Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, αναφέρει στο προοίμιό της, πως «η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο.»

Προϋπόθεση για την εκπλήρωση της παραπάνω θέσης, είναι η άνευ όρων ισότιμη και πλήρης συμμετοχή σε κάθε πτυχή της δημόσιας και της κοινωνικής ζωής, ειδικότερα: στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην υγεία, στην ανεξάρτητη διαβίωση, στη στέγαση, στην πληροφορία και στα ψηφιακά εργαλεία, στον αθλητισμό, στη ψυχαγωγία και στα πολιτικά δρώμενα. Προκύπτει, λοιπόν, η ανάγκη για ένα ισχυρό κράτος με ποιοτική δημόσια παιδεία, άρτιες δομές υγείας, σύγχρονες υποδομές, δημόσια κοινωνική ασφάλιση και ενισχυμένη κοινωνική πρόνοια, που θα εγγυάται ως θεματοφύλακας την επίτευξη αυτού του  -κομβικής σημασίας- στόχου. 

H Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ είναι ημέρα ευαισθητοποίησης και εντόνου προβληματισμού. Είναι ημέρα βαθιάς σκέψης και περισυλλογής, για να γίνει η Ελλάδα, μια χώρα που θα προασπίζει τα δικαιώματα του συνόλου των πολιτών της, την ισότητα, την κοινωνική αξιοπρέπεια και συνοχή. Ένας ανοιχτός χώρος συμπερίληψης και σεβασμού της διαφορετικότητας και της μοναδικότητας, καθεμιάς και καθενός από εμάς.

Αυτό θα επιτευχθεί μόνο με στοχευμένες παρεμβάσεις και μεταρρυθμίσεις που θα ανοίξουν τον δρόμο για ουσιαστική βελτίωση της ποιότητας ζωής των ΑμεΑ, εξασφαλίζοντας την κοινωνική ενσωμάτωση. Να δημιουργήσουμε και να αναπτύξουμε εκείνες τις δομές και υποδομές που θα διασφαλίζουν την προσβασιμότητα παντού. Να εντείνουμε τις δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινωνίας, που καταπολεμούν στερεότυπα και προκαταλήψεις. Παράλληλα με όλα αυτά, χρειάζεται να εστιάσουμε στην οικονομική κρίση και να αντιμετωπιστεί το μείζον ζήτημα της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, που σήμερα μαστίζει και φτωχοποιεί την ελληνική κοινωνία. Όλα αυτά αποτελούν βασικούς πυλώνες καταπολέμησης των ανισοτήτων και της περιθωριοποίησης και ωθούν στη δόμηση ενός περιβάλλοντος ισότητας και  αλληλεγγύης.

Τα Άτομα με Αναπηρία δεν είναι αντικείμενα οίκτου, ούτε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Είναι πολίτες με ίσα δικαιώματα και αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας, με σπουδαίες δυνατότητες, δεξιότητες και προοπτικές. Απαιτούν σεβασμό και ίση μεταχείριση. Δυστυχώς, όμως, πολλοί συμπολίτες μας ακόμα και σήμερα βιώνουν αποκλεισμούς και διακρίσεις στην κοινωνική ζωή.  

Χρειάζεται να γίνουν πολλά ακόμη, για μια κοινωνία πραγματικής συμπερίληψης, με καλύτερη ποιότητα ζωής. Θέτουμε, λοιπόν, ως βασική προτεραιότητα μια ζωή με υγεία, αξιοπρέπεια και ευημερία και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για ένα κοινωνικό μοντέλο δίχως εκπτώσεις, αποκλεισμούς και ανισότητες.