Δίκαια χαρακτήρισε τα αιτήματα των εκπροσώπων του αμπελοοινικού κλάδου στην Ελλάδα από το βήμα της πανελλαδικής σύσκεψης που συγκάλεσε το βράδυ της Τρίτης η Κεντρική Συνεταιριστική Ένωση Αμπελοοινικών Προϊόντων (ΚΕΟΣΟΕ) η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, «διότι αφορούν όχι μόνο στη δική τους επιβίωση, αλλά και στην επιβίωση ολόκληρης της κοινωνίας και τη στήριξη ενός υγιούς μοντέλου παραγωγής προϊόντων ποιότητας». Η σύσκεψη -που πραγματοποιήθηκε παρουσία και άλλων βουλευτών, που εκλέγονται στις περιφέρειες όπου η αμπελοοινική παραγωγή έχει πληγεί καίρια- συγκλήθηκε προκειμένου να συμφωνηθούν από κοινού με την ΚΕΟΣΟΕ και τους κατά τόπους συνεταιριστικούς συλλόγους και ενώσεις, τα μέτρα που θα προταθούν στην Κυβέρνηση, για να μην καταρρεύσει ο κλάδος.

Ένα από τα κυριότερα ζητήματα που τέθηκαν, ήταν αυτό των αδιάθετων αποθεμάτων σταφυλιών που προορίζονται κυρίως για παραγωγή οινοπνεύματος και όχι για κρασί, που φέτος είναι αυξημένα κατά 44% σε σύγκριση με πέρυσι, με αποτέλεσμα να απειλείται σε ορισμένες περιοχές και ο ίδιος ο τρύγος. Το θεσμικό πλαίσιο, μολονότι υπάρχει έστω και ελλιπές, δεν τηρείται, ενώ παρατηρείται μεγάλη αδυναμία και των ελεγκτικών μηχανισμών της αγοράς. Αυτό αφήνει περιθώριο κερδοσκοπίας τόσο από παράνομες “ελληνοποιήσεις” οίνων όσο και από την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα των μεσιτών οίνου. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι φέτος, για πρώτη φορά, υπάρχουν αποθέματα και σε ζώνες ΟΠΑΠ.

Στην τοποθέτησή της, η βουλευτής μεταξύ άλλων, τόνισε: «Είναι ελπιδοφόρο ότι οι εκπρόσωποι του αμπελοοινικού κλάδου ακόμη και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, συνεχίζουν να διεκδικούν. Η απαξίωση του πρωτογενούς τομέα, της αγροτικής παραγωγής της Ελλάδας, που είναι από τους κυριότερους πυλώνες ανάπτυξης, είναι πρωτοφανής και η στήριξή της είναι πρωτίστως κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα. Όπως κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα σήμερα, καθίσταται η ενίσχυση των εγχώριών μας ποιοτικών, ονομασίας προέλευσης, προϊόντων, που εκ των πραγμάτων δεν είναι πολλά. Είναι το κρασί, το τσίπουρο, το λάδι, η φέτα.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, σε μια συγκυρία και σε μια περίοδο που πλήττονται βάναυσα τα εργασιακά δικαιώματα και το εισόδημα των μικρομεσαίων και των παραγωγών, θα πρέπει να αποτελέσει κυβερνητική επιλογή η στήριξη του πρωτογενούς τομέα. Η αγροτική παραγωγή θα πρέπει να αποτελέσει τον πυρήνα ενός άλλου αναπτυξιακού μοντέλου για την χώρα, με πρωτεργάτες τις συνεταιριστικές ενώσεις και τους συλλόγους.

Βλέποντας, όμως, τις κυβερνητικές επιλογές του τελευταίου διαστήματος, φοβάμαι ότι η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, παρά τις ανέξοδες δεσμεύσεις της, δε θα πράξει κάτι ουσιαστικό προς την κατεύθυνση της προστασίας αυτών των προϊόντων και ότι αυτά, σταδιακά, θα καταρρεύσουν.

Οι διεκδικήσεις των κλάδων που πλήττονται, όπως ακριβώς των αμπελουργών, δείχνουν σήμερα το δρόμο που μπορεί να αποτελέσει απάντηση στην «μοιρολατρία» που θέλει να επιβάλλει η κυβέρνηση με την τρόικα».