19/09/2009
Σας παρουσιάζουμε σήμερα τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την οικολογική κρίση και τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τον περιβάλλον. Καταθέτουμε στους πολίτες και στον προεκλογικό δημόσιο διάλογο τις θέσεις και τις προτάσεις μας. Επιμένουμε ότι στην προεκλογική εκστρατεία οι προγραμματικές θέσεις - ιδιαίτερα για τα κρίσιμα ζητήματα της ανάπτυξης και των απαντήσεων στην πολύπλευρη κρίση – έπρεπε να είναι στο επίκεντρο της ατζέντας των κομμάτων. Σαν ΣΥΡΙΖΑ έχουμε πίσω μας μια σημαντική παράδοση ενασχόλησης και εμβάθυνσης στα ζητήματα του περιβάλλοντος και της οικολογίας. Έχουμε ενεργό δράση στα κινήματα πολιτών που ξεπηδούν σε όλη την Ελλάδα. Έχουμε σταθεί απέναντι σε κατεστημένα συμφέροντα και αναλάβαμε το πολιτικό κόστος της αντιπαράθεσης για το περιβάλλον. Το πρόγραμμά μας θεωρούμε ότι αντικατοπτρίζει αυτή την συσσωρευμένη κοινωνική και πολιτική εμπειρία.
Το πρόγραμμα για το περιβάλλον και την οικολογία που καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ και παρουσιάζουμε σήμερα δεν είναι προϊόν εγκεφαλικών συλλήψεων ή απότοκο τεχνοκρατικών δογμάτων. Το πολιτικό μας πρόγραμμα μας θέτει στο επίκεντρό του τα μεγάλα αιτήματα και στόχους που έχουν αναδειχθεί στον τόπο μας και διεθνώς τα τελευταία χρόνια.
Για την εκπόνησή του αξιοποιήθηκαν:
- Αφενός, η πολύχρονη ενασχόληση του χώρου μας με τα ζητήματα του περιβάλλοντος και της οικολογίας, τόσο στο ελληνικό και ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, όσο και μέσα στα κινήματα των πολιτών που τα τελευταία χρόνια ανθίζουν σε κάθε μεριά της Ελλάδας
- Και αφετέρου, οι τεκμηριωμένες συνεισφορές ειδικών επιστημόνων, επιμελητηρίων, μη κυβερνητικών οργανώσεων με τις οποίες βρισκόμαστε σε στενή συνεργασία και διαβούλευση
Είναι, κατά τη γνώμη μας, ένα εφαρμόσιμο πρόγραμμα εξόδου από την οικολογική κρίση και ταυτόχρονα ένα πρόγραμμα πάλης και αγώνων των ενεργών πολιτών που αγωνιούν για το ζοφερό μέλλον που προδιαγράφεται.
Επιπλέον, στις αρμόδιες για την εκπόνηση του προγράμματος επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ, έγινε μεγάλη προσπάθεια ώστε η πολιτική μας για το περιβάλλον να μην συνιστά μια ξεκομμένη, «τομεακή» πολιτική, αλλά η οικολογική προβληματική να διατρέχει τη συνολική οπτική του πολιτικού μας προγράμματος και να μπολιάζει τη συνολική αναπτυξιακή μας πρόταση για τη χώρα, ιδιαίτερα σήμερα σε καθεστώς βαθιάς κρίσης του κυρίαρχου μοντέλου ανάπτυξης.
Είμαστε περήφανοι για αυτή την όσμωση των οικολογικών ιδεών στη συνολική μας πολιτική πρόταση, αλλά βεβαίως αυτή η διαδικασία θα είναι συνεχής και εξελισσόμενη και στο μέλλον.
Ο οικολογικός μετασχηματισμός δεν ταυτίζεται πλήρως με τον κοινωνικό, αλλά συνδέονται. Και ακριβώς, στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η σύνδεση αυτή να γίνεται ολοένα και πιο βαθιά και ουσιαστική.
Για εμάς τα περιβαλλοντικά ζητήματα δεν είναι μια πινελιά ευκαιρίας στο πρόγραμμά μας. Αποτελούν βασικό προσανατολισμό στις δράσεις, στο πρόγραμμά μας αλλά και στις θεωρητικές μας επεξεργασίες για πολλά χρόνια τώρα.
Ιδίως στις μέρες μας, όπου στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο, βιώνουμε μια πρωτοφανή οικολογική κρίση της οποίας ο χαρακτήρας και το μέγεθος θεωρούμε ότι οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο μοντέλο οικονομίας και ανάπτυξης, στο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης, στην απεριόριστη συσσώρευση κεφαλαίου και στην ληστρική εκμετάλλευση της φύσης. Σήμερα, λοιπόν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, μεσούσης αυτής της κρίσης που δεν είναι μόνο κοινωνική και οικονομική είναι και περιβαλλοντική, πρέπει να αναστοχαστούμε τόσο στο επίπεδο συγκεκριμένων προτάσεων και επεξεργασιών όσο και στο επίπεδο θεωρητικών αναζητήσεων. Είναι αυτό το μοντέλο οικονομίας και ανάπτυξης ένα βιώσιμο μοντέλο;
Για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή η αναζήτηση κρίσιμων ερωτημάτων είναι πολύ σημαντική υπόθεση. Υπάρχουν θεμελιώδη ερωτήματα όπως τι παράγουμε και πως το παράγουμε. Πως διανέμουμε τον παραγόμενο πλούτο και τι καταναλώνουμε. Πως προστατεύουμε και πως αξιοποιούμε δημιουργικά το περιβάλλον. Πως ορίζουμε το δημόσιο χώρο, πως ορίζουμε τα συλλογικά αγαθά. Ποια είναι η σχέση δημόσιου – ιδιωτικού στις μέρες μας. Κρίσιμα ζητήματα, για τα οποία, κατά την γνώμη μας, πρέπει κανείς να έχει απαντήσεις για να μπορέσει να μιλήσει με σαφήνεια για την περιβαλλοντική του πρόταση.
Σήμερα, όλα τα κόμματα δεν υπάρχει κανένα κόμμα από αυτά που κατέρχονται στις εκλογές, που να μην μιλάει για πράσινη ανάπτυξη, για βιώσιμη ανάπτυξη και για προστασία του περιβάλλοντος. Και το αστείο είναι ότι τούτες τις όμορφες λέξεις τις μεταφέρουν και τις αναπαράγουν διαρκώς, στις προεκλογικές τους εκδηλώσεις και στα προεκλογικά τους φυλλάδια και τα δυο κόμματα εξουσίας που διεκδικούν εκ νέου την διακυβέρνηση του τόπου. Σα να μην έχουν κυβερνήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Σα να μην έχει γίνει σαφής στον κόσμο η πολιτική τους απέναντι στο περιβάλλον.
Θα χαρακτήριζε κανείς την περιβαλλοντική πολιτική της ΝΔ ως το συντομότερο ανέκδοτο. Παρόλα αυτά όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι το συντομότερο ανέκδοτο γιατί πρόκειται για ένα συνεχές έγκλημα. Γιατί πράγματι αποτελεί ένα διαρκές έγκλημα η περιβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και του κ. Σουφλιά σε μια σειρά από τομείς.
Και βεβαίως, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την κυβερνητική θητεία του σημερινού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που διεκδικεί να είναι το πρώτο κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει ξανά αύριο με ένα συσσωρευμένο έλλειμμα αξιοπιστίας στα περιβαλλοντικά ζητήματα. Το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που στην διακυβέρνησή του διαμόρφωσε ένα εχθρικό θεσμικό πλαίσιο για το περιβάλλον που αξιοποίησε και ενέκρινε η κυβέρνηση της ΝΔ.
Φίλες και φίλοι, για να μην μακρηγορώ, η δική μας πρόταση μεταφράζεται στην αντίληψη για έναν συνολικό οικολογικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, που αφορά στο σύνολο της οικονομίας: την παραγωγή, την διανομή, την κατανάλωση σε κάθε τομέα της παραγωγικής διαδικασίας τόσο στους παραδοσιακούς κλάδους όσο και νέους κλάδους που έχουν αναπτυχθεί και μπορούν να αναπτυχθούν.
Τοποθετούμαστε κριτικά απέναντι στην πολιτική της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας». Λέμε ότι, υπό συνθήκες, κι υπό προϋποθέσεις και με κριτήρια, η λογική της πράσινης ανάπτυξης είναι μια λογική η οποία θα μπορούσε να αποφέρει. Όμως, αν βασίζεται στην λογική της παραγωγής μέγιστου κέρδους, αν βασίζεται στην λογική που διέπει τον νεοφιλελευθερισμό ως μοντέλο ανάπτυξης της οικονομίας και της παραγωγής, δηλαδή τα κέρδη πάνω από όλα, τότε και η πράσινη οικονομία και η πράσινη ανάπτυξη θα προκαλέσει μια ακόμα φούσκα η οποία κάποια στιγμή θα σκάσει και ενδεχομένως θα είναι η νέα επόμενη μεγάλη διεθνής οικονομική κρίση.
Εμείς λοιπόν λέμε ότι η λεγόμενη «πράσινη οικονομία» πρέπει να έχει κάποια κριτήρια με βάση τα οποία θα αξιολογούμε τις όποιες σχετικές προτάσεις.
Τρία είναι τα βασικά κριτήρια:
- Πρώτο, αυτό που προανέφερα, το κριτήριο της οικονομίας. Θα είναι μια ιστορία όπου θα την προσεγγίσουμε με την λογική “business as usual”; Θα είναι η αγορά που θα επεκταθεί στις πιο ζωτικές μας ανάγκες και η φύση που θα μετατραπεί περισσότερο σε εμπόρευμα που θα διαχειρίζεται από τις αγορές;
Για εμάς επαναλαμβάνω η αντίθεση δημόσιου – ιδιωτικού έχει κεντρικό χαρακτήρα και αποτελεί διακύβευμα της σημερινής συγκυρίας. Θέλουμε τα φυσικά αγαθά, ο συλλογικός μας πλούτος να μείνει εκτός αγοραίου πλαισίου. Θέλουμε να σταματήσει το ξεπούλημα και οι ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας γης, θέλουμε να παραμείνουν οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί που διαχειρίζονται φυσικούς πόρους (όπως το νερό όπως η ενέργεια), υπό δημόσιο έλεγχο.
Και επειδή πριν από λίγο βρεθήκαμε στο Ποικίλο Όρος, και επειδή η Αττική είναι μια πολύπαθη γη με πολλές περιβαλλοντικές πληγές, θεωρούμε αδιανόητο να συζητάμε σήμερα, όταν έχει καεί τόσες και τόσες φορές η Αττική, για το αν η περιαστικοί ορεινοί όγκοι θα κατοχυρωθούν ως δημόσιοι δασικοί χώροι. Και να συζητάμε για τα συμβόλαια των σουλτάνων με τα οποία μονές και μητροπόλεις διεκδικούν τα 2/3 του Ποικίλου Όρους.
- Δεύτερο κριτήριο για την πράσινη οικονομία, το κριτήριο της δημοκρατίας. Εμείς αντιστεκόμαστε στα σχέδια ανάπτυξης που εκπονούνται σε βάρος της κοινωνίας από δήθεν τεχνοκράτες. Συνήθως αυτοί οι τεχνοκράτες δε, είναι και τεχνοκράτες που πολλές φορές κατέχουν και διευθυντικές θέσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις. Είτε κατασκευαστικές, είτε ευρύτερης αναφοράς στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Σχέδια ανάπτυξης που εκπονούνται ερήμην των πολιτών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των τοπικών κοινωνιών, χωρίς να υπάρχει η διαβούλευση και συναπόφαση.
Ένα τέτοιο σχέδιο είναι το ρυθμιστικό. Ένα σχέδιο που προέβλεψε μια γιγαντούπολη την Αθηναττική, επιτρέψτε μου τον όρο, που σε λίγα χρόνια λέει θα έχει την δυνατότητα να φιλοξενεί 8.000.000 κατοίκους και με πάνω από 350.000 στρέμματα να εντάσσονται στο σχέδιο πόλης. Άρα λοιπόν κριτήριο για εμάς, είναι το κριτήριο της δημοκρατίας στο σχεδιασμό.
- Τρίτο κριτήριο, και κλείνω με αυτό, η κοινωνική διάσταση. Διεκδικούμε να το πω με λίγα λόγια μια πράσινη προσέγγιση της οικονομίας σε ένα κόκκινο τρόπο παραγωγής. Δηλαδή να κατευθυνθεί η ανάπτυξη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, σε πολιτικές για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος, όμως μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι όροι με τους οποίους θα παράγονται τα λεγόμενα πράσινα προϊόντα. Μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι εργασιακές σχέσεις, μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ τα εργασιακά δικαιώματα, το πλεόνασμα και η διανομή αν θέλετε του παραγόμενου πλεονάσματος.
Θεωρούμε λοιπόν ότι είναι απαραίτητες και αναγκαίες προϋποθέσεις που θα διασφαλίζουν την ποιότητα των πράσινων θέσεων εργασίας και που θα ενσωματώνουν μηχανισμούς διάχυσης των ωφελειών τους στην κοινωνία.
Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να κλείσω λέγοντάς σας ότι η σημερινή συγκυρία είναι κρίσιμη, ότι για μας τα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι μπροστά στην πολιτική μας ατζέντα με παρεμβάσεις και δράσεις, ότι έχουμε προγραμματικές αναλύσεις πολύ συγκεκριμένες και επαρκείς υπό τον τίτλο «Συνολικός Οικολογικός μετασχηματισμός της οικονομίας και κοινωνίας, Ανάπτυξη με επίκεντρο το περιβάλλον». Μπορούμε να παραθέσουμε μια σειρά από συγκεκριμένα μέτρα και παρεμβάσεις, στην συνέχεια θα ακούσετε μερικά από αυτά αναλυτικά από την σ. Ελένη Πορτάλιου.
Όμως θέλω να κλείσω λέγοντάς σας ότι για εμάς οικολογική πολιτική και περιβάλλον δεν είναι μόνο θεωρία και προτάσεις είναι και δράσεις είναι και σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα. Και το λέω αυτό διότι όλο το προηγούμενο διάστημα ήμασταν απελπιστικά μόνοι σε αυτές τις συγκρούσεις. Είχαμε παρέα μας μόνο τους ενεργούς πολίτες στις τοπικές κοινωνίες που διεκδικούν ποιότητα ζωής και έρχονται αντιμέτωποι με τις μπουλντόζες, έρχονται αντιμέτωποι με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με αυτούς που μέσα σε μια νύχτα ξεριζώνουν δέντρα, μέσα σε μια νύχτα περιφράσσουν δημόσιους χώρους.
Και σε αυτές τις μάχες και τις συγκρούσεις είχαμε και νίκες. Μια τέτοια νίκη είναι για εμάς η υπόθεση του Βοτανικού. Όπου ήμασταν μόνοι μας απέναντι σε όλους. Και είπαμε ότι δεν θα γίνει το εμπορικό κέντρο και θα γίνει το γήπεδο. Μας λέγανε αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα πάνε πακέτο. Χθες βγήκε η άδεια για το γήπεδο και το εμπορικό κέντρο δε θα γίνει και θα γίνει χώρος ανάσας, πρασίνου και αναψυχής μέσα στο κέντρο της Αθήνας που τόσο πολύ το έχουν ανάγκη οι κάτοικοι αυτής της πόλης.
Με την ευχή ότι θα γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί για να κερδίσουμε ακόμα περισσότερες μάχες για το περιβάλλον, θέλω να σας ευχαριστήσω για την προσοχή σας.
Συγκεκριμένα, επί διακυβέρνησης ΝΔ.
- Παραβιάστηκε κάθε έννοια νομιμότητας με τις παραχωρήσεις δημόσιου φυσικού πλούτου σε μεγαλοεπιχειρηματίες και την εκκλησία.
- Οι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί απαξιώθηκαν και επεκτάθηκαν οι περιβαλλοντικές παραβιάσεις και αυθαιρεσίες κάθε είδους.
- Η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καθυστερεί ενώ προωθούνται σχεδιασμοί για λιθάνθρακα και πυρηνικά.
- Πυροδοτήθηκε με εγκληματικές αποφάσεις και αμέλειες η καταστροφή των δασών, ενώ για τις προστατευόμενες περιοχές δεν έχει εκδοθεί το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης και προστασίας.
- Η χωροταξική πολιτική με το Γενικό Χωροταξικό και τα Ειδικά Χωροταξικά για τη Βιομηχανία και τον Τουρισμό συνιστά γενικευμένη επίθεση στο φυσικό περιβάλλον και τον αστικό χώρο.
Το ΠΑΣΟΚ μιλά για «πράσινη» ανάπτυξη, χωρίς να θέτει, όπως ακριβώς κάνει και για την οικονομία, θέματα αλλαγών, πολύ περισσότερο ρήξεων, με το σημερινό πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης. Αλλά η οικονομία της κυριαρχίας του κέρδους και της έξυπνης τεχνολογίας του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να απαντήσει στην οικολογική κρίση.
Ένα επίκαιρο, λόγω της Ημέρας της Βιώσιμης Κινητικότητας, παράδειγμα : Για τον περιορισμό του CO2 - αέριου ρύπου του θερμοκηπίου - δεν αποτελούν λύση τα «πράσινης» τεχνολογίας αυτοκίνητα, τα μεγάλα τεχνικά έργα και οι αυτοκινητόδρομοι που διαλύουν το δάσος του Υμηττού. Η άμεση και εφικτή λύση, που δεν απαιτεί τεράστιες δαπάνες, στηρίζεται στην πρωτοκαθεδρία των δημόσιων μέσων μεταφοράς (μετρό, λεωφορεία, σιδηρόδρομος) και στην αύξηση των πράσινων και ελεύθερων χώρων στις πόλεις με τη δημιουργία συνεχών πράσινων δικτύων για τη στήριξη των πεζών μετακινήσεων, των ποδηλάτων και του τραμ.
Θέτουμε το ερώτημα : Η «πράσινη» ανάπτυξη περιλαμβάνει την κατά προτεραιότητα προστασία των φυσικών πόρων που σήμερα κατασπαταλά το χρεοκοπημένο τουριστικό πρότυπο; Σύμφωνα με προγενέστερους νόμους του ΠΑΣΟΚ και με την ασυδοσία του Ειδικού Χωροταξικού για τον Τουρισμό της ΝΔ, η τουριστική πολιτική μετεξελίσσεται από τη διάχυτη συσσώρευση μικρομεσαίων καταλυμάτων στη δημιουργία, σε προστατευόμενες περιοχές φυσικού κάλλους, τουριστικών πόλεων, all inclusive, και γκολφ. Είναι αυτό «πράσινη» οικονομία;
Θέτουμε ένα δεύτερο ερώτημα : Το Γενικό Χωροταξικό υπολογίζει τη μείωση των θέσεων απασχόλησης στον αγροτικό τομέα σε 200.000. Μπορεί να υπάρξει πράσινη ανάπτυξη και περιβαλλοντική προστασία χωρίς την ανασυγκρότηση και ενίσχυση του αγροτικού τομέα; Μπορεί να συνεχίσει η αδιέξοδη πολιτική της κατασπατάλησης του νερού και του φυσικού περιβάλλοντος, της ρύπανσης και της εξάντλησης της γης, της αντιοικολογικής πολιτικής των μεγάλων τεχνικών έργων; Ή πρέπει να στηριχθούν οι αγρότες για να δημιουργήσουν μια ήπια και βιώσιμη αγροτική οικονομία που θα δώσει υγιεινά και φθηνά τρόφιμα στους καταναλωτές;
Η γενική τοποθέτηση έγινε για να φανεί ότι οι συγκεκριμένες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άθροισμα αιτημάτων. Συνέχονται από μια ενιαία λογική για τη διέξοδο από την οικολογική κρίση και την κλιματική αλλαγή, την οποία και προσπάθησα να σκιαγραφήσω.
• Σταδιακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και άμεση στροφή στην εξοικονόμηση και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σε αποκεντρωμένη βάση, σε συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες και με σεβασμό στο περιβάλλον.
• Οριστική απόρριψη των σχεδίων για εργοστάσια λιθάνθρακα και πυρηνικής ενέργειας και προσανατολισμός της δημόσιας ΔΕΗ στην καθαρή ενέργεια και όχι στην αγοραπωλησία «δικαιωμάτων ρύπανσης» στα διεθνή χρηματιστήρια.
• Κατάργηση του νόμου 3208/03. Απόλυτη προστασία για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις της χώρας. Κύρωση των ήδη υπαρχόντων και ολοκλήρωση των δασικών χαρτών. Δασολόγιο και Κτηματολόγιο. Κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης. Ενιαίος φορέας δασοπροστασίας. Άμεση κάλυψη των χιλιάδων κενών θέσεων στις αρμόδιες υπηρεσίες.
• Νέα πολιτική για την ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Εξοικονόμηση του νερού με έμφαση στον αγροτικό τομέα. Ήπιες παρεμβάσεις με έργα μικρής κλίμακας. Απόρριψη των μεγάλων φραγμάτων και της ιδιωτικοποίησης του νερού.
• Έκδοση ρυθμιστικών σχεδίων και κανονισμών για τις προστατευόμενες φυσικές περιοχές, θέσπιση θαλάσσιων περιοχών απόλυτης προστασίας από την αλιεία μεγάλης κλίμακας.
• Απόρριψη του χρεοκοπημένου διεθνώς μοντέλου της μαζικής τουριστικής ανάπτυξης, με συγκροτήματα μεγάλης κλίμακας, και των γηπέδων γκολφ. Προώθηση εναλλακτικών μοντέλων τουρισμού, σε σύνδεση με τους ιδιαίτερους φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους και τη φέρουσα ικανότητα κάθε περιοχής.
• Αυστηρός έλεγχος και περιορισμός των δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν το περιβάλλον: βιομηχανίες, μεταλλεία, αυτοκινητόδρομοι, κεραίες κ.ά.
• Αποκέντρωση του λεκανοπεδίου της Αττικής, ισόρροπη ανάπτυξη των περιφερειών της χώρας. Ανάσχεση της συνεχούς και άναρχης επέκτασης των αστικών κέντρων, διαφύλαξη του περιαστικού πράσινου, της γεωργικής γης και των αδόμητων χώρων. Εμφύτευση μεγάλων και μικρών πράσινων θυλάκων στον αστικό ιστό και δημιουργία συνεχών δικτύων πρασίνου, με αναπλάσεις που στηρίζουν τις πεζές μετακινήσεις, το ποδήλατο, την αναψυχή και την ήπια άθληση.
• Αναβάθμιση και πρωτοκαθεδρία των δημόσιων μέσων μεταφοράς : του σιδηροδρόμου για τις υπεραστικές μετακινήσεις, των λεωφορείων, του μετρό και του τραμ. Ποδηλατόδρομοι και πεζόδρομοι σε όλες τις πόλεις. Εφαρμογή πολιτικής για «πόλεις χωρίς αυτοκίνητα». Όχι στην κατασκευή αυτοκινητοδρόμων με αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως στην περίπτωση του Υμηττού.
• Εφαρμογή πολιτικών περιορισμού, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης των αστικών απορριμμάτων. Απόρριψη της καύσης και της ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης αποβλήτων. Όχι στη χωροθέτηση μονάδων αποβλήτων σε επιβαρυμένες περιοχές.
• Κωδικοποίηση του θεσμικού πλαισίου και ίδρυση ανεξάρτητου Υπουργείου Περιβάλλοντος, με οργανωτική υποστήριξη και επαρκείς πόρους.
• Συμμετοχή των πολιτών σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων, θωράκιση και αναβάθμιση των Επιθεωρήσεων Περιβάλλοντος και των μηχανισμών δικαστικού ελέγχου.
Η διέξοδος από την οικολογική κρίση απαιτεί συνολικό σχεδιασμό, κεντρικές και αποκεντρωμένες δημόσιες υπηρεσίες, σχέδια εφαρμογής και επαρκείς πόρους. Πρωτίστως, πρέπει να βασιστεί στην ενεργοποίηση της κοινωνίας και τις προτάσεις των αρμόδιων κοινωνικών φορέων και κινημάτων.
Όπως έχει ήδη τοποθετηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, στο θέμα της διεξόδου από την οικονομική κρίση, οι πόροι θα προέλθουν από ριζική αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος και περιορισμό των αμυντικών δαπανών για να κατευθυνθούν στο κοινωνικό κράτος και την περιβαλλοντική προστασία. Σε κάθε περίπτωση, οι ήδη διατιθέμενοι δημόσιοι πόροι πρέπει να διοχετευθούν πολύ διαφορετικά από σήμερα. Παραδείγματος χάριν : όχι αυτοκινητόδρομοι αλλά επενδύσεις για τα δημόσια μέσα μεταφοράς. Όχι στο φράγμα της Μεσοχώρας αλλά μικρά έργα για τη συγκράτηση του νερού στον αγροτικό χώρο.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δύο σχέδια διεξόδου από την οικολογική κρίση, όπως ακριβώς δύο είναι τα σχέδια για την οικονομία που κατατίθενται στον προεκλογικό διάλογο. Από τη μια πλευρά βρίσκονται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με αποχρώσεις μεταξύ τους. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι χωρίς ριζικές αναδιαρθρώσεις του προτύπου παραγωγής και κατανάλωσης, χωρίς γενναίες δημόσιες παρεμβάσεις στην οικονομία της αγοράς, χωρίς περιβαλλοντικό έλεγχο των επενδύσεων, χωρίς έλεγχο και φορολογία των κερδών, δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση στα οξυμένα οικολογικά προβλήματα.
Το σχέδιό μας κατατίθεται στην κοινωνία και έχει προκύψει μέσα από τα κοινωνικά κινήματα και τις επιστημονικές επεξεργασίες. Επιδιώκει να συμβάλλει στη συγκρότηση ενός μετώπου αντίστασης στις επιζήμιες για το περιβάλλον επιλογές, ώστε να αποτραπούν αποφάσεις και να κατακτηθούν στόχοι. Η πείρα μας από τα κινήματα κατά του λιθάνθρακα, για τη διαφύλαξη των ελεύθερων χώρων, για ελεύθερες παραλίες κ.λπ., μας πείθει ότι ο δρόμος αυτός έχει αποτελέσματα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ
