Β: Ήθελα να ξεκινήσουμε κύριε Χρυσόγονε με ένα από τα σημαντικότερα θέματα  της Ολομέλειας που ήταν νομίζω η συζήτηση για τη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας. Ποιά ήταν η στάση του Ευρωκοινοβουλίου;
 
Χ: Κύριε Κατσαρδή όπως ξέρετε το Ευρωκοινοβούλιο έχει μια πανσπερμία απόψεων και κομμάτων στους κόλπους του, συνεπώς δεν είναι ενιαία η στάση. Το θετικό θα έλεγα, το οποίο μπορούμε να κρατήσουμε είναι ότι εγκρίθηκε μια οικονομική βοήθεια 100εκ ευρώ  προς τη χώρα μας. Από εκεί και πέρα υπήρξαν οι συνήθεις ύποπτοι όπως ο Πρόεδρος της ομάδας του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος ο κύριος Βέμπερ, ο οποίος και αυτή τη φορά δεν παρέλειψε να κάνει μια επίδειξη ανθελληνισμού θα έλεγα. Αλλά δεν νομίζω ότι αυτό βρήκε απήχηση στις υπόλοιπες κοινοβουλευτικές ομάδες. -και σίγουρα όχι στην ομάδα της ευρωπαϊκής αριστεράς. Το ουσιώδες είναι να υλοποιηθεί η συμφωνία αυτή που έχει επιτευχθεί και από την πλευρά των Ευρωπαίων που έχουν υποσχεθεί οικονομική και τεχνική υποστήριξη προς την Ελλάδα αλλά και από την πλευρά της Τουρκίας για την οποία δεν έχουμε καλά δείγματα στο παρελθόν. Αυτή τη φορά φαίνεται ότι έχουν αρχίσει κάποια βήματα υλοποίησης. Θέλω να ελπίζω ότι θα προχωρήσουν τα πράγματα ομαλά.
 
Β: Κάνατε και κάποιες παρεμβάσεις εσείς στην Ολομέλεια και εσείς και ο κύριος Παπαδημούλης έτσι δεν είναι;
 
Χ: Οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθήσαμε να παρέμβουμε και να ενισχύσουμε τη θέση της χώρας. Ευελπιστώ επαναλαμβάνω ότι αν υπάρξει εφαρμογή των υπεσχημένων προς τη χώρα μας τότε το όλο ζήτημα είναι διαχειρίσιμο, δεν λέω ότι είναι εύκολο είναι όμως διαχειρίσιμο.
 
Β: Ωραία. Συζητήθηκαν και θέματα ασφαλείας και τρομοκρατίας στην Ολομέλεια μετά τα πρόσφατα χτυπήματα στις Βρυξέλλες. Τι αποφασίστηκε και τι συζητήθηκε;
 
Χ: Η ουσία είναι ότι εγκρίθηκε ένα κονδύλι 2εκ ευρώ για τη Europol και επίσης εγκρίθηκε η τήρηση ενός καταλόγου με τα ονόματα των επιβατών των αεροπορικών πτήσεων που είναι αμφιβόλου χρησιμότητας διότι δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορούν να αξιοποιηθούν τόσα πολλά αρχεία και επίσης εμπεριέχει κινδύνους για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Άρα εμείς ήμασταν επιφυλακτικοί και καταψηφίσαμε ως ευρωπαϊκή αριστερά και ως Σύριζα. Θα δούμε στην πράξη τι θα αποδώσουν τα μέτρα αυτά. Αλλά βέβαια το πρόβλημα είναι και στη βάση του πολιτικό και όχι αστυνομικής υφής. Πρέπει να καταπολεμηθούν οι αιτίες: η φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός, ο ακραίος ισλαμισμός, ο τζιχαντισμός, να υπάρξει ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Αυτές είναι οι πραγματικές απαντήσεις.
 
Β:Μιλήσατε για τη φτώχεια. Έγινε και μια συζήτηση στην Ολομέλεια για το πώς θα αντιμετωπισθεί η φτώχεια. Ήταν επί της ουσίας ή ήταν για να γίνει η συζήτηση, που γίνεται καμία φορά στο Κοινοβούλιο?
 
Χ: Υπάρχει θεωρητικά ένας σχεδιασμός της Ένωσης για τον περιορισμό της φτώχειας σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα αλλά στην πράξη εκείνο που βλέπουμε και το παραδέχεται και η Έκθεση την οποία συζητήσαμε είναι ότι η φτώχεια επιδεινώνεται. Αυξάνονται διαρκώς και τα χάσματα μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών αλλά και στο εσωτερικό της κοινωνίας καθενός έπο αυτά. Άρα αντί να γίνονται βήματα μπροστά, γίνονται βήματα πίσω. Εγώ παρενέβην στη συζήτηση αυτή και έκανα μια συγκεκριμένη πρόταση. Να υπάρξει ένας ελάχιστος φόρος στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, ο λεγόμενος φόρος Τόμπιν, είναι γνωστό αυτό από τη συζήτηση που γίνεται εδώ και χρόνια ο οποίος πρέπει να επιβληθεί πανευρωπαϊκά τουλάχιστον αν όχι και παγκόσμια και επίσης να επιβληθεί φόρος στα εμβάσματα προς τα λεγόμενα κράτη «φορολογικούς παραδείσους», που είναι βασικά εμβάσματα με αμφίβολη και ύποπτη προέλευση των χρημάτων. Λοιπόν, από αυτές τις πηγές θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί ένα ενιαίο πανευρωπαϊκό πρόγραμμα, τουλάχιστον, ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Το οποίο τώρα καλούνται τα κράτη μέλη με τα πενιχρά ή ανύπαρκτα μέσα που διαθέτουν να το χρηματοδοτήσουν τα ίδια. Αυτό πρέπει να χρηματοδοτηθεί ως ένδειξη πανευρωπαϊκής αλληλεγγύης από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση νομίζω.
 
Β: Μιας και αναφέρετε για χρήματα αμφιβόλου προελεύσεως, πάμε και στο πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου θέμα αυτής της Ολομέλειας που ήταν τα Panama Papers, για τα οποία μιλάει όλος ο κόσμος. Νομίζω η Ευρωπαϊκή Αριστερά το τόνισε αρκετά αυτό το θέμα, το κυνήγησε, και ο συνάδελφός σας ο Φάμπιο ντε Μάσι. Τι συζητήθηκε, πώς την είδατε την κουβέντα?
 
Χ: Κοιτάξτε αυτό είναι ένα θέμα αιχμής για την Ευρωπαϊκή Αριστερά αλλά θα έλεγα και για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες γενικότερα. Διότι υπάρχει πολλή μεγάλης κλίμακας φοροδιαφυγή, ή μάλλον σωστότερα φοροαποφυγή, νομιμοφανής φοροαποφυγή από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, οι οποίες αλλού παράγουν, αλλού πουλάνε τα προϊόντα τους, αλλού εμφανίζουν τα κέρδη τους και εκεί που εμφανίζουν τα κέρδη τους φορολογούνται κατά το δοκούν: εκμεταλλευόμενες το γεγονός ακριβώς ότι δραστηριοποιούνται σε παγκόσμιο επίπεδο και κάνουν ενδοομιλικές συναλλαγές όπου μπορούν να τιμολογήσουν κατά βούληση. Να υπερτιμολογήσουν ή να υποτιμολογήσουν κατά βούληση και να έχουν βάση εκεί όπου υπάρχει ο μικρότερος φορολογικός συντελεστής. Άρα, στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας άτυπος μειοδοτικός διαγωνισμός για το ποιός θα προσελκύσει περισσότερες πολυεθνικές επιχειρήσεις ώστε να έχουν την έδρα τους εκεί. Για να έχει κάποια περιορισμένα ίσως φορολογικά έσοδα, περισσότερα από όσα θα είχε διαφορετικά αν δεν είχε καθόλου έδρες πολυεθνικών επιχειρήσεων. Αυτό το κάνει για παράδειγμα σε μεγάλη κλίμακα η Ιρλανδία. Το αποτέλεσμα είναι ότι εμφανίζεται ένα πολύ υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα των ανθρώπων στην Ιρλανδία αλλά οι άνθρωποι είναι φτωχοί. Αν πάτε στην Ιρλανδία να δείτε πως ζει ο κόσμος θα δείτε πολύ μεγάλο ποσοστό φτώχειας. Εκείνο το οποίο χρειάζεται είναι μια ενιαιοποίηση ή έστω εναρμόνιση του φορολογικού καθεστώτος και ειδικά του συντελεστή φορολόγησης των εταιρικών κερδών και κάποιων βασικών στοιχείων, για τα εκπιπτόμενα ποσά - τις δαπάνες – πανευρωπαϊκά, ούτως ώστε να σταματήσει να γίνεται αυτός ο μειοδοτικός διαγωνισμός, αυτό το φορολογικό ντάμπινγκ (dumping) θα λέγαμε το οποίο καταλύσει στο να μην φορολογείται πρακτικά ή να φορολογείται ελάχιστα το κεφάλαιο και να επιρρίπτεται όλο το φορολογικό βάρος στην εργασία - ή στους συνταξιούχους. Συνεπώς είναι ένα πάρα πολύ κρίσιμο θέμα και σχετίζεται βεβαίως και με τους φορολογικούς παραδείσους όπου υπάρχουν οι δυνατότητες και για απόκρυψη βρώμικου χρήματος και για αποθησαύριση κερδών τα οποία ουσιαστικά δεν φορολογούνται. Και εκεί κάναμε ως Ευρωπαϊκή Αριστερά, την πρόταση αυτή που σας είπα, την διατύπωσε μάλιστα και ο Δημήτρης ο Παπαδημούλης για φορολόγηση των εμβασμάτων προς τους φορολογικούς παραδείσους. Ούτως ώστε να αναγκαστούν και οι κυβερνήσεις των κρατών αυτών όπως είναι τα νησιά Κέιμαν ή ο Παναμάς κτλ να εναρμονιστούν θα έλεγα με τη διεθνή νομιμότητα. Δεν είναι δυνατόν κάποια κράτη στον κόσμο να λειτουργούν ως συνεργοί στη φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου και των δισεκατομμυριούχων που υπάρχουν στον πλανήτη. Από το σύνολο των 250 τρις δολαρίων που υπολογίζεται ότι είναι ο παγκόσμιος συσσωρευμένος πλούτος, τα 11 τρις είναι αποθησαυρισμένα" σε φορολογικούς παραδείσους. Με πρώτη την Ελβετία βέβαια, τα 2,7 τρις βρίσκονται εκεί και τα υπόλοιπα είναι στα νησιά Κέιμαν, στα νησιά της Μάγχης,  στη Σιγκαπούρη και ούτω καθεξής.
 
Αυτό πρέπει να σταματήσει. Είναι μια διεθνής παρανομία στην ουσία ή καταστρατήγηση της διεθνούς φορολογικής νομιμότητας η οποία έχει προσλάβει σκανδαλώδεις διαστάσεις. Αν μπορούσαν να φορολογηθούν αυτά τα ποσά, θα μπορούσαμε αν όχι να εξαλείψουμε πλήρως, πάντως να περιορίσουμε πολύ δραστικά τη φτώχεια και το ποσοστό των νοικοκυριών τα οποία ζούνε υπό από συνθήκες βαριάς υλικής στέρησης.
 
Β: Να προσθέσουμε σε αυτό βέβαια ότι οι δημοσιογράφοι οι οποίοι αποκαλύπτουν συνήθως τέτοια φαινόμενα όπως τα Panama Papers τώρα, θα πρέπει κι αυτοί να προστατεύονται, οι λεγόμενοι whistleblowers. Κάνατε και μια εκδήλωση την προηγούμενη βδομάδα με πρωτοβουλία και του Στέλιου Κούλογλου, όπου ο Τζούλιαν Ασάνζ είπε ότι επί της ουσίας αυτά που αποκαλύφθηκαν είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, έτσι; Δηλαδή τι έχουμε να περιμένουμε ακόμα;
 
Χ: Φοβάμαι ότι ακριβώς τα 9/10 του παγόβουνου βρίσκονται κάτω από το νερό. Το 1/10 έχει αποκαλυφθεί, όταν μιλάμε για εκτιμήσεις μάλιστα της UBS. Τράπεζας η οποία ασχολείται με το θέμα και ξέρει ότι 11 τρις δολάρια έχουν αποκρυφτεί σε φορολογικούς παραδείσους καταλαβαίνετε τι έκταση έχει το θέμα. Και βέβαια οπωσδήποτε πρέπει να προστατευθούν περισσότερο οι πληροφοριοδότες. Διότι στην Ελβετία για παράδειγμα η παροχή πληροφοριών προς άλλα κράτη τιμωρείται ως ποινικό αδίκημα. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να το δούμε με την κυβέρνηση της Ελβετίας. Δεν μπορεί να συνεχίσει να γίνεται αυτή η ιστορία.
 
Β:Πάντως έγινε και μια πρόταση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να υποχρεώνονται οι μεγάλες πολυεθνικές να δημοσιεύουν πληροφορίες σχετικά με την προέλευση και φορολόγηση των κερδών τους. Μιλήσατε κι εσείς γι αυτό λίγο.

Χ: Η πρόταση αυτή είναι θετική καταρχήν. Το ύψος βέβαια των 750 εκ ευρώ που τίθεται ως όριο για να υποχρεώνεται η εταιρία να δημοσιοποιήσει που πραγματοποιεί τα κέρδη της και που φορολογείται και που πραγματοποιεί τις πωλήσεις της είναι πολύ υψηλό. Θα έπρεπε να πέσει πιο κάτω. Και βεβαίως θα έπρεπε να γίνουν περαιτέρω βήματα προς την κατεύθυνση, επαναλαμβάνω, της εναρμόνισης του φορολογικού καθεστώτος ώστε να μην έχουν την ευχέρεια πια οι πολυεθνικές επιχειρήσεις να προβαίνουν σε φοροαποφυγή μέσω αυτού του τρόπου, μέσω της επιλογής της φορολογικής έδρας. Διότι το ζητούμενο δεν είναι απλώς να τις κατονομάσουμε και να τις ντροπιάσουμε να το πούμε έτσι, το ζητούμενο είναι να τις φορολογήσουμε.
 

Β: Νομίζω, πάνω κάτω, αυτά ήταν τα πιο σημαντικά θέματα του Κοινοβουλίου αλλά μιας και σας έχω εδώ και είστε Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, θέλω να σας ρωτήσω και για το θέμα της επικαιρότητας: πως τα βλέπετε τα πράγματα  με την αξιολόγηση με τους θεσμούς, αν έχετε κάποια παραπάνω πληροφορία να δώσετε στον κόσμο;
 
Χ: Δεν έχω κάποια πληροφορία που να μην είναι ήδη γνωστή από τα ΜΜΕ  ελπίζω ότι θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση. Ο κύριος Σόιμπλε είπε ότι θα βρεθεί συμβιβαστική λύση, ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, ο κύριος Χόπφστελ είπε ότι πρέπει να υπάρξει ευελιξία απέναντι στην Ελλάδα με δεδομένη την επιβάρυνσή της λόγω του προσφυγικού. Ελπίζω ότι θα έχουμε σύντομα το κλείσιμο της αξιολόγησης με μέτρα τα οποία βεβαίως δε θα είναι ευχάριστα αλλά τα οποία προσπαθεί η κυβέρνηση να είναι όσο γίνεται τα λιγότερο οδυνηρά για εκείνη τη μερίδα της κοινωνίας η οποία έχει υποστεί τα πάνδεινα στην μνημονιακή εξαετία.