Προς τον κ. Υπουργό Υγείας

Μία στρέβλωση που επικρατούσε στο δημόσιο σύστημα υγείας και συγκεκριμένα η δυνατότητα να ασκούν ιδιωτικό ιατρείο πανεπιστημιακοί ιατροί που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. ή σε νοσοκομεία των Α.Ε.Ι., είχε επιχειρηθεί να λυθεί με το Ν. 2889/2001.

Ο εν λόγω νόμος στο άρθρο 11 προέβλεπε ότι από 1.1.2002 θα απαγορευόταν η άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος στους πανεπιστημιακούς ιατρούς, ενώ ταυτόχρονα 3 μήνες από την έναρξη ισχύος του, θα απαγορευόταν και η παροχή υπηρεσιών, με οποιαδήποτε σχέση, περιλαμβανομένης και αυτής του συμβούλου, σε ιδιωτικές κλινικές ή σε ιδιωτικά διαγνωστικά ή θεραπευτικά εργαστήρια και γενικότερα σε κάθε είδους ιδιωτικές επιχειρήσεις, που παρέχουν ή καλύπτουν ασφαλιστικά υπηρεσίες υγείας, καθώς και η εγκατάσταση ιδιωτικών ιατρείων ή ιατρικών μηχανημάτων εντός των παραπάνω ιδιωτικών φορέων.

Στην πράξη, οι διατάξεις αυτές δεν εφαρμόστηκαν ποτέ ουσιαστικά, ειδικά στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη, ενώ ο Νόμος δέχθηκε και τα πυρά των πανεπιστημιακών ιατρών, οι οποίοι είχαν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αμφισβητώντας τη συνταγματικότητά του.

Το 2010, με το Ν. 3868 επιχειρήθηκε να λυθεί διά παντός το ζήτημα, με την πρόβλεψη της παρ. 8 του άρθρου 1, σύμφωνα με την οποία «οι πανεπιστημιακοί ιατροί συμμετέχουν στην ολοήμερη πέραν του τακτικού ωραρίου ολοήμερη λειτουργία, από 1.1.2011 αποκλειστικά σε χώρους του νοσοκομείου». Η αλλαγή, όμως, πολιτικής ηγεσίας στο τότε Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης το Σεπτέμβριο του 2010, έφερε ανατροπή στην προσπάθεια λειτουργίας των Νοσοκομείων με γιατρούς Πλήρους και Αποκλειστικής Απασχόλησης. Συγκεκριμένα με το άρθρο 62 παρ. 1 του Ν. 3918/2011 δόθηκε 4μηνη παράταση στη συμμόρφωση των πανεπιστημιακών ιατρών, μέχρι 1.4.2011, με την υποσημείωση της παρ. 2 ότι «για το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 μέχρι τις 31.3.2011 με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ρυθμίζεται ο τρόπος χορήγησης στους πανεπιστημιακούς ιατρούς μπλοκ θεωρημένων τριπλότυπων αποδείξεων είσπραξης από τα Νοσοκομεία».

Με σειρά μετέπειτα Υπουργικών Αποφάσεων, ο χρόνος συμμόρφωσης όλο και παρατεινόταν, για να φτάσουμε στην τροποποίηση της παραγράφου, την παρ.2 του άρθρου 30 του Ν. 4025/2011, σύμφωνα με την οποία «οι πανεπιστημιακοί ιατροί πλήρους απασχόλησης που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες, που είναι εγκατεστημένες σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 23 του ν. 4009/2011 (Α` 195), επιτρέπεται να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο, εφόσον συμμετέχουν στην ολοήμερη, πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργία του νοσοκομείου τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα εκτός των ημερών εφημερίας». Διάταξη, δηλαδή, με την οποία νομιμοποιείται οριστικά η διατήρηση ιδιωτικού γραφείου.

Σε όλες τις τροποποιήσεις όμως του άρθρου 11 του Ν. 2889/2001, παρέμεινε ισχύουσα η διάταξη που απαγορεύει στους πανεπιστημιακούς την παροχή υπηρεσιών, με οποιαδήποτε σχέση, περιλαμβανομένης και αυτής του συμβούλου, σε ιδιωτικές κλινικές ή σε ιδιωτικά διαγνωστικά ή θεραπευτικά εργαστήρια και γενικότερα σε κάθε είδους ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Οι παραβιάζοντες τη διάταξη αυτή, σύμφωνα με τρίτο εδάφιο της παρ. 4 του ίδιου άρθρου, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ.3 του άρθρου 5 του Ν. 3204/2003, «ανεξάρτητα από την πειθαρχική του δίωξη για την οποία εφαρμόζονται οι

διατάξεις του άρθρου 4 του Ν. 2530/1997, απομακρύνεται αμέσως από το

νοσοκομεία με απόφαση της συγκλήτου του οικείου Πανεπιστημίου, με την οποία

ανακαλείται η πράξη τοποθέτησής του. Η σύγκλητος καλεί το μέλος Δ.Ε.Π. σε

ακρόαση και αποφασίζει για την απομάκρυνσή του ή μη με βάση τα στοιχεία του

φακέλου που διαβιβάζεται από το Δ.Σ. του Πε.Σ.Υ.Π. ή τη διοίκηση του

νοσοκομείου ή το όργανο που ενήργησε τον έλεγχο. Η απόφαση της συγκλήτου δεν

αποκλείει περαιτέρω έρευνα της υπόθεσης στα πλαίσια της πειθαρχικής

διαδικασίας».

Πρακτικά, μέχρι σήμερα ούτε και αυτή η διάταξη έχει εφαρμοστεί ποτέ στην πράξη, με αποτέλεσμα την ώρα αυτή στην χώρα να έχουμε γιατρούς «τριών ταχυτήτων»: τους ιατρούς του ΕΣΥ που υπηρετούν με σχέση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και μεταξύ αυτών πανεπιστημιακούς που έχουν συμμορφωθεί από μόνοι τους στο Νόμο, τους ιδιώτες ιατρούς, αλλά και μερίδα πανεπιστημιακών ιατρών που έχουν επιλέξει μέχρι και σήμερα να “κωφεύουν” και να διατηρούν ιδιωτικά ιατρεία ή/και να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε ιδιωτικές υγειονομικές δομές, κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας.

Επειδή αποτελεί πάγια πολιτική θέση της σημερινής κυβέρνησης η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση όλων των εργαζόμενων στο δημόσιο σύστημα υγείας, συμπεριλαμβανομένων των γιατρών της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των Πανεπιστημιακών και Στρατιωτικών γιατρών.

Επειδή αυτή τη στιγμή το υγειονομικό σύστημα βρίσκεται υπό κατάρρευση, οπότε χρειάζεται την όσο τη δυνατό πληρέστερη στήριξή του, ειδικά από τους ήδη υπηρετούντες σε αυτό ιατρούς, με σχέση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1. Προτίθεται να προβεί στις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις που θα άρουν τις ανισότητες μεταξύ των γιατρών, είτε αυτοί εργάζονται στην ΠΦΥ είτε είναι ιδιώτες, αφαιρώντας εκ νέου τη δυνατότητα διατήρησης ιδιωτικών ιατρείων από τους πανεπιστημιακούς ιατρούς;
2. Σε ποιες κινήσεις θα προχωρήσει προκειμένου να εφαρμοστεί η κείμενη νομοθεσία που απαγορεύει την παροχή υπηρεσιών, με οποιαδήποτε σχέση, περιλαμβανομένης και αυτής του συμβούλου, σε ιδιωτικές κλινικές ή σε ιδιωτικά διαγνωστικά ή θεραπευτικά εργαστήρια και γενικότερα σε κάθε είδους ιδιωτικές επιχειρήσεις, που παρέχουν ή καλύπτουν ασφαλιστικά υπηρεσίες υγείας, καθώς και την εγκατάσταση ιδιωτικών ιατρείων ή ιατρικών μηχανημάτων εντός των παραπάνω ιδιωτικών φορέων;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Διώτη Ηρώ

Γαϊτάνη Ιωάννα

Ζαχαριάς Κώστας

Καΐσας Γεώργιος

Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος

Μιχελογιαννάκης Ιωάννης

Παπαδόπουλος Αθανάσιος