Ο Δημήτρης Στρατούλης, Βουλευτής Βʼ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και υπεύθυνος Επιτροπής Κοινοβουλευτικού Ελέγχου για το Υπουργείο  Εργασίας,  μιλώντας σήμερα στην εκπομπή του Σ. Κοτρώτσου στον Real Fm, τόνισε μεταξύ άλλων  τα εξής:

Ερ: Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο κ. Κεδίκογλου, απηύθυνε και πάλι βαρύτατες κατηγορίες προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντάς σας «βιβλική Βαβέλ» στο θέμα «ευρώ ή δραχμή» και ότι ο κ. Τσίπρας άλλα λέει στο εσωτερικό και άλλα στο εξωτερικό. Μήπως τελικά δεν είναι απολύτως αποσαφηνισμένη η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ;

Απ: Πριν πει ο,τιδήποτε και πριν κουνήσει το δάχτυλο στον ΣΥΡΙΖΑ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα έπρεπε πρώτα από όλα να απολογηθεί, όχι μόνο για την καταστροφή —κοινωνική, οικονομική και ανθρωπιστική— που έχουν επιφέρει τα μνημόνια στη χώρα μας, αλλά και για όσα αναμένεται να συντελεστούν αυτήν την εβδομάδα με την τρόικα.

Η κυβέρνηση «προϋπάντησε» ήδη από χθες την τρόικα με την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και τον καθορισμό πλέον του κατώτερου μισθού με αποφάσεις του εκάστοτε υπουργού Εργασίας, σύμφωνα με όσα είχε συνομολογήσει με την τρόικα στο 2ο και στο 3ο μνημόνιο. Πράγμα που σημαίνει ότι με Υπουργική Απόφαση μπορεί να μειώσει τον κατώτερο μισθό ανεξέλεγκτα και οποτεδήποτε, στα επίπεδα που προσδιορίζει το 2ο μνημόνιο, τα οποία  δυστυχώς είναι τα επίπεδα Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Εσθονίας και Λετονίας. Δηλαδή μπορεί σταδιακά να φτάσουν τον κατώτερο μισθό μέχρι τα 150 ευρώ.

Θα έπρεπε, επίσης, να «απολογηθεί» ο κ. Κεδίκογλου  εκ μέρους της κυβέρνησης και για το γεγονός ότι φαίνεται να προϋπαντούν την τρόικα και με άλλο ένα «ναι», αυτή τη φορά στο ζήτημα της συνέχισης του χαρατσιού και για φέτος στα ακίνητα.  Όπως γνωρίζετε, το χαράτσι έληξε στις 31 Δεκεμβρίου. Η συνέχισή του αποτελεί ουσιαστικά ένα νέο μέτρο, την ώρα που κυβέρνηση και τα τρία κόμματα που την στηρίζουν είπαν ότι δεν θα πάρουν νέα μέτρα.

Επιπλέον, από τις εξελίξεις στην Κύπρο και την εξέλιξη του κυπριακού «όχι», φαίνεται ότι και ο ίδιος ο κ. Κεδίκογλου και η κυβέρνηση την οποία εκπροσωπεί χαίρονται με την αποτυχία του «όχι», λες και αυτοί είναι με την άλλη πλευρά,  με την τρόικα δηλαδή, και δεν ήταν με τον κυπριακό αλλά και τον ελληνικό λαό.

Αυτά όσον αφορά την κυβέρνηση και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Από εκεί και πέρα, το ερώτημά σας είναι εύλογο. Σε σχέση με το ευρώ, η θέση μας – η οποία ψηφίστηκε από τη συνδιάσκεψη του Δεκέμβρη, όπου έγινε και το  πρώτο βήμα ενοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ-  είναι σαφής και συγκεκριμένη:  η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, εάν συμμετέχει σε μια κυβέρνηση των συνεργαζόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, μιας αριστερή δηλαδή, αντιμνημονιακή, προοδευτική κυβέρνηση, δεν είναι να βγάλει τη χώρα από το ευρώ.

Από εκεί και πέρα, όμως, είχε διευκρινιστεί ότι, εφόσον η αριστερή κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να προωθήσει το εναλλακτικό και αναπτυξιακό πρόγραμμά της με την κατάργηση των μνημονίων και τη διαγραφή του δημοσίου χρέους, αντιμετωπίσει —πράγμα που είναι πολύ πιθανόν και σχεδόν σίγουρο— πιέσεις και εκβιασμούς από το ελληνικό και ευρωπαϊκό, οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο, θα δώσει προτεραιότητα στην προώθηση του αντιμνημονιακού, αναπτυξιακού και φιλολαϊκού της προγράμματος και δεν θα υποκύψει σε κανέναν, μα κανέναν εκβιασμό.

Ερ: Από αυτό, εγώ καταλαβαίνω ότι, εάν εσείς ζητήσετε να καταργήσετε το μνημόνιο και υπάρξουν εκβιασμοί από την άλλη πλευρά, θα σκεφτείτε το ενδεχόμενο να βγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη. Σωστά;

Απ.: Να διευκρινίσουμε, πριν από όλα, ότι η ιστορία εξελίσσεται με συγκρούσεις. Το ίδιο και η ιστορία της χώρας μας. Και, μάλιστα, η ιστορία της χώρας μας έχει γραφτεί με πολλά «όχι», τόσο σε σχέση με τα σύνορά μας όσο και σε σχέση με ό,τι υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα. Το δεύτερο είναι ότι κανείς δεν χάρισε ποτέ και τίποτα σε κανέναν. Το τρίτο, με βάση τα δύο προηγούμενα, είναι ότι, όταν λες «όχι» - ο ΣΥΡΙΖΑ λέει «όχι» στα μνημόνια και σε αυτές τις πολιτικές της καταστροφής, - αυτό το «όχι» πρέπει, όπως αποδείχθηκε και από τα γεγονότα στην Κύπρο, να το οικοδομείς και να το ενισχύεις αμυντικά και με την εναλλακτική σου πρόταση. Μια πρόταση εναλλακτική, ανοιχτή σε όλα τα ενδεχόμενα, με βασικό κριτήριο τα συμφέροντα και την επιβίωση του λαού σου καθώς και τη σωτηρία της χώρας σου. Και αυτό το εναλλακτικό σχέδιο πρέπει να το έχεις, όχι για να φύγεις οπωσδήποτε από το ευρώ, αλλά για να είσαι έτοιμος ως κυβέρνηση, είτε σε περίπτωση που η ευρωζώνη διαλυθεί —γιατί υπάρχει και αυτό το ενδεχόμενο—, είτε σε περίπτωση που σε αναγκάσουν να κάνεις οποιαδήποτε επιλογή  να έχεις τη στήριξη του λαού, είτε για να έχεις σε κάθε περίπτωση ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί.

Όταν συγκρούσαι ή ακόμα κι αν διαπραγματεύεσαι με τον σφαγέα σου —γιατί σφαγέας είναι αυτήν τη στιγμή η κυρίαρχη δύναμη της ευρωζώνης, η Γερμανία, που χρησιμοποιεί την ευρωζώνη και το ευρώ ως όχημα κυριαρχίας της— πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για όλα τα ενδεχόμενα. Αλλιώς, είναι σαν να συζητάς με τον σφαγέα σου με τι μαχαίρι θα σε σφάξει. Ή αν μιλάς με τον ανθρωποφάγο, αν θα σε φάει βραστό ή ψητό. Επομένως, πρέπει να οικοδομείς το «όχι» σου με εναλλακτική πρόταση. Η αποτυχία του κυπριακού «όχι» οφείλεται, αφενός, στο ότι δεν πίστεψε σε αυτό η κυβέρνηση του κ. Αναστασιάδη (η κυβέρνηση του «ναι», καθώς είχε ψηφίσει «ναι» στο Eurogroup όσον αφορά αυτά τα μέτρα) και  αφετέρου, στο ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση δεν φρόντισε να οχυρώσει το «όχι» του κυπριακού λαού με ένα εναλλακτικό σχέδιο, σε περίπτωση που η Γερμανία και η ευρωζώνη δεν αποδέχονταν αυτό το «όχι».

Ερ: Επειδή αναφερθήκατε στο ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, από τις δημοσκοπήσεις προκύπτει ότι υπάρχει ένα ζήτημα σε σχέση με τις συμμαχίες που μπορεί να αναπτύξει ο ΣΥΡΙΖΑ για τον σχηματισμό μιας τέτοιας κυβέρνησης. Γιατί με την προσέγγιση μόνο με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τα κουκιά δεν βγαίνουν. Έχετε άλλες δυνατότητες; Γιατί αν όχι, υπονομεύετε το ενδεχόμενο να βρεθείτε στην κυβέρνηση.

Απ.: Από ό,τι φαίνεται, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και στο πολιτικό σκηνικό. Καταρχάς, να διευκρινίσω ότι η όποια συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, δεν συνιστά μια γενικευμένη πολιτική συμμαχία, η οποία αποβλέπει σε μια κοινή κυβέρνηση. Και, από ό,τι ακούσατε, τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο κ. Καμμένος δεν εξήγγειλαν κάτι τέτοιο. Αυτό το οποίο προέκυψε από τη συνάντησή τους ήταν συνεργασία για συγκεκριμένα ζητήματα, δηλαδή για τις εξελίξεις στην Κύπρο…..

Ερ: Πλήν όμως των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι; Μήπως η ΔΗΜΑΡ;

Απ.: Στο πολιτικό σκηνικό υπάρχουν, όπως σας είπα, διεργασίες. Ήδη, από τα σπλάχνα της ΔΗΜΑΡ έχει προκύψει μια καινούργια δύναμη, η οποία μάλιστα σε δύο μήνες θα πραγματοποιήσει και συνδιάσκεψη με τους δύο βουλευτές που διαγράφηκαν και άλλα στελέχη της ΔΗΜΑΡ κλπ. Δεύτερον, στο ΚΚΕ, εν όψει του συνεδρίου του διεξάγεται ένας πολύ γόνιμος και εποικοδομητικός διάλογος αυτήν τη στιγμή για το αν μπορεί να πηγαίνει μόνο του ή πρέπει να βρει και συμμαχίες μέσα στην Αριστερά. Επομένως, οι εξελίξεις προχωρούν. Μπορεί να προκύψουν νέες δυνάμεις, υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας με δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από τη σοσιαλδημοκρατία από τη στιγμή που επιλέγουν να έρθουν προς τα αριστερά και που μπορεί να συμμαχήσουν με βάση συγκεκριμένο πρόγραμμα σε μια τέτοια κυβέρνηση της Αριστεράς. Τίποτα που μπορεί σήμερα να φαίνεται αδύνατο δεν είναι βέβαιο ότι αύριο δεν θα είναι δυνατό. Σας το έχω ξαναπεί, κανείς δεν περίμενε πριν από έναν χρόνο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, από το 4,6%, θα πήγαινε στο 27%. Και σήμερα στις δημοσκοπήσεις έρχεται είτε ισοπαλία, είτε λίγο πάνω ή λίγο κάτω από τη Νέα Δημοκρατία, ανάμεσα στο 28,5% και στο 31%. Όπως λοιπόν κανείς δεν το περίμενε αυτό, αλλά οι κοινωνικές διεργασίες, οι κοινωνικοί αγώνες και η ριζοσπαστικοποίηση του λαού έχουν οδηγήσει σε αυτήν την εξέλιξη, εάν αύριο ο ελληνικός λαός θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, στα πλαίσια μια αριστερής κυβέρνησης, είναι σίγουρο ότι θα διασφαλίσει και εκείνες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, τις προοδευτικές και τις αριστερές, που θα συμμαχήσουν μαζί του για αυτήν την κυβέρνηση.