«Τα δικαιώματά μας να γίνουν νόμος»

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η  εκδήλωση που διοργάνωσε στις 29-3-16  η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ στο θέατρο Χυτήριο, στο πλαίσιο της καμπάνιας "Έχουμε έναν κόσμο να αλλάξουμε", με θέμα: "Τα δικαιώματά μας να γίνουν νόμος. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας - Πλήρης απασχόληση - Κόντρα στην εργασιακή αυθαιρεσία. Οργανώνουμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις στο χώρο της εργασίας,"  με κεντρικούς ομιλητές την Κωνσταντίνα Κούνεβα, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, το Νάσο Παπαδόπουλο, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ και τον Κώστα Κεχαγιόγλου, Γ.Γ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος και μέλος του Δ.Σ. της ΓΣΕΕ.  Πρώτη στο βήμα ανέβηκε η Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Στην ομιλία της η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, απευθύνθηκε στη νέα γενιά των μειωμένων εργασιακών, ασφαλιστικών  και κοινωνικών δικαιωμάτων. Τη γενιά που δεν γνωρίζει από συλλογικές συμβάσεις και από συνδικάτα. Τη γενιά  της ανεργίας που ξεπερνάει το 50%, των χαμηλών αμοιβών, της ενοικιαζόμενης εργασίας, της μερικής απασχόλησης.  

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα αναφέρθηκε στην επέλαση των μνημονίων, που μετέτρεψαν σε ζούγκλα την αγορά εργασίας, κατεδαφίζοντας κάθε προστατευτικό πλαίσιο της εργατικής νομοθεσίας, με στόχο κυρίως τη νέα γενιά. Γι’ αυτό αποκτά ξεχωριστή σημασία  να (ξανα)γίνουν νόμος τα δικαιώματα των νέων. Τόνισε την ανάγκη προετοιμασίας αλλά και επαγρύπνησης των συνδικάτων ενόψει των παρεμβάσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη: Από τη μια δηλ. η επαναρρύθμιση του  εργασιακού,  δηλ. των συλλογικών συμβάσεων, των ομαδικών απολύσεων και του συνδικαλιστικού νόμου, με βάση τις καλύτερες (βέλτιστες)  ευρωπαϊκές και διεθνείς πρακτικές, στα πλαίσια της αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου και από την άλλη το πρόσφατο σχέδιο της Κομισιόν για τον Ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, που τέθηκε ήδη σε διαβούλευση.

Για τις λεγόμενες «βέλτιστες» πρακτικές, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αυτή η φράση είναι δίκοπο μαχαίρι. Γιατί υπάρχει το ερώτημα: καλύτερες πρακτικές από ποια άποψη; Από την άποψη του εργοδότη ή από την άποψη του εργαζόμενου; Όπως ξέρουμε ανάμεσα στις δυο πλευρές υπάρχει μια τεράστια αντίθεση. Και τεράστια ανισότητα. Κι επειδή υπάρχει αυτή η ανισότητα, γι’ αυτό δημιουργήθηκε και το εργατικό δίκαιο, το δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων και η υπόλοιπη εργατική νομοθεσία. Για να προσφέρει μια ελάχιστη προστασία στο αδύναμο μέρος, που είναι ο εργαζόμενος. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα αγώνων ίσως και δυο αιώνων. Κι αυτοί οι αγώνες έφεραν και αυτό που ονομάζουμε ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Αυτό που τώρα ξηλώνεται με πολλούς τρόπους».

Όσον αφορά την ευρωπαϊκή διάσταση των «βέλτιστων» πρακτικών, όπως προωθείται από το σχέδιο της Κομισιόν για τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, επεσήμανε: «Περιμέναμε με περιέργεια αυτή την ανακοίνωση. Γιατί θέλαμε να καταλάβουμε πώς εννοεί η Κομισιόν τις καλύτερες ευρωπαϊκές πρακτικές που θέλει να εφαρμοστούν στην Ελλάδα. Πώς εννοεί αυτό που ονομάζει «Τριπλό Κοινωνικό Α», δηλαδή ένα ψηλό επίπεδο προστασίας της εργασίας και κοινωνικών παροχών. Αυτός ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Πυλώνας προορίζεται για τις χώρες της Ευρωζώνης. Και η Κομισιόν τον παρουσιάζει σαν κάτι που θα βοηθήσει στην οικονομική και νομισματική ολοκλήρωση. Διαβάζοντας το σχέδιο της Κομισιόν, όμως, ανακαλύπτουμε ότι ο στόχος δεν είναι να κατοχυρωθούν μερικά βασικά εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα κοινά για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, αλλά να προσαρμοστεί η αγορά εργασίας και τα ασφαλιστικά συστήματα στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας».

Και συνεχίζει: «τι προτείνει η Κομισιόν για τις συλλογικές συμβάσεις; Λέει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ενθαρρύνουν τους κοινωνικούς εταίρους στην ανάπτυξη των συλλογικών συμβάσεων, με σεβασμό στις εθνικές παραδόσεις, στην αυτονομία  τους και στο δικαίωμα στη συλλογική δράση. Εδώ, όμως, υπάρχει μια μεγάλη πονηριά. Η Κομισιόν μας λέει ότι θα έχουμε κατώτατο μισθό, θα έχουμε και συλλογικές συμβάσεις. Αλλά ο μισθός δεν θα καθορίζεται από τις συλλογικές συμβάσεις. Τι νόημα θα έχουν, όμως, οι συλλογικές συμβάσεις αν δεν ρυθμίζουν το πιο βασικό θέμα στη σχέση εργασίας;»

Ολοκληρώνοντας την ομιλία της η Κωνσταντίνα Κούνεβα τόνισε: «Πρέπει τους επόμενους μήνες να δώσουμε τη μάχη με τις δυνάμεις που διαθέτουμε. Και ταυτόχρονα πρέπει να χτυπήσουμε έναν πανευρωπαϊκό συναγερμό. Να συντονιστούμε με όσο γίνεται περισσότερα ευρωπαϊκά συνδικάτα. Γιατί, νομίζω, ότι αυτή η απαράδεχτη, μασκαρεμένη πρόταση της Κομισιόν για τον δήθεν Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Πυλώνα δίνει σε όλα τα ευρωπαϊκά συνδικάτα ένα πολύ καλό κίνητρο να συντονιστούν. Και για να αποκατασταθούν τα εργατικά δικαιώματα στην Ελλάδα. Και για να μη μπει όλη η Ευρωζώνη σε ένα εργασιακό μνημόνιο».

Προφανώς και έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας. Στη συζήτηση για τα εργασιακά – κοινωνικά δικαιώματα που μόλις άνοιξε και αφορά όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά όλες τις χώρες της ευρωζώνης, σύντομα θα επανέλθουμε με αναλυτικότερη κριτική και ενημέρωση.