24/04/2015
Αυτό που περιμένουμε είναι να εκφραστεί η κοινή βούληση όλων των πλευρών για να υπάρξει η επίτευξη της συμφωνίας…
Στη βάση μιας αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας, η οποία όμως θα σέβεται τις κόκκινες γραμμές της ελληνικής κυβέρνησης, κατ΄ επέκταση δηλαδή θα σέβεται την εντολή με βάση την οποία κλήθηκαν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ να κυβερνήσουν.
Έχετε δίκιο απόλυτο όταν επισημαίνετε ότι από τις 20 Φλεβάρη και μετά βρεθήκαμε σε μια διαδικασία ερμηνείας, επανερμηνείας θα έλεγα της συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη, όπου μία πλευρά των δανειστών προσπάθησε να ερμηνεύσει τη συμφωνία αυτή με βάση την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων που είχε συμφωνήσει ο κ. Σαμαράς.
Δημιουργική ασάφεια όντως υπήρχε, αλλά από το να υπάρχει δημιουργική ασάφεια μέχρι η πλευρά των θεσμών να μην εφαρμόζει τη συμφωνία και να μην εφαρμόζει αυτά για τα οποία η ίδια συμφώνησε στις 20 Φλεβάρη, νομίζω υπάρχει μεγάλη απόσταση. Κι εδώ υπάρχει ευθύνη των πιο ακραίων κύκλων των δανειστών που θεώρησαν ότι η καινούργια κυβέρνηση θα μπορούσε να εφαρμόσει αυτά που ο ελληνικός λαός απέρριψε στις 25 Γενάρη. Είδαμε και το πρωί τον κ. Σόιμπλε να προσέρχεται στο Eurogroup, που να λέει, μην περιμένετε κάποιο αποτέλεσμα, υπονομεύοντας έτσι εκ των προτέρων τη συνάντηση. Την ίδια στιγμή όμως είδαμε χθες την κα Μέρκελ –γι αυτό ήθελα να σας πω ότι υπάρχουν και διαφορετικές προσεγγίσεις- να λέει ότι δεν πρόκειται να αφήσουμε την Ελλάδα να μείνει χωρίς χρήματα.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν διαφορετικές δηλώσεις. Από τη μία υπάρχουν πιέσεις με στόχο να δεχθεί η Ελλάδα συγκεκριμένα πράγματα, από την άλλη όμως σιγά-σιγά αυξάνονται εκείνες οι φωνές οι οποίες κατανοούν ότι δεν γίνεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή να υποχωρήσει στις κόκκινες γραμμές που ρητά έχει θέσει.
Και δεν γίνεται να υποχωρήσει, όχι για κανένα καπρίτσιο, αλλά γιατί, αν υποχωρούσε, θα υπονόμευε εκ των πραγμάτων την ίδια τη θέση της στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Γιατί δεν μπορεί να συνεχίσει η Ελλάδα, για παράδειγμα, μ΄ αυτά τα πρωτογενή εξωφρενικά πλεονάσματα τα οποία είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση. Δεν γίνεται η Ελλάδα να μην αποκτήσει ανάσες και να μην μπορέσει να βάλει σε μια στερεή βάση την οικονομία, να μην καταφέρει να συζητήσει στο επόμενο διάστημα την αναδιάρθρωση και τη βιωσιμότητα του χρέους. Δεν γίνεται να συνεχίσει στην ίδια κατάσταση και μάλιστα απέναντι στους δανειστές στους οποίους όσα δίνεις τόσα περισσότερα και οι ίδιοι ζητάνε. Αυτό μας έδειξε και το παρελθόν των προηγούμενων κυβερνήσεων. Άρα λοιπόν αν δεν βάλουμε σε μια σωστή βάση τις συζητήσεις, δηλαδή από τη μια η Ελλάδα έχει αποδεχθεί τους κανόνες της Ε.Ε., έχει αποδεχθεί τους κανόνες για το έλλειμμα και όλα αυτά τα οποία συμφωνήθηκαν, από την άλλη όμως θα πρέπει και οι δανειστές να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να συνεχίζουν να μιλάνε με την ελληνική κυβέρνηση με τον τρόπο που είχαν συνηθίσει να μιλάνε με τους προηγούμενους.
Επείγουσα ανάγκη για όλους μας…
Θεωρώ ότι είναι λάθος να απαντάμε σε υποθετικά σενάρια που προεξοφλούν ένα αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, ειδικά σε μια τόσο κρίσιμη χρονική στιγμή..
Είναι υποθετικές απαντήσεις σε υποθετικά ερωτήματα. Αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση έχει μια πολύ ισχυρή και νωπή λαϊκή εντολή, αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία στηρίζει τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης –και δεν το λέω αυτό μόνο με βάση τις δημοσκοπήσεις, το λέω και με βάση την εικόνα που έχουμε και από συγκεντρώσεις που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή σε όλη την Ελλάδα. Προφανώς υπάρχει αγωνία για τη ρευστότητα και για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, αλλά υπάρχει και μια ειλικρινής αγωνία του κόσμου κι αυτό είναι που μας ζητάνε να κάνουμε, να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω απ΄ αυτά τα οποία έχουμε δεσμευτεί προς τον ελληνικό λαό.. Αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία είναι στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης κι αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο που έχουμε στη διαπραγμάτευση κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι εταίροι. Οι εταίροι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι εάν σε κάτι μπορεί να στηριχτεί η κυβέρνηση είναι η βούληση του ελληνικού λαού να στηρίξει μια ειλικρινή προσπάθεια της νέας κυβέρνησης να πετύχει αυτά που δεν διανοήθηκαν καν να ζητήσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Έχουν περάσει τρεις μήνες από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ έχουν γίνει κυβέρνηση. Αλλά «πρόοδος» είναι ότι αυτή τη στιγμή συζητάμε σε μια εντελώς διαφορετική βάση από αυτήν που συζήταγε η προηγούμενη κυβέρνηση. Και ξέρετε ότι στις 25 Γενάρη, όταν ανέλαβε η νέα κυβέρνηση, η κυβέρνηση Σαμαρά της είχε κληροδοτήσει συγκεκριμένα πράγματα. Και το ότι γίνεται η διαπραγμάτευση, όχι επί τη βάση εκείνων των συμφωνηθέντων, αλλά με την παραδοχή όλων ότι δεν μπορούν να υπάρξουν αυτά τα εξωφρενικά πρωτογενή πλεονάσματα, με την παραδοχή όλων ότι πρέπει να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή και η διαφθορά, με την παραδοχή όλων ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις οι οποίες δεν θα απορυθμίζουν την κοινωνία, αλλά θα προσπαθήσουν να δώσουν ανάσες στην κοινωνία, όπως π.χ. για την ανθρωπιστική κρίση, αυτό είναι κέρδος.
Οπότε είναι λάθος νομίζω να ισοπεδώνουμε όλα αυτά τα οποία έχουν μέχρι στιγμής γίνει. Προφανώς και πρέπει να επιταχυνθούν οι διαδικασίες, προφανώς και πρέπει η συμφωνία να έρθει όσο το δυνατόν νωρίτερα, αλλά, αν αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση είχε δεχθεί αυτά που της είχαν ζητήσει οι δανειστές, όχι μόνο θα αναιρούσε αυτά τα οποία προεκλογικά η ίδια είχε εξαγγείλει, αλλά θα υπονόμευε κάθε δυνατότητα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας να εξέλθει από την κρίση.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ