Με το Ν. 4139/2013 (νόμος περί εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες διατάξεις), έγιναν κάποια θετικά βήματα ως προς την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τους χρήστες ναρκωτικών προς μια θετική κατεύθυνση, χωρίς όμως να αντιμετωπίζει ριζικά το ζήτημα των εξαρτημένων ατόμων. Η λογική του νομοθέτη ξεφεύγει από την τυπική κατασταλτική αντιμετώπιση του εξαρτημένου ως παραβάτη και κάνει βήματα προς την αντιμετώπισή του ως ασθενούς. Στις διατάξεις του νόμου, ανάμεσα σε άλλα, προβλέπεται ευνοϊκότερη μεταχείριση των εξαρτημένων, με ένταξή τους σε προγράμματα απεξάρτησης σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, ακόμα και μέσα στη φυλακή. Ιδίως η πρόβλεψη για αποφυλάκιση του εξαρτημένου μετά της έκτιση του 1/5 του χρόνου έκτισης της ποινής του μπορεί να δράσει ευεργετικά τόσο ως προς τους ίδιους τους εξαρτημένους όσο και στην  αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης.

Κατόπιν τούτων ερωτάται ο  κ. Υπουργός

1.    Σε πόσες περιπτώσεις έχει γίνει χρήση των ευεργετικών διατάξεων του Ν. 4139/2013;

2.    Πόσοι υπόδικοι έχουν ενταχθεί σε προγράμματα απεξάρτησης;

3.    Πόσοι κρατούμενοι έχουν αποφυλακιστεί μετά την έκτιση του 1/5 της ποινής τους, εντασσόμενοι σε προγράμματα απεξάρτησης;

4.    Πόσα από τα αιτήματα που έφτασαν στα συμβούλια πλημμελειοδικών και πληρούσαν τις προϋποθέσεις του νόμου απορρίφθηκαν και ποια φαίνεται να είναι τα κύρια αίτια γι' αυτό;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Κουράκης Τάσος

Κατριβάνου Βασιλική