφώθηκαν μετά το 1992 ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κομμουνιστικό Κόμμα, να μπορούσαν να βρουν κοινούς τόπους συνεννόησης έστω, κοινής δράσης. Αυτό είναι το θέμα της ενότητας της Αριστεράς.

Αυτή είναι η μεγάλη αξία που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ     και έχει δυναμική. Όχι μονάχα στον κόσμο της Αριστεράς γενικά αλλά και στον κόσμο του Κομμουνιστικού κόμματος. Και αυτός είναι και ο λόγος που η κα Παπαρήγα, όχι μονάχα όταν δημοσκοπικά ήμασταν θήριοι, αλλά και όταν περνάμε δυσκολίες επιτίθεται με τέτοια σφοδρότητα στο ΣΥΡΙΖΑ.

κ. ΣΙΧΛΕΤΙΔΗΣ: Με τον κ. Μητρόπουλο έχετε συζητήσει θέματα που αφορούν τον δεύτερο γύρο των εκλογών στην περιφέρεια της Αττικής; Είτε περάσει, είτε δεν περάσει. Εννοώ ότι αν δεν περάσει θα μπει ένα ζήτημα π.χ. Σγουρός-Κικίλιας. Αν περάσει θα μπει ένα άλλο ζήτημα, ότι μπορεί να πάρετε την περιφέρεια.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μου δίνετε την ευκαιρία να σας πω το εξής: ότι εμείς σʼ αυτή την προσπάθειά μας, έστω στην περιφέρεια Αττικής αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, να συναντηθούμε με δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ, που έχουν γνήσια και έντιμα εκφράσει την άποψή τους, έχουν το θάρρος της γνώμης τους και έχουν βρεθεί σε ιδεολογική αντιπαράθεση με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Δεν κινηθήκαμε σε μια λογική μεταγραφής προσώπων.

Κινηθήκαμε και λειτουργήσαμε και ενθαρρύναμε διεργασίες. Εμείς δεν συνεργαζόμαστε με τον κ. Μητρόπουλο, αν θέλετε να το πείτε έτσι. Τιμούμε τον κ. Μητρόπουλο και τιμούμε την επιλογή 600 και πλέον ανθρώπων από τρεις διαφορετικές συλλογικότητες από το σοσιαλιστικό χώρο, που παρά το γεγονός ότι λοιδορούνται σήμερα από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και απειλούνται με διαγραφή, είχαν το θάρρος να πουν ότι η κρίσιμη στιγμή είναι τώρα να υψώσουμε το ανάστημά μας στην κυβερνητική πολιτική. Γιατί; Για το συμφέρον του τόπου.

Άρα λοιπόν εδώ υπάρχει μια συλλογικότητα που δημιουργείται από αυτή τη συνάντηση και η συλλογικότητα αυτή θα αποφασίσει. Τι νόημα έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος να κάνει μια προσωπική συμφωνία; Δεν λειτουργούμε έτσι.

Αυτή είναι η συλλογικότητα, η αυτοδιοικητική συλλογικότητα με πολιτικά χαρακτηριστικά που θα συγκροτηθεί, συγκροτείται. Θα δείτε πολύ σύντομα, τις επόμενες ημέρες, και συγκεκριμένα αποτελέσματα και θα αποφασίσει για όλα αυτά τα ζητήματα.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο κ. Καράνταης για την τελευταία ερώτηση.

κ. ΚΑΡΑΝΤΑΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έτσι όπως μιλούσατε μου γεννήθηκε ένα ερώτημα. Στο εξωτερικό και προ κρίσης και τώρα που υπάρχει η κρίση έχουμε την πιο φτωχή περιφέρεια, που είναι η Ήπειρος. Την πιο φτωχή περιφέρεια σε όλη στην Ευρώπη. Και δεύτερον, μας θεωρούν αγαθούς στην Ευρώπη. Ο κ. Κον Μπετίτ πριν από αρκετούς μήνες στο Ευρωκοινοβούλιο είχε δηλώσει ότι η Ελλάδα δανείζεται, όλες οι χώρες δανείζονται με 1% από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, η Ελλάδα με 5%. Συνεπώς μπορούν να κερδοσκοπούν εις βάρος της χώρας. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, που όπως έχετε πει, έχει απαξιωθεί η πολιτική, εσείς πρακτικά ποιο είναι το μήνυμα το οποίο θέλετε να περάσετε; Γιατί ακούω τόση ώρα γενικόλογα και δεν άκουσα κάτι το απτό. Ευχαριστώ.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καταρχήν για να μην ακούτε γενικόλογα, να σας πω ότι ακούσατε γενικόλογα αυτό που είπε ο κ. Κον Μπετίτ. Οι τράπεζες δανείζονται με 1% και δανείζουν τη χώρα μας με 5%. Οι τράπεζες, που είναι κράτος εν κράτει, που έχουν στόχο το κέρδος, ενώ θα έπρεπε, επιτελούν μια κατά παραχώρηση κοινωνική λειτουργία και θα έπρεπε να βρίσκονται υπό δημόσιο έλεγχο και θα έπρεπε ο στόχος να είναι η ανάπτυξη και η κοινωνική ανταποδοτικότητα και όχι το κέρδος των μετόχων και όταν δεν έχουν κέρδος οι μέτοχοι να μη βάζουν από την τσέπη λεφτά, μόνο κέρδη, αλλά να ζητούν το κρατικό χρήμα.

Μιλήσατε λοιπόν για κάτι απτό και συγκεκριμένο. Εγώ θα σας πω, υπάρχει πιο απτό και συγκεκριμένο πράγμα από αυτό που λέμε σήμερα, ότι πρέπει να απορρίψουμε, να σπάσουμε αυτό το γύψο του Μνημονίου, αυτής της πολιτικής έστω και τώρα που είμαστε στο «και πέντε»;

Ξέρετε, τελείως διαφορετικά ήταν τα πράγματα πριν μπούμε σε αυτό το μηχανισμό στήριξης. Να δώσω ένα παράδειγμα. Είχαμε ένα καράβι να πηγαίνει σε ένα παγόβουνο και λέγαμε τότε: έχουμε εναλλακτική λύση, έχουμε εναλλακτική πρόταση, στρίψτε το τιμόνι. Αυτοί λέγανε: θα πρέπει να ανεβάσουμε ταχύτητα, δεν θα στρίψουμε το τιμόνι. Πέσαμε στο παγόβουνο!

Τώρα η εναλλακτική πρόταση είναι διαφορετική από πριν. Δεν αρκεί να πεις : στρίψε το τιμόνι. Πρέπει να πεις: σταμάτα τουλάχιστον – ενώ έχεις πέσει στο παγόβουνο – να πηγαίνεις με την ίδια ταχύτητα, να το διεμβολίζεις διότι θα σκιστεί η καρίνα του πλοίου. «Κάνε μανούβρες απεγκλωβισμού» λέμε τώρα. Απεγκλωβισμός, να φύγουμε από δω που είμαστε. Να ξαναβγούμε σε θάλασσα καθαρή.

Η κυβέρνηση συνεχίζει και ακόμα μεγαλύτερα αυξάνει τη δύναμη της ταχύτητας. Άρα λοιπόν τι πιο απτό και καθαρό και συγκεκριμένο, ότι πρέπει να κάνουμε μανούβρες απεγκλωβισμού. Πρέπει να φύγουμε από αυτό το μηχανισμό στήριξης, το μηχανισμός της υποτέλειας, διότι σε ένα χρόνο από τώρα δεν θα υπάρχει παραγωγική δομή, δεν θα υπάρχει κοινωνική συνοχή, θα γεμίσουμε ανέργους και βεβαίως κάποιοι θα μπουν ότι μπορεί να ανακάμψουν οι οικονομικοί δείκτες.

Βεβαίως, θα ανακάμψουν σε τρία χρόνια οι οικονομικοί δείκτες, αλλά θα έχουμε λατινοαμερικανοποίηση της Ελλάδας. Δηλαδή πώς είναι στη Βραζιλία; Που είπε και ο Πρωθυπουργός ένα παράδειγμα για τη Βραζιλία. Το 30% του πληθυσμού ζει σε φαβέλες. Αυτό θέλουμε για τη χώρα μας;

Άρα λοιπόν το πιο απτό και συγκεκριμένο είναι: άλλη πολιτική. Ενίσχυση της απασχόλησης. Ενίσχυση της ζήτησης. Αύξηση των δημοσίων επενδύσεων. Πώς; Με φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου, φορολογία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει η χώρα σε αυτή την κρίση ελλείμματος, δημόσιου ελλείμματος.        

Και να σας πω και ένα τελευταίο. Δεν είναι μία οικονομική κρίση, είναι τρεις διαφορετικές. Άλλο πράγμα είναι η κρίση του κεφαλαίου, άλλο πράγμα είναι η κρίση της εργασίας, άλλο πράγμα είναι η δημοσιονομική κρίση.

Αυτές οι τρεις διαφορετικές εκδοχές είναι ιεραρχικά δομημένες και αλληλοεπηρεαζόμενες. Πώς; Προκειμένου να ανταπεξέλθουν, να ανταπεξέλθει το μεγάλο κεφάλαιο της κρίσης του κεφαλαίου και να συνεχίσει να κερδίζει, να σταματήσει δηλαδή η μείωση των κερδών, χρησιμοποιεί ως μοχλό τη δημοσιονομική κρίση για να επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κρίση της εργασίας. Κι αν επιδεινωθεί όμως ακόμα περισσότερο η κρίση της εργασίας, θα ισοπεδωθούν τα πάντα, αλλά θα συνεχίσουν κάποιες επιχειρήσεις να κερδίζουν.

Δεν είναι όμως αυτό το όραμα για μας. Άρα λοιπόν εμείς επαναλαμβάνουμε, έξοδος από το Μνημόνιο, από αυτό το μηχανισμό στήριξης και μια ριζικά διαφορετική πολιτική για να δώσουμε ελπίδα προοπτικής, ανάπτυξης, ευημερίας σε αυτή τη χώρα. Και πιστεύω ότι αυτό μπορεί να σας ακούγεται γενικόλογο, δεν είναι όμως καθόλου γενικόλογο, είναι πολύ συγκεκριμένο. 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Φίλες και φίλοι, ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συμμετοχή σας σε αυτή τη συζήτηση και για τις ερωτήσεις σας.