18/07/2014

Συνέντευξη του Πάνου Σκουρλέτη, Εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 105.5»

- Βλέπουμε ότι η κυβέρνηση έχει βάλει μπροστά μέσα σε 10 μέρες να κάνει πράγματα που δεν θα αποτολμούσε να κάνει ούτε σε 200 χρόνια. Γιατί βιάζονται;

Νομίζω ότι βρισκόμαστε στη φάση των λεγόμενων θεσμικών και διαθρωτικών αλλαγών. Αυτά δηλαδή που έρχονται να διαμορφώσουν το καθεστώς του μνημονίου στη βάση συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων. Έχει γίνει η επιλογή των θερινών τμημάτων τα οποία ως γνωστόν δίνουν τη δυνατότητα αυτά τα πράγματα να περάσουν στα χαμηλά, αλλά και να ελεγχθεί η σύνθεση των τμημάτων. Είναι θετικό ότι το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό πήγε προς ώρας παραπέρα. Είναι μια πρώτη μικρή νίκη και όχι του ΠΑΣΟΚ, αλλά όλων όσων αντιλαμβάνονται πόσο καταστροφικό είναι. Άκουσα, όπως και εσείς, για 600 δεσμεύσεις τις οποίες έχουμε υλοποιήσει κατά 27%. Αυτό είπε η τρόικα στην τελευταία της επίσκεψη φεύγοντας. Αντιλαμβάνονται όλοι τη διγλωσσία της κυβέρνησης που άλλα λέει στο εσωτερικό και άλλα στην τρόικα.

-Αυτές οι δεσμεύσεις είναι για να έχει η κυβέρνηση κάποια πολιτική υποστήριξη, κάποιες πλάτες ενόψει φθινοπώρου; Θεωρούν ότι αν κάνουν όσα τους ζητάνε θα πάνε σε κάτι θετικότερο, θα τους δώσουν κάποια ημερομηνία συζήτησης σε σχέση με το χρέος;

Ακριβώς αυτή είναι η τακτική που έχει επιλέξει η κυβέρνηση. Αυτή του «καλού μαθητή». Βέβαια, οι καλοί μαθητές δεν είναι αυτοί οι οποίοι είναι υπάκουοι και τα σπασικλάκια και δεν είναι πολύ δόκιμο να λέμε καλό μαθητή την κυβέρνηση. Αυτή, όμως είναι τακτική της. Να ικανοποιήσουν όλες τις απαιτήσεις, να υιοθετήσουν επί της ουσίας και εις βάθος όλη τη λογική των μνημονιακών αλλαγών και του μνημονιακού προγράμματος, έτσι ώστε να τύχουν μιας πιο ευνοϊκής μεταχείρισης, τουλάχιστον στα λόγια. Γιατί όλα όσα αναφέραμε πριν ουσιαστικά διαμορφώνουν ένα αυστηρό πλαίσιο για τις επόμενες δεκαετίες και είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από τα συγκεκριμένα στενά περιθώρια.

-Διαβάσαμε χθες την απαντητική επιστολή του Αλ. Τσίπρας προς τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ. Κάποια ΜΜΕ ερμηνεύουν την επιστολή ως πόρτα του Τσίπρα στον Κουβέλη. Άλλοι λένε ότι δείχνει μια πόρτα συνεννόησης, κλπ. Μπορείτε να κάνετε μια ερμηνεία της επιστολής αυτής;

Καταρχήν, να πω ότι ζούμε την εποχή της δημοσιογραφίας κατά παραγγελία. Δεν μπορεί για το ίδιο γεγονός του περιεχομένου της επιστολής να εξάγονται τόσο διαφορετικά συμπεράσματα. Κινούμενοι μέσα στο πλαίσιο των αποφάσεών μας, ιδιαίτερα της τελευταίας ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, απαντήσαμε στην επιστολή που είχε αποστείλει ο Φ. Κουβέλης πριν περίπου 15 μέρες στον ΣΥΡΙΖΑ, διευκρινίζοντας ότι δεν μας αφορά μια οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από την υπόθεση της κεντροαριστεράς. Ούτως ή άλλως μιλάμε από το έδαφος των ιδεών και των προταγμάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς και στη βάση του δικούς μας σχεδίου φιλοδοξούμε να διαμορφώνει ένα πλειοψηφικό μπλοκ κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων το οποίο ως προτεραιότητα θα έχει να ανατρέψει τη μνημονιακή πολιτική, αλλά ταυτόχρονα θα διαμορφώσει και μια ρεαλιστική εναλλακτική προγραμματική πρόταση εξόδου από την κρίση. Σε αυτό χωράνε πολλοί και έχουν περιγράψει τα όριά του. Βέβαια, χωράνε πολλοί από τη στιγμή που αποδέχονται τη βάση συνεννόησης. Τα όρια αυτά ξεκινούν από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά και φτάνουν μέχρι τις δυνάμεις που με ένα σαφή και φερέγγυο τρόπο εναντιώνονται στο μνημόνιο και προέρχονται από το χώρο σοσιαλδημοκρατίας.

-Αν υπήρχε ή αν συγκροτηθεί ένας κεντροαριστερός φορέας με τη διάθεση να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κατεύθυνση της ανατροπής;

Θα σας έλεγα το εξής. Ένας κεντροαριστερός φορέας ο οποίος όμως δεν θα ήταν μια κεντροαριστερά των τελευταίων ετών. Αυτό είναι μια προϋπόθεση, διότι η κεντροαριστερά των τελευταίων δεκαετιών έχει ουσιαστικά προσδεθεί στην υπόθεση του νεοφιλελευθερισμού. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ επί Βενιζέλου έχει γίνει αυτό που πολύ κωδικοποιημένα λέμε δορυφόρος του Σαμαρά και της ΝΔ. Άρα, αυτό προϋποθέτει μια συζήτηση βάθους για στρατηγικές, για ταυτοτικά ζητήματα αυτού του χώρου και έναν επαναπροσδιορισμό για το τι σημαίνει σήμερα κεντροαριστερά. Αλλά αυτό δεν θα το υποδείξουμε εμείς. Εμείς προτάσσουμε το άλλο στο οποίο χωρούν όσοι μπορούν να δεσμευτούν  μπροστά στον κόσμο σε μια συγκεκριμένη πολιτική προγραμματική πρόταση, ώστε και αυτοί και εμείς να είμαστε φερέγγυοι. Ταυτόχρονα, όμως, αυτό προϋποθέτει και τη φερεγγυότητα των προσώπων τα οποία αποφασίζουν να ενταχθούν σε μια τέτοια προσπάθεια και αυτό αξιολογείται καθημερινά και το κρίνει κανείς σε κάθε φάση και στιγμή.

-Αν έλεγε ο κ. Κουβέλης ότι η επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ με πείθει, αλλά ταυτόχρονα προσπαθώ να συγκροτήσω έναν κεντροαριστερό φορέα. Το ένα δεν έρχεται σε κάποια ευθεία αντίθεση με το άλλο;

Δεν μπορούν να σταθούν αυτή τη στιγμή προσπάθειες οι οποίες πατούν σε δυο βάρκες. Η ΔΗΜΑΡ, ως ένα μεγάλο βαθμό, πληρώνει το γεγονός ότι για ένα διάστημα ακολουθούσε μια τέτοια τακτική. Στη βάση ενός πραγματικού διπολισμού ο καθένας πρέπει να διαλέξει μεριά.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ