Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κύριοι Υπουργοί, κυρία Πρόεδρε, θέλω να ξεκινήσω τη σημερινή μου τοποθέτηση από την εσπερία, όπως λέμε.
Χθες, λοιπόν, ο Μπέρνι Σάντερς, αυτή η εμβληματική φυσιογνωμία του Δημοκρατικού Κόμματος των Ηνωμένων Πολιτειών, ξεκίνησε μια εκστρατεία για δημόσια υγεία για όλους τους Αμερικάνους. Έναν αγώνα για τη δημιουργία ενός εθνικού συστήματος υγείας στις ΗΠΑ, παρά τις έντονες αντιδράσεις του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, αλλά και σημαντικής μερίδας Αμερικάνων που εξακολουθούν να θεωρούν την υγεία προνόμιο των πιο πετυχημένων.
Μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες ο Μπέρνι Σάντερς πήρε 19.000 μηνύματα συμπαράταξης σ’ αυτό τον αγώνα που ετοιμάζεται να δώσει στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στην πιο ανεπτυγμένη χώρα του κόσμου, για ένα δημόσιο σύστημα υγείας για όλους τους Αμερικανούς πολίτες.
Δεύτερο παράδειγμα από την εσπερία: Πριν από λίγους μήνες μια άλλη εμβληματική φυσιογνωμία, ο Τζέρεμι Κόρμπιν στο Ηνωμένο Βασίλειο έδωσε την προεκλογική μάχη με κύριο ζήτημα, με βασικό ζήτημα στην προεκλογική του εκστρατεία, η οποία είχε σαν σαν κεντρικό τίτλο: «For the many, not the few», δηλαδή «Για τους πολλούς, όχι για τους λίγους». Έδωσε τη μάχη για το εθνικό σύστημα υγείας για όλους. Ανάμεσα σ’ αυτά, που ήταν τα κύρια σημεία των ζητημάτων που έθετε, ήταν ένα νέο μοντέλο φροντίδας με έμφαση στην πρωτοβάθμια, την κοινωνική και την ψυχιατρική φροντίδα.

Τα λέω αυτά τα δυο παραδείγματα για να επισημάνω ότι αναχρονιστικές και ιδεοληπτικές είναι οι αντιλήψεις όσων απ’ αυτή την Αίθουσα, αλλά και στο κοινωνικό πεδίο, πιστεύουν πως αυτή η εμβληματική μεταρρύθμιση, η αλλαγή παραδείγματος που επιχειρούμε να κάνουμε στην υγεία στη χώρα μας, μας ξαναπάει πάρα πολλά χρόνια πίσω. Κι όμως, αν δείτε ακόμα και στο ευρωβαρόμετρο, που έχει κι άλλα στοιχεία, βεβαίως, τα οποία μπορούμε να σχολιάσουμε αλλού, το 20%, το τρίτο δηλαδή σε μέγεθος ζήτημα που απασχολεί τους ευρωπαίους πολίτες είναι η υγεία.
Τα λέω όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διότι ξέρω πάρα πολύ καλά ότι η προσπάθεια που επιχειρούμε θα είναι μακρόχρονη, θα είναι δύσκολη, αλλά νομίζω ότι στο τέλος της μέρας και των χρόνων που ακολουθούν θα εφαρμοστεί και θα έχουμε ένα διαφορετικό -εντελώς διαφορετικό- τοπίο στη χώρα. Είναι μια προσπάθεια που συγχρονίζεται απολύτως με βασικές διαχωριστικές γραμμές σε ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίες αφορούν ανάμεσα στα άλλα και την κατεύθυνση του συστήματος υγείας και ιδιαίτερα στην έμφαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ενός δημόσιου συστήματος στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Εκεί είναι η σύγκρουση. Εκεί είναι οι διαχωριστικές γραμμές και όχι στις έξυπνες δήθεν λύσεις των ΣΔΙΤ ή των άλλων πειραμάτων, εν πάση περιπτώσει, οι οποίες διαχρονικά έχουν αποτύχει.

Θέλω να καταθέσω κάποια έγγραφα, για να δείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή την εμβληματική εκστρατεία που αναλαμβάνει ο Μπένι Σάντερς και το πρόγραμμα που αφορά στην υγεία του Τζέρεμι Κόρμπιν.
Και το λέω αυτό, διότι, νομίζω, έχουν τεθεί σ’ αυτή την Αίθουσα και στη δημόσια σφαίρα γενικότερα αυτά τα ζητήματα. Έχουν τεθεί μάλιστα με έναν τέτοιο τρόπο που νομίζω ότι σχεδόν πολύ εύκολο για μας σε ένα δημόσιο διάλογο –και νομίζω ότι έχει φανεί αυτό από τη συζήτηση- να αντιπαρατεθούμε με επιχειρήματα πολύ συγκεκριμένα πάνω σ’ αυτό το οποίο επιχειρεί κυρίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Όμως, με λύπη μου άκουσα και από στελέχη άλλων χώρων να το υπερασπίζονται.
Θέλω να προχωρήσω μιλώντας για τα επιχειρήματα τα οποία έχουν ακουστεί. Θα προσπαθήσω σε τρία τέσσερα απ’ αυτά να αντιτάξω αντεπιχειρήματα και νομίζω ότι θα πείσω. Νομίζω ότι η δική μας αγωνία και όλου του ελληνικού λαού είναι αυτό να γίνει πραγματικότητα. Εγώ πάντα σ’ αυτά τα πράγματα λέω ότι πρέπει να είμαστε πάντα ανήσυχοι και πάντα σε εγρήγορση. Διότι δεκαοκτώ ή δεκαεννιά ή είκοσι φορές έχει επιχειρηθεί σ’ αυτή τη χώρα να υπάρξει πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και δεν μπορέσαμε να το κάνουμε αυτό, κυρίως στα αστικά κέντρα και να αναβαθμίσουμε και όποια προσπάθεια έχει γίνει -δεν υποτιμώ καθόλου τις προσπάθειες που έχουν γίνει για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας- και στον χώρο της υπαίθρου.
Ποιο ήταν το βασικό επιχείρημα, πέρα από το επιχείρημα του αναχρονισμού και το ότι μας γυρνάτε χρόνια πίσω; Νομίζω ότι το απάντησα με σύγχρονους όρους, με το τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο. Παρακαλώ, ανοίξτε λίγο τα μάτια σας και το πεδίο σας να δείτε τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο. Νομίζω ότι αυτό το έχω απαντήσει.

Ορισμένα άλλα επιχειρήματα ήταν τα εξής: Το πρώτο ήταν ότι κάνουμε τη μεταρρύθμιση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, διότι ήταν μνημονιακή υποχρέωση. Πολύ ωραία. Να βάλουμε τα πράγματα στην αληθινή τους βάση και να πούμε τι ακριβώς συμβαίνει.
Πράγματι και δεν είναι καθόλου κρυφό αυτό, στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το οποίο έχει συμφωνηθεί με τους Θεσμούς, υπάρχει αυτό το οποίο προέβαλε χθες ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ως μεγάλη ανακάλυψη. Τι υπάρχει, δηλαδή; Η αποτύπωση της μεταρρυθμιστικής αυτής προσπάθειας για τα επόμενα χρόνια στα χρόνια του Μεσοπροθέσμου, Ήταν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης και του να μπει η δική μας ατζέντα, αυτή της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, μέσα και στο δημοσιονομικό πρόγραμμα, μέσα και στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Ποια είναι η διαφορά την οποία νομίζω ότι επιμελώς έκρυψε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος; Ότι η υλοποίηση ενός σχεδίου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, βεβαίως. Αλλά εμείς φέρνουμε ένα συγκεκριμένο τρόπο και κάνουμε μια συγκεκριμένη επιλογή η οποία περιλαμβάνεται και μέσα σ’ αυτή τη συμφωνία. Κάνουμε μια συγκεκριμένη επιλογή υπέρ ενός δημόσιου συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που είναι το μόνο που διαχρονικά και ιστορικά –το απέδειξαν πολλές ομιλίες από την πλευρά των Βουλευτών της Συμπολίτευσης- μπορεί να εξασφαλίσει αυτό που λέμε καθολική κάλυψη του πληθυσμού με όρους αξιοπρέπειας και με όρους ισότητας.
Το δεύτερο είναι ότι έχει ειπωθεί και μάλιστα με ακραίο που δεν το περίμενα ότι δήθεν μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία φτιάχνουμε έναν κομματικό στρατό. Κοιτάξτε πόσο σατανικό σχέδιο είναι. Μας το είπε πριν από λίγο ένας Βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Θα βάλουμε τους δικούς μας, τρεις χιλιάδες κόσμο, θα τους σκορπίσουμε μέσα στον αστικό ιστό και έτσι ελέγχοντας την πρόσβαση στην δευτεροβάθμια ή την τριτοβάθμια φροντίδα υγείας, θα ελέγξουμε τον πληθυσμό. Σχεδόν οργουελιανό σχέδιο. Είναι ένα σχέδιο που ούτε ο Όργουελ δεν θα μπορούσε να το συλλάβει. Το συνέλαβε, λοιπόν, ένας Βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και το αποκάλυψε σε αυτή τη συνεδρίαση.
Θέλω να καταθέσω και να δει με ψυχραιμία ο συνάδελφος και όσοι άλλοι συνάδελφοι θέλουν, τα κριτήρια με τα οποία θα γίνουν οι προσλήψεις. Το καταθέτω. Είναι από την απόφαση για τον καθορισμό των κριτηρίων μοριοδότησης και προσόντων κατά κλάδο και ειδικότητα που αφορούν τη διαδικασία πρόσληψης του προσωπικού. Είναι δημοσιευμένο στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αυτό που ταυτόχρονα θέλω να πω είναι ότι μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία το δίκτυο των συμβεβλημένων γιατρών και η διαδικασία με την οποία οι συμβεβλημένοι γιατροί του ΕΟΠΥΥ θα συμμετέχουν σ’ αυτό το σύστημα βεβαίως αναθεωρείται. Είναι κοινή εμπειρία των πολιτών ότι πάρα πολύ γρήγορα, νωρίς κάθε μήνα, καλυπτόταν το πλαφόν αυτών των διακοσίων επισκέψεων, έμπαινε καπέλο, πάνω ή κάτω από το τραπέζι και διάφορα τεχνικά εμπόδια, τα ξέρουμε πως, για την πρόσβαση στη δευτεροβάθμια αν υπήρχε ανάγκη, στον ειδικευμένο γιατρό κλπ.
Τώρα θα γίνουν συμβάσεις με οικογενειακούς γιατρούς και με ειδικούς γιατρούς. Οι οικογενειακοί γιατροί θα λειτουργούν με εγγεγραμμένο πληθυσμό ευθύνης σε ένα δηλωμένο ωράριο εντός του ιατρείου τους και θα αμείβονται κατά κεφαλήν, οι δε ειδικοί γιατροί θα αποζημιώνονται με πάγια αντιμισθία, ώστε να διαθέτουν συγκεκριμένες ώρες σε καθημερινή βάση στο ιατρείο τους, που θα είναι για την ελεύθερη πρόσβαση των δικαιούχων του ΕΟΠΥΥ. Αυτό, λοιπόν, θα είναι το νέο σύστημα. Πιστεύω ότι πάρα πολύ γρήγορα θα αρχίσει να φαίνεται η ποιοτική διαφορά που μπορεί να φέρει αυτό το σύστημα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Και τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, με το εξής. Ποιο είναι το πιο κρίσιμο από όλα σε αυτή την αλλαγή που κάνουμε; Το πιο κρίσιμο από όλα είναι η αλλαγή παραδείγματος. Εμείς δεν θέλουμε απλώς να προσθέσουμε μονάδες στο δημόσιο σύστημα υγείας. Δεν θέλουμε να βάλουμε δήθεν έναν κομματικό στρατό τριών χιλιάδων, οι οποίοι με έναν σατανικό τρόπο θα ελέγχουν τον πληθυσμό.

Θέλουμε, βασικά, να αλλάξουμε το παράδειγμα. Και θέλουμε να αλλάξουμε το παράδειγμα, διότι υπάρχουν σαφείς ανεκπλήρωτες ανάγκες μεγάλης εμβέλειας στον χώρο της υγείας. Θα σας πω μερικές από αυτές.
Η παιδική παχυσαρκία, η δυνατότητα να ανιχνεύουμε τον καρκίνο, ειδικά τον γυναικολογικό καρκίνο, είναι τέτοιες παρεμβάσεις στη δημόσια υγεία που μπορεί να τις κάνει μόνο ένα πρωτοβάθμιο σύστημα υγείας, που έχει ένα διαφορετικό παράδειγμα στη λειτουργία του και βεβαίως μια διαφορετική ποιότητα.
Πιστεύω, λοιπόν κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι είναι μια πρόκληση για όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις και ιδιαίτερα πρόκληση για την Αριστερά, αυτό το σύστημα, το οποίο σήμερα φέρνουμε στη Βουλή, να εφαρμοστεί και να φέρει μια άλλη ποιότητα στην υγεία στη χώρα μας.
Ευχαριστώ πολύ.