«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ήδη και παλαιότερα, αλλά και με τον πιο επίσημο τρόπο στην προγραμματική του εξαγγελία το Μάιο του 2012 στην Αθηναΐδα, πήρε σαφή θέση για το θέμα της ΑΟΖ.
Σταθερή θέση μας είναι ότι η Ελλάδα έχει αναφαίρετο δικαίωμα στην ανακήρυξη ΑΟΖ και στην αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου της με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Για την κατοχύρωση του δικαιώματος αυτού και την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ χρειάζεται να αρχίσουν οι αναγκαίες διαδικασίες για την υπογραφή διμερών συμφωνιών με τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες.
Αυτό, κύριε Πρόεδρε, έκανε και η Κύπρος -που όντως μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε ως υπόδειγμα- ακριβώς για δέκα χρόνια πριν φτάσει στο σημείο να ανακηρύξει την ΑΟΖ. Υπάρχουν βέβαια πολλά ερωτηματικά και πολλές ευθύνες για το τι έχει γίνει από το 1982 ή έστω από το 1995 που επικυρώθηκε και στη χώρα μας η Σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και κατά πόσο οι προηγούμενες Κυβερνήσεις διαχρονικά προώθησαν με ένα συστηματικό τρόπο αυτή τη διαδικασία και δεν το έκαναν.
Υπάρχει και το ερώτημα γιατί ενεργοποιείται τώρα όλη αυτή η ιστορία. Μήπως μόνο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης ή μήπως γιατί τώρα κάποιες μεγάλες εταιρείες με διεθνή εποπτεία και ισχύ έδειξαν πρόσφατα ενδιαφέρον λόγω των γενικότερων γεωστρατηγικών και οικονομικών εξελίξεων στον τομέα της ενέργειας παγκοσμίως;
Όλα αυτά είναι ζητήματα που δεν μπορεί κανείς να τα βγάλει έξω από την οποιαδήποτε συζήτηση. Μίλησε τότε μάλιστα, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ο Αλέξης Τσίπρας, για τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ που δεσμεύεται να προωθήσει μία νέα ανεξάρτητη, πολυδιάστατη, ενεργητικά φιλειρηνική εξωτερική πολιτική στηριγμένη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και να ενεργοποιήσουμε όλες εκείνες τις διαδικασίες –εμείς θα το κάνουμε αν αναλάβουμε ρόλο κυβερνητικής ευθύνης- για την υπογραφή διμερών συμφωνιών με τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες. Εκεί έχουμε να θέσουμε –και το θέτουμε και ως ΣΥΡΙΖΑ- την απαράδεκτη διατήρηση σε ισχύ του casus belli εκ μέρους της γειτονικής Τουρκίας.
Όλα αυτά είναι ένα σαφές πλαίσιο για να αντιμετωπίσουμε πραγματικά ένα θέμα που δεν χωρά πολεμοκάπηλους ψευτοπατριωτισμούς. Είναι επικίνδυνοι οι ψευτοπατριωτισμοί διότι είναι ανάλογης βαρύτητας και σημασίας, με όλες εκείνες τις διακηρύξεις που στην πρόσφατη ελληνική ιστορία και σε πολλές άλλες περιπτώσεις την έχουμε ζήσει, όπως με την κυπριακή τραγωδία. Είναι τα ίδια επιχειρήματα, τα ίδια λόγια και έργα του Σαμψών και των προστατών του Σαμψών εναντίον της πολιτικής ηγεσίας της Κύπρου τότε, του Μακαρίου, του ΑΚΕΛ και όλων των δυνάμεων που πάλευαν για μία ανεξάρτητη, ελεύθερη, δημοκρατική Κύπρο και τα οποία οδήγησαν στη μεγάλη Κυπριακή τραγωδία. Είναι ακριβώς αυτό που κάνει και την κυπριακή ηγεσία από όλο το πολιτικό φάσμα, τώρα, που έχει προχωρήσει η Κύπρος σε όλη αυτή τη σοβαρή μεθόδευση κατοχύρωσης των κυπριακών δικαιωμάτων, να λέει ότι αυτή η μεγάλη περιπέτεια στην οποία μπήκε η Κύπρος και την οποία επιδίωξαν συστηματικά επί συνεχή χρόνια, μπορεί να είναι ευλογία, μπορεί να είναι και κατάρα. Από εμάς εξαρτάται, λένε, και πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για το πως κατοχυρώνουμε το να γίνει ευλογία.
Το θέμα είναι τεράστιο, αλλά όχι πολεμοκάπηλοι ψευτοπατριωτισμοί, για τους οποίους το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο να τρίψει τα χέρια του. Το έχει κάνει πολλές φορές. Εκεί οδηγούν τέτοιου είδους απόψεις και τέτοιου είδους προσεγγίσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ δεσμεύεται για μία πραγματικά ορθολογική και σύμφωνη με τα δίκαια της χώρας μας αντιμετώπιση του θέματος και για τη συστηματική προώθησή του.
05/10/2012