ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης

ΘΕΜΑ: Διεύρυνση κατηγοριών δικαιούχων στα Δημοτικά ειδικά «κοινωνικά» τιμολόγια

Στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας “σκόνταψε” η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λαρισαίων να διευρύνει τις κατηγορίες των δικαιούχων του ειδικού, μειωμένου τιμολογίου της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης-Αποχέτευσης Λάρισας, εγκρίνοντας σχετική απόφαση του ΔΣ της ΔΕΥΑΛ.

Το ΔΣ της ΔΕΥΑΛ, θέλοντας να συμβάλλει με τον τρόπο του στην ανακούφιση των δημοτών της Λάρισας, αξιοποίησε τη δυνατότητα του άρθρου 10, παρ. 12 του Ν. 4071/2012, θέσπισε ειδικό τιμολόγιο για τις ευπαθείς ομάδες καταναλωτών και διεύρυνε τις κατηγορίες δικαιούχων, προσθέτοντας σε αυτές τους συνταξιούχους, τους μακροχρόνια ανέργους, τους νέους επαγγελματίες έως 35 ετών για τα 5 πρώτα χρόνια –με εξαίρεση τα ισόγεια καταστήματα και τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος-, δίνοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα ρύθμισης λογαριασμών σε μεγάλους οφειλέτες κατά περίπτωση. Όλα τα παραπάνω περιγράφονται αναλυτικά στην υπ’ αριθμ. 22/2015 απόφαση του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΛ που αφορά Έγκριση Τιμολογιακής Πολιτικής για το έτος 2015.

Την απόφαση αυτή ενέκρινε ομόφωνα (αρ. πρωτ. 92/2015) το Δημοτικό Συμβούλιο και από 13.3.2015 ξεκίνησε η υποβολή αιτήσεων, η οποία ολοκληρώθηκε στις 30.4.2015, με τους ενδιαφερόμενους να ξεπερνούν τους 1.800.

Στο ενδιάμεσο όμως, και συγκεκριμένα στις 22 Απριλίου, διαφάνηκε η διαφορετική αντίληψη της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία ερμηνεύοντας τη νομοθεσία, ακύρωσε μερικώς (αρ. πρωτ. 4731/51548) την 92/2015 απόφαση του ΔΣ Λαρισαίων, θεωρώντας ότι η προσθήκη των 4 νέων κατηγοριών στους ευεργετούμενους της παρ. 3 του άρθρου 202 του ν. 3463/2006, «δεν είναι σύννομη, όπως ισχύει στις περιπτώσεις της δυνατότητας ειδικής τιμολόγησης για άπορους, ανάπηρους και πολύτεκνους, καθώς και στις μονογονεϊκές οικογένειες με τρία παιδιά κατά τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 3454/06».

Επειδή ήδη η Δημοτική Αρχή σχεδιάζει να προσφύγει ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του Ν. 3463/2006 εντός της προθεσμίας του άρθρου 151 του ίδιου νόμου, αλλά πιθανολογείται ότι ενόσω η νομοθεσία παραμένει η ίδια, η προσφυγή της να απορριφθεί.

Επειδή στο παρελθόν η Αποκεντρωμένη Διοίκηση είχε πάλι απορρίψει (αρ. πρωτ. 24679/270323 Π.Ε), με το ίδιο σκεπτικό την 641/2014 Απόφαση του ΔΣ Λαρισαίων για απαλλαγή των μακροχρόνια ανέργων από το Τέλος Καθαριότητας και Φωτισμού.

Επειδή η απόφαση της ΔΕΥΑ Λάρισας και συνεπακόλουθα η ομόφωνη απόφαση του ΔΣ Λαρισαίων “αφουγκράστηκαν” τις ανάγκες της εποχής, όπου η ανεργία καλπάζει, οι συντάξεις έχουν περικοπεί στα όρια της πείνας, οι νέοι επαγγελματίες έχουν ελάχιστες απολαβές και, κατά κανόνα, οι μεγαλοοφειλέτες είναι συμπολίτες που μην έχοντας τη δυνατότητα πληρωμής, συσσώρευσαν χρέη προς την Επιχείρηση τα οποία και πλέον έχουν καταστεί αδύνατο να εξοφληθούν.

Επειδή θα πρέπει οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στο πλαίσιο της λειτουργικής τους αυτοτέλειας, να έχουν τη δυνατότητα να καθορίζουν αυτόνομα το πλαίσιο απαλλαγών και διευκολύνσεων προς τους δημότες τους, στο πλαίσιο άσκησης κοινωνικής πολιτικής.

Με βάση τα παραπάνω,

ερωτάται ο κ. Υπουργός:

• Προτίθενται να επανεξετάσουν τη σχετική νομοθεσία και, ενισχύοντας τον κοινωνικό ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να διευρύνουν τις κατηγορίες δικαιούχων ειδικών «κοινωνικών» τιμολογίων, τόσο για τα δημοτικά τέλη όσο και για την κατανάλωση νερού, ώστε υφιστάμενες και μελλοντικές αποφάσεις Δήμων και Δημοτικών Επιχειρήσεων να μην προσκρούουν στην απουσία νομοθετικού πλαισίου;

Οι ερωτώσες βουλευτίνες

Διώτη Ηρώ

Θελερίτη Μαρία