Νίκος Χουντής :

•    «Οι οικονομικοί εθνικισμοί της Γερμανίας και της Γαλλίας θέτουν σε κίνδυνο την ευρωζώνη και την ευρωπαϊκή συνοχή»

•    «Το ευρώ είναι ανάπηρο , έχει κουσούρια και δεν μπορεί να λειτουργήσει»

Π.Τσίμας : Που βλέπετε  κύριε Χουντή να οδηγείται η συζήτηση σε ότι αφορά το ελληνικό χρέος, θα καταλήξει σύντομα, μέχρι τέλος του μήνα και που θα καταλήξει;

Ν.Χουντής : Όχι, και είμαι κατηγορηματικός. Χθες κατά την ολομέλεια του Ε.Κ. ο κ. Μπαρόζο με τη δέσμη των μέτρων που παρουσίασε, μέσα σε αυτήν την πολυφωνία και την κακοφωνία που υπάρχει, έβγαλα το συμπέρασμα ότι αυτά που λέει ο κ. Μπαρόζο δεν έχουν καμία αξία και είμαι απόλυτος σε αυτό. Λέει πράγματα που είναι τώρα ευχάριστα στα αυτιά αλλά που δεν θα ληφθούν υπόψη. Και άλλες φορές έχουν ειπωθεί τέτοια πράγματα αλλά τελικά τις αποφάσεις, τις παίρνουν η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί, και δυστυχώς  αυτό είναι το πρόβλημα.  Επί της ουσίας για την Ελλάδα, δυστυχώς, κάνουν ακόμα αναφορά ως ιδιαίτερη περίπτωση, ενώ την ίδια ώρα ο κ. Μπαρόζο αλλά και ο κ. Τρισέ λένε ότι έχουμε ένα πρόβλημα γενικευμένο, συστημικού κινδύνου στην Ευρώπη.

Π.Τσίμας : Έτσι ξεκίνησε η συζήτηση το 2010. Ότι η Ελλάδα είναι ένα ειδικό πρόβλημα, ότι η χώρα αποτελείται από αλήτες, τεμπέληδες κλπ που φάγανε τα λεφτά. Μετά, όταν ήλθαν οι Πορτογάλοι και οι Ιρλανδοί στην ίδια μοίρα, αυτή η συζήτηση κόπασε και τώρα επανέρχεται.  Πάλι εμείς είμαστε το ειδικό πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί ειδικά.

Ν.Χουντής : Μας ενοχλεί αυτή η θέση από άποψη πατριωτική. Όσο δεν βλέπουν  ότι το πρόβλημα του δημοσίου χρέους το έχουν πλέον και μεγάλες χώρες, ότι το πρόβλημα ξεπερνάει πλέον τις χώρες του Νότου και την Ελλάδα, όσο δεν βλέπουν τη συνολική λύση, στην προσπάθεια εξεύρεσης  λύσης μόνο για την Ελλάδα, αρχίζουν και αναπτύσσονται διάφοροι εθνικισμοί. Μεγάλοι και μικροί  εθνικισμοί. Η Γερμανία  κοιτάει να δει τι  θα κάνει με τη δική της τράπεζα, ο κ. Σαρκοζί κοιτάζει τη δική του τράπεζα. Αλλά και οι μικρότερες  χώρες  μας απασχολούν  και μας εμφανίζουν διάφορα προβλήματα. Προχθές τα βάλαμε με την Σλοβακία, την προηγούμενη φορά τα είχαμε βάλει με την Φινλανδία, όπου ζητούσε εγγυήσεις. Όσο δεν το βλέπουν ως συνολικό πρόβλημα, που απειλεί την ευρωζώνη και συνολικά τη συνοχή της Ευρώπης, η ιδιαίτερη αντιμετώπιση της Ελλάδας θα καταλήγει σε αυτά που ζούμε αυτές της ημέρες, να παίρνονται μέτρα, να καταργούνται τα πάντα, να γίνονται συζητήσεις το τι θα γίνει με την 6η δόση και αν η λύση είναι  μέσα στην ευρωζώνη.

Π.Τσίμας : Η αίσθηση σας είναι ότι η όποια λύση έστω και μισή λύση, δύσκολα θα δοθεί μέχρι τέλους του μήνα όπως έχουν πει;

Ν.Χουντής : Θα σας κάνω μια πρόβλεψη, μια προφητεία. Την 6η δόση θα τη δώσουν, δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά αλλά θα είμαστε συνεχώς επί ξηρού ακμής  με τις δόσεις, όσο δεν βρίσκεται συνολική λύση και όσο η λύση αναζητείται σε λάθος κατεύθυνση. Η λύση που έχει δοθεί με τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς στήριξης αποδεικνύεται ατελέσφορη, διότι εξαρτάται από την εκάστοτε βούληση ενός εκ των 17 χωρών μελών των κυβερνήσεων ή των εθνικών κοινοβουλίων, αν θα κάνουν την μια ή την άλλη τσιριμόνια και έτσι τροφοδοτούνται οι μικροί και μεγάλοι εθνικισμοί. Ενώ η λύση είναι  προς την κατεύθυνση ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού δανεισμού  τελευταίας καταφυγής. Αυτό θα έδινε μια πιο θεσμική, μη αμφισβητούμενη σταθερή αντιμετώπιση του προβλήματος.

 Π.Τσίμας : Από την αρχή πολλοί άνθρωποι λέγανε αυτό που λέτε και εσείς, εφόσον έχουμε ένα κοινό νόμισμα, είμαστε μια κοινή οικονομική ζώνη, όταν μια μικρή χώρα αντιμετωπίζει πρόβλημα δανεισμού, δεν μπορεί οι υπόλοιποι να κάνουν ότι δεν τους αφορά, πρέπει να υπάρχει μια αλληλεγγύη και στο χρέος, μια αλληλεγγύη και στο δανεισμό. Αυτή την απλή ιδέα, πες τε την ευρωομόλογο, νοιώθετε σε αυτή τη διετία να έχει κερδίσει έδαφος ή είμαστε εκεί που ήμασταν πριν από 2 χρόνια ;

Ν.Χουντής : Όχι, απλώς  έχουν πολλαπλασιαστεί οι φωνές, διότι όπως είδατε μεσούσης της  κρίσης, μίλησαν οι «πατέρες» της ευρωπαϊκής ένωσης και είπαν αυτά που λέμε εμείς. Ξέρανε όταν καθιερώνανε το ευρώ ότι ήταν ανάπηρο, είχε κουσούρια, δεν μπορούσε να λειτουργήσει. Για να είναι βιώσιμο ένα νόμισμα πρέπει να υπάρχει και ισχυρός προϋπολογισμός, και να υπάρχει μηχανισμός δανεισμού τελευταίας καταφυγής. Εφόσον δεν υπάρχουν αυτά, η κρίση ξέσπασε με σφοδρότητα στην Ευρώπη, δεν μπορεί να δοθεί συνολική λύση. Και το πρόβλημα μπορεί να το έχει μια χώρα όχι μόνο για οικονομικούς  λόγους αλλά και εξαιτίας μια φυσικής καταστροφής. Δεν έχει τα συναλλαγματικά και άλλα νομισματικά μέσα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Επομένως είμαστε μια οικογένεια, και η έννοια της αλληλεγγύης μέσα στα πλαίσια της οικονομικής θεωρίας, δυστυχώς δεν έχει κερδίσει έδαφος. Δυστυχώς οι ηγέτες της Ε.Ε.  είναι έντονα νεοφιλελεύθεροι. Εφόσον πρυτανεύει η κερδοφορία των τραπεζών και η δράση των οίκων αξιολόγησης, δεν φαίνεται να κερδίζει έδαφος αυτή η πρόταση, τουλάχιστον στο επίπεδο των ηγετών. Αυτή όμως η πρόταση  κερδίζει έδαφος σε άλλους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους.

Π. Τσίμας : Είναι σημαντικό όμως αυτό που λέτε, ότι μια ιδέα που στην αρχή ακουγότανε ριζοσπαστική, αριστερή, την υιοθετούν και ο Κόλ και  ο Ντελόρ.

Ν.Χουντής : Έχει ένα ενδιαφέρον, έχει την αξία του, για να μην λέγεται ότι δεν υπάρχει άλλη πρόταση.