•    Σχετικά με την καταψήφιση της άρσης της ασυλίας του Η. Κασιδιάρη από τον Μ. Κεφαλογιάννη και άλλους δύο βουλευτές της ΝΔ:

Το θέμα αφορά γενικότερα τον τρόπο που επιλέγει να πολιτευθεί η κυβέρνηση. Πιστεύετε ότι ήταν απλά σύμπτωση το γεγονός ότι την ίδια ημέρα που οι τρεις βουλευτές της ΝΔ, μεταξύ τους και ο κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης έκαναν δήθεν λάθος και καταψήφιζαν την άρση της ασυλίας του κ. Κασιδιάρη, ο πρωθυπουργός ανέλυε, ενώπιον των νέων της ΝΔ και διεθνούς ακροατηρίου, την γνωστή και επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων, η οποία εξισώνει Χρυσή Αυγή και Αριστερά; Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να αγνοήσει τη σύνδεση αυτών γεγονότων παρά τις όποιες δικαιολογίες των βουλευτών της ΝΔ, περί λάθους. Ή τη δικαιολογία που επικαλέστηκε ο κ. Κεφαλογιάννης, ότι δηλαδή θέλησε να δώσει την ευκαιρία να ακούσει συγγνώμη από τον κ. Κασιδιάρη!

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολύ σοβαρή επιλογή της ΝΔ Το κόμμα που ασκεί, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, τη διακυβέρνηση της χώρας φαίνεται να επιλέγει συνειδητά τη στρατηγική της έντασης για λόγους μικροκομματικού συμφέροντος. Πιστεύει ότι έτσι θα πληγεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Ενδεχομένως η επόμενη δημοσκόπηση να είναι στα όρια του στατιστικού λάθους με τον ΣΥΡΙΖΑ να υπολείπεται της ΝΔ. η κυβέρνηση διαπράττει όμως τραγικό σφάλμα. Γιατί δεν πλήττει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αλλά τον ίδιο τον δημοκρατικό πυρήνα του πολιτεύματος. Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι το πράττει με πλήρη συνείδηση της ενέργειάς της. Πέρα από την οικονομία, λοιπόν η ΝΔ αλλά και οι σύμμαχοί της, βλάπτουν βαθιά και τη δημοκρατία! Γιʼ αυτό και πρέπει το συντομότερο δυνατό να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση παραμονής τους στην εξουσία.

«Το Βερολίνο θα κάνει τα πάντα προκειμένου να επιβάλλει την υιοθέτηση αυτού του προϋπολογισμού της ύφεσης και της λιτότητας»

•    Σχετικά με την καταψήφιση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού: Δημιουργεί πιεστικές καταστάσεις αυτή η εκτεταμένη απόρριψη στο ευρωπαϊκό «ιερατείο» και κυρίως στο Βερολίνο και τους δορυφόρους του;

Δεν πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις ως προς την εμβέλεια της χθεσινής καταψήφισης του Πολυετούς Δημοσιονομικού Προγράμματος για την περίοδο 2014 – 2020. Βρισκόμαστε στο ξεκίνημα μίας διαπραγμάτευσης που θα κρατήσει ως τον Ιούνιο και η οποία θα είναι τριμερής. Θα λάβουν δηλαδή μέρος η Ευρωβουλή, η Κομισιόν και το Συμβούλιο. Και είναι απολύτως βέβαιο ότι το Βερολίνο θα κάνει τα πάντα, θα ασκήσει δηλαδή όλη του την επιρροή, προκειμένου να επιβάλλει την υιοθέτηση αυτού του προϋπολογισμού της ύφεσης και της λιτότητας.

Ωστόσο αυτό δεν υποβαθμίζει τη σημασία της χθεσινής ψηφοφορίας. Ήταν σημαντικό ότι όλες σχεδόν οι ευρωομάδες, ακόμη και αυτές που οι χώρες τους υποστηρίζουν τη νεοφιλελεύθερη συνταγή της λιτότητας, καταψήφισαν αυτόν τον προϋπολογισμό. Όπως έκανε βέβαια και η ευρωομάδα της ευρωπαϊκής Αριστεράς, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα κείμενο απαράδεκτο, που ανοίγει το δρόμο στη λιτότητα,  την οικονομική επιβράδυνση ενώ παράλληλα αρνείται το νόημα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Για του λόγου το αληθές, σας αναφέρω τις περικοπές σε κρίσιμους τομείς όπως το Ταμείο Συνοχής, το οποίο είναι κρίσιμης σημασίας, ειδικά σήμερα σε συνθήκες διάδοσης της κρίσης, σύμφωνα με τους τελευταίους δείκτες, ακόμη και σε χώρες όπως η Γερμανία.

Με δεδομένες λοιπόν τις πιέσεις που θα ασκηθούν στους ευρωβουλευτές, θα πρέπει αυτοί να μην υποκύψουν. Θα πρέπει να διαφυλάξουν τόσο το κύρος του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, που κάποιοι το θέλουν στο ρόλο του χειροκροτητή όσο και την απόφαση που πήραν χθες. Ήταν μια απόφαση που απορρίπτει την ύφεση και τη λιτότητα.

«Αντίπαλοι, όχι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της ελληνικής κοινωνίας και της ΕΕ»

•    Για κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εν μέσω δυσχερών πολιτικών συσχετισμών στην ΕΕ, καθώς κορυφαίοι αξιωματούχοι εμμένουν δογματικά στην καταστροφική λιτότητα:

Στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και με τον τρόπο που παλεύουμε και εντός του εθνικού κοινοβουλίου και εντός της ευρωβουλής, με τον σύντροφο Νίκο Χουντή, υποστηρίζουμε ότι είναι υπόθεση εθνικής ανάγκης να μπει άμεσα τέλος στη σημερινή κυβερνητική πολιτική. Η οποία βλάπτει την οικονομία, γιατί είναι μια πολιτική ύφεσης, και βλάπτει επίσης – και αυτό είναι και το κύριο - και τη δημοκρατία. Είναι σαφές ότι η ΝΔ, επικεφαλής της κυβέρνησης όπου μετέχουν, βάζοντας που και που μερικούς αστερίσκους, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, έχει κάνει την πολιτική της επιλογή. Πρόκειται για την πολιτική της στρατηγικής της έντασης. Ασχέτως των κινδύνων που κρύβει μια τέτοια επιλογή, κυρίως για την δημοκρατία αλλά ως φαίνεται δεν ιδρώνει το αυτί κανενός από τους τρεις εταίρους, ως προς τους κινδύνους αυτού του παιχνιδιού με τη φωτιά. Αντιθέτως για εμάς αυτός είναι ο λόγος που επιδιώκουμε την άμεση προσφυγή στις κάλπες. Γνωρίζοντας βεβαίως τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων που υπάρχει σήμερα στην Ευρώπη. Από κάπου όμως πρέπει να γίνει η αρχή. Και πιστεύουμε ότι μπορεί αυτό το «κάπου» να είναι η χώρα μας και ευρύτερα ο ευρωπαϊκός νότος. Την αρχή την έκαναν πρόσφατα οι ιταλοί πολίτες, προκαλώντας την έντονη δυσφορία Βερολίνου και Βρυξελλών, που περίμεναν την επιβράβευση της πολιτικής Μόντι. Ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, που θα οδηγήσει στο σχηματισμό κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και με συνεργασίες, μπορεί κάλλιστα να είναι το επόμενο βήμα. Και τούτο, ας μην κρυβόμαστε, μπορεί να είναι η αφετηρία για σειρά ανατροπών στην ΕΕ, αρχής γενομένης από τη νότια Ευρώπη. Οι μεγάλες διαδηλώσεις, που καλύπτει και το Κόκκινο, σε Ισπανία και Πορτογαλία δείχνουν ότι αυτή η προοπτική είναι πολύ πιο ρεαλιστική από ό,τι θέλουν να σκιαγραφήσουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι και εντέλει αντίπαλοι, όχι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της ελληνικής κοινωνίας και της ΕΕ.