Αποσπάσματα συνέντευξης της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, στο Πρώτο Πρόγραμμα (Μαρία Γεωργίου)

25 Ιανουαρίου σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ κλείνει δύο χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας. Η ερώτηση θα είναι λακωνική Είναι θετικός ο απολογισμός;

Σίγουρα είναι θετικός. Κατ’  αρχήν ήταν δύο χρόνια τα οποία ήταν πολύ πυκνά σε εξελίξεις. Ήταν δύο χρόνια μιας διαρκούς μάχης, θα έλεγα, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, απέναντι σε πολύ ισχυρές δυνάμεις στην Ευρώπη που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, είτε ήθελαν να καθυποτάξουν τη χώρα σε μια διαρκή μέγγενη λιτότητας –και συνεχίζουν να το θέλουν αυτό- είτε προσπάθησαν πολύ ευθαρσώς να τελειώσουν μαζί της, με το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης. Σε κάποιων το μυαλό αυτό εξακολουθεί να παραμένει ως ανομολόγητη επιθυμία. Την ίδια στιγμή όμως υπήρξε μια διαρκής μάχη από την πλευρά της αριστερής κυβέρνησης να αλλάξει τους συσχετισμούς στην Ευρώπη, να αλλάξει τη συζήτηση και από εκεί που το ελληνικό ζήτημα ήταν ένα πρόβλημα το οποίο κάθε φορά επιλύονταν με νέα μέτρα, να είναι σήμερα ένας παράγοντας ο οποίος διαφοροποιεί και τις πολιτικές δυνάμεις σε επίπεδο Ευρώπης. Γι αυτό βλέπουμε και τη μετατόπιση των σοσιαλιστικών κομμάτων στην Ευρώπη, τα οποία φαίνονται διατεθειμένα πολύ περισσότερο σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν να αντιπαρατεθούν στην παντοδυναμία του…

Τα οποία βέβαια φαίνεται να είναι σε υποχώρηση τα σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη. Άρα η συζήτηση περί συσχετισμών…

Βρισκόμαστε μπροστά σε εκλογικές αναμετρήσεις. Αυτή τη στιγμή η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε ένα υπαρξιακό δίλημμα το οποίο θα κρίνει την ίδια της την ταυτότητα και το ίδιο της το μέλλον τα επόμενα χρόνια. Το αν δηλαδή θα ακολουθήσει το δρόμο της ακροδεξιάς και το δρόμο της απομόνωσης και της λιτότητας ή αν θα υπάρξουν προοδευτικές απαντήσεις. Έχουμε δει ότι και το Brexit και η αβεβαιότητα που προκαλούν μια σειρά ακροδεξιές δυνάμεις στην Ευρώπη σίγουρα αμφισβητούν τις αξίες της και τον κοινό δρόμο των ευρωπαϊκών λαών…

Και όχι μόνο αυτό. Το τιμόνι η Ευρώπη φαίνεται προς τα δεξιά να το παίρνει. Από ποια άποψη το λέω. Ότι ακόμη και ο επικεφαλής του Ευρωκοινοβουλίου ο κ. Ταγιάνι εξελέγη και μάλιστα στηριζόμενος σε ψήφους κομμάτων που είναι ξενοφοβικά. Ενώ μέχρι τώρα είχαμε συνεργασία ΕΛΚ, Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλιστών.

Ναι, αλλά να πούμε και για τις αυξημένες ψήφους του υποψήφιου των Σοσιαλιστών.

Εκτός όμως απ’  αυτή τη μάχη για την Ευρώπη, υπάρχει και μια μάχη στο εσωτερικό της χώρας.

Ναι.. Κι εδώ επειδή μου είπατε σίγουρα, η πρώτη λέξη σας ήταν μάλιστα, δεν το σκεφτήκατε, σίγουρα είναι θετικός ο απολογισμός… Εγώ σας ρωτώ από την άποψη ότι ήταν και είναι μεγάλη η απόσταση απ’ αυτά που πιστεύατε και είχατε στο πρόγραμμά σας μέχρι αυτά τα οποία αναγκαστήκατε να ψηφίσετε και να υλοποιήσετε.

Ήταν μια πορεία την οποία ακολούθησε η ελληνική κυβέρνηση μέσα από διαρκείς εκβιασμούς και πιέσεις, απέναντι σε ασύμμετρες δυνάμεις. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε και στη συνέχεια υπογράφηκε η συμφωνία του Αυγούστου, νομίζω ότι θυμόμαστε όλοι. Όπως δεν γίνεται να ξεχάσουμε τα θετικά βήματα, τις θετικές κινήσεις και τα θετικά νομοθετήματα τα οποία έχει φέρει η ελληνική κυβέρνηση. Και στο επίπεδο της συμφωνίας, όπου τα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα επέτρεψαν μια ηπιότερη δημοσιονομική προσαρμογή, χωρίς εδώ να θέλω σε καμία περίπτωση να αμφισβητήσω τα βάρη τα οποία έχουν φορτωθεί στις πλάτες τους οι Έλληνες πολίτες, με μέτρα πολύ επίπονα, πολύ δύσκολα τα οποία θέλουμε να τελειώσουν. Όπως επίσης δεν μπορούμε να ξεχάσουμε μια σειρά θετικών μεταρρυθμίσεων που έχουν γίνει και στον τομέα της Παιδείας και στον τομέα της Υγείας με την πρόσβαση των  ανασφάλιστων στο δημόσιο σύστημα, με την κατάργηση του 5ευρου, με τις προσλήψεις στο δημόσιο σύστημα υγείας όπως και στο δημόσιο σύστημα παιδείας. Όπως επίσης μια σειρά κινήσεων που γίνονται και στην πάταξη της διαφθοράς.

Μόλις τη Δευτέρα βγήκε το πόρισμα της εξεταστικής για τα δάνεια. Έχουν λυθεί πλέον τα χέρια και της δικαιοσύνης ώστε να προχωρήσει με γοργά βήματα σε υποθέσεις που το προηγούμενο διάστημα, πριν από τα δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δεν τολμούσε να αγγίξει. Υπήρχε μια ασυλία των ισχυρών την οποία κανένας δεν ήθελε να αμφισβητήσει. Κι όχι μόνο δεν ήθελε να αμφισβητήσει, αλλά με μια σειρά νομοθετημάτων των προηγούμενων κυβερνήσεων δημιουργούσε ένα πλέγμα ασυλίας και ασυδοσίας…

Πάντως εδώ δεν είναι λίγοι αυτοί που περίμεναν κάτι σε πολύ υψηλότερους τόνους, από την άποψη ότι το θέμα είναι πολύ ψηλά και παραμένει απ’  ότι καταλαβαίνω και από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού σήμερα το θέμα είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, και τελικά είχαμε μια απόφαση η οποία βάζει τη δικαιοσύνη, όπως πολλοί λένε, να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά…

Διαφωνώ εντελώς. Αποδείχτηκαν πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Πρώτον, ότι οι τράπεζες δάνειζαν με αέρα τόσο τη Ν.Δ, και το ΠΑΣΟΚ με ιλιγγιώδη ποσά που φτάνουν τα 420 εκατομμύρια ευρώ, όσο και τα ΜΜΕ και αυτές οι δανειοδοτήσεις ήταν με αέρα, χωρίς εξασφαλίσεις, χωρίς εγγυήσεις, φτιάχνοντας ένα ιδιότυπο σύστημα διαπλοκής, στο οποίο ήταν ευνοημένοι οι πιο ισχυροί την ίδια στιγμή που οι Έλληνες πολίτες ούτε μπορούσαν να δανειοδοτηθούν από το τραπεζικό σύστημα βέβαια μ’  αυτούς τους όρους κι όταν δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα δάνεια τους έχαναν τα σπίτια τους. Τα ΜΜΕ υποστήριζαν τις ασκούμενες πολιτικές. Θυμόμαστε πώς είχαν αντιμετωπίσει τα μνημόνια και πως εξυπηρετούσαν τις επικοινωνιακές στρατηγικές των δύο μεγάλων κομμάτων, ακριβώς επειδή ευνοούνταν από αυτό το τραπεζικό σύστημα. Και την ίδια στιγμή τα πολιτικά κόμματα λάμβαναν θαλασσοδάνεια. τα οποία ακόμα και σήμερα δεν μας έχουν διαφωτίσει ως προς το πώς θα καταφέρουν να τα αποπληρώνουν, για να προωθούν με τη σειρά τους μια οικονομική πολιτική προσαρμοσμένη στο να ευνοεί πάντα τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους ισχυρούς.

Τώρα ο φάκελος έχει πάει στη δικαιοσύνη και πλέον έχει η δικαιοσύνη το λόγο.  Το ότι δεν έχουν προκύψει μέχρι τώρα ποινικές ευθύνες πολιτικών στελεχών που να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου περί ευθύνης υπουργών, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολιτικά στελέχη για τα οποία υπάρχουν ενδείξεις…

Για τα οποία λέτε ότι θα αποφασίσει η δικαιοσύνη, αν θα τους παραπέμψει ή όχι….

Δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής ποινικές ευθύνες για πρώην υπουργούς. Για πολιτικά στελέχη όμως κομμάτων υπάρχουν και μιλάμε για τους υπευθύνους των κομμάτων που έπαιρναν τα δάνεια.

Εδώ υπάρχει αυτή η πολύ σοβαρή καταγγελία χθες του βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. του κ. Καμμένου, ότι τελευταία στιγμή άλλαξαν πράγματα στο πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ γι  αυτό το συγκεκριμένο θέμα.

Όπως δήλωσε και ο πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής, ο κ. Μπαλωμενάκης, το τελικό πόρισμα της πλειοψηφίας της Εξεταστικής Επιτροπής δόθηκε Δευτέρα στους εισηγητές. Σε κάθε περίπτωση, τα όσα περιλαμβάνονται στο πόρισμα δεν είναι ούτε προσωπικές απόψεις, ούτε εκτιμήσεις, βασίζονται σε έγγραφα, βασίζονται σε καταθέσεις, βασίζονται στις κοπιώδεις εργασίες της εξεταστικής επιτροπής και, όπως είπα και πριν, διαβιβάστηκαν όλα στη δικαιοσύνη για να συνεχιστεί η έρευνα.

Τώρα το γιατί επιλέγει ο κ. Καμμένος να κάνει αυτές τις δηλώσεις μία μέρα μετά την κατάθεση του πορίσματος,  σε Μέσο μάλιστα, στο «Πρώτο Θέμα» όπου έδωσε τη συνέντευξη, για το οποίο υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία μέσα στο φάκελο, είναι  κάτι για το οποίο θα πρέπει να ρωτήσετε τον ίδιο σχετικά με  το τι εξυπηρετούν τέτοιες δηλώσεις.

Επειδή είναι της συμπολίτευσης βουλευτής, δεν είναι της αντιπολίτευσης.

Ναι, με δεδομένο μάλιστα και ότι οι ΑΝΕΛ ψήφισαν το πόρισμα και το στηρίζουν σε όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις τους. Σε κάθε περίπτωση, σας λέω ότι για τη διαδικασία έχει απαντήσει ο ίδιος ο πρόεδρος της Εξεταστικής, δηλαδή, σχετικά με το πότε δόθηκε το τελικό πόρισμα στους εισηγητές.

Ωραία. Και πάμε τώρα στο μεγάλο «κάδρο», το «κάδρο» της διαπραγμάτευσης. Σήμερα σε συνέντευξή του ο Πρωθυπουργός λέει «δεν υπάρχει περίπτωση να νομοθετήσουμε ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα». Το ερώτημα είναι, αν πιεστείτε, αν από αύριο Πέμπτη που έχουμε το Eurogroup και στο προσεχές που η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι θα ξεκολλήσει η αξιολόγηση, θα τελειώσει, θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, πιεστείτε για ψήφιση νέων μέτρων, τι θα κάνει η κυβέρνηση τότε;

Έχουμε δηλώσει σε όλους τους τόνους, αυτό κάνει και σήμερα ο Πρωθυπουργός, ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε κανένα μέτρο για μετά το 2018. Αυτό που επιθυμούμε εμείς στο Eurogroup είναι να καταγραφεί η επιθυμία όλων των πλευρών για επίτευξη συμφωνίας, με δεδομένη, όπως είπα, τη δική μας διαφωνία σε οποιοδήποτε νέο μέτρο. Πρέπει να απομονωθούν εκείνες οι φωνές που θέλουν να υποτάξουν την Ευρώπη και την Ελλάδα σε μια  διαρκή  λιτότητα.

Αυτή τη στιγμή η καθυστέρηση οφείλεται στις διαφορές μεταξύ ευρωπαϊκών θεσμών και ΔΝΤ. Και δεν ευνοεί κανέναν, όχι μόνο την Ελλάδα, δεν ευνοεί ούτε την Ευρώπη που, όπως είπαμε και στην αρχή, έχει μπροστά της κάλπες σε μια σειρά από χώρες και έχει, βέβαια, μια αβεβαιότητα η οποία απορρέει από τις εξελίξεις σε Ιταλία, Μ.Βρετανία..  Με δεδομένο, μάλιστα, ότι το ελληνικό πρόγραμμα εξελίσσεται με υπεραπόδοση στους οικονομικούς στόχους που έχουν τεθεί, κανένας δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να υποστηρίξει, με λογικά και οικονομικά επιχειρήματα ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πετύχει τους στόχους της. Βεβαίως, το ΔΝΤ δεν δέχεται τις προβλέψεις της Κομισιόν και δεν δέχεται ότι η Ελλάδα μπορεί να πετύχει τους στόχους…

Εντάξει, το Ταμείο πιέζει και για μικρότερα πλεονάσματα, βέβαια, γι’ αυτό δεν δέχεται τις εκτιμήσεις, πιέζει για το 1,5….

Μπορεί το ΔΝΤ δημόσια να μιλάει για το χρέος και για την ανάγκη μικρότερων πρωτογενών πλεονασμάτων, βλέπουμε όμως στην πραγματικότητα ότι αυτό που κάνει είναι να πιέζει για περισσότερα μέτρα την ελληνική κυβέρνηση. Δεν πιέζει δηλαδή προς την πλευρά της Ευρώπης για το χρέος.

Αυτό που μαθαίνουμε είναι ότι ο κ. Τσακαλώτος θα προσέλθει αύριο στη συνεδρίαση των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, στο Eurogroup, παρουσιάζοντας τα μέτρα. Η γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης, απ’ ότι έχουμε καταλάβει, είναι να έχουμε για ένα χρόνο επέκταση του «κόφτη», και για το 2019 και αν πέσουμε έξω στους στόχους να εφαρμοστούν τα μέτρα. Ακόμα και αν δεν πιέσουν οι δανειστές να ψηφιστούν αυτά τα μέτρα, αλλά πιέσουν την ελληνική κυβέρνηση να τα περιγράψει και να τα κοστολογήσει και γνωρίζοντας ότι το ΔΝΤ πιέζει για 4,5 δις μέτρα περίπου, εάν η κυβέρνηση πιεστεί σε αυτόν τον «κόφτη» να συμπεριλάβει αυτά τα μέτρα, ακόμα και αν δεν τα νομοθετήσει, θα είστε σύμφωνοι;

Σας είπα και πριν, εμείς δεν δεχόμαστε την ψήφιση κανενός μέτρου για μετά το 2018. Αυτό που έχει τονίσει ο κ. Τσακαλώτος σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις του είναι ότι, εφόσον το ΔΝΤ επιμείνει σ’  αυτή τη θέση, ότι δηλαδή δεν μπορούν να βγουν τα πρωτογενή πλεονάσματα από την Ελλάδα, το μόνο που θα μπορούσε να δεχτεί ως συμβιβαστική πρόταση η ελληνική κυβέρνηση είναι την επέκταση του ήδη υπάρχοντος «κόφτη» για ένα χρόνο, γνωρίζοντας, βέβαια, ότι αυτός δεν πρόκειται να εφαρμοστεί με δεδομένα τα στοιχεία της ελληνικής οικονομίας και γι’ αυτό το έτος αλλά και για τα επόμενα.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, και επειδή μιλάτε για πίεση προς την ελληνική κυβέρνηση, θα ήταν καλό σε αυτή τη δύσκολη φάση της διαπραγμάτευσης να ξεκαθαρίσει και η αντιπολίτευση ποια είναι η θέση της αναφορικά με τη διαπραγμάτευση. Θα πρέπει, δηλαδή, να σταματήσει να κρύβεται και να απαντήσει ευθαρσώς. Πιστεύει ότι πρέπει να γίνουν αποδεκτά τα μέτρα 4,5 δις; Πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχει νομοθέτηση νέας περικοπής στις συντάξεις και νέας μείωσης του αφορολόγητου; Ή πιστεύει, άρα πρέπει να ταχθεί στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης, ότι τέτοιες απαιτήσεις δεν μπορούν να γίνουν δεκτές;