Για την οικονομία και τα αποτελέσματα του ECOFIN

«Όσο σας άκουγα να παρουσιάζετε τα όσα συνέβησαν στο ECOFIN στις Βρυξέλες, θυμόμουν τον σημερινό πρωθυπουργό το Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη να λέει περίπου «έχω συζητήσει με τον Τρισέ, έχω συζητήσει με τον Αλμούνια, έχω γνωριμίες, θα διαπραγματευτούμε και θα πάμε καλά». Η απόσταση ανάμεσα στις δύο εικόνες είναι εντυπωσιακή.

Αυτό που βρίσκει μπροστά της η ελληνική κυβέρνηση, είναι το μίγμα ενός τρίπτυχου: πολύ κακά δημόσια οικονομικά της Ελλάδας, τεράστια αναξιοπιστία των ελληνικών στατιστικών και το νεοφιλελεύθερο δογματισμό της Κομισιόν. Τίποτε από αυτά δεν είναι απρόβλεπτο, τίποτε από αυτά δεν εκπλήσσει.

Ο κ. Τρισέ είπε χθες καθαρά ότι δεν θα σας αφήσουμε μεν να πάτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, διότι αυτό θα ήταν «σφαλιάρα» για το ευρώ, αλλά θα παίξουμε εν ανάγκη εμείς, η ΕΚΤ και η Κομισιόν το ρόλο του ΔΝΤ. Και αυτό θα γίνει, όπως όλα δείχνουν, τον επόμενο Φεβρουάριο, όταν η Ελλάδα θα τεθεί με βάση την παράγραφο 9 του άρθρου 104 της Συνθήκης υπό την πιο στενή και ασφυκτική εποπτεία, κηδεμονία και επιτήρηση που έχει τεθεί ποτέ μέλος της Ευρωζώνης.

Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι θα έχουμε ενδεχομένως προϋπολογισμό τριμήνων και όχι έτους για το 2010 και ότι κάθε μήνα θα έρχεται εδώ μια ομάδα υψηλόβαθμων υπαλλήλων της Κομισιόν και θα «ξεσκονίζει» τα ελληνικά βιβλία, ελέγχοντας την αξιοπιστία και τη συνέπεια λόγων και έργων.

Δυστυχώς η κυβέρνηση παρουσίασε συνειδητά μια κατάσταση, με υποσχέσεις, πρόγραμμα, διαβεβαιώσεις, που γνώριζε ότι δεν θα μπορεί να εφαρμόσει. Το έκανε για να πάρει τα ψηφαλάκια και τώρα σε ένα ατελείωτο κομπολόι, έχουμε να αρχίσει να μετράμε τις χάντρες της αθέτησης δεσμεύσεων».