Πριν 10 μόλις μέρες διαβάσαμε την τελευταία του συνέντευξη στην ΑΥΓΗ. Χθες αναγκαστήκαμε να του πούμε το "τελευταίο αντίο" στη δημοτικό νεκροταφείο της πόλης μας.

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, ορφανός από πατέρα εκτελεσμένο από τους ναζί, μεγάλωσε και έζησε στην Καλλιθέα για πολλά χρόνια. Οι σπουδές του σε Ελλάδα και Γαλλία, οι αγώνες του 114, η αντιδικτατορική πάλη με τη Δημοκρατική Άμυνα χαρακτήρισαν τη νιότη του.

Πολλοί από εμάς είχαμε την τύχη να τον γνωρίζουμε από κοντά αφού ήταν μέλος της Πολιτικής Κίνησης του ΣΥΝ Καλλιθέας από την ίδρυση του κόμματος και για δέκα περίπου χρόνια. Έτσι γνωρίσαμε την οξυδέρκειά του, τον καθαρό του λόγο, τη λιτότητα και τον αντικομφορμισμό του στη ζωή, την πραγματική σεμνότητα, την απέχθειά του σε κάθε είδους δογματισμούς, το στωϊκό του χαμόγελο στη διαφωνία. Γνωρίσαμε τη δύναμη που μπορεί να επιστρατεύσει ένας άνθρωπος για να αντιμετωπίσει εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις της ζωής.

Σύντροφε Μιχάλη, στο πρόσωπό σου αποχαιρετούμε το σύντροφο αγωνιστή διανοούμενο της Αριστεράς και της Οικολογίας που έζησε με τόλμη, υποδειγματικό ήθος και εντιμότητα.

ΣΥ.ΡΙΖ.Α Καλλιθέας