ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

03/08/2017

T. Κουράκης: Χρειάζεται ένα κίνημα υγείας με τη δυναμική συμμετοχή όλων των φορέων και των συλλογικοτήτων







Κύριοι Υπουργοί, θα έλεγα ότι σήμερα είναι μια πολύ καλή στιγμή και είναι ένα ορόσημο η ίδρυση και η λειτουργία της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Θυμάμαι πριν από σαράντα χρόνια, το 1977, στο πρώτο πανοσοκομειακό συνέδριο είχε διακηρυχθεί αυτή η αρχή και είχε αρχίσει ένας τεράστιος αγώνας, ο οποίος, ευτυχώς, ευοδώνεται σήμερα, και αυτό είναι μια πολύ μεγάλη κατάκτηση. Ο Χρήστος Καραγιαννίδης προηγουμένως στην ομιλία του, θέλοντας να αντιδιαστείλει την Αριστερά με τη Δεξιά, είπε ότι η Αριστερά σημαίνει επέκταση του δημόσιου χώρου, ενώ η Δεξιά είναι επέκταση του ιδιωτικού χώρου σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Εγώ θα προσέθετα ότι Αριστερά και Δεξιά διαφέρουν και από το ποιες κοινωνικές ομάδες εκπροσωπούν και τίνος τα συμφέροντα εκφράζουν.
Η δική μας Αριστερά, η δική μας αντίληψη έχει ταξική μεροληψία και ταξικό πρόσημο. Πώς αποδεικνύεται; Έχει γίνει διαγραφή, όπως γνωρίζετε, βεβαιωμένων οφειλών στις εφορίες από περίθαλψη των ανασφάλιστων πολιτών. Έχουν δωρεάν πρόσβαση στο σύστημα περίθαλψης και υγείας εν γένει δυόμισι εκατομμύρια ανασφάλιστοι συμπολίτες μας. Η χωροθεσία των ΤοΜΥ, των Τοπικών Μονάδων Υγείας, έχει επιλεγεί με ορισμένα κριτήρια που μετρούν την κοινωνικοοικονομική επισφάλεια. Είναι περιοχές των αστικών κέντρων σε όλη τη χώρα, όπου το ΕΣΥ παρουσιάζει μειωμένες δυνατότητες, όπου υπάρχουν υψηλοί δείκτες ανεργίας και γενικώς χρειάζεται πιο αποτελεσματική παρέμβαση του ΕΣΥ. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις στο Λεκανοπέδιο είναι οι περιοχές της Δυτικής Αττικής, του Πειραιά, οι περιοχές όλης της περιφέρειας Β΄ Πειραιά, το Κερατσίνι, ο Κορυδαλλός, το Πέραμα.
Τα χαρακτηριστικά του συστήματος υγείας, ανεξαρτήτως της διάλυσης που έχει υποστεί, παρέμειναν τα ίδια τόσα χρόνια, από το ’77 και μετά. Είναι ένα σύστημα υγείας με κέντρο το νοσοκομείο, είναι νοσοκομειοκεντρικό, είναι ιατροκεντρικό, με αποτέλεσμα το ότι αναπτύχθηκαν, εξαιτίας όλου αυτού του στρεβλού συστήματος, πελατειακές σχέσεις, ιδιωτικοποίηση ακόμα και των δημόσιων δομών.
Επειδή γνωρίζω πολύ καλά τη συμβαίνει στην ιατρική, στο πανεπιστήμιο, πάρα-πάρα πολλές κλινικές στα νοσοκομεία στην πραγματικότητα είναι ιδιωτικά κρεβάτια των μεγαλογιατρών, πανεπιστημιακών γιατρών, όχι όλων, αλλά πάρα πολλών. Πρέπει να περάσει από το ιατρείο τους ο ασθενής προκειμένου να εξασφαλίσει κρεβάτι σε δημόσιο νοσοκομείο, να υπερβεί τη λίστα του χειρουργείου για να μπορέσει να χειρουργηθεί. Πρέπει να δώσει το «φακελάκι». Αυτό είναι το «φακελάκι», ανάμεσα σε όλα τα άλλα, και δεν το λέμε. Είχε ως αποτέλεσμα να γίνεται προκλητική ζήτηση υπηρεσιών, σπατάλη και διαφθορά. Πολλοί άνθρωποι, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν, έπρεπε να πουλούν το σπίτι, το χωράφι τους. Αυτοί είναι η λεγόμενη ως έκφραση «καταστροφικές δαπάνες για την υγεία».
Με το σύστημα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας αναγνωρίζουμε δύο έννοιες. Μία έννοια είναι η πρωτογενής πρόληψη, δηλαδή εμποδίζουμε τους παράγοντες εκείνους που θα έρθει σε επαφή το άτομο, ο εργαζόμενος, το παιδί για να μην εκδηλωθεί η νόσος. Η δεύτερη έννοια είναι η δευτερογενής πρόληψη, δηλαδή όταν εκδηλωθεί, να έχουμε τη δυνατότητα της έγκαιρης διάγνωσης. Στο πρώτο μπορεί να συνεισφέρει ουσιαστικά η αγωγή υγείας, η συνεργασία του Υπουργείου Υγείας με το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Παιδείας να έχει την ευθύνη, ώστε να μπορέσουν όλοι οι μαθητές σε όλες τις τάξεις, από το νηπιαγωγείο μέχρι την τελευταία τάξη του λυκείου, να παίρνουν όλες αυτές τις πληροφορίες, τις γνώσεις, τις στάσεις ζωής γύρω από πάρα πολύ ουσιαστικά ζητήματα που προφυλάσσουν την υγεία στο μέλλον.
Η δευτερογενής πρόληψη έχει σχέση με την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου της μήτρας, με το τεστ ΠΑΠ. κ.α Από μια πίεση που θα διαγνωστεί με ένα πιεσόμετρο, που μπορεί και προλαμβάνει την εμφάνιση ενός εγκεφαλικού, δεν ξέρετε πόσες μονάδες εντατικής νοσηλείας στα νοσοκομεία γλιτώνουμε. Ο Αλέξης Μπένος, ο καθηγητής της κοινωνικής ιατρικής, από τους πρωτεργάτες του συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, είχε εγκαταστήσει ένα τέτοιο ιατρείο στην Τριανδρία Θεσσαλονίκης και μου έλεγε πόσες περιπτώσεις ανθρώπων με σάκχαρο και πίεση είχαν ανακαλυφθεί που δεν το ήξεραν και πόσα κρεβάτια, όπως σας είπα προηγουμένως, πέρα από την ταλαιπωρία των ιδίων, είχαμε γλιτώσει.
Υπάρχουν αντιδράσεις για το σύστημα αυτό; Ναι, υπάρχουν. Στο κοινωνικό επίπεδο θα έλεγα ότι υπάρχει ένα μέρος του ιατρικού κόσμου, όπως εξήγησα, το οποίο δεν θέλει να αλλάξει. Υπάρχει, ξέρετε, μια κατάντια. Είναι τα λεγόμενα ιατρικά συνέδρια που κάνουν οι εταιρείες. Οι γιατροί κάνουν δέκα και δεκαπέντε ταξίδια στο εξωτερικό με πληρωμένα όλα τα έξοδα. Υποτίθεται ότι είναι συνέδρια. Είναι ιατρικός τουρισμός. Όλο αυτό το κόστος των εκατοντάδων εκατομμυρίων συσσωρεύεται στις τιμές των φαρμάκων, που επιβαρύνουν τελικά τους ιδιώτες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό πρέπει να λήξει. Είναι ένα αίσχος πραγματικά. Είναι ένα εκμαυλισμός των γιατρών, όπως είναι και ντροπή για πάρα πολλούς γιατρούς να δέχονται τον εκπρόσωπο της εταιρείας να κάνει έλεγχο στις συνταγές, αν έχουν γραφτεί τόσες συνταγές, προκειμένου να πάρει από την πίσω πόρτα «μαύρα» χρήματα. Αυτό πρέπει να σταματήσει και θα σταματήσει.
Τέλος, θα έλεγα ότι με το υπάρχον σύστημα έχουν δικαίωμα πρόσβασης – και αυτό είναι ταξικό πρόσημο-, έχουν τη δυνατότητα όλοι οι πολίτες, ανεξάρτητα από το αν είναι ασφαλισμένοι ή ανασφάλιστοι, στην πρόληψη, στη θεραπεία, στην αποκατάσταση μετά. Αυτό, όμως, για να ευοδωθεί, θέλει να επικοινωνείται με την κοινωνία. Χρειάζεται ένα κίνημα υγείας μέσω των τοπικών φορέων και των τοπικών συλλογικοτήτων. Ένα πολύ σημαντικό τμήμα όλης αυτής της στρατηγικής είναι να κινητοποιήσουμε τον τοπικό πληθυσμό μέσα από θεσμούς, δήμους και τοπικές διοικήσεις, αλλά και συλλογικότητες, συλλόγους γονέων και τα λοιπά και τα λοιπά.
Να μην ξεχνάμε ότι δεν μιλήσαμε για ένα δεύτερο επίπεδο. Πέρα από την πρόσβαση σε αυτό το πρώτο επίπεδο, τις Τοπικές Μονάδες Υγείας, είναι το σύστημα Αναφοράς. Παραπέμπεσαι από εκεί στο σύστημα Αναφοράς, από εκεί στους εξειδικευμένους γιατρούς και στις εργαστηριακές εξετάσεις και μετά στο νοσοκομείο. Έχετε την εντύπωση ότι στις ευρωπαϊκές χώρες μπορεί κάποιος να χτυπήσει την πόρτα και να πάει στο νοσοκομείο για οποιοδήποτε πρόβλημα τον απασχολεί, αν δεν έχει προηγουμένως παραπεμφθεί από κάποιον γενικό γιατρό, όπως είναι ο GP στην Αγγλία; Αυτό πάμε να κάνουμε. Γιατί το 85% των περιστατικών που αυτήν τη στιγμή πηγαίνουν στα νοσοκομεία θα μπορούσε περίφημα να έχει λυθεί εκεί το πρόβλημά τους, πριν από τα νοσοκομεία, στις μονάδες που λέμε, έτσι ώστε πραγματικά τα νοσοκομεία να προσφέρουν υψηλού επιπέδου περίθαλψη με απρόσκοπτο τρόπο.
Να κάνω μια αναφορά σε κάτι που μου έκανε ιδιαίτερα καλή εντύπωση. Κύριοι Υπουργοί, να μείνουμε στην τοποθέτηση του κ. Κρεμαστινού. Ήταν από τις λίγες ομιλίες που άκουσα που ήταν υπόδειγμα κοινοβουλευτικού ήθους. Έμεινε στο νομοσχέδιο, έκανε κριτική, όπου νόμιζε, έκανε προτάσεις για βελτίωση του και πραγματικά είναι μια στάση την οποία επικροτώ και την προβάλλω όπως μπορώ.
Για εμάς η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι ένα προοδευτικό πρόταγμα, όπου όλοι οι Αριστεροί και προοδευτικοί υγειονομικοί σε όλον τον κόσμο έχουν αγωνιστεί για αυτό. Στην υγεία δεν χάνεται η ψυχή της Αριστεράς. Στην υγεία επιβεβαιώνονται η αξία και οι αξίες της Αριστεράς.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ