ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

07/01/2008

Συνέντευξη Φώτη Κουβέλη στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ για την υπόθεση Ζαχόπουλου



-    H δική σας η αίσθηση είναι ότι τα στοιχεία που μπαίνουν στην υπόθεση αυτή την περιπλέκουν ή έχει αρχίσει πια και διαμορφώνεται ένα τοπίο στο οποίο ο καθένας μπορεί να οδηγηθεί και να βγάλει κάποια συμπεράσματα;..

Προστίθενται κρίκοι στην αλυσίδα αυτής της υπόθεσης, χωρίς βέβαια να μπορεί κανείς να ξέρει αυτή την ώρα εάν θα ολοκληρωθεί το παζλ, έτσι ώστε να προκύπτει με σαφήνεια και να διακριβώνεται επίσης με σαφήνεια ποια είναι η αλήθεια και τι ακριβώς συνέβη.

-     Η δική σας η εικόνα...  είναι ότι είναι μια υπόθεση η οποία αφορά ένα συναισθηματικό θέμα του κ. Ζαχόπουλου...  Ή είναι μια υπόθεση η οποία έχει και άλλες παραμέτρους;...

Εκείνο το οποίο προκύπτει είναι ότι πίσω και πέρα από τυχόν στοιχεία του ποινικού αδικήματος της εκβίασης, υπάρχει και πολιτικό περιεχόμενο στην υπόθεση, με την έννοια ότι η όλη υπόθεση αφορά στον τέως Γ. Γραμματέα του Υπ. Πολιτισμού, ο οποίος, με τις πρωτοφανείς υπεραρμοδιότητες και υπερεξουσίες που είχε, χειρίστηκε κρίσιμα ζητήματα δημοσίου συμφέροντος, όπως είναι οι αποχαρακτηρισμοί, η διαχείριση του Γ΄ΚΠΣ ή ακόμη και οι επιχορηγήσεις μέσω του ειδικού λογαριασμού διαφόρων συλλόγων ή και φυσικών προσώπων.

Επομένως, όλα αυτά πρέπει να ερευνηθούν, να χυθεί άπλετο φως, διότι, πέρα από την προσωπική σχέση που μπορεί να είχε ο κ. Ζαχόπουλος με την τέως γραμματέα του, υπάρχει κι ένας άλλος κύκλος ανθρώπων που φέρεται να αναφέρονται σε έναν κύκλο, ειδικότερο κύκλο, και μάλιστα με ενδείξεις -έτσι τους αποδίδεται- εκβιασμού.

Όλα αυτά δικαιολογημένα προκαλούν το μεγάλο ερώτημα: εκβιασμός για ποιο πράγμα; Μόνο για μια ερωτική περιπέτεια, μια προσωπική ιστορία ή υπάρχουν και στοιχεία άλλα τα οποία έχουν σχέση με την ιδιότητα του κ. Ζαχόπουλου και αφορούν, όπως λίγο πριν είπα, με τη διαχείριση θεμάτων δημόσιου ενδιαφέροντος.

-    Μιλήσατε και για την πολιτική διάσταση αυτής της υπόθεσης και επειδή στρέφονται τα βέλη κατά του Πρωθυπουργού, αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι το εξής. Ο Πρωθυπουργός επέλεξε γιατί πίστευε σε αυτόν τον κ. Ζαχόπουλο για τη θέση του Γεν.Γραμματέα. Δεν μπορεί να ξέρει, φαντάζομαι, κανένας μας... να βάλει το χέρι του στην φωτιά για κάθε φίλο του ότι θα τιμήσει μια τέτοια επιλογή... Ανθρώπινα φαντάζομαι και ο κ. Καραμανλής μόνο στενοχωρημένος και σε πραγματικά δύσκολη θέση πρέπει να βρίσκεται...

Αναμφισβήτητα ναι.  Ακόμα και το στοιχείο της αξίωσης του πολιτικού γραφείου ή και του ίδιου του Πρωθυπουργού να παραιτηθεί ο κ. Ζαχόπουλος δείχνει ότι σε καμία περίπτωση, όχι μόνο δεν μπορεί να του προκαλεί χαρά, αλλά βεβαίως έντονη δυσαρέσκεια για μια υπόθεση η οποία αφορά σ΄  ένα πρόσωπο της δικής του επιλογής, αν πράγματι πρόκειται για δική του επιλογή, όπως τουλάχιστον λέγεται και δεν έχει αμφισβητηθεί.

Όμως έχουμε και την ευθύνη της επιλογής των συνεργατών. Και, επειδή στην πολιτική αυτή η ευθύνη αναδεικνύεται και αναδεικνύεται πολλές φορές με εξαιρετικά έντονο τρόπο, ακριβώς και γι αυτό το λόγο επικεντρώνεται το πολιτικό ενδιαφέρον όσο και η πολιτική αντιπαράθεση στο εάν επρόκειτο για μία επιλογή με εξαιρετικά προσωπικά χαρακτηριστικά και στοιχεία.

-    Δεν φαντάζομαι ότι μπορούσε ο κ. Καραμανλής να υποψιαστεί αυτό που θα συνέβαινε;... Είναι πάρα πολύ απλό. Δεν θα τον έβαζε...

Κι εγώ πιστεύω πως έτσι έχουν τα πράγματα. Εκείνο όμως που επίσης δημιουργεί πολιτικό ζήτημα είναι η κατά ένα πρωτοφανή όσο και εξαιρετικά μοναδικό τρόπο ανάθεση στον κ. Ζαχόπουλο, με την ιδιότητά του ως Γεν. Γραμματέα του Υπ. Πολιτισμού, αρμοδιοτήτων και υπερεξουσιών που δεν έχει συμβεί άλλη φορά. Δηλαδή ο κ. Ζαχόπουλος, βλέποντας κανείς τα πράγματα, διαπιστώνει ότι είχε κρισιμότερες αρμοδιότητες από εκείνες του Υπουργού Πολιτισμού. Όλα αυτά είναι πολιτικά ζητήματα. Και σε τελευταία ανάλυση, ο θεσμικός τρόπος λειτουργίας του δημόσιου χώρου δεν μπορεί να υπόκειται ούτε και να χειραγωγείται από προσωπικού χαρακτήρα επιλογές. Κι εδώ νομίζω ότι υπάρχει πολιτικό ζήτημα.

-    Η κυβέρνηση είναι σε μια πάρα πολύ δύσκολο θέση.. Νομίζετε ότι είναι θέμα επικοινωνιακό; …..

Όχι. Δεν νομίζω ότι είναι θέμα επικοινωνιακό, ούτε αναζητώ λεπτομέρειες αυτής της υπόθεσης για να καταδείξω αρνητικά στοιχεία επικοινωνιακής διαχείρισης του ζητήματος. Το ζήτημα είναι βαθύτατα πολιτικό. Όπως επίσης και άλλες σκέψεις προκαλούνται και εγείρονται.

Ποιος, με ποια αρμοδιότητα και με ποια ιδιότητα, εάν είναι δημοσιογράφος και πόσο δημοσιογράφος μπορεί να είναι με αυτή τη συμπεριφορά, επιλέγει να παραδώσει μία βιντεοταινία στο Πολιτικό Γραφείο του Πρωθυπουργού.

Είναι μείζον ζήτημα. Και εδώ τίθεται κι ένα θέμα που αφορά στη λειτουργία του Τύπου, αφορά στο πώς συμπεριφέρεται ο Τύπος, χωρίς σε καμία περίπτωση να γενικεύω και να θεωρώ ότι στο σύνολό του ο Τύπος δεν ανταποκρίνεται στον λειτουργικό του χαρακτήρα. Αναμφισβήτητα όμως υπάρχει πολιτικό ζήτημα κι ένα πολιτικό ζήτημα που έχει σχέση με το ποιες αναλογίες και αντιστοιχίες υπάρχουν ανάμεσα στην άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος, ανάμεσα στη λειτουργία των ΜΜΕ και την πολιτική. Πόσο ετεροκαθορίζεται, πόσο χειραγωγείται και εάν ο Τύπος, σε κάποιες του εκφάνσεις, έχει εκτραπεί από τον σκοπό του, που δεν είναι άλλος, παρά ο έλεγχος της εκάστοτε εξουσίας, της όποιας εξουσίας.

Αναφέρθηκα σε αυτόν ο οποίος ενεφανίσθη -μου είναι άγνωστος, ούτε μπορώ να πιθανολογήσω- και παρέδωσε ένα βίντεο και λέγεται ότι είναι δημοσιογράφος. Από την άλλη μεριά ο κ. Αδριανός, ο οποίος έχει τη δημοσιογραφική ιδιότητα, επικαλείται το δημοσιογραφικό απόρρητο.

-    Ο κ. Αδριανός την είχε ή την έχει ...

Τη δημοσιογραφική ιδιότητα την έχει. Εκείνο όμως που δεν έχει, είναι το δικαίωμα της επίκλησης του απορρήτου. Και βεβαίως εδώ υπάρχει κι ένα θέμα συνολικότερης λειτουργίας και εξηγούμαι. Είμαστε η μοναδική χώρα όπου υπάρχει η δυνατότητα κάποιος να συμπεριφέρεται και να λειτουργεί με την ιδιότητα του δημοσιογράφου και ταυτόχρονα να προσφέρει τις υπηρεσίες του, να εργάζεται σε πολιτικό χώρο, δηλαδή να ασκεί πολιτική. Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, από την ώρα που κάποιος δημοσιογράφος αναλάβει κάποια πολιτική θέση, έχει αναστολή της δημοσιογραφικής ιδιότητας.

Όλα αυτά ας μην ακούγονται ως δευτερεύοντα ζητήματα. Είναι ζητήματα που κάθε φορά κορυφώνονται, και μάλιστα με μία ένταση, διότι προκαλούν κάποια μεγάλα προβλήματα στη συλλογική λειτουργία της πολιτικής και, βεβαίως, και της παρουσίας του Τύπου, του ποικιλώνυμου Τύπου στο χώρο της ευρύτερης πολιτικής ζωής.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ