«Η ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι η ιστορία των διαρκών παραβιάσεων και καταπατήσεών τους» τόνισε η Βουλευτής Κέρκυρας Φωτεινή Βάκη, κατά την τοποθέτησή της σε κοινή συνεδρίαση Επιτροπών της Βουλής με θέμα την Έκθεση της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά η κ. Βάκη, αναφερόμενη στην προσφυγική κρίση, είναι σημαντικό να σταθεί κανείς σε φαινόμενα βίας  ως προς την εκφορά του ρατσιστικού λόγου και πράξεων, καθώς  «βλέπουμε τελευταία δασκάλους, δυστυχώς, να προτρέπουν μαθητές να σταματήσουν εγκαταστάσεις προσφύγων, που είναι πένητες, απέλπιδες, πλάνητες, θύματα ενός πολέμου, να τους σταματούν από το να εγκαθίστανται σε εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα».
Η Βουλευτής υπογράμμισε πως ακούγονται εθνικιστικές, ξενοφοβικές, μισαλλόδοξες κορόνες που «εγκαλούν την Κυβέρνηση για ισλαμοποίηση, για μολυσματικούς ιούς που προσβάλλουν την καθαρότητα του κοινωνικού σώματος, φωνές που τσαλαβουτούν, δυστυχώς, στα λασπόνερα του ναζισμού».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο
Τοποθέτηση της Βουλευτή Κέρκυρας Φωτεινής Βάκη, κατά την κοινή συνεδρίαση την Τετάρτη 24/2/2016 της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης και της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.  Θέμα ημερήσιας διάταξης: «Συζήτηση επί της Εκθέσεως (έτους 2014) της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου». Τα μέλη των Επιτροπών ενημέρωσε ο Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, κ. Γεώργιος Σταυρόπουλος.  
Φ. Βάκη:  
«Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Σας καλωσορίζουμε και σας ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σας.
Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια σύντομη παρέμβαση, από μια διαφορετική σκοπιά, τη σκοπιά της πολιτικής φιλοσοφίας, αλλά και της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας, η οποία, δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα είναι τόσο πυκνή, που μας υπερβαίνει.
Ακούγοντας σας με προσοχή, σκεφτόμουν τις σημερινές δραματικές εξελίξεις, ως προς το προσφυγικό και σκεφτόμουν τελικά, ότι η ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι η ιστορία των  διαρκών παραβιάσεων και καταπατήσεών τους. Όταν, μάλιστα, ο Κάρολος Μαρξ σε ένα από τα νεανικά του κείμενα, «το εβραϊκό ζήτημα», κάγχαζε αυτή τη διάσταση που υπάρχει μεταξύ δικαιωμάτων του πολίτη και δικαιωμάτων του ανθρώπου, θεωρώντας ότι τα δικαιώματα του πολίτη είναι μια φενάκη, που επικαλύπτει σχέσεις ανισότητας, εκμετάλλευσης, που δημιουργούν φτώχεια, αδικίες κ.ο.κ., φαντάζομαι ότι δεν θα πίστευε ποτέ, ότι, παραπάνω από δύο αιώνες μετά, τα δικαιώματα του ανθρώπου, το δικαίωμα όλων των ανθρώπων στα δικαιώματα, θα ξεβραζόταν στις ακτές της Μεσογείου και θα κουρελιαζόταν στην Ε.Ε..
Θα ήθελα, λοιπόν, να θέσω, εν είδει ερώτησης, κατά πόσο αυτή τη στιγμή το τελευταίο ευρωπαϊκό, δικαϊκό και ηθικό κεκτημένο, δηλαδή η Συνθήκη της Γενεύης, θα μπορούσε να είναι σε ισχύ. Διότι, όταν ακούμε άναρθρες κραυγές, ξενοφοβικές κραυγές και από επίσημα χείλη, «αφήστε τους να πνιγούν», αντιλαμβάνεστε, ότι όχι μόνο ποδοπατείται η αξία της αλληλεγγύης, αλλά και κάθε έννοια ανθρώπινου δικαιώματος.
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στο προσφυγικό, θα ήθελα να έρθω στα καθ’ ημάς. Πριν, μιλήσατε για ρατσιστικό έγκλημα και ότι υπάρχει ειδική μέριμνα και έχει γίνει μεγάλη επεξεργασία στην Επιτροπή. Θυμάμαι, ότι όταν ψηφίσαμε το νομοσχέδιο που είχε ως κορωνίδα το σύμφωνο συμβίωσης, υπήρχε μέσα και διάταξη πολύ σοβαρή για το ρατσιστικό έγκλημα, το οποίο δεν θα στοιχειοθετείται πλέον με βάση το κίνητρο, το οποίο είναι κάτι πολύ υποκειμενικό και άρα ασαφές, αλλά με βάση πολύ συγκεκριμένες πράξεις.
Νομίζω, ότι είναι σημαντικό να σταθεί κανείς σε φαινόμενα βίας, ως προς την εκφορά του ρατσιστικού λόγου και πράξεων, που βιώνουμε καθημερινά. Δηλαδή, βλέπουμε τελευταία δασκάλους, δυστυχώς, να προτρέπουν μαθητές να σταματήσουν εγκαταστάσεις προσφύγων, που είναι πένητες, απέλπιδες, πλάνητες, θύματα ενός πολέμου, να τους σταματούν από το να εγκαθίστανται σε εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα.
Χθες έβλεπα στην τηλεόραση γουρονοκεφαλές έξω από κέντρα εγκατάστασης και εθνικιστικές, ξενοφοβικές, μισαλλόδοξες κορόνες, που εγκαλούν την Κυβέρνηση για ισλαμοποίηση, για μολυσματικούς ιούς που προσβάλλουν την καθαρότητα του κοινωνικού σώματος, φωνές που τσαλαβουτούν, δυστυχώς, στα λασπόνερα του ναζισμού και στις οποίες θα πρέπει να μπει επιτέλους ένα τέλος.
Το τελευταίο που θέλω να θέσω, επειδή αναφερθήκατε και στα δημόσια αγαθά, όπως είναι το νερό, νομίζω καλό είναι στις μέρες μας, με τόσο μεγάλο ποσοστό σχολικής διαρροής και με τόσο μεγάλο ποσοστό φτωχοποίησης του ελληνικού πληθυσμού, να σταθεί κανείς πάλι και να εμμείνει και στο αυτονόητο, που υπαγορεύεται από την ισονομία και είναι και συνταγματικά κατοχυρωμένο, το δικαίωμα της δημόσιας δωρεάν παιδείας».