Σύντροφοι και συντρόφισσες

Καταρχήν, θέλω να πω, ότι πέρα από τις σκέψεις, τη συζήτηση την παρακολούθησα πολλές ώρες συνεχή έντονα και εναλλασσόμενα, θυμό, απογοήτευση, λύπη, ενοχή. Πιστεύω ότι κάτι βγήκε τελικά από όλα αυτά και το λέω αυτό γιατί πολλές ομιλίες, παρεμβάσεις, οι περισσότερες από συντρόφους και συντρόφισσες, ήταν υψηλού στοχασμού, στοχασμού με πάθος. Ήταν ομιλίες αγάπης για την Αριστερά. Και θέλω να σας καλέσω όσους και όσες δεν ήσασταν εδώ αν μπορούμε να δούμε μερικές ομιλίες. Θέλω να αναφέρω μια ομιλία, ανάμεσα σε πολλές, της συντρόφισσας της Ελένης Πορτάλιου, που μίλησε για όλο αυτό το βάθος της Αριστεράς, η οποία δεν μπόρεσε να δώσει σε πολιτικό επίπεδο απαντήσεις, είναι πολύ πιο δύσκολο από το να αναβαπτιζόμαστε μέσα στις αξίες και τις ιδέες της Αριστεράς. Και δεν θα μπορέσουμε και σήμερα, στην συνδιάσκεψη, αλλά πρέπει ορισμένα ζητήματα που είναι στην ημερήσια διάταξη να τα λύνουμε.

Εγώ θέλω να σας πω δέκα σημεία:

Το πρώτο σημείο: Το εκλογικό αποτέλεσμα, ήταν κάτω από τις προσδοκίες, λίγο καλύτερα από το 2004; Εγώ λέω γιατί η Ελ. Σωτηρίου, η οποία κάθεται στο Προεδρείο, να μην μπορεί σήμερα να μας πει για τις πρώτες τις εμπειρίες απ’ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, γιατί το αξίζαμε αυτό; Για ποιο λόγο να μην είναι και στο Προεδρείο ο Δημ. Παπδημούλης; Μέσα σε μια προσπάθεια που δεν ήταν έξω από τις δυνατότητές μας, να έχουμε τρεις ευρωβουλευτές και να έχουμε ενσωματώσει ένα ρεύμα το οποίο είναι ένα κομμάτι από τη δική μας ύπαρξη. Γιατί να μην είμαστε τρίτο κόμμα στην ευρωβουλή; Μην υποτιμάμε την δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ. Η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ κάμφθηκε και κάμφθηκε σε μεγάλο βαθμό. Δεν δέχομαι το χαρακτηρισμό ναυάγιο του ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι ένα μεγάλο πλήγμα. Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε και πρέπει να σπάσουμε μερικά στερεότυπα. Και ακούω το στερεότυπο αυτό από συντρόφους και συντρόφισσες του ΣΥΝ που λένε ότι δεν φταίει το αποτέλεσμα αλλά φταίει η διαχείριση του αποτελέσματος. Μας το είπε εδώ ο Μ. Γλέζος. Το αποτέλεσμα μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε προβλήματα που είναι δύσκολα. Πολιτικά, συνιστωσών, προσωπικά τα οποία οφείλουμε να τα δούμε. Τρίτος πόλος που αναφέρθηκε λίγο πριν τις ευρωεκλογές και μπορεί να ανησύχησε πολλούς και πολλές αλλά συζητάμε σε βάθος και προσπαθούμε να δούμε τα προβλήματα. Αξίζει να δούμε την διαφορά ανάμεσα στην πρώτη απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ και την δεύτερη απόφαση. Είναι θετικό το ότι έγινε αυτό και δεν ήταν εύκολο.

Το δεύτερο σημείο: Ευθύνη. Το έχω πει γιατί το πιστεύω. Πιστεύω ότι οι πρώτες ευθύνες ανήκουν στο ηγετικό συλλογικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ και στον Πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και δεν το λέω για τυπικούς λόγους αλλά επειδή το πιστεύω. Γιατί, πιστεύω, ότι στο βάθος των εξελίξεων αυτών, τον τελευταίο καιρό, υπάρχουν πρωτοβουλίες και κινήσεις που έγιναν και βάρυναν αυτές τις εξελίξεις. Είναι προσωπικό αυτό γιατί θα ήθελες να γυρίσει ο χρόνος πίσω και μερικά πράγματα να είχαν γίνει αλλιώς. Γι’ αυτό μεγάλη σημασία να προσπαθήσουμε, στην κατάσταση που είμαστε, που είναι αναστρέψιμη, να βρούμε τον δρόμο.  Πιστεύω ότι η πορεία προς τις ευρωεκλογές ήταν αυτοκαταστροφική. Ποιός φταίει για αυτό; Έγιναν και θετικά πράγματα όπως ότι για πρώτη φορά ανέδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ ένα μικρό όργανο, που ήταν λειτουργικό, την Εκλογική Επιτροπή. Από ένα σημείο και πέρα μεταφέρθηκε όλη η ευθύνη και όλη η δράση σε μια συνιστώσα, τον ΣΥΝ. Και έχουν ευθύνες τα κεντρικά όργανα και οι συνιστώσες γιατί κινήθηκαν σε μια επικοινωνιακή λογική σίγουρης νίκης. Οφείλω να υπερασπιστώ τα μέλη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Πού ήταν στην διάρκειας της προεκλογικής περιόδου; Σχεδόν  δεν ζητήθηκε στους περισσότερους από πουθενά. Και το τονίζω αυτό όχι για να βάλουμε στη θέση κατηγορουμένου μια συνιστώσα αλλά γιατί ο ΣΥΝ, η ισχυρότερη δύναμη μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, είχε δυνατότητες που μπορούν να εκφραστούν από σήμερα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι να διεκδικήσει τον έλεγχο αυτού του εγχειρήματος, όχι να περιοριστεί σε ένα ρόλο βέτο, αλλά να πλουτίσει με φαντασία και δημιουργικότητα, με ιδέες, προτάσεις, κινηματικές πρωτοβουλίες αυτόν τον χώρο. Ώστε να φύγουμε από αυτό το στερεότυπο, που πάει να περάσει στον Τύπο, της διαφωνίας του ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το είδατε και με την εισήγηση που εμφανίστηκε ως διαφωνία του ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα λέω αυτά, ως μέλος του ΣΥΝ, γιατί πιστεύω ότι αυτό ο χώρος έχει να προσφέρει πάρα πολλά και μπορεί να συμβάλλει σε μια παγίωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το τρίτο σημείο: Ειπώθηκε από πολλούς σχετικά με το θέμα των Ανανεωτικών του ΣΥΝ. Υπάρχει ένα ιστορικό παράδοξο το οποίο έρχεται από την ιστορία της Αριστεράς. Δηλ ίσως οι διαφορές συνιστωσών σε μερικά θέματα να μην είναι τόσο έντονες όσο με τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα ρεύματα μιας συνιστώσας. Φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει διάφορες διαστάσεις και ο ΣΥΝ να βρίσκεται παγιδευμένος σε μια μορφή του σχεδίου που θα μπορεί να συνθέτει και να ενώνει όλα τα ρεύματά του και να τα επιπλήττει. Και βλέπουμε σύντροφοι βλέπουμε δυνάμεις μέσα στην κοινωνία ανάμεσα σε μια αντισυστημική Αριστερά και σε μια πολιτική μέσα στο σύστημα. Και βλέπουμε δυνάμεις που στις διακηρύξεις τους κλίνουν τον σοσιαλισμό, υπαρκτό και μη σ’ όλες τις πτώσεις και τον Δεκέμβρη ήταν με το σύστημα. Είναι δύσκολο το εγχείρημά μας. Δεν είναι αδύνατο, μπορούμε να ενωθούμε, φτάνει να μπορούμε να αναδεικνύουμε τη συνθετική μας δύναμη και την πορεία προοπτικής που έχουμε.

Το τέταρτο σημείο: Πιστεύω βαθιά στην αντιστρεψιμότητα την οποία δεν την θεωρώ σίγουρη. Και πιστεύω ότι μπορούμε να αναστρέψουμε τα πράγματα φτάνει να λειτουργήσουμε με τόλμη και γενναιότητα διότι η σημερινή κοινωνία δεν συντηρικοποιείται. Η Αριστερά είναι αδύναμη. Η σημερινή κοινωνία συντηρικοποιείται εκεί όπου δεν υπάρχει ουσιαστικό, μη γραφειοκρατικό σημείο συνάντησης της Αριστεράς. Εκεί όπου δεν υπάρχει σημείο συνάντησης των δυνάμεων της Αριστεράς. Διότι, δυστυχώς, παρά το θετικό της ύπαρξης του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς δεν έχουμε να καταφέρει να λειτουργήσουμε με τέτοιο τρόπο που θα πετύχουμε μια ειρηνική κοινωνία του Δεκέμβρη και ερχόμαστε στον Ιούνη γιατί η Αριστερά και μάλιστα η δικιά μας Αριστερά δεν μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο. Και βλέπουμε ότι υπάρχει κενό και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές η Αξιωματική Αντιπολίτευση   έχει φορέσει τα κοστούμια των υπουργών, έχει συνδεθεί και συνδέεται συνεχώς με τα μεγάλα συμφέροντα και υπάρχει ένα ολόκληρο κομμάτι της κοινωνίας που ζητάει έκφραση, που φεύγει γιατί δεν βρίσκει έκφραση, που αναζητά σε κάποια στιγμή Οικολόγους όχι γιατί έχουν μεγαλύτερη οικολογική δράση από εμάς αλλά γιατί ζητάν κάτι καινούργιο για να εκφραστούν. Και μ’ αυτή την έννοια πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο μεγάλος μας αντίπαλος δεν είναι η Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ, τα ΜΜΕ αλλά η δικιά μας ικανότητα. Σε ποιο βαθμό φτάνει αυτή; Το ξαναλέω, υπάρχει χώρος ευρύτατος. Αυτός που συναντήσαμε με το Άρθρο 16 και με τον ΣΥΡΙΖΑ και πρέπει να τον αξιοποιήσουμε.

Το πέμπτο σημείο: Έγινε πολλή συζήτηση για το ΛΑΟΣ. Ίσως εδώ πρέπει να θίξουμε το βασικό σημείο. Δεν ήταν το ποσοστό η ήττα. Ήταν η απώλεια της πολιτικής ηγεμονίας, την οποία δεν την είχαμε εξασφαλίσει, είχαμε όμως, κάνει πάρα πολλά βήματα και καταφέρναμε η τέταρτη δύναμη στη Βουλή να διαμορφώνουμε την ημερήσια διάταξη. Αυτό όμως που είναι; Γι’ αυτό συζητάμε σήμερα για τις πολιτικές πρωτοβουλίες του ΛΑΟΣ και τις βδομάδες που ακολούθησαν μετά τις ευρωεκλογές. Και ξέρετε, ακόμη και αν η δράση μας δεν είναι επαρκής η κοινωνία αντιδρά. Και βλέπουμε αυτή την πολιτική ηγεμονία ήδη να κλονίζεται. Είδαμε στη Βουλή αυτή την κατάσταση   όπου το ΛΑΟΣ, το κόμμα του νόμου και της τάξης, δεν αντέχει να ψηφίσει την δική του πρόταση, που υιοθέτησε η Ν.Δ. Και το ΛΑΟΣ με την εικόνα του αποφασισμένου αστυνομικού αρχίζει και κάνει πιρουέτες. Και βλέπουμε ότι ο ΟΗΕ, αυτές τις ώρες, αποδοκίμασε την ελληνική πολιτική για τους πρόσφυγες και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ αποχώρησε μετά το Προεδρικό Διάταγμα πρόσφατα από τις Επιτροπές για τους πρόσφυγες, δεδομένου ότι δεν εξασφαλίζουν τη δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα. Η Ν.Δ και το ΛΑΟΣ οδηγούν σε τέτοιες αντιδράσεις. Μ’ αυτή την έννοια έχουμε μεγάλες δυνατότητες να κάνουμε αυτό το οποίο ξέρουμε να κάνουμε. Με την κινηματική μας δράση να προτείνουμε τις δικές μας πρωτοβουλίες και να δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ τη σφραγίδα του στην ζωή της χώρας.

Το έκτο σημείο: Για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Δεν πάμε με κλίμα της εποχής. Δεν θα μετακινηθούμε σημείο από τις θέσεις μας, στην αντιρατσιστική μας θέση. Δεν θα θεωρήσουμε κανέναν ως παιδί κατώτερου θεού. Ο δικός μας χώρος πρέπει να περικλείει τις αξίες που έχουν δημιουργηθεί μέσα στον ανθρώπινο πολιτισμό. Στους εθνικόφρονες να πούμε ότι η αντιρατσιστική στάση η δικής μας περικλείει μέσα τις αξίες του Οιδίποδα επί Κολωνό για το πώς αντιμετωπίζεις τον πρόσφυγα. Να αντισταθούμε, να κρατήσουμε την ταξική μας λογική και καμιά ταξική λογική δε λέει ότι θα κλείνουμε τα μάτια αν στην Εκάλη ή στην Πεύκη ή στην Κηφισιά δεν υπάρχουν συνοικίες μεταναστών και αυτές θα υπάρχουν στον Άγιο Παντελεήμονα και στην πλατεία Βάθης  ή στο Ηράκλειο. Δεν μπορούμε να σιωπούμε γι’ αυτό. Πρέπει να πλησιάσουμε αυτό τον κόσμο και να τον αποκόψουμε από την ακροδεξιά προπαγάνδα και να μιλήσουμε για το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης των μεταναστών μέσα στην Ε.Ε. Να σταματήσει η πολιτική της Ε.Ε  που τους θεωρεί σάπιους, προς αποθήκευση σε ορισμένες μεσογειακές χώρες. Να απαιτήσουμε το στοιχειώδες δικαίωμα που έχουν δώσει για τις συναλλαγματικές, για τον τζόγο, για τα φρουτάκια, για τα κεφάλαια, για τους εργαζόμενους και για την ελεύθερη μετακίνηση των μεταναστών. Πρέπει να πρωταγωνιστήσουμε και δώσουμε το αριστερό παράδειγμα, πρότυπο και των παρεμβάσεων εκείνων που θα επιτρέπουν την ομαλή συμβίωση και πρέπει να δώσουμε εμείς το παράδειγμα και όταν μιλάμε για κόκκινες κάρτες, ο ΣΥΡΙΖΑ την πρώτη στιγμή που θα δώσει τις κόκκινες κάρτες να τις δώσει για τους μετανάστες και τις μετανάστριες που είναι ένα τμήμα της δικιάς μας πολιτικής ζωής.

Το έβδομο σημείο: Δεκέμβρης. Το είπαμε δεν κάνουμε πίσω. Είναι σημαντικό και θετικό και καταγράφεται στα υπέρ μας ότι σταθήκαμε απέναντι σ’ όλο το σύστημα, όπως εκφράστηκε από αυτή την πρωτόγνωρη συμμαχία, με τις δυνάμεις της Ν.Δ, του ΛΑΟΣ, το ΚΚΕ. Όμως δεν μπορέσαμε, σε μια τέτοια κινηματική, ιδιότυπη και ομόθυμη, ιδιαίτερα από τις νεότερες ηλικίες, της σπουδάζουσας νεολαίας, να δώσουμε μια πολιτική συνέχεια. Με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί ο ρόλος που είχαμε της επαφής με τις νέες γενιές και να ξέρουμε ότι ένα τέτοιο γεγονός δεν νοηματοδοτείται μόνο τη στιγμή που γίνεται αλλά και εκ των υστέρων. Και έχουμε μια εκ των υστέρων νοηματοδότηση του Δεκέμβρη που είναι δύσκολη. Αυτό το κενό πρέπει να το καλύψουμε άμεσα. Να πάρουμε πρωτοβουλίες στον τομέα της εκπαίδευσης. Έχουμε επεξεργασίες και προτάσεις για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, για τα δικαιώματα των μαθητών, των φοιτητών. ΠΟΣΔΕΠ. Ναι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με την ΠΟΣΔΕΠ και δεν έχει κανένα δικαίωμα ο χώρος της Αριστεράς να συμμετέχει σε μια συμμαχία με την Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ.  Γιατί δεν μπορέσαμε να κάνουμε μια ευρύτατη συμμαχία; Για ποιο λόγο δεν μπορέσαμε τον αγώνα για το Άρθρο 16, για το δημόσιο πανεπιστήμιο να τον συνεχίσουμε; Μια Αριστερά που θα έχει φαντασία, ικανότητα, τους ανθρώπους  και τον ορίζοντα, που θα έχει τις δικές της προτάσεις και θα αναδείξει τις κακές πρακτικές. Ας δούμε λοιπόν για ποιο λόγο σε μια παράλυση και ανικανότητα όλων των άλλων δυσκολευόμαστε να κάνουμε μια ευρύτατη βάση στήριξης που θα ενισχύσει τις προσπάθειές μας.

Το όγδοο σημείο: Συμμαχίες. Για εμάς σημαίνουν ότι παρακολουθούμε, παρεμβαίνουμε και παίρνουμε πρωτοβουλίες μέσα στην πολιτική ζωή και με βάση το πρόγραμμά μας. Τα δεκαπέντε σημεία. Αυτά είναι τα όρια που θέτουμε για τις συμμαχίες. Μ’ αυτή την έννοια, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα συμμαχίας με την Αξιωματική Αντιπολίτευση σε ένα γενικό επίπεδο δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε άλλες όχθες.

Το ένατο σημείο: Για τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ. Η δυναμική μας δημιούργησε ένα μεγάλο ρεύμα κοινωνικό. Πολίτες που είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από τις συνιστώσες του. Δεν είναι «ανένταχτοι». Είναι ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό πρέπει μα προχωρήσουμε σε μια σειρά ταχύτατα μέτρα. Αναγνώριση του μέλους του ΣΥΡΙΖΑ. Στην συνδιάσκεψη του Οκτώβρη να συμμετέχουν εκλεγμένοι εκπρόσωποι, με «κόκκινη κάρτα», με δυνατότητα δηλ να λαμβάνουν αποφάσεις σε συνδυασμό πάντα με λειτουργία των συνιστωσών. Η πολιτική γραμματεία να λειτουργεί ως κέντρο λήψης αποφάσεων. Άμεση λειτουργία του γραφείου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζοντας τον θετικό ρόλο που έχει παίξει, μέχρι σήμερα, το γραφείο τύπου του ΣΥΝ, αναλαμβάνοντας και το βάρος του κοινού εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Το δέκατο σημείο: Δεν υπάρχει δίλλημα στην αντιμετώπιση των οργανικών προβλημάτων, τη δημοκρατική εμβάθυνση του  ΣΥΡΙΖΑ και την εξωστρεφή δραστηριότητά του, προς την κοινωνία, προς το ευρύτατο χώρο που πλήττεται από την κρίση. Συνδιάσκεψη για νέο προωθημένο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε πυρετώδη δραστηριότητα στα κινήματα και την κοινωνία όχι απλώς για την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ του ΣΥΡΙΖΑ αλλά για μια νέα ΕΦΟΔΟ του ΣΥΡΙΖΑ.