ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΒΟΥΛΗΣ

Συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Περί κυρώσεως αποφάσεων υπαγωγής Επενδυτικών Σχεδίων στο άρθρο 9 του ν. 3299/2004 «Κίνητρα Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη και την Περιφερειακή Σύγκλιση» και άλλες διατάξεις» (ΠΟΤΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ).

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ: 1/3/2007

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα δεν καλούμαστε να αποφασίσουμε ουσιαστικά για μιαν επένδυση, αλλά για τους όρους της συγκεκριμένης επένδυσης. Δηλαδή, το θέμα δεν είναι αν πρέπει να αναπτυχθεί τουριστικά η περιοχή στη Μεσσηνία και αν στα πλαίσια αυτής της ανάπτυξης πρέπει να γίνει και μία επένδυση, που προβλέπει διάφορες εγκαταστάσεις και άλλα συναφή θέματα. Ο λόγος που έρχεται στη Βουλή αυτή η σύμβαση είναι ότι έχει μεγάλο μέγεθος κι έχει και μεγάλη δημόσια επιχορήγηση. Διαφορετικά δεν θα ερχόταν στη Βουλή για κύρωση η συγκεκριμένη σύμβαση, όπως δεν έρχονται και μια σειρά άλλες συμβάσεις ή επενδύσεις που γίνονται.

Επομένως, η γνώμη μας ως Κοινοβούλιο έχει βαρύτητα ακριβώς στο θέμα των όρων. Αυτό το λέω διότι φυσικά και εμείς είμαστε υπέρ των επενδύσεων, ιδιαίτερα των επενδύσεων που συμβάλλουν στη δημιουργία νέων θέσεων πλήρους και σταθερής απασχόλησης.

Είμαστε υπέρ της ισόρροπης ανάπτυξης και ιδιαίτερα της ανάπτυξης περιοχών σαν τη Μεσσηνία που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα ανεργίας. Αντιμετωπίζει μάλιστα και πρόβλημα ανάπτυξης, γιατί είναι κάτω από το μέσο όρο της χώρας. Μάλιστα, η Μεσσηνία αντιμετωπίζει και ένα πρόβλημα προσανατολισμού, αναζήτησης νέου προτύπου.

Επίσης, είμαστε αντίθετοι σε επενδύσεις που καταστρέφουν το περιβάλλον ή που έχουν μια ληστρική επίπτωση σε ό,τι αφορά τους φυσικούς ή τους ανθρώπινους πόρους. Είμαστε αντίθετοι στη μονόπλευρη ανάπτυξη, στην οικονομική μονοκαλλιέργεια. Και οι περιοχές που εξαρτώνται αποκλειστικά από τον τουρισμό θα αντιμετωπίσουν προβλήματα.

Όμως, αυτά είναι γενικά. Με βάση αυτά τα γενικά, καλούμαστε να δούμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τους ιδιαίτερους όρους που διέπουν αυτήν την επένδυση και να διασφαλίσουμε –στο μέτρο του δυνατού βεβαίως- εμείς ως Βουλή τα θετικά αποτελέσματα και τις θετικές προσδοκίες τις οποίες επενδύει ο λαός της Μεσσηνίας. Το έχουμε υπʼ όψη μας αυτό και πρέπει να δούμε πώς θα μπορέσουν να διασφαλιστούν και να μη μείνουν ευχές ανεκπλήρωτες.

Ας μου επιτραπεί να πω ότι εμείς αντιμετωπίζουμε το θέμα απʼ αυτή τη σκοπιά της πολιτικής και της κοινωνικής ευθύνης και απʼ αυτή τη σκοπιά θα ήθελα να διατυπώσω τις δικές μας ενστάσεις, παρατηρήσεις και προτάσεις.

Η πρώτη ένστασή μας είναι ότι συζητούμε εδώ –ως Βουλή εννοώ- ένα σπασμένο μωσαϊκό, δηλαδή έχουμε ελλιπή στοιχεία. Υπάρχει μία επένδυση η οποία κατατεμαχίζεται σε τέσσερις αυτοτελείς επενδύσεις και τέσσερις ξεχωριστές αποφάσεις του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Μας έρχονται αυτές οι τέσσερις ξεχωριστές επενδύσεις σε ένα νομοσχέδιο σαν να είναι μία επένδυση, χωρίς να μας είναι και κατανοητό γιατί γίνεται όλο αυτό.

Γιατί έγινε η κατάτμηση της μιας επένδυσης σʼ αυτές τις επενδύσεις; Έγινε για να αποφευχθούν έλεγχοι και παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Έγινε για να αυξηθεί το ποσό της επιχορήγησης; Αυτό δεν το ξέρω, ούτε πήραμε κάποια πειστική απάντηση στο θέμα αυτό.

Δεύτερο και σημαντικότερο είναι ότι δεν γνωρίζουμε ως Βουλή τι άλλο θα γίνει στην περιοχή. Πληροφορούμαστε ότι θα γίνουν και δύο γήπεδα γκολφ, τα οποία δεν έρχονται προς επικύρωση, διότι δεν χρειάζεται να έλθουν για επικύρωση κατά το νόμο που ισχύει. Τι άλλο θα γίνει; Πώς θα διαμορφωθεί η τελική εικόνα και πώς θα δένει αυτό που θα γίνει εκεί με τη συνολική ανάπτυξη του νομού; Δεν πρέπει να το ξέρουμε αυτό;

Πέραν αυτού, δεν έχουμε ως Κοινοβούλιο εικόνα ή γνώση σε ό,τι αφορά την αποδοτικότητα της επένδυσης. Θα είναι αποδοτική η επένδυση, εννοώντας βιώσιμη; Θα είναι κερδοφόρα; Σε ποιο βαθμό και πώς υπολογίζεται η απόδοση του προς επένδυση κεφαλαίου;

Διάβασα στον Τύπο σχόλια που έλεγαν ότι η επένδυση, όπως γίνεται, δεν είναι βιώσιμη. Θα καταστεί βιώσιμη, εφόσον κατασκευαστούν προς πώληση παραθεριστικές κατοικίες. Πόσες παραθεριστικές κατοικίες;

Ορισμένοι ενδεχομένως θα πουν ότι αυτά δεν είναι θέματα που αφορούν το Κοινοβούλιο, αυτά είναι θέματα που αφορούν τον επενδυτή. Αυτό είναι λάθος και το επισημαίνω ιδιαίτερα στους Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που έδειξαν έναν ανταγωνισμό με τη Νέα Δημοκρατία σχετικά με το ποιος θέλει περισσότερο την επένδυση. Όλοι θέλουμε την επένδυση. Και εμείς τη θέλουμε την επένδυση, αλλά υπάρχουν «γκρίζες ζώνες» που πρέπει να διευκρινιστούν. Αν δεν διευκρινιστούν εδώ πού θα διευκρινιστούν;

Αυτό το θέμα, λοιπόν, συνδέεται με το γενικότερο. Αν η επένδυση δηλαδή είναι κερδοφόρα, γιατί χρειάζεται το κράτος να την επιχορηγήσει με 45%; Διότι το σχήμα είναι να βάζει ο ιδιώτης στις επενδύσεις 25%, να βάζει το κράτος 45% και το υπόλοιπο 30% να είναι δάνειο. Αν είναι κερδοφόρα η επένδυση, γιατί χρειάζεται τόση δημόσια επιχορήγηση;

Το κράτος θα μπορούσε να διαθέσει αυτά τα χρήματα για να φτιάξει τα έργα υποδομής περί την επένδυση. Και αυτή για μένα θα ήταν η μεγαλύτερη ενίσχυση.

Εάν πάλι η επένδυση δεν είναι αποδοτική, εάν πάλι η επένδυση δεν είναι βιώσιμη και δίνεται η επιχορήγηση για να γίνει βιώσιμη, γίνεται όντως βιώσιμη; Ποια είναι η προοπτική;

Τα αναφέρω αυτά ως ερωτήματα και υπογραμμίζω –και επιτρέψτε μου τη γνώμη- ότι χωρίς απαντήσεις σε όλα αυτά τα ευρύτερα θέματα, δεν μπορούμε να πάρουμε σοβαρά απόφαση και με το χέρι στη καρδιά είτε υπέρ είτε κατά. Και μόνο γιʼ αυτούς τους λόγους, εμείς δεν θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο, σαν να ψηφίζουμε κάτι με κλειστά τα μάτια ή με μισόκλειστα.

Η δεύτερη παρατήρησή μας είναι η εξής. Όπως ήδη είπα, η επένδυση αυτή επιχορηγείται με 45% από το κράτος και δεν υπάρχει καμία διαφορά αν τα χρήματα είναι του Έλληνα φορολογούμενου ή είναι ευρωπαϊκά χρήματα. Το θέμα είναι ότι πρόκειται για δημόσιο χρήμα.

Το πρόβλημα εδώ δεν αφορά τη συγκεκριμένη επένδυση και αυτό είναι κάτι που θέλω να διευκρινίσω. Το πρόβλημα αφορά το νομικό πλαίσιο που έχει φτιάξει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Η Κυβέρνηση, λοιπόν, της Νέας Δημοκρατίας έχει φτιάξει ένα νόμο με βάση τον οποίο ακόμα και ξενοδοχεία στη Ρόδο, η οποία είναι μια ώριμη τουριστική αγορά, επιδοτήθηκαν απʼ ό,τι πληροφορούμαι -αν είναι σωστή η πληροφόρησή μου- με 45%-50%. Και σωστά εδώ ο συγκεκριμένος επενδυτής θα πει ότι αφού στη Ρόδο δίνετε 45% που είναι μια ώριμη αγορά, σε μένα που ανοίγω νέο δρόμο σε μια περιοχή που δεν έχει τουριστική ανάπτυξη, δεν θα μου δώσετε το ίδιο ποσό; Όμως, εμείς θεωρούμε ότι είναι παράλογη αυτή η τόσο υψηλή επιδότηση-επιχορήγηση ιδιωτικών επενδύσεων. Και αυτή είναι η αντίθεσή μας.

Και επειδή ορισμένοι μπορεί να δημαγωγήσουν περί επενδύσεων, δηλαδή ότι δεν θέλουμε επενδύσεις μʼ αυτόν τον τρόπο κ.λπ., σας λέω το εξής: Απʼ ό,τι διαβάζω στις εφημερίδες, αυτός ο επενδυτής της Μεσσηνίας έχει ξοδέψει οκτώ με δέκα χρόνια και παιδεύεται με γραφειοκρατίες.

Εγώ, λοιπόν, σας λέω ότι η καλύτερη ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων είναι η απλούστευση των διαδικασιών, χωρίς αβαρίες σε μέτρα και κανόνες, η μείωση της γραφειοκρατίας και η επιτάχυνση όλης αυτής της διαδικασίας αδειοδότησης. Ο δεύτερος τρόπος καλύτερης ενίσχυσης είναι να γίνουν τα έργα υποδομής στον περιβάλλοντα χώρο, στην περιβάλλουσα την επένδυση περιφέρεια. Μπορούν να γίνουν δρόμοι, διαχείριση υδάτων, σχολή τουριστικών επαγγελμάτων, όπως και αναβάθμιση του αεροδρομίου. Αυτή για μας είναι η πολιτική ενίσχυσης και των επενδύσεων.

Το τρίτο σημαντικό στοιχείο εδώ με την υψηλή επιχορήγηση είναι ότι δημιουργεί προηγούμενα, όπως σωστά το επεσήμανε η κα Παντελάκη. Με ποιο δικαίωμα θα έρθει αύριο κάποιος να κάνει μια επένδυση και δεν θα του δώσετε 45% και 55% ακόμα, με βάση την αλλαγή που κάνατε στο νόμο; Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει λογαριασμός. Εσείς λέτε ότι θέλετε ελεύθερη αγορά και ιδιωτική οικονομία. Αυτή είναι η ελεύθερη αγορά; Εδώ έχουμε ένα κρατικοδίαιτο καπιταλισμό. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά αν σε μία επένδυση των 100, το κράτος βάζει τα 45, το ιδιωτικό που είναι; Στην αποκομιδή των κερδών; Αυτό είναι το μοντέλο της ελεύθερης οικονομίας που ακούγαμε όλα αυτά τα χρόνια και ακούει και ο κόσμος;

Η τρίτη παρατήρησή μας είναι η εξής. Λαμβάνουμε υπʼ όψιν μας –και το είπα στην αρχή- ότι η τοπική κοινωνία θέλει την επένδυση. Και η δική μας οργάνωση του Συνασπισμού, η παράταξη που στηρίζουμε στη Νομαρχία, έδινε μάχη όλα αυτά τα χρόνια για τους όρους με τους οποίους αυτή η επένδυση θα ήταν επωφελής για την περιοχή.

Διαβάζοντας, όμως, τα πρακτικά του νομαρχιακού συμβουλίου, διαπίστωσα τα εξής: Και ο Νομάρχης που είναι στη Νέα Δημοκρατία και οι νομαρχιακοί σύμβουλοι όλων των κομμάτων και οι νομαρχιακοί σύμβουλοι του Κ.Κ.Ε. επί τη ευκαιρία, είχαν μία διαφορετική στάση εκεί, πιο γόνιμη, θα μπορούσα να πω, όχι για το αν θα γίνει ή αν δεν θα γίνει, αλλά πώς να γίνει, πώς να αποδώσει κ.λπ.

Εν πάση περιπτώσει, αυτό που είδα εγώ είναι το εξής: Αυτοί που λένε «ναι» στην επένδυση, το λένε προσδοκώντας κάποια πράγματα. Προσδοκούν ότι θα γίνουν προσλήψεις από την περιοχή και ότι θα υπάρχει μία προτίμηση σε τοπικά προϊόντα. Και αυτά τα μεγέθη είναι σημαντικά. Για παράδειγμα, προβλέπεται στα χαρτιά ότι η απασχόληση σʼ αυτήν την επένδυση θα φθάσει τα πέντε χιλιάδες άτομα. Επίσης, προσδοκούν ότι θα τηρηθούν με ευλάβεια οι όροι περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Εγώ, λοιπόν, σας ρωτώ το εξής: Ποιος εγγυάται ότι θα γίνουν αυτά; Έχουμε ακούσει πολύ θετικά σχόλια για τον επενδυτή, ότι είναι καλός άνθρωπος, ότι πονάει τον τόπο του, ότι αγαπάει τον τόπο του κ.λπ., στοιχεία τα οποία εγώ δεν αμφισβητώ. Όμως, μπορούμε να αφήνουμε τέτοια θέματα στην καλή θέληση και καλή διάθεση του όποιου επενδυτή, ότι είναι καλός άνθρωπος και ότι θα τηρήσει τους περιβαλλοντικούς όρους;

Επιτρέψτε να πω ότι δεν είναι αυτά σοβαρά ούτε για μας ούτε για τους επενδυτές. Και θα σας πω ένα παράδειγμα.

Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων –λεπτομέρεια είναι αυτό που θα πω τώρα- εκτός των άλλων προβλέπουν το εξής: Τον χώρο που θα γίνει η επένδυση, το οικόπεδο, τον περνάει ένας μικρός ποταμός. Οι μελέτες λοιπόν λένε ότι δεν θα μπουν οι μπουλντόζες στον ποταμό, δεν θα κοπούν δένδρα, θα γίνει προσεκτικό κλάδεμα των φυτών ούτως ώστε η χλωρίδα κ.λπ. να μην αλλοιωθεί. Ε, με πήραν χθες τηλέφωνο να μου πουν ότι εκεί έχουν μπει οι μπουλντόζες και τα ισοπεδώνουν όλα.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ: Που θα κτιστούν;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε συνάδελφε, έχετε κάνει δική σας μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ: Όχι. Όμως, έχουμε δει τις μελέτες που έχουν γίνει από τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κατʼ αρχήν μην αντιδράτε έτσι. Ακούστε αυτά που έχουμε να πούμε. Σημειώστε τα κάπου, στο πίσω μέρος του τετραδίου σας ή του κεφαλιού σας και σε κάποια χρόνια, σε πέντε, δέκα χρόνια, μπορεί να φανούν χρήσιμα αυτά που λέμε.

Εγώ λέω ότι υπάρχουν μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Οι μελέτες προβλέπουν κάποιους όρους. Ποιος θα μας διασφαλίζει ότι θα τηρηθούν; Πρώτη φορά αντιμετωπίζουμε στην Ελλάδα τέτοιο πρόβλημα;

Τι πρότεινα εγώ στην επιτροπή; Διότι εμείς έχουμε θετική πρόταση. Εγώ στην επιτροπή πρότεινα να υπάρξει ένα σύμφωνο συνεργασίας ανάμεσα στη νομαρχία και τον επενδυτή. Το σύμφωνο συνεργασίας να προβλέπει και να διασφαλίζει κάποια πράγματα. Όπως το νομοσχέδιο λέει ότι ο επενδυτής δεν μπορεί να πουλήσει την επένδυσή του αν δεν περάσουν πέντε χρόνια, να μπει εκεί ως δεσμευτικός όρος τι θα περιμένει ο κόσμος από την επένδυση.

Ο Υπουργός μου είπε «το βλέπω θετικό, αλλά δεν γίνεται». Μου είπε ο κ. Φώλιας ότι δεν το βλέπει ρεαλιστικό.

Κύριε Υπουργέ, σας κάνω άλλη πρόταση σήμερα πιο προωθημένη αν θέλετε. Στο σχέδιο νόμου προσθέστε ένα άρθρο το οποίο θα λέει το εξής: Θα συγκροτηθεί στο Νομό Μεσσηνίας επιτροπή παρακολούθησης της συγκεκριμένης επένδυσης, όπως έχουμε επιτροπές παρακολούθησης σε διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα. Στην επιτροπή παρακολούθησης θα συμμετέχει η νομαρχία, οι όμοροι δήμοι, εκπρόσωποι του επενδυτή, εκπρόσωποι της περιφέρειας, του δικού σας Υπουργείου. Αυτή, λοιπόν, η επιτροπή παρακολούθησης θα συντάξει το πρωτόκολλο, το οποίο θα λέει υπό ποιους όρους πρέπει να υλοποιηθεί αυτή η επένδυση. Θα τηρούνται οι όροι περιβαλλοντικών επιπτώσεων, θα γίνουν αυτά τα παράλληλα έργα υποδομής τα οποία χρειάζονται για να λειτουργήσει η επένδυση. Θα υπάρξει μια προτίμηση για τα τοπικά αγροτικά προϊόντα, θα υπάρξει μια τοπική προτίμηση στις προσλήψεις κ.λπ.

Δεχτείτε αυτή την πρόταση και εγώ θα εισηγηθώ στο κόμμα μου να τροποποιήσουμε τη στάση μας. Αλλά δεν μπορώ να ψηφίσω εν λευκώ με μοναδικό επιχείρημα ότι μια τοπική κοινωνία σε απόγνωση λέει «ας γίνει η επένδυση κι ας γίνει όπως να είναι». Που ούτε και αυτό το λένε. Όλοι μιλούν για όρους και προϋποθέσεις.

Συνοψίζω: Να υπάρξουν τα θετικά που προσδοκά η κοινωνία. Να μην αφεθούν στην καλή θέληση, αλλά να υπάρξουν δεσμευτικοί όροι στην επένδυση είτε με τον τρόπο που προτείνουμε εμείς, δηλαδή να υπάρξει μια επιτροπή παρακολούθησης, είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο εσείς θεωρείτε σωστό.

Δεύτερον, θεωρούμε προκλητική την επιχορήγηση από το δημόσιο χρήμα και όχι τόσο -κι αν θέλετε να το πω και αυτό- της συγκεκριμένης επένδυσης αλλά ως ένα καθεστώς που δημιουργεί και προηγούμενα.

Τρίτον, θεωρούμε αναγκαίο ότι παράλληλα με αυτή την ιδιωτική επένδυση πρέπει να έρθει ένα πρόγραμμα δημόσιων δράσεων για την περιοχή. Να γίνει επιτέλους χωροταξικό σχέδιο. Να υπάρξει ένα ευρύτερο σχέδιο διαχείρισης των υδάτων. Να υπάρξει αναβάθμιση και βελτίωση του οδικού δικτύου. Να υπάρξει αναβάθμιση του αεροδρομίου.

Να δημιουργηθεί όπως είπα και μια σχολή τουριστικών επαγγελμάτων και ό,τι άλλο θα επιτρέψει όχι μόνο η συγκεκριμένη επένδυση, αλλά συνολικά μʼ αυτές τις πρωτοβουλίες να υπάρξει ένας μοχλός ανάπτυξης για την περιοχή.

Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω με ένα επιμέρους θέμα και εφιστώ την προσοχή του κυρίου Υπουργού. Με τον αναπτυξιακό νόμο, όπως ψηφίστηκε, αποκλείονται από το να υποβάλλουν προτάσεις επιχειρήσεις οι οποίες έκαναν στο παρελθόν χρήση του νόμου περί αποθεματικών. Να το έχετε υπ όψιν σας αυτό. Την ευθύνη γιʼ αυτό δεν την είχαν οι επιχειρήσεις. Υπήρξε ένας νόμος ο οποίος στη συνέχεια ανατράπηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτή τη στιγμή όσες επιχειρήσεις έκαναν χρήση του νόμου περί αποθεματικών, δεν μπορούν να υποβάλλουν αναπτυξιακές προτάσεις στον αναπτυξιακό νόμο.

Η πρότασή μας είναι να το δείτε και να τροποποιηθεί. Να μπορεί μια επιχείρηση να υποβάλλει –δεν λέμε να εγκρίνεται- πρόταση επενδυτική και να συμψηφίζεται η επιχορήγηση που θα πάρει, αν εγκριθεί, με το όφελος που είχε από τη χρήση των αποθεματικών. Δεν λέμε να δοθεί τσάμπα χρήμα, αλλά όχι να αποκλείσουμε κάποιον ο οποίος μπορεί να έχει μια ενδιαφέρουσα επένδυση που να δημιουργηθεί θέσεις απασχόλησης.

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ Γ. ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ

Θα είμαι συντομότατος, κύριε Πρόεδρε, διότι, εκτός των άλλων, νομίζω ότι η συζήτηση επιβεβαίωσε τις επιφυλάξεις που διατυπώσαμε.

Πρώτον, δεν έχουμε σαφή εικόνα για το τι ακριβώς θα γίνει συνολικά. Ειδικότερα το θέμα των παραθεριστικών κατοικιών μέσα στην Π.Ο.Τ.Α. μου κάνει εντύπωση που αντιμετωπίζεται σαν να μην υπάρχει. Οι Π.Ο.Τ.Α. έγιναν για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Έχουν νομοθετηθεί για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Εάν οι Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης θεσμοθετήθηκαν για να γίνουν παραθεριστικές κατοικίες, είναι κάτι που ενδεχομένως θα έπρεπε να συζητηθεί.

Δεύτερον, ακούστηκαν απόψεις που με προβληματίζουν -και μάλιστα και από το χώρο του ΠΑΣΟΚ- ότι δηλαδή όλα τα κράτη, για να κάνουν επενδύσεις, δίνουν κρατικές ενισχύσεις. Ευτυχώς για τα άλλα κράτη δεν είναι ακριβώς έτσι. Δίνονται επιδοτήσεις σε κάποιους κλάδους, τους οποίους μία χώρα θέλει να ενισχύσει, υπάρχουν κάποιες δυσχέρειες και γιʼ αυτό δημιουργεί κίνητρα.

Εάν εδώ τίθεται ως κανόνας, ότι όλες οι επενδύσεις θα είναι επιδοτούμενες και ταυτόχρονα μειώνονται και οι φορολογικοί συντελεστές επί των κερδών, κάποιος πρέπει να σκεφτεί τι είδους οικονομικό σύστημα φτιάχνεται στη χώρα μας.

Το τρίτο σημείο είναι ότι τα θετικά, που προσδοκούνται από αυτή την επένδυση -όπως είπα στην ομιλία μου- δεν μπορούν να αφήνονται στην καλή θέληση κανενός. Πρέπει να τίθενται ως δεσμευτικοί όροι. Γιʼ αυτό προτείναμε να υπάρχει μία επιτροπή παρακολούθησης της επένδυσης.

Από τη στιγμή που η Κυβέρνηση αρνείται να επιφέρει οποιαδήποτε αλλαγή, διευκρινίζω ότι εμείς καταψηφίζουμε το σχέδιο νόμου. Και θα προσπαθήσουμε και στο μέλλον να είμαστε στο πλευρό της τοπικής κοινωνίας της Μεσσηνίας, ούτως ώστε εφόσον γίνει αυτή η επένδυση, να γίνει με τρόπο που πράγματι να βοηθήσει την περιοχή, αποτρέποντας αρνητικές επιπτώσεις.

Ευχαριστώ.