Προς τους κ.κ. Υπουργούς:

Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού

Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Σύμφωνα με το άρθρο 33 του ν.4141/2013, σε περίπτωση πτώχευσης μίας επιχείρησης, στον πίνακα κατάταξης των απαιτήσεων έρχονται με σειρά:

1. Ασφαλιστικά ταμεία
2. Δημόσιο (οφειλές σε ΦΠΑ)
3. Εργαζόμενοι.

Με τη διάταξη της παρ.2 του άρθρου 33 του ν. 4141/2013, καταργήθηκε  οριστικά κάθε προνόμιο του βιοποριστικού μισθού των εργαζομένων στις απαιτήσεις της πτωχευτικής περιουσίας, αφού σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη προβλέπεται η προνομιακή κατάταξη του Δημοσίου στην 2η σειρά του πίνακα, για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις από φόρους προστιθέμενης αξίας με τις προσαυξήσεις τους, πριν από την ικανοποίηση των απαιτήσεων του άρθρου 976 Κ.Πολ.Δ.

Πρακτικά, σε περίπτωση πτώχευσης ή εκκαθάρισης της περιουσίας μιας επιχείρησης δεν απομένει πλέον κανένα ποσό για ικανοποίηση του μισθού του εργαζόμενου, αφού  προηγείται η ικανοποίηση των εξόδων του πλειστηριασμού των απαιτήσεων του Δημοσίου και των ασφαλιστικών Οργανισμών. Έτσι, η θέση του εργαζόμενου που προσφέρει σήμερα τη βιοποριστική εργασία του με μειωμένους ή και απλήρωτους μισθούς, καθίσταται ακόμη πιο δυσχερής, αφού πλέον μετακυλύεται σ’ αυτόν το κόστος της αφερεγγυότητας του εργοδότη του. Να σημειωθεί ότι ο εργοδότης, όπως ισχύει σήμερα ο νόμος, θα λάβει τα τροφεία της οικογένειάς του των τελευταίων 6 μηνών, ακόμη και στην περίπτωση που ευθύνεται ο ίδιος για την πτώχευσή του, ενώ ο εργαζόμενος δεν θα λάβει με τις παραπάνω ρυθμίσεις κανένα ποσόν για την πληρωμή της εργασίας του την τελευταία διετία.

Η διάταξη, συνεπώς, είναι άδικη και αντικοινωνική.

Με βάση τα παραπάνω ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. Ποια πρωτοβουλία προτίθενται να πάρουν ώστε να αρθεί η αδικία σε βάρος όλων των εργαζομένων σε εταιρείες που πτώχευσαν και δεν πληρώθηκαν τα δεδουλευμένα τους;

Ο ερωτών Βουλευτής

Θεόδωρος Παραστατίδης