Ομιλία στο Δημαρχείο Γρεβενών για τα δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

Κυρίες και κύριοι,

Φίλες και φίλοι,

Είναι ξεχωριστή χαρά που βρίσκομαι σήμερα εδώ στην πόλη σας, μια ανάσα από την ιδιαίτερη πατρίδα μου.

Η Ήπειρος και η Δυτική Μακεδονία, με γέφυρα τα Γρεβενά, έχουν άρρηκτα συνδεδεμένη μεταξύ τους ιστορία, παρόμοιο οικονομικό και παραγωγικό ανάγλυφο, κοινή ανθρωπογεωγραφία, με ανθρώπους φίλεργους, που προσδοκούν, ελπίζουν και αγωνίζονται.

Ανθρώπους που και στα πιο δύσκολα και σκοτεινά χρόνια της ιστορίας δεν το έβαλαν ποτέ κάτω.

Θέλω, επίσης, να ξεκαθαρίσω από την αρχή –παρά τα όσα περί του αντιθέτου θρυλούμενα από τα διάφορα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης– ότι, πρώτον, δεν είμαι εδώ να σβήσω κεράκια κυβερνητικών γενεθλίων και, δεύτερον, η παρουσία μου –όπως και άλλων κυβερνητικών στελεχών ανά την Ελλάδα αυτές τις μέρες– δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τάχα μου και δήθεν προεκλογικά σχέδια.

Είμαι εδώ με αφορμή των δυο χρόνων της πραγματικά δύσκολης αυτής προσπάθειας που καταβάλλεται από την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ να βγει η χώρα μας από την κατάσταση, στην οποία είχε περιέλθει από τις πολιτικές δεκαετιών των άλλοτε κραταιών κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.

Είμαι εδώ για να μιλήσουμε, να σας ακούσω και να με ακούσετε, να εντοπίσουμε τα προβλήματα, να βάλουμε προτεραιότητες, να ξεδιαλύνουμε φήμες, να λύσουμε παρεξηγήσεις, να ανταλλάξουμε γνώμες και προβληματισμούς, να σας πείσω και να με πείσετε για θέσεις και αντιθέσεις, να σχεδιάσουμε το ναύλο κοινής πλεύσης.

Εν ολίγοις, να ξεκαθαρίσουμε όσα θέματα μπορούμε περισσότερα, μακριά από τις φωνές και τα πάνελ των τηλεοπτικών παραθύρων και τους πηχυαίους τίτλους των εφημερίδων και του διαδικτύου.

Να οργανώσουμε και να επικαιροποιήσουμε τους στόχους και τις δεσμεύσεις μας για το παρόν και το μέλλον μας, το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας.

Θεωρώ ότι για να μπορέσουμε καλύτερα να κατανοήσουμε το επί μέρους πρέπει να το εξετάζουμε μέσα στο γενικό.

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, πριν μπω στα κυρίως δικά μας, να πω δυο μόνο κουβέντες, για το συνολικότερο διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε τις όποιες προσπάθειες για να ανασυντάξουμε την οικονομία της χώρα μας και να μπορέσει ο ελληνικός λαός να αναπνεύσει.

Το παγκοσμιοποιημένο οικονομικό στερέωμα, έχοντας αναθέσει την αρχιτεκτονική του στην παράνοια ενός ακραίου από κάθε άποψη φιλελευθερισμού, παρουσιάζει ρωγμές από παντού.

Η τεράστια ανισοκατανομή του πλούτου –το 1% του πληθυσμού παγκοσμίως έχει στην κατοχή του τον μισό ιδιωτικό πλούτο του κόσμου– δεν έχει σε καμιά περίπτωση ηθικό έρεισμα στις λαϊκές τάξεις.

Το τρομακτικό φαινόμενο της οικονομικής συρρίκνωσης και φτωχοποίησης όλο και περισσότερων πληθυσμιακών τμημάτων δεν διαπιστώνεται μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλο τον πλανήτη.

Η κατάσταση αυτή της νεοφιλελεύθερης παράνοιας όχι μόνο δεν έχει ηθικά ερείσματα στον κανονικό κόσμο αλλά έχει καταστεί άκρως επικίνδυνη.

Έχει καταντήσει πολιτικά και ανθρωπιστικά όχι ανήθικη πρόταση, αλλά ανήθικη πρόκληση.

Δεν νοείται, αγαπητές φίλες και φίλοι, πολιτικό δημοκρατικό σύστημα χωρίς ηθική τεκμηρίωση.

Δεν υπάρχει δημοκρατία, αν τα οφέλη της ανάπτυξης δεν κατανέμονται δίκαια, δεν τηρούνται οι κοινωνικές μέριμνες, δεν ενισχύεται το κοινωνικό κράτος.

Πρέπει, λοιπόν, αυτό το υφαντό της οικονομικής κατάστασης κάποια στιγμή να αλλάξει τρόπο ύφανσης.

Οι διεθνείς θεσμοί διακυβέρνησης θα πρέπει να το πάρουν λίγο αλλιώς το τιμόνι, διότι με τον τρόπο που το πάνε οδηγούμαστε όλο και σε μεγαλύτερη ύφεση και σε ύδατα επικίνδυνα.

Την ίδια στιγμή η Ευρώπη, και μέσα στο πλαίσιο αυτό, παρά την πολιτική εμπειρία αιώνων, δείχνει μειωμένα δημοκρατικά αντανακλαστικά και μοιάζει να έχει χάσει το βηματισμό και το στόχο της.

Η σκληρή δημοσιονομική πολιτική που έχουν επιβάλει ακραίοι οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι μπορεί να τινάξει το καπάκι της κατσαρόλας.

Από όλες τις χώρες τις ΕΕ έρχονται πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά μηνύματα–σημάδια που λένε ότι η Ευρώπη πρέπει να πάρει άλλο δρόμο, πρέπει να αλλάξει συντεταγμένες, σε μια πιο φιλολαϊκή κατεύθυνση.

Στη χώρα μας πριν δυο χρόνια, οι έλληνες πολίτες, μεσούσης της κρίσης, μην υποκύπτοντας στους πλείστους όσους ανάλγητους εκβιασμούς ασκήθηκαν πάνω τους και έχοντας συναίσθηση ότι η πολιτική είναι να λύνει ανισώσεις και όχι εξισώσεις, έκριναν ότι η αριστερά, εκπροσωπούμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η πολιτική δύναμη που θα μπορούσε να αντισταθεί στον δημοσιονομικό και οικονομικό στραγγαλισμό του ελληνικού λαού από τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, να περισώσει την κατάσταση, να ανακάμψει η πατρίδα μας οικονομικά και κοινωνικά, να τηρηθούν τα δημοκρατικά συμπεφωνημένα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ πράγματι, παρά τις πρωτόγνωρες συνθήκες και ως εκ τούτου την έλλειψη βιωμένης εμπειρίας, προσπάθησε να βρει γρήγορα το βηματισμό της.

Με διαπραγματευτική αποφασιστικότητα, δρομολόγησε την επίλυση των οικονομικών, κοινωνικών και θεσμικών προβλημάτων, επιχειρώντας ταυτόχρονα να σπάσει αποστήματα που ταλαιπωρούσαν επί δεκαετίες την ελληνική κοινωνία.

Να δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον, όσο το δυνατόν απαλλαγμένο από εκτροπές και παθογένειες των πρόσφατων δεκαετιών, με σύγχρονο και δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας, με ανασύνταξη των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης για να υπηρετούν πραγματικά τον πολίτη και τις ανάγκες της χώρας. Με αρχές και κανόνες στην οικονομία που να κινητοποιούν τον επιχειρηματικό κόσμο και τις επενδύσεις, με μια έντιμη πολιτική παιδεία. Έτσι ώστε η κοινωνία να επιθυμεί να αισθάνεται την ανάσα του κράτους και όχι να δυσφορεί.

Πρώτο μας μέλημα ήταν να προστατεύσουμε τους οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερους.

Ως εκ τούτου πήραμε μέτρα καταρχήν για την ανακούφιση των ασθενέστερων με το πρόγραμμα για την κοινωνική αλληλεγγύη, το οποίο συνεχίζεται πιο ενισχυμένο με επιπλέον πόρους και εργαλεία.

Στην Υγεία, καταργήθηκε το απαράδεκτο επί πληρωμή «εισιτήριο» για τα νοσοκομεία που είχε θεσπίσει η κυβέρνηση Σαμαρά και εξασφαλίσαμε τη πρόσβαση στις δημόσιες δομές για 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους πολίτες, που είναι τα μεγάλα θύματα της ανθρωπιστικής κρίσης.

Στην Παιδεία, με αυξημένο προϋπολογισμό κατά 2,85% του ΑΕΠ, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, όλα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, άνοιξαν στην ώρα τους και τα παιδιά είχαν δασκάλους και βιβλία.

Στον τομέα της εργασίας, δίνουμε τη μάχη καθημερινά για την καταπολέμηση της ανασφάλιστης και της «μαύρης» εργασίας. Καθιερώσαμε το εργόσημο, μέτρο με ξεχωριστή από κάθε άποψη σημασία, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές και γενικότερα στην ύπαιθρο.

Στον αγροτικό τομέα –είχατε πρόσφατα την ευκαιρία να συζητήσετε με τον υπουργό αγροτικής ανάπτυξης που ήταν εδώ πριν λίγες μέρες– λύσαμε ή δρομολογήσαμε λύσεις σε χρόνια προβλήματα του αγρο-κτηνοτροφικού τομέα.

Πετύχαμε σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις για τη μέγιστη πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών που ξεπερνά το 95%.

Καταβλήθηκαν για πρώτη φορά έγκαιρα οι πληρωμές και οι ενισχύσεις χωρίς πρόστιμα και καταλογισμούς. Και μέσα στον ίδιο χρόνο καταβλήθηκαν οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ.

Και το πιο σημαντικό, η ύπαιθρος, με τα διάφορα προγράμματα, ιδιαίτερα για τους νέους αγρότες, αναδεικνύεται βασικός πυλώνας για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας.

Στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, χορηγήθηκε –προκαλώντας θλίψη, μελαγχολία και ψυχική κατάπτωση στο Μητσοτάκη και αδιαφορώντας για την αγανάκτηση των ακραίων κύκλων των δανειστών– το έκτακτο βοήθημα 630 εκατ. ευρώ σε ενάμιση και πλέον εκκατομύριο συνταξιούχους με αποδοχές μέχρι 850 ευρώ.