• Έχουμε καταντήσει να είμαστε μια χώρα τριτοκοσμική , με μισθούς και συνθήκες διαβίωσης ανατολικής Ευρώπης ή Βορείου Αφρικής, όχι μια ευρωπαϊκή χώρα.

• Εμείς λοιπόν καλωσορίζουμε όλους και όλες  όσους ήταν το προηγούμενο διάστημα στις κάλπες των δύο κομμάτων και τους λέμε: Αυτά που μας χωρίζουνε είναι πολύ λιγότερα από αυτά που μας ενώνουν. Τώρα μας ενώνει η πεποίθηση ότι μπορούμε να κάνουμε τη μεγάλη ανατροπή.

• Τους λέμε ότι η κρίσιμη ψήφος δεν είναι μονάχα η ψήφος της διαμαρτυρίας αλλά αυτή που μπορεί να κάνει τη διαφορά, αυτή που μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανατροπής την επόμενη μέρα, ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

• Η συνταγή που μας έχουνε δώσει έχει αποτύχει, όχι μονάχα στην Ελλάδα, έχει αποτύχει όπου έχει εφαρμοστεί. Έχει αποτύχει στην Ισπανία που μετά από ένα χρόνο λιτότητας τώρα βρίσκεται σε κατάσταση δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Έχει αποτύχει στην Πορτογαλία και ετοιμάζονται τώρα να πάνε κι εκεί σε αναδιάρθρωση του χρέους. Έχει αποτύχει στην Ιταλία που κρέμεται σε μια κλωστή.

• Να υποχρεώσουμε τους τραπεζίτες, που έχουν πάρει 200 δις κρατικό χρήμα και δεν έχουν δώσει ούτε ένα σεντς, να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Και μπορούμε να τους υποχρεώσουμε να το κάνουν, αν έχουμε την πολιτική βούληση και το λαό να μας στηρίζει.

• Εμείς σε αυτό το δίλημμα δεν πρόκειται ούτε στιγμή να ταλαντευθούμε. Θα στηρίξουμε το κοινωνικό κράτος και τους μισθούς, τα νοσοκομεία και τα σχολειά που καταρρέουν αθετώντας για ένα προσωρινό διάστημα, για όσο χρειαστεί, μέχρι να βρεθεί δίκαιη και βιώσιμη λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο στο ζήτημα του δημόσιου χρέους, τις πληρωμές προς τους πιστωτές. Ούτε ένα ευρώ δεν πρόκειται να πληρώσουμε στους τοκογλύφους αν είναι να στηρίξουμε την κοινωνία που καταρρέει, ούτε ένα ευρώ.

• Οι κυβερνήσεις Παπαδήμου, Παπανδρέου φοβήθηκαν το λαό.. Οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου χτύπησαν το λαό με χημικά και με ΜΑΤ. Εμείς μόλις ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δώσει τη διερευνητική εντολή, θα πάμε στη Βουλή να διεκδικήσουμε σχηματισμό κυβέρνησης και θα καλέσουμε το λαό να βγει στους δρόμους και να χαιρετίσει αυτή τη μεγάλη αλλαγή.

• Δείτε τι έγινε στη μικρή αλλά ευρωπαϊκή Ισλανδία. Και εκεί υπήρξαν απειλές, εκβιασμοί, ότι αν καταψηφίσει ο λαός, θα ανοίξουν οι ουρανοί, θα κατακλυστεί, θα σβήσει από τον χάρτη αυτή η χώρα. Όμως ο λαός καταψήφισε με 80%Και τι έγινε την επόμενη μέρα;  Οι πιστωτές κάθισαν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και είπαν να μην τα χάσουμε όλα, τουλάχιστον δώστε μας κάτι από αυτά που μας χρωστάτε.

• Είναι το κόμμα του Μνημονίου τώρα το κόμμα του κου Βενιζέλου.  Και η δημοκρατική παράταξη, με την ευρεία έννοια, βρίσκεται εδώ, συμπορεύεται με την ριζοσπαστική αριστερά για ένα κοινό αγώνα για την προκοπή, την  αξιοπρέπεια και την εθνική ανεξαρτησία.

Απʼ ότι βλέπω από τη συμμετοχή σας είναι μια ουσιαστική πολιτική εκδήλωση και θα μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή εισήγηση για τα σημαντικά  διακυβεύματα της εκλογικής αναμέτρησης. Είμαι χαρούμενος που είμαι ανάμεσα σας, που είμαι στην Κρήτη σε ένα νησί υπερήφανο, με περήφανους ανθρώπους, που βρέθηκαν στο διάβα της ιστορίας στην πρώτη γραμμή της μάχης. Και τώρα βρισκόμαστε ξανά σε μια εκλογική  συγκυρία  και τώρα ξανά ο λαός μας πρέπει να πει ένα περήφανο ΟΧΙ απέναντι στην υποτέλεια και τα ναι σε όλα που έλεγαν αυτοί που μας κυβερνάνε τα δύο τελευταία χρόνια. Και τώρα βρισκόμαστε ξανά σε μια ιστορική στιγμή . Δεν ξέρω αν κάποιοι  συγκρίνουν αυτά που ζούμε τώρα  με αυτά που πέρασε ο λαός μας και ο τόπος στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής για να συγκρίνει τις στιγμές που ζει τώρα ο λαός μας με τα χρόνια του πολέμου. Δεν έχουμε πόλεμο πράγματι, αλλά έχουμε κοινωνική δυστυχία γύρω μας, έχουμε καταστροφή, έχουμε χιλιάδες ανθρώπους που καλούνται να ζήσουν εξαθλιωμένοι στο περιθώριο της κοινωνίας και ακούνε αποφάσεις που παίρνονται ερήμην του ελληνικού λαού. Ζούμε ιστορικές στιγμές. Επέλεξαν τη χώρα μας να γίνει το διεθνές και ευρωπαϊκό πείραμα εφαρμογής των πολιτικών τους όρων και επέλεξαν έναν λαό να γίνει πειραματόζωο σε αυτό το πείραμα για να δουν πόσο μπορεί να αντέξει, για να εξάγουν αυτό το πείραμα και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Βρήκαν θύματα, βρήκαν κυβερνήσεις και πολιτικό προσωπικό  έτοιμο να λέει διαρκώς σε αυτούς, αυτά που θέλουν να ακούσουν και όχι να μεταφέρει   σε αυτούς τις διεκδικήσεις, τα αιτήματα, τις κόκκινες γραμμές, προκειμένου να υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον, το εθνικό συμφέρον , αλλά να πηγαίνουν στις Βρυξέλλες και γυρνάνε εδώ για να μεταφέρουν τα επιχειρήματα και τους εκβιασμούς των εταίρων και των πιστωτών στον ελληνικό λαό. Τώρα όμως έρχεται η κρίσιμη ώρα. Έρχεται η ώρα   που ο λαός μας με την ψήφο του και τη συμμετοχή του στην κάλπη θα δώσει μια ετυμηγορία και να κρίνει. Νομιμοποιεί αυτές τις αποφάσεις, τις θεωρεί δίκαιες, τις θεωρεί αποφάσεις που έχουν προοπτική; Είναι ένας λαός που θα ξεχάσει την ιστορία της αντίστασης, της αξιοπρέπειας και να πει ναι συμφωνούμε κι εμείς  σʼ αυτή την πολιτική της υποδούλωσης, της αναξιοπρέπειας, της εξαθλίωσης, της φτώχειας; Μια πολιτική που δεν οδηγεί πουθενά – δεν είναι μονάχα ότι είναι  άδικη – είναι και αναποτελεσματική. Είναι το λάθος, να συναινέσουμε εμείς και να δώσουμε συγχωροχάρτι  σε όλους αυτούς που μας οδήγησαν ως εδώ. Το διακύβευμα λοιπόν αυτής της εκλογικής μάχης είναι πιο φανερό από ποτέ. Μας καλούν τώρα όλους εμάς, τον ελληνικό λαό, να νομιμοποιήσει αποφάσεις για τις οποίες δεν ρωτηθήκαμε δυο χρόνια τώρα ψήφιζαν ναι σε όλα  και τώρα μας καλούν να νομιμοποιήσουμε αυτές τις αποφάσεις που μας έχουν οδηγήσει στο χείλος της καταστροφής. Και με ποια προοπτική; Ποιο είναι το μέλλον που υπόσχονται στον ελληνικό λαό. Να μείνουμε λέει μια χώρα στην καρδιά της ευρωζώνης. Σωστό κι αυτό. Αλλά μια χώρα στην ευρωζώνη με μισθούς Βουλγαρίας, με μισθούς Ρουμανίας; Μια  χώρα που δεν θα χει κοινωνικό κράτος που θα έχει 1,5 εκατομμύριο ανέργους, που το πρώτο εξαγώγιμο προϊόν της θα είναι οι νέοι επιστήμονες που θα φεύγουνε στο εξωτερικό για να σπουδάσουνε αλλά και για να ζήσουνε με αξιοπρέπεια; Αυτή είναι η χώρα που εμείς οραματιζόμαστε; Μια χώρα έτσι όπως την καταντήσανε, σώζοντας την διαρκώς υποτίθεται, μέσα από τις αποφάσεις περικοπών , μείωσης συντάξεων και μισθών και κοινωνικής διάπλασης, δεν θα είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, αλλά μια χώρα που συνεχώς θα απομακρύνεται από την Ευρώπη. Έχουμε καταντήσει να είμαστε μια χώρα τριτοκοσμική , με μισθούς και συνθήκες διαβίωσης ανατολικής Ευρώπης ή Βορείου Αφρικής, όχι μια ευρωπαϊκή χώρα. Κοντοζυγώνει όμως η ώρα που θα μιλήσει ο ελληνικός λαός. Και εμείς πιστεύουμε ότι αυτή την ευκαιρία δεν πρέπει να τη χάσουμε. Και δεν πρέπει να τη χάσουμε διότι δε θα δοθούν ξανά άλλες ευκαιρίες. Την προσφυγή στην κάλπη δεν την επέλεξαν. Αναγκάστηκαν. Κάτω από την λαϊκή αντίδραση και κάτω από το φόβο. Το φόβο ότι αν καθυστερούσαν να πάνε σε εκλογές μπορεί  τα δύο κόμματα εξουσίας αθροιστικά να μην είχαν το 1/3 που δίνουν  οι δημοσκοπήσεις σήμερα αλλά πολύ λιγότερο. Αναγκάστηκαν να πάνε σε εκλογές , αναλαμβάνοντας συγκεκριμένες αποφάσεις που έχουν ήδη πάρει για νέες περικοπές συντάξεων και μισθών την επομένη μέχρι το καλοκαίρι. Για 110.000 απολύσεις από το δημόσιο τομέα. Αποφάσεις για περικοπές και του κοινωνικού κράτους, διότι αυτό που υπέγραψαν και ο κ Σαμαράς και ο κ Βενιζέλος είναι προφανή μέτρα του Λουξεμβούργου όπου θα πηγαίνουν τα δάνεια αλλά και τα  έσοδα από τη φορολογία με στόχο να πληρώνονται πρώτα οι πιστωτές και μετά οι μισθοί και οι συντάξεις του κοινωνικού κράτους. Πράγματα πρωτάκουστα και πρωτοφανή που δεν έχουν γίνει ποτέ άλλοτε στην ιστορία, παρά μόνο όταν κάποιοι βρίσκονται υπό καθεστώς όχι μονάχα οικονομικής αλλά και στρατιωτικής κατοχής.

Φίλες και φίλοι αντιλαμβανόμενοι την ιστορικότητα των στιγμών και τη βαθειά ευθύνη που όλοι έχουμε να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο στοίχημα των εκλογών. Εμείς πρώτοι λέμε ότι δεν έχουν τόσο  μεγάλη σημασία οι διαχωριστικές γραμμές που θέτουν και οι διαφορές που μπορεί να είχαμε μέχρι χθες  και με πολλούς από όσους  που βρίσκονται σήμερα σε αυτήν την αίθουσα. Γιατί ξέρουμε ότι πλέον στις συγκεντρώσεις μας δεν παρευρίσκονται μονάχα όσοι ήτανε παραδοσιακά ψηφοφόροι της Αριστεράς αλλά και όσοι και όσες βρέθηκαν στην κάλπη και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Και αντιλαμβανόμαστε ότι σήμερα ο καθένας και η καθεμιά επαναπροσδιορίζει την πολιτική του τοποθέτηση όχι με βάση την ιδεολογική και πολιτική του καταγωγή  αλλά με βάση το κοινωνικό του βίωμα, με βάση αυτό που του συμβαίνει στη ζωή του. Και λέμε λοιπόν, τι έχουμε να χωρίσουμε με έναν άνεργο 50 χρονών που βγαίνει  τώρα  στην ανεργία και έχει να θρέψει δύο παιδιά με το αν ψήφισε ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ . Με μια μάνα που βλέπει τα παιδιά της να φεύγουν στο εξωτερικό για να ζήσουν με αξιοπρέπεια, με αυτόν τον καταστηματάρχη που βάζει λουκέτο στο μαγαζί του και έρχεται η τράπεζα και τον κυνηγάει για να του πάρει το σπίτι. Αν ψήφιζε ΠΑΣΟ ή ΝΔ τι σημασία έχει; Εμείς λοιπόν καλωσορίζουμε όλους και όλες  όσους ήταν το προηγούμενο διάστημα στις κάλπες των δύο κομμάτων και τους λέμε: Αυτά που μας χωρίζουνε είναι πολύ λιγότερα από αυτά που μας ενώνουν. Τώρα μας ενώνει η πεποίθηση ότι μπορούμε να κάνουμε τη μεγάλη ανατροπή. Μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την πορεία του λαού προς τη χρεοκοπία και μπορούμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις νίκης. Χθες ήταν η τελευταία μέρα κατά την οποία με βάση το νόμο επιτρεπόταν η δημοσίευση των δημοσκοπήσεων.  Εμείς θέλουμε την πιο πραγματική και την πιο ρεαλιστική δημοσκόπηση που έχει επαφή με το λαό, αλλά προσέξτε η μοίρα τα χει φέρει έτσι, είτε επειδή το τελευταίο διάστημα τα δύο τελευταία χρόνια είπαμε τα πράγματα με το όνομα τους, κάναμε την πιο αξιόπιστη, μαχητική,  ριζοσπαστική  αλλά και με θέσεις μέσα στο Κοινοβούλιο, επειδή έχουμε την πιο ενωτική πρόταση, χωρίς ιδιοτέλεια , αλλά με στόχο να αλλάξει η ζωή μας αύριο και επειδή είμαστε οι πρώτοι που βάζουμε επί της ουσίας την πρόταση εξουσίας και διακυβέρνησης φαίνεται ότι είμαστε μπροστά. Μπροστά από όλες τις δυνάμεις που συγκαταλέγονται στο αντιμνημονιακό μπλοκ . σε αυτούς σε επίπεδο  ρητορείας τουλάχιστον λένε ότι θέλουν να ανατραπεί αυτή η πορεία. Καλούμε λοιπόν όσους σήμερα ταλαντεύονται στο να ψηφίσουν όχι τα δυο κόμματα που μας έφεραν εδώ και θέλουν να τους τιμωρήσουν και σωστά, αλλά ταλαντεύονται σε ποια δύναμη ανάμεσα στις λεγόμενες αντιμνημονιακές να ρίξουν το δικό τους βόλι στις 6 του Μάη. Τους λέμε ότι η κρίσιμη ψήφος δεν είναι μονάχα η ψήφος της διαμαρτυρίας αλλά αυτή που μπορεί να κάνει τη διαφορά, αυτή που μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανατροπής την επόμενη μέρα, ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Η κρίσιμη ψήφος σήμερα είναι η ψήφος στο ενωτικό ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο. Αν υπήρχε περισσότερος χρόνος στις εκλογές, αν γινόντουσαν λίγο αργότερα, ενδεχομένως σήμερα να συζητούσαμε για το ποιο θα ήταν το πρώτο κόμμα. Ούτε αυτό το αρνούμαστε αν συμβεί, αλλά έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα το να είναι η ισχυρή εκείνη δύναμη που το βράδυ των εκλογών θα έχει κάνει τη μεγάλη ανατροπή και την επόμενη μέρα είτε στην πρώτη είτε στη δεύτερη διερευνητική εντολή από το πρόεδρο της Δημοκρατίας θα έπαιρνε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης αυτό θα ήταν ένα γεγονός καταλυτικό για την Ελλάδα για την Ευρώπη και την ανατροπή .

Τότε φίλες και φίλοι θα καλέσουμε όλες εκείνες τις δυνάμεις που ένα χρόνο τώρα αρνούνται τις προτάσεις συνεργασίας. Αρνήθηκαν τη δυνατότητα να έχουμε ένα κοινό ψηφοδέλτιο που τώρα θα ψάχναμε ποιος θα είναι ο δεύτερος με μεγάλη διαφορά διότι θα ήμασταν η πρώτη πολιτική δύναμη και θα παίρναμε και τις 50 έδρες μπόνους του καλπονοθευτικού αυτού εκλογικού νόμου. Αυτούς που αρνήθηκαν να δούμε την εκλογική συνεργασία στις μονοεδρικές που θα μας έδινε άλλον αέρα θα μπαίναμε στο γήπεδο με γκολ από τα αποδυτήρια έχοντας τη δυνατότητα να καταγράψουμε 8 έδρες πριν καν ανοίξουν οι κάλπες. Θα τους καλέσουμε την επόμενη των εκλογών και θα τους πούμε ο λαός που ανάγκασε την κυβέρνηση Παπανδρέου να παραιτηθεί, ο λαός που ανάγκασε τον Βενιζέλο και το Σαμαρά να πάνε σε εκλογές ενώ δεν τις ήθελαν, τώρα αναγκάζει εσάς να κρίνετε ποιο είναι το συμφέρον του τόπου και να δώσετε τη στήριξη σας, αν όχι τη συμμετοχή σας, σε μια κυβέρνηση που θα προσπαθήσει να ανατρέψει και να καταγγείλει το μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση  και αυτές τις πολιτικές και όχι να δώσετε δια της απουσίας σας ανοχή στο να συνεχιστούνε οι μνημονιακές πολιτικές από δυνάμεις που θα είναι μειοψηφικές στο κοινοβούλιο. Και τότε πιστεύουμε ότι κανείς δε θα μπορέσει να σταθεί λέγοντας τα μικρά και ιδιοτελή «όχι» στην ενότητα όταν ο ίδιος ο λαός θα έχει πει το μεγάλο «ναι» στην ανατροπή και αυτή η ανατροπή έχει καταγραφή στους συσχετισμούς στις κάλπες. Μας ρωτάνε όμως πολλοί, φίλες και φίλοι: Μπορεί να καταγγείλει μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή την δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο από τη στιγμή που αυτή έχει υπογραφεί; Εμείς απαντάμε ότι η δανειακή σύμβαση, το μνημόνιο και τα μέτρα αυτά τα υπέγραψαν οι δύο , ο κ.Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς. Οι υπογραφές τους δεν αφορούν τον ελληνικό λαό, υπέγραψαν στο όνομα του ελληνικού λαού, όμως το μόνο που εκπροσωπούνε πλέον είναι μια μειοψηφία του ελληνικού λαού, το μόνο που εκπροσωπούν είναι τα κόμματά τους που καταρρέουν και το σάπιο πολιτικό σύστημα. Και αυτό δεν το σκεφτόντουσαν τις μέρες που έβαζαν φαρδιά πλατειά την υπογραφή τους σʼ αυτό που τους είχε ζητήσει η κ. Μέρκελ. Στείλαμε επιστολή, προσωπικά εγώ έστειλα επιστολή εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και στην κ. Λαγκάρντ και στον κ. Γιούνκερ και στον κ. Μπαρόζο και στους 16 ηγέτες των χωρών της ευρωζώνης, όπου τους εφιστούσα την προσοχή λέγοντας τους, ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει ερωτηθεί για την υπογραφή του κ. Βενιζέλου και του κ Σαμαρά. Ο κ Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς δεν εκπροσωπούν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού  και όταν αποκατασταθεί η Δημοκρατία στον τόπο που γεννήθηκε και όταν ο λαός κληθεί με την ετυμηγορία του να νομιμοποιήσει ή να ακυρώσει αυτές τις υπογραφές να ξέρετε ότι εμείς θα εργαστούμε  να μην νομιμοποιήσει αυτές τις υπογραφές και αυτές τις επιλογές. Αλλά τους προειδοποιήσαμε. Τότε, πολλοί έσπευσαν να μας κατηγορήσουν ότι κινδυνολογούμε. Όχι αυτοί κινδυνολογούν διότι αυτό  που μας το δείχνουν ως μέλλον, είναι ένα μέλλον μιζέριας, κακομοιριάς, εξευτελισμού, φτώχειας , πείνας και εξαθλίωσης. Η συνταγή που μας έχουνε δώσει έχει αποτύχει, όχι μονάχα στην Ελλάδα, έχει αποτύχει όπου έχει εφαρμοστεί. Έχει αποτύχει στην Ισπανία που μετά από ένα χρόνο λιτότητας τώρα βρίσκεται σε κατάσταση δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Έχει αποτύχει στην Πορτογαλία και ετοιμάζονται τώρα να πάνε κι εκεί σε αναδιάρθρωση του χρέους. Έχει αποτύχει στην Ιταλία που κρέμεται σε μια κλωστή αλλά ακόμα και στην καρδιά της Ευρώπης.

Άρα αυτό που χρειάζεται είναι να δοθεί ισχυρό μήνυμα ανατροπής μέσα από  μια  κυβέρνηση που θα βάλει το λαό  στο προσκήνιο, το λαϊκό παράγοντα στο προσκήνιο. Εμείς λέμε ότι ναι, μπορούμε να καταγγείλουμε αυτή την δανειακή σύμβαση .

Πρώτα και κύρια διότι είναι μια σύμβαση που υπογράφηκε κάτω από καθεστώς εκβιασμού και καμία διεθνής συνθήκη που υπογράφεται κάτω από καθεστώς εκβιασμού δεν μπορεί να μην είναι ανατρέψιμη όταν οι ίδιοι οι λαοί θα ανατρέψουν.

Δεύτερον διότι αυτή η συνθήκη είναι αντισυνταγματική.

Τρίτον γιατί είναι έξω και από το ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο αντιτίθεται σε μια σειρά από άρθρα της Χάρτας των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το σημαντικότερο είναι όμως ότι είναι μια σύμβαση και μια συνθήκη η οποία θα οδηγήσει πολύ γρήγορα σε 3ο πακέτο ενδεχομένως και  σε 4ο. 

Επομένως φίλες και φίλοι το κρίσιμο είναι ο λαϊκός παράγοντας αν θα γείρει τις εξελίξεις προς το μέρος του ή αν στις 6 του Μάη θα νομιμοποιήσουμε αυτούς που μας οδηγούν σε μια πορεία προς την καταστροφή. Πιστεύουμε ότι κανένας λαός εθελόδουλα δεν οδηγείται στην αυτοκτονία  γιατί αυτό μας ζητάνε σήμερα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και πιστεύουμε ότι η παλαιότερη και η πρόσφατη ιστορία του χώρου μας έχει δείξει ότι ο λαός αυτός έχει αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια και μπορεί να βαδίσει σε αυτόν το δρόμο που εμείς του προτείνουμε να βαδίσουμε μαζί. Δεν λέμε εμείς ψεύτικες υποσχέσεις , δεν λέμε ότι έχουμε το μαγικό ραβδί ώστε απ τη μια μέρα στην άλλη να μετατρέψουμε την κόλαση σε παράδεισο. Θα σας πούμε όμως ότι έχουμε σχέδιο, έχουμε πρόγραμμα και έχουμε βούληση. Θα σας πούμε ότι αν υπάρξει ένας νέος συνασπισμός  εξουσίας  τότε το κύριο μέλημά μας θα είναι να στηρίξουμε τους αδύναμους, ότι θα κάνουμε το παν να εξοικονομήσουμε πόρους, βασιζόμενοι σε δύο πυλώνες, σε δύο κατευθύνσεις, στην αναστολή πληρωμών προς τους πιστωτές και στη φορολογία του πλούτου ώστε να υπάρξει αναδιανομή του πλούτου και εξοικονόμηση πόρων. Να εξοικονομήσουμε πόρους προκειμένου να στηρίξουμε τους αδύναμους πρώτα και να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις ανάπτυξης και στήριξης της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Δεν λέμε λόγια του αέρα, ούτε θα πούμε λεφτά υπάρχουν, ούτε θα πούμε, όπως λένε άλλοι αντιμνημονιακοί, που αντιγράφουν πολλές από τις θέσεις μας στα ζητήματα του χρέους, όπως ο κ.Καμένος, ότι είναι εφικτό όλοι να είναι ικανοποιημένοι σ΄αυτή τη ζωή. Δεν μπορείς να προχωρήσεις αφήνοντας τα ελλείμματα εκεί που είναι. Πρέπει να μειώσεις τα ελλείμματα. Αλλά ο μόνος τρόπος για να μειώσεις τα ελλείμματα δεν είναι να παίρνεις από τους φτωχούς. Να πάρεις από τους πλούσιους ,να πάρεις απ΄ αυτούς που έχουν. Ο κ. Καμένος λέει δεν θα πάρω από τους πλούσιους, θα μειώσω τη φορολογία των πλουσίων και τότε πώς θα μειωθούν τα ελλείμματα; Σ΄ αυτή τη ζωή, δυστυχώς ή ευτυχώς, κάποιος κερδίζει και κάποιες χάνει. Δεν μπορεί να κερδίζουν όλοι.  Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και την Ευρώπη κέρδιζαν οι λίγοι, που είχαν τα πολλά και έχαναν οι πολλοί, που είχαν τα λίγα. Εμείς ατό θέλουμε να αντιστραφεί. Να αναγκάσουμε αυτούς που έχουν τις βίλες, τις off shore, τα πλοία, τις περιουσίες στο εξωτερικό να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Να υποχρεώσουμε τους τραπεζίτες, που έχουν πάρει 200 δις κρατικό χρήμα και δεν έχουν δώσει ούτε ένα σεντ, να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Και μπορούμε να τους υποχρεώσουμε να το κάνουν, αν έχουμε την πολιτική βούληση και το λαό να μας στηρίζει.

Και ο δεύτερος πυλώνας, αυτό που σας είπα για την αναστολή των πληρωμών, για μας είναι ξεκάθαρο. Όποια κυβέρνηση κι αν είναι την επομένη των εκλογών θα βρεθεί μπροστά σ΄ένα κρίσιμο δίλημμα. Να αφήσει τους μισθούς και τις συντήξεις να βρεθούν στον Καιάδα, το κοινωνικό κράτος να καταστραφεί προκειμένου να πληρώνει απρόσκοπτα τους πιστωτές να στηρίξει το κοινωνικό κράτος και τις συντάξεις και τους μισθούς. Εμείς σ΄ αυτό το δίλημμα δεν πρόκειται ούτε στιγμή να ταλαντευθούμε. Θα στηρίξουμε το κοινωνικό κράτος και τους μισθούς, τα νοσοκομεία και τα σχολειά που καταρρέουν αθετώντας για ένα προσωρινό διάστημα, για όσο χρειαστεί, μέχρι να βρεθεί δίκαιη και βιώσιμη λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο στο ζήτημα του δημόσιου χρέους, τις πληρωμές προς τους πιστωτές. Ούτε ένα ευρώ δεν πρόκειται να πληρώσουμε στους τοκογλύφους αν είναι να στηρίξουμε την κοινωνία που καταρρέει, ούτε ένα ευρώ.

Μας λένε, αυτό έχει συμβεί πουθενά; Πρώτοι εσείς θα το κάνετε; Τους λέμε ότι είστε ανιστόρητοι, όχι γιατί η σύγχρονη και νεώτερη οικονομική ιστορία βρίθει από παραδείγματα όπου χώρες αναγκάστηκαν να οδηγηθούν προς αναστολή πληρωμών προς τους πιστωτές, προκειμένου να μην καταρρεύσει τελείως η οικονομία τους .Άλλωστε είναι μια από τις βασικές αρχές που εντάσσεται μέσα στο διεθνές δίκαιο. Η Επιτροπή Δικαιωμάτων του ΟΗΕ έχει καταγράψει με την ορολογία state of necessity. Όπως λένε οι νομικοί,  κατάσταση έκτακτης δημοσιονομικής ανάγκης, την προτεραιότητα, τη στήριξη, τη δυνατότητα επιβίωσης των λαών και όχι των πιστωτών, όταν οι χώρες βρίσκονται σε τέτοια κρίση. Κρίση που παίρνει την μορφή ανθρωπιστικής κρίσης όπως εδώ.

Όμως θα τους δώσουμε ένα παράδειγμα για να σταματήσουν να κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό που αφορά –και έχει ενδιαφέρον να το ακούσετε- τους ίδιους, αυτούς που μας έχουν βάλει το πιστόλι στον κρόταφο, τους Γερμανούς, πώς οι Γερμανοί βγήκαν από την κρίση μετά τον πόλεμο. Σταμάτησαν να πληρώνουν τους πιστωτές τους και προχώρησαν σε μια διεθνή συμφωνία, έξι χρόνια μετά, με 23 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όπου οι 23 αυτές χώρες και εμείς δεχθήκαμε να διαγραφεί το 62,5% του χρέους των Γερμανών  προς εμάς και ταυτόχρονα το υπόλοιπο να αποπληρώνεται με ρήτρα ανάπτυξης, δηλαδή όταν έχει ανάπτυξη η οικονομία να πληρώνουν, όταν δεν έχει να μην πληρώνουν. όχι με μνημόνια της χρεοκοπίας και της καταστροφής.

Αυτό είναι το μοντέλο που εμείς θα διεκδικήσουμε. Και η πολιτική διαπραγμάτευση την οποία εμείς ισχυριζόμαστε ότι θα διεκδικήσουμε, όταν ο λαός μας δώσει ισχυρή εντολή, δεν θα είναι διαπραγμάτευση του μνημονίου. Το μνημόνιο δεν μπορείς να το διαπραγματευτείς, όπως δεν μπορείς να διαπραγματευτείς την κόλαση. Να την κάνεις λιγότερο κόλαση.. Και πάλι κόλαση θα είναι.  Γιατί ακούμε πολλούς να μιλάνε για ισοδύναμα μέτρα, και τον πρώην σύντροφό μας τον Φ. Κουβέλη να μιλάει για ισοδύναμα. Μα είναι δυνατόν να ψάχνουμε να βρούμε ισοδύναμους πόνους. Να κόψουμε το μικρό δάχτυλο και όχι τον αντίχειρα. Είναι μικρότερος ο πόνος. Άραγε ποιο είναι το ισοδύναμο στις 150 χιλιάδες απολύσεις; Μπορεί κανείς να μας πει; Ποιο είναι το ισοδύναμο στην κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας; Ποιο είναι το ισοδύναμο στη μείωση 50% του εισοδήματος; Στα χίλια λουκέτα τη βδομάδα σε μαγαζιά, κυρίως μικρομεσαίοι οι οποίοι βγαίνουν στην ανεργία και δεν έχουν ούτε επίδομα ανεργίας. Ποια είναι τα ισοδύναμα σ΄ αυτή την καταστροφή.

Εμείς δεν μιλάμε για ισοδύναμες καταστροφές. Εμείς μιλάμε για δυνατότητα εξόδου από την κρίση. Και υπ΄ αυτή την έννοια, η δυνατότητα εξόδου από  την κρίση μπορεί να έρθει μονάχα αν αλλάξουν οι συσχετισμοί και την επόμενη μέρα το πρωί όλοι αυτοί οι υπαλληλίσκοι, τύπου Τόμσεν, Ράιχενμπαχ οι οποίοι έρχονται και διαπραγματεύονται με ίσους όρους με εκλεγμένους…  με τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό των Οικονομικών.. Τι ντροπή είναι αλήθεια αυτή… Θα πάρουν εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Και η διαπραγμάτευση θα γίνει σε επίπεδο Κορυφής με την Ε.Ε., γιατί η Ελλάδα είναι ισότιμο μέλος της ευρωζώνης. Και γιατί έχουμε ένα ισχυρό χαρτί, το οποίο φυσικά το μάθαμε –το λέγαμε εμείς δυό χρόνια, αλλά μας λοιδορούσαν- αλλά το μάθαμε μόλις η κα Μέρκελ αφού, όπως πιστεύει, έδεσε το γάιδαρό της με τις υπογραφές Βενιζέλου και Σαμαρά, έκανε μια συνέντευξη στο BBC και είπε, ούτε μια στιγμή δεν μας πέρασε από το μυαλό να φύγει η Ελλάδα από, το ευρώ γιατί το  κόστος θα ήταν δυσβάστακτο. Φανταστείτε την ευρωζώνη σαν μια αλυσίδα με 17 κρίκους. Αν ένας κρίκος σπάσει, θα καταστραφεί, θα διαλυθεί και η αλυσίδα. Άρα έχουμε ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί που ποτέ δεν αξιοποιήσαμε. Και αυτό θα το αξιοποιήσουμε έχοντας ισχυρή λαϊκή εντολή και έχοντας και το λαό να διεκδικεί.

Οι κυβερνήσεις Παπαδήμου, Παπανδρέου φοβήθηκαν το λαό.. Οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου χτύπησαν το λαό με χημικά και με ΜΑΤ. Εμείς μόλις ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δώσει τη διερευνητική εντολή, θα πάμε στη Βουλή να διεκδικήσουμε σχηματισμό κυβέρνησης και θα καλέσουμε το λαό να βγει στους δρόμους και να χαιρετίσει αυτή τη μεγάλη αλλαγή.

Όταν θα βρεθούμε σε επίπεδο πολιτικής διαπραγμάτευσης σε επίπεδο κορυφής στην Ε.Ε. καταθέτοντας τη δική μας πρόταση διεξόδου από την κρίση, ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης με δημόσιες επενδύσεις και με ενίσχυση της απασχόλησης, τότε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης δεν θα είμαστε μόνοι Θα είναι οι χιλιάδες άνεργοι, οι χιλιάδες νέοι που χάνουν τη δουλειά τους καθημερινά, οι καταστηματάρχες οι μικρομεσαίοι, θα είναι ο  λαός στους δρόμους που θα διαδηλώνει και θα απαιτεί.

Δείτε τι έγινε στη μικρή αλλά ευρωπαϊκή Ισλανδία. Δυο χρόνια πριν. Δεν θα σας μιλήσω για το 1953, όταν τους έφτιαξαν ένα κοστούμι αντίστοιχο με το δικό μας οι τραπεζίτες, όταν οι τράπεζες φαλίρισαν εκεί και ζήτησαν από τον ισλανδικό λαό να πληρώσει. Εκεί είχαν ένα πολιτικό προσωπικό που ήταν αντάξιο της ευθύνης που του είχε αναθέσει ο ίδιος ο λαός. Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκεί δεν είπε ναι σε όλα, αλλά απέπεμψε αυτό το νόμο, το δικό τους μνημόνιο και το έθεσε στην κρίση του λαού σε δημοψήφισμα. Και εκεί υπήρξαν απειλές, εκβιασμοί, ότι αν καταψηφίσει ο λαός, θα ανοίξουν οι ουρανοί, θα κατακλυστεί, θα σβήσει από τον χάρτη αυτή η χώρα. Όμως ο λαός καταψήφισε με 80%Και τι έγινε την επόμενη μέρα;  Οι πιστωτές κάθισαν σστο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και είπαν ναμην τα χάσουμε όλα, τουλάχιστον δώστε μας κάτι απ΄ αυτά που μας χρωστάτε.

Φίλε και φίλοι,

Βρίθει η ιστορία η νεώτερη, η οικονομική και η πολιτική, από τις πραγματικές δυνατότητες που έχουν οι λαοί να ανατρέψουν τη μοίρα τους.

Απευθύνομαι σ΄ ένα κόσμο που στο διάβα της ιστορίας η καταγωγή της κρητικών έχε αποδείξει ότι οι Κρήτες ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή, δεν δείλιασαν. Ένας περήφανος λαός. Και απευθύνομαι λέγοντάς σας μην αφήσετε τη δυνατότητα την επομένη των εκλογών να αισθάνεστε εσείς ντροπή για τους εκπροσώπους που θα στείλετε διότι οι εκπρόσωποί τους θα ψηφίσουν μνημόνια καταστροφής και εκχώρησης της εθνικής και λαϊκής  κυριαρχίας. Αλλά θα αισθάνεστε περηφάνια. Διότι κι εσείς εδώ στο Ρέθυμνο θα στείλετε εκπροσώπους, και είναι μεγάλο διακύβευμα γι αυτό σας καλώ,  να στείλετε βουλευτή της Αριστεράς που θα καταψηφίζει τα μνημόνια και θα σας κάνει περήφανους.

Φίλες και φίλοι,

Είμαστε βέβαιοι ότι μπορούμε να κάνουμε τη μεγάλη ανατροπή, είμαστε βέβαιοι ότι ο δρόμος που σας καλούμε, βέβαια, δεν είναι εύκολος, είναι δύσκολος, αλλά είναι ο δρόμος της αξιοπρέπειας, είναι ο δρόμος της εθνικής κυριαρχίας, της λαϊκής κυριαρχίας  και μπορούμε μαζί να τον βαδίσουμε και στο τέλος, στην άκρη του δρόμου έχει ξέφωτο. Έχει φως στην άκρη του ορίζοντα,  δεν είναι ο δρόμος της κατρακύλας και της καταστροφής. Και σας καλούμε αυτόν τον δρόμο να τον βαδίσουμε μαζί έχοντας κατά νου ότι οι επιλογές δεν είναι πάρα πολλές, είναι περιορισμένες. Και αν χάσουμε αυτήν την ευκαιρία ίσως έχουμε χάσει μια ιστορική ευκαιρία.

Υπ΄ αυτήν την έννοια, εμένα θα σας πω ότι δεν με ξαφνιάζει το γεγονός ότι τα δύο κόμματα εξουσίας στις δημοσκοπήσεις παίρνουν το 1/3. Δεν με ξαφνιάζει καθόλου που ο κος Βενιζέλος χτες στο Ηράκλειο δυσκολεύτηκε να γεμίσει ένα κλειστό γυμναστήριο  με χίλιους ανθρώπους, όταν κάποτε έκανε το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώσεις με 30.000 ανθρώπους σε ανοιχτό χώρο.

Και ξέρετε γιατί δεν με ξαφνιάζει;  Γιατί το ΠΑΣΟΚ του κου Βενιζέλου δεν έχει σχέση που ήταν στην καρδιά και στην ψυχή του κρητικού λαού. Δεν έχει καμιά σχέση με τη δημοκρατική παράταξη που έδωσε αγώνες για τη δημοκρατία, για την ανεξαρτησία, για την εθνική κυριαρχία. Είναι το κόμμα του Μνημονίου τώρα το κόμμα του κ. Βενιζέλου.  Και η δημοκρατική παράταξη, με την ευρεία έννοια, βρίσκεται εδώ, συμπορεύεται με την ριζοσπαστική αριστερά για ένα κοινό αγώνα για την προκοπή, την  αξιοπρέπεια και την εθνική ανεξαρτησία.

Και πρέπει να το πω κι αυτό.  Όλους αυτούς τους αγώνες για λευτεριά, για προκοπή για δημοκρατία, για κυριαρχία που έδωσαν οι προηγούμενες γενιές, δεν μπορούμε να τους εκχωρήσουμε με δύο υπογραφές σε ένα χαρτί που μας έδωσε η κα Μερκελ, με την υπογραφή του Βενιζέλου και του Σαμαρά.

Δεν μπορούμε να εκχωρήσουμε όλους αυτούς τους αγώνες για τους οποίους είμαστε περήφανοι και να μετατρέψουμε την Ελλάδα σε μια αποικία όπου θα αποφασίζουν έξω από τη χώρα, ερήμην του ελληνικού λαού.  Αυτή είναι η ευκαιρία να δείξουμε ότι ο ελληνικός λαός είναι κυρίαρχος και δεν θα επιτρέψει να μετατραπεί η χώρα μας σε αποικία.  Και αυτήν την επιλογή την έχουμε μπροστά μας.  Την έχουμε μπροστά μας και είμαστε βέβαιοι  ότι αυτή την επιλογή θα την πάρει ο ελληνικός λαός  για λογαριασμό και των ευρωπαϊκών λαών.

Φίλες και φίλοι,

Το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς στο Ρέθυμνο πιστεύουμε ότι θα είναι ένα ψηφοδέλτιο ελπίδας και νίκης.

Στο ψηφοδέλτιο είναι  ο Ηλίας Λουλούδης, μαθηματικός, ο Ανδρέας Ξανθός, γιατρός, γραμματέας της ΝΕ, ο Ξυδάκης Μύρωνας, Γιώργος Οικονόμου.

Δώστε δύναμη στη  δική σας δύναμη.  Στηρίξτε το ψηφοδέλτιο της ελπίδας. Δώστε την μεγάλη έκπληξη το βράδυ των εκλογών. Τα δύο κόμματα που δεν συγκεντρώνουν ούτε το 1/3, να μην το συγκεντρώσουν ούτε εδώ και να εκλεγεί στη Βουλή εκπρόσωπος της Αριστεράς  και να δώσουμε τη μάχη όλοι μαζί, δίπλα στο λαό μαζί το λαό για ελπίδα και προοπτική.

Και είμαστε βέβαιοι ότι αυτήν την μάχη μπορούμε να την κερδίσουμε.  Να είστε καλά.