Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι

Γνωρίζουμε ότι στην Ε.Ε. οι άνθρωποι με αναπηρία ανέρχονται σε  80 εκατομμύρια και, καθώς η Ευρώπη γερνά,  μέχρι το έτος 2020,  οι άνθρωποι με προβλήματα αναπηρίας προβλέπεται να αυξηθούν σε 120 εκατομμύρια. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, πιστεύουμε ότι το πρόβλημα της προσβασιμότητας δεν αφορά μόνο τους πολίτες με αναπηρίες, αλλά και τους ηλικιωμένους που αυξάνονται. Σε αυτό το σημείο του κειμένου, που αφορά τον ορισμό του ποιοι θα είναι οι ωφελούμενοι από την εφαρμογή της προτεινόμενης Οδηγίας εισάγουμε την πρώτη μας τροπολογία. Πιστεύουμε ότι στους ωφελούμενους πρέπει να ενταχθούν  όχι μόνο οι άνθρωποι με διαπιστωμένες   αναπηρίες, αλλά και οι ηλικιωμένοι κι όλοι όσοι εμποδίζονται  στην κίνηση και επικοινωνία  με το περιβάλλον.

Επίσης, θα δείτε ότι προτείνουμε να μη χρησιμοποιείται στο κείμενο η φράση  «πρόσωπα με λειτουργικούς περιορισμούς» καθώς είναι ένας όρος που επιρρίπτει ουσιαστικά στο άτομο την ευθύνη για την κατάσταση και τα εμπόδια που συναντά Επίσης, γνωρίζουμε,  και από τις αναφορές στην Επιτροπή, ότι ενώ οι άνθρωποι με αναπηρίες αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματακινητικότητας, προσβασιμότητας και απασχόλησης, οι νομοθετικές ρυθμίσεις που υπάρχουν , είτε δεν εφαρμόζονται, είτε το κάθε κράτος μέλος προσεγγίζει την προσβασιμότητα με διαφορετικές εθνικές οπτικές.

Γι’ αυτό πρέπει να επιμείνουμε και στον έλεγχο της νομοθεσίας που ήδη υπάρχει  για την προσβασιμότητα αλλά και στην κάλυψη όλων των κενών εκεί που δεν υπάρχουν ούτε νόμοι ούτε αγωγή για την παροχή βοήθειας στους ανθρώπους με αναπηρία, στους ηλικιωμένους και στα άλλα εμποδιζόμενα πρόσωπα. Ταξιδεύουμε συχνά και βλέπουμε ότι ακόμη και σήμερα   σε κάποιες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες  οι ανάπηροι δεν τολμούν να περπατήσουν στους δρόμους, για τον απλούστατο λόγο της απόλυτης έλλειψης προσβασιμότητας στους δημόσιους χώρους. Ηλικιωμένοι χαμηλού εισοδήματος που μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους, ανάπηρα παιδιά που δεν γίνονται αποδεκτά σε σχολεία.

Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι  η πρόταση για μια νέα Οδηγία η οποία στοχεύει σε ενιαίες διατάξεις σχετικά με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας προϊόντων και υπηρεσιών μπορεί να αποτελέσει  ένα σημαντικό βήμα . Εάν αυτό το βήμα γίνει στη σωστή κατεύθυνση ,με κριτήριο όχι μόνο τις ανάγκες της αγοράς αλλά και τις ανάγκες της κοινωνίας , μπορεί να  βελτιώσει τη ζωή όλων των εμποδιζόμενων ανθρώπων, να βοηθήσει τις οικογένειες των αναπήρων, στηρίζοντας την αρχή της ανεξάρτητης διαβίωσης και να προσφέρει νέες δυνατότητες ανάπτυξης στην αγορά 

Ο τίτλος  της πρότασης του Συμβουλίου και  της Κομισιόν,  κάνει λόγο για  ενιαίες απαιτήσεις προσβασιμότητας προϊόντων και  υπηρεσιών. Δηλαδή για το  πώς  θα μπορέσουν όλοι οι πολίτες να χαρούν, να πλησιάσουν και να χρησιμοποιήσουν εύκολα τα προϊόντα  και  τις υπηρεσίες που βελτιώνουν τη ζωή μας και -γιατί όχι –να μας διασώζουν από περιπέτειες. Παράδειγμα, ένα  κατάλληλα προσαρμοσμένο  κινητό τηλέφωνο που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας άνθρωπος με προβλήματα όρασης σε μια περιοχή της Ελλάδας ή της Ιταλίας που κινδυνεύει από σεισμικές δονήσεις, μπορεί να του σώσει ακόμη και τη ζωή.

Η πρόταση  περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο σε νέα προϊόντα και υπηρεσίες  της ψηφιακής τεχνολογίας. Ειδικότερα, η πρόταση αφορά

1. ηλεκτρονικούς υπολογιστές και λειτουργικά συστήματα

2. ΑΤΜ και μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων

3. smartphones

4. Εξοπλισμό τηλεοράσεων σχετικό με τις ψηφιακές υπηρεσίες

5. τηλεφωνικές υπηρεσίες

6. οπτικό-ακουστικέςυπηρεσίες

7. ψηφιακές εγκαταστάσεις σε υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών είτε αεροπορικώς, είτε   σιδηροδρομικώς, ή μέσω θαλάσσης.

8. ηλεκτρονικά βιβλία

9. ηλεκτρονικό εμπόριο

Όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, το πεδίο  εφαρμογής  αυτής της πρότασης  Σχεδίου Οδηγίας είναι πολύ περιορισμένο. Γι αυτό κι εμείς προτείνουμε δύο βασικές τροπολογίες:

Πρώτη. Να  διευρύνουμε το πεδίο εφαρμογής της πρότασης με την  προσθήκη νέων απαραίτητων ψηφιακών προϊόντων και υπηρεσιών, όπως, μεταξύ άλλων είναι τα websites, τα application, οι υπηρεσίες στέγασης, σε νοσοκομεία και ξενοδοχεία, τα τερματικά πληρωμών , οι οικιακές συσκευές που λειτουργούν με διεπαφή χρήστη.

Δεύτερη: Να επιμείνουμε στη δυνατότητα πρόσβασης σε αυτό που λέμε δομημένο περιβάλλον. Δεν αρκεί να βρεις προϊόντα και υπηρεσίες προσβάσιμες. Πρέπει να μπορείς να τα πλησιάσεις. Αν δεν υπάρχει η μπάρα, το κατάλληλο ασανσέρ για το αναπηρικό καροτσάκι, η ειδική πρόσβαση για τον άνθρωπο με προβλήματα όρασης που θέλει να φτάσει στο ιατρείο ή  το κατάλληλο προσωπικό που θα κατανοήσει τις ειδικές ανάγκες και τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου με νοητική στέρηση, τι νόημα θα έχουν τα προσβάσιμα προϊόντα; Τι νόημα θα έχει ένα προσβάσιμο ΑΤΜ εάν το εμποδιζόμενο πρόσωπο δεν μπορεί να προσεγγίσει το μηχάνημα ή την είσοδο του τραπεζικού καταστήματος; Άρα η προσβασιμότητα του δομημένου περιβάλλοντος είναι το Α και το Ω. 

Μια ακόμη παρατήρηση. Επειδή το κόστος προσαρμογής των ψηφιακών προϊόντων είναι υψηλό- ιδιαίτερα σε μια ψηφιακή αγορά που  κυριαρχείται ,στους τομείς της πατέντας και των στάνταρτ, από τις πολυεθνικές - πρέπει να εξετάσουμε με μεγάλη προσοχή και να θέσουμε ασφαλιστικές  δικλείδες, ώστε το κόστος προσαρμογής να μη περάσει στη τιμή, επιβαρύνοντας τις ευάλωτες κατηγορίες των ευρωπαίων πολιτών.

Γι’ αυτό το λόγο αν θέλουμε να έχουμε μια αποτελεσματική Οδηγία προσβασιμότητας  πρέπει να δώσουμε έμφαση  στα εξής επίμαχα ζητήματα της πρότασης:

1. Στις Εθνικές Αρχές Εποπτείας. Γιατί αυτές πρέπει να ελέγχουν την τήρηση της νομοθεσίας για την αναπηρία και την προσβασιμότητα. Εκεί που δεν υπάρχουν πρέπει να δημιουργηθούν. Τασσόμαστε   υπερ. μιας ισχυρής Εποπτικής Αρχής  της Αγοράς, με  μηχανισμούς ελέγχου που θα μπορούν να διαπιστώνουν τη βασιμότητα των αιτήσεων εξαίρεσης από τους ενιαίους κανόνες προσβασιμότητας, με τη συμβολή και τρίτου ανεξάρτητου εκτιμητή.

Σας παραπέμπω στις τροπολογίες 15,16,51

2. Στη συμμετοχή των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων αναπηρίας στη διαδικασία προετοιμασίας των εναρμονισμένων προτύπων, καθώς επίσης και στη συμμετοχή εκπροσώπων των εθνικών εποπτικών Αρχών και των οργανώσεων στη δημιουργία μιας ομάδας εργασίας η οποία θα μελετήσει τις καλές πρακτικές προσβασιμότητας

Τροπολογίες  18, 59

3. Στο ποιος, πότε και πως θα κρίνει εάν η προσαρμογή ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας θα επιφέρει δυσανάλογη επιβάρυνση στον κατασκευαστή,εάν ζητήσει να εξαιρεθεί από αυτόν τον ενιαίο κανόνα προσβασιμότητας

4. Στην ανάγκη να υπάρχουν κατανοητές, ευδιάκριτες και σαφείς παραπομπές, εξηγήσεις και αναλυτικές οδηγίες χρήσης των νέων προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και  στην απαραίτητη κατάρτιση και επιμόρφωση των ανθρώπων

5. Στον χρόνο εφαρμογής της Οδηγίας. Εκτιμάμε ότι τα 6 χρόνια, μετά την έναρξη ισχύος της Οδηγίας, που θέτει ως χρονικό όριο η πρόταση για την εφαρμογή όλων μέτρων είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα  ιδιαίτερα για  ψηφιακά προϊόντα  που ανανεώνονται γρήγορα  και έχουν ολοένα και μικρότερο κύκλο ζωής. Προτείνουμε η εφαρμογή των μέτρων να μειωθεί ανάλογα με το είδος της υπηρεσίας  και του προϊόντος.

Δεν θέλω να σας κουράσω περισσότερο. Σας ζητώ τη συμβολή  σας, έτσι ώστε από κοινού να συμβάλουμε σε μια γνωμοδότηση άξια της σημασίας που έχει αυτή η σημαντική πρόταση Οδηγίας.

Σας ευχαριστώ.