Για το πολιτικό κλίμα

Υπάρχει μια προσπάθεια διοχέτευσης δυσαρέσκειας σε αβλαβείς επιλογές. Προπαγανδίζουν την αποχή. Προσπαθούν να κάνουν ελκυστικό το τριήμερο για εκδρομές. Ερμηνεύουν ως πολιτικά ορθή αυτή τη στάση καθώς το μόνο που τους έχει μείνει είναι όχι βέβαια να υπερασπιστούν τα δυο κόμματα εξουσίας και το πολιτικό σύστημα που αυτά οικοδόμησαν, γιατί αυτό μπάζει από παντού, αλλά να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι « δε βαριέσαι όλοι το ίδιο είναι»

Ε λοιπόν δεν είμαστε όλοι το ίδιο και αυτό το γνωρίζει καλά ο κόσμος.

Δεν οικοδομήσαμε εμείς το πολιτικό σύστημα της διαφθοράς και της διαπλοκής

Δεν οικοδομήσαμε εμείς το κομματικό κράτος του ρουσφετιού και της διαπλοκής

Δεν ξεπουλήσαμε εμείς το δημόσιο πλούτο.

Δεν ξεφλουδίσαμε εμείς τις εργασιακές σχέσεις και το κοινωνικό κράτος.

Δεν γεμίσαμε εμείς τα κομματικά μας ταμεία με το μαύρο χρήμα της Siemens και των άλλων προμηθευτών του ελληνικού δημοσίου.

Συνεπώς όσο κι αν προσπαθήσουν να στρέψει τη δυσαρέσκεια του κόσμου σε αβλαβείς και ακίνδυνες επιλογές, να είστε σίγουροι ότι το μόνο που θα έχουν καταφέρει το βράδυ των εκλογών είναι να πέσουν μέσα σε μια και μόνο πρόβλεψη.

Η τρίτη δύναμη των εκλογών, το τρίτο κόμμα που θα εκλέξει και τρεις ευρωβουλευτές, θα είναι θα είναι όντως μια δύναμη οικολογική.

Θα είναι ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς για να συνεχίσει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και ορμή να μάχεται για το περιβάλλον κόντρα σε λογής οικονομικά συμφέροντα.  

Για τον ΣΥΡΙΖΑ

Εμείς δεν είμαστε μια αβλαβής για το άρρωστο πολιτικό μας σύστημα δύναμη.

Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο στα λόγια, είναι δύναμη ανατροπής για το δικομματισμό, είναι δύναμη αλλαγής στα πολιτικά πράγματα του τόπου, είναι δύναμη επικίνδυνη γι αυτούς που κυβερνάνε.

Τους μεγαλοβιομήχανους και τους μεγαλοεργολάβους, τους εφοπλιστές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες, όλους αυτούς τους προνομιούχους του χρήματος, που όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα μας γέμισαν πλούτο και χρήμα από τον ιδρώτα του εργαζόμενου, του συνταξιούχου, του μικρομεσαίου επιχειρηματία, του αγρότη.

Και τώρα, μέσα στη κρίση, με προκλητικό τρόπο θέλουν να συνεχίζουν να κερδίζουνε και μας καλούνε να κάνουμε κι άλλες θυσίες.

Είμαστε επικίνδυνη δύναμη γι αυτούς γιατί εμείς ένα χρόνο τώρα δε κάτσαμε στη γωνιά μας να καμαρώνουμε τα δημοσκοπικά μας μεγέθη αλλά οργανώσαμε αντιστάσεις, συμμετείχαμε σε όλες τις κοινωνικές συγκρούσεις με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Γιατί εμείς δεν είμαστε η αριστερά που είχαν καλομάθει να τη βλέπουν να ξεσκονίζει τα λάβαρα από τους αγώνες του παρελθόντος, αλλά να μη τους κάθεται στο σβέρκο, να μη τους στήνει εμπόδια στις δουλειές τους.

Αυτή την αριστερά αν θέλουν μπορούν να την αναζητήσουν αλλού, όχι σε μας.

Για τις απεργίες στην Ευρώπη

Βλέπουμε αυτές τις μέρες τους εργαζόμενους στην Ευρώπη να αγωνίζονται και να διεκδικούν το αυτονόητο. Να μην φορτωθούν την κρίση.

Βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας την Ευρώπη των εργαζομένων να στέκεται όρθια απέναντι στην Ευρώπη του Αλμούνια. του Τρισέ, του Μπαρόζο και του Σολάνα.

Είναι η Ευρώπη η οποία έχει το λόγο στις 7 του Ιούνη.  Μια Ευρώπη των αγώνων, της ενότητας, και της αλληλεγγύης. Μια Ευρώπη που υπερασπίζεται με θάρρος τα δικαιώματά της. Που δεν παραλύει από τον φόβο όπως την θέλουν τα οικονομικά διευθυντήρια. Και που δεν σκοπεύει να παραχωρήσει τίποτα περισσότερο σε αυτούς που την οδήγησαν στην κρίση.

Η Ευρώπη, δείχνει τον δρόμο των κοινωνικών αντιστάσεων. Χιλιάδες εργαζόμενοι στους δρόμους στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία.

Βέβαια στην Ελλάδα δεν έχουμε δει τέτοιας κλίμακας κινητοποιήσεις. Φαίνεται ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι απασχολημένες με τη κατάταξή τους στα ευρωψηφοδέλτια και δεν έχουν καιρό να ασχολούνται με τους εργαζόμενους. 

Για το ζήτημα του Ελαιώνα και τα θέματα περιβάλλοντος

Τον τίτλο μιας συνεπούς πολιτικής δύναμης που μάχεται επι της ουσίας για το περιβάλλον κόντρα στα συμφέροντα δεν τον κερδίζει κανείς έτσι εύκολα.

Εμείς τον κερδίσαμε με μάχες και με αγώνες, μέσα και έξω από τη βουλή και την ευρωβουλή.

Στην Ευρωβουλή, ο Παπαδημούλης δεν σταμάτησε να παρεμβαίνει για τα περιβαλλοντικά θέματα.

Διακόσιες ενενήντα ενέργειες έγιναν για περιβαλλοντικά θέματα.

Για τις παράνομες χωματερές, για την διαχείριση τοξικών αποβλήτων, για την μόλυνση των νερών και της θάλασσας. Και ακόμα για την βιομηχανική και την αστική ρύπανση, την ποιότητα των τροφίμων, την προστασία των δασών και του φυσικού πλούτου.

Πράγματα που δεν ακούμε στην καθημερινή πληροφόρηση, γιατί πίσω από κάθε τέτοια ζημιά που προκαλείται στο περιβάλλον υπάρχουν οργανωμένα συμφέροντα. Υπάρχει το κέρδος.

Η διαφαινόμενη προχθεσινή απόφαση του ΣτΕ δικαιώνει απόλυτα τις θέσεις και τον αγώνα μας, αφήνοντας βαριά εκτεθειμένο τον δήμαρχο των εργολάβων και του τσιμέντου, τον κ. Κακλαμάνη που έχει το θράσος ακόμη και σήμερα που τον έχουν πια όλοι πάρει χαμπάρι, να μας επιτίθεται. Σε λίγο δεν θα τον πιστεύουν ούτε οι στενοί του συνεργάτες.

Από την υπόθεση αυτή όμως δε βγήκε εκτεθειμένος μόνο ο Κακλαμάνης που του χαλάσαμε το deal με το μεγαλοεργολάβο.

Από την υπόθεση αυτή βγήκαν εκτεθειμένοι και όλοι όσοι αρέσκονται να μιλούν για οικολογία και για περιβάλλον αλλά όπου υπάρχουν συγκρούσεις με συμφέροντα παθαίνουν αφωνία.

Σε αυτή τη σύγκρουση ενάντια στο γιγαντιαίο εμπορικό κέντρο στον Ελαιώνα, ήμασταν μόνοι μας. Εμείς και οι ενεργοί πολίτες, τα κινήματα πόλης. Που ήταν αλήθεια όλοι αυτοί που σήμερα μιλούν για οικολογία και πράσινοι ανάπτυξη και μας ζητούν τη ψήφο;

Για τα ευρωψηφοδέλτια ΠΑΣΟΚ- ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ

Πριν από λίγο ανακοίνωσαν τα ψηφοδέλτιά τους τα δύο μεγάλα κόμματα. Γνωρίζαμε ότι θα ήταν για άλλη μια φορά υπόθεση όχι συλλογικών επεξεργασιών αλλά το ρουσφέτι του αρχηγού στα στελέχη του κόμματος. Να λοιπόν γιατί εμείς δεν είμαστε ίδιοι. Εμείς για το ευρωψηφοδέλτιο, για τις πρώτες θέσεις πήραμε τη γνώμη των μελών μας. Θέσαμε τους υποψήφιους στη κρίση των μελών μας και όχι στη κρίση των μηχανισμών. Και θέλω να σας πω ότι προσωπικά πάρα πολύ περήφανος για το Ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Κατ αρχήν για την απόλυτα ισότιμη συμμετοχή ανδρών και γυναικών, τόσο στις εκλόγιμες όσο και στις μη εκλόγιμες θέσεις. Για όλους τους άξιους συντρόφους και συντρόφισσες που δίνουν τον καθημερινό αγώνα σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα, ανθρώπους της εργασίας, της διανόησης,  της αγροτιάς, των πολιτικών και συνδικαλιστικών αγώνων. Μα πιο πολύ , για  τους νέους ανθρώπους της επισφαλούς εργασίας από τα stage και τους courier. Για τις γυναίκες επιστήμονες από την μειονότητα της Θράκης και από την Παλαιστίνη. Για τον Ιταλό σύντροφό μας, τον συνδικαλιστή Τζουλιάνο Τζουλιάνι, που η παρουσία του στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλαπλή συμβολική σημασία. Και βέβαια ας ξεχωρίσουμε την συμβολική συμμετοχή μιας κοπέλας που εκπροσωπεί την γενιά των νέων ανθρώπων χωρίς χαρτιά. Την γενιά όλων αυτών των παιδιών που έχουν γεννηθεί στην χώρα μας, μιλάνε τα ελληνικά ως μητρική γλώσσα, νιώθουν και είναι Έλληνες αλλά η πολιτεία, ενάντια σε κάθε νομιμότητα αρνείται να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν. Ξέρουμε ότι κάποιοι που ψαρεύουν στα πιο θολά νερά του κοινωνικού συντηρητισμού, θα βρουν αφορμή να επιτεθούν στον ΣΥΡΙΖΑ για τις επιλογές μας αυτές. Τέτοιες επιθέσεις μας κάνουν να αισθανόμαστε ότι βαδίζουμε σε σωστό δρόμο.  Ότι ενοχλούμε αυτούς που θέλουν να χαϊδεύουν συντηρητικά αυτιά. Ότι δείχνουμε τον δρόμο της αλληλεγγύης, της ενότητας και των κοινωνικών αγώνων, όπως πρέπει να κάνει η ριζοσπαστική αριστερά.