08/09/2009
Κάποιοι που αρέσκονται στις φράσεις – κλισέ, λένε ότι προκαλώντας εκλογές, ο πρωθυπουργός παίζει το τελευταίο του χαρτί Μόνο που στα χέρια του πρωθυπουργού δεν υπάρχει κανένα απολύτως χαρτί για να παίξει. Το τελευταίο του χαρτί το έπαιξε στις εκλογές του 2007. Έκτοτε, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται σε έναν ασταμάτητο κατήφορο από τον οποίο δεν υπάρχει επιστροφή
Κατά τον κ. Καραμανλή, η κυβέρνηση είναι εντελώς ανεύθυνη για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην κοινωνία. Για όλα φταίει η κρίση, η οποία μας ήρθε απ έξω, σαν την γρίπη. Και αν ο κόσμος δεν κοιμάται ακόμα σε χαρτόκουτα, αυτό οφείλεται στην υπεύθυνη πολιτική της κυβέρνησής του, που στήριξε με 28 δις τις τράπεζες. Που μετέτρεψε τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας σε κερδοσκοπικές ανώνυμες εταιρείες. Που έδωσε μερικά ακόμα τρισεκατομμύρια για εξοπλιστικά προγράμματα. Και ζητάει την ψήφο του κόσμου για να συνεχίσει τα ίδια, για μια τετραετία ακόμα.
Υπόσχεται περιορισμό στην σπατάλη του δημοσίου. Ποιος τον εμπόδισε να περιορίσει την σπατάλη; Υπόσχεται πάταξη της φοροδιαφυγής. Ποιος τον εμπόδισε να την πατάξει; Και υπόσχεται βέβαια και διαρθρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, το Ασφαλιστικό Σύστημα, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τη Δημόσια Διοίκηση, τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα και την Παιδεία.
Ο κ. Παπανδρέου ίπταται μέσα σε ένα νέφος λέξεων χωρίς πολιτικό περιεχόμενο. Κάτω το κακό, ζήτω το καλό, ζήτω το όραμα, το σχέδιο, η ευθύνη, η πράσινη οικονομία. Προωθητική του δύναμη είναι η πλήρης κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά εναλλακτική πρόταση δεν είναι σε θέση να διατυπώσει. Καταριέται την συντήρηση, ντόπια και διεθνή που μας οδήγησε στην κρίση και δεν μπορεί να μας βγάλει από αυτήν. Και την ίδια στιγμή, προβεβλημένα στελέχη του κόμματός του, στέλνουν μηνύματα προς άλλες κατευθύνσεις, ότι η πολιτική δεν πρόκειται να αλλάξει. Ότι οι ίδιοι είναι πιο συνεπείς διαχειριστές της κρίσης και ότι μπορούν να βγάλουν πέρα τη δουλειά της σημερινής κυβέρνησης με λιγότερη κοινωνική αναστάτωση, με πιο ήπιες κοινωνικές αντιστάσεις.
Σε αυτές τις εκλογές, η ψήφος στην αριστερά είναι μια ασπίδα κοινωνικής αλληλεγγύης. Είναι μια άρνηση στα επικοινωνιακά σχέδια του δικομματισμού. Ψήφος στην αριστερά σημαίνει κάτω τα χέρια από την κοινωνία. Σημαίνει κάτω τα χέρια από τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Σημαίνει κάτω τα χέρια από τα δημόσια αγαθά και το περιβάλλον. Ψήφος στην αριστερά σημαίνει αλλαγή στους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης.
Η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι δυνάμεις που μέσα από τις δυσκολίες διαλέγουν τον δρόμο της ενότητας, είναι εδώ. Γιατί η Αριστερά δεν έπεσε από τον ουρανό. Ούτε είναι κατασκευή επικοινωνιακών επιτελείων. Η Αριστερά υπάρχει και θα υπάρχει γιατί είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στους κοινωνικούς αγώνες. Μέσα στην αμφισβήτηση. Μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Η Αριστερά υπάρχει γιατί είναι στενά δεμένη με την ανάγκη των ανθρώπων για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Γι αυτό θα υπάρχει, όσο υπάρχει κοινωνική αδικία, όσο υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες, όσο υπάρχει όνειρο για ένα καλύτερο αύριο.
Όλα δείχνουν ότι μέσα από τους δύσκολους δρόμους στους οποίους βρεθήκαμε, αντέχουμε. Τώρα είναι η ώρα να γυρίσουμε το παιχνίδι. Και ακόμα πιο δυνατοί, να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, ΝΑ αλλάξουμε το μέλλον, για το οποίο μας προετοιμάζουν. Ο δρόμος είναι ανοιχτός. Ας τον βαδίσουμε.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ
