Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου 2024
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών

Θέμα: «Σε εγκατάλειψη και υποβάθμιση ολόκληρες περιοχές λόγω της καθυστέρησης των έργων στο τμήμα της Γραμμής Αιγίου-Ρίου και αδιαλλαξία της κυβέρνησης στο θέμα την υπογειοποίησης της γραμμής Ρίου-Ακτής Δυμαίων».

Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, που στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας πριν από ένα χρόνο, έθεσε μετ’ επιτάσεως το ζήτημα των σιδηροδρομικών υποδομών της χώρας. Χωρίς, εντούτοις, να τίθεται υπό αμφισβήτηση η ανάγκη άμεσων παρεμβάσεων στη Θεσσαλία, η εργαλειοποίηση του «εγκλήματος των Τεμπών», ως άλλοθι για την καθυστέρηση ή την παραπομπή στις «ελληνικές καλένδες» έργων που θα έπρεπε να έχουν ήδη ολοκληρωθεί ή προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό, αποτελεί μια ακόμη εκδοχή της αναποτελεσματικότητας και της ανεπάρκειας των κυβερνώντων να ανταποκριθούν στις αναπτυξιακές προκλήσεις της εποχής μας με έργα πνοής και προοπτικής.
Σε αυτό το πλαίσιο δύο σημαντικά και καίρια ζητήματα που εντάσσονται στη σιδηροδρομική σύνδεση του Αιγίου με την Πάτρα, αναζητούν γενναίες αποφάσεις και προτεραιοποίηση ούτως ώστε ο Αχαϊκός λαός να μην αισθάνεται ότι τον κοροϊδεύουν. Το πρώτο αφορά στην πρόοδο των έργων στο τμήμα της γραμμής Αιγίου-Ρίου και το δεύτερο στην υπογειοποίηση της σιδηροδρομικής σύνδεσης, με ομόθυμο και πάνδημο βασικό αίτημα να ξεκινά από το Ρίο και να φτάνει στην Ακτή Δυμαίων.
Όσον αφορά στο πρώτο ζήτημα, κάτοικοι και τοπικοί φορείς εκφράζουν κραυγή αγωνίας, αφού τα τοπικά διαμερίσματα Αραχωβίτικα, Άγιος Βασίλειος, Ακταίο και Ρίο είναι σε εγκατάλειψη έξι (6) χρόνια λόγω της εργολαβίας του τραίνου, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους και τα καθημερινά προβλήματα στη μετακίνησή τους στην πόλη της Πάτρας, αφού δεν λειτουργεί και ο προαστιακός. Αξίζει δε να υπενθυμιστεί ότι η κατάσταση της υπό κατασκευής σιδηροδρομικής γραμμής στους οικισμούς αυτούς παραμένει στην ιδία ημιτελή κατάσταση με αποτέλεσμα οι παράπλευροι δρόμοι να είναι χωματόδρομοι γεμάτοι λακκούβες και το αφύλακτο σκάμμα του βαθιού ορύγματος πολύ επικίνδυνο, διότι όπως θα ξέρετε η διέλευση σε όλο το τμήμα εντός αυτών των οικισμών δεν είναι υπόγεια.
Σχετικά με τη υπογειοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής από το Ρίο έως την Ακτή Δυμαίων, τα διλήμματα που θέτει η κυβέρνηση και η Αχαιή υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών κα Αλεξοπούλου, αν «θέλουμε τρένο ή δεν θέλουμε;» αποτελούν εμπαιγμό της αχαϊκής κοινωνίας, με πρόφαση μια άρνηση πριν από αρκετό καιρό στην ΕΕ. Δηλαδή, η ηγεσία του υπουργείου αποδέχεται μοιρολατρικά την υφιστάμενη κατάσταση χωρίς να διεκδικεί τα έργα να έχουν αναπτυξιακή προοπτική και να είναι ανθρωποκεντρικά, όπως θα περίμενε κανείς από την ένταξή τους στο Σχέδιο Αστικής Βιώσιμης Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) και στο CEF2 (Connecting Europe Facility).
Αντ’ αυτών, η ολοκλήρωση της γραμμής Αιγίου-Ρίου μετατίθεται για το 2026 και η υπογειοποίηση από Κανελλοπούλου έως Ακτή Δυμαίων για το 2029!

Κατόπιν των ανωτέρω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Γιατί δεν προχωράει με κανονικούς ρυθμούς η κατασκευή της εργολαβίας της νέας διπλής σιδηροδρομικής γραμμής υψηλών ταχυτήτων από το Αίγιο μέχρι το Ρίο;
2. Γιατί η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών δεν διεκδικούν τεκμηριωμένα πρώτον, την υπογειοποίηση από Ρίο έως Ακτή Δυμαίων και δεύτερον, την επίσπευση του έργου, ούτως ώστε να δρομολογηθεί και η επέκταση των έργων στη Δυτική Αχαΐα που θα συνδέει το λιμάνι με τη ΒΙ.ΠΕ. και στη συνέχεια με το αεροδρόμιο του Αράξου;

Ο ερωτών Βουλευτής

Παναγιωτόπουλος Ανδρέας