Μιλώντας στο ρ/σ «Ράδιο 9» (Γ. Σμυρνής, Χ. Μπότσαρης), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:

Για τις νέες ανακοινώσεις Βενιζέλου

Συγκρίνοντας τις χθεσινές ανακοινώσεις Βενιζέλου με όσα η κυβέρνηση διέρρεε τα ξημερώματα της Πέμπτης προς την Παρασκευή, διακρίνω μια σταθερότητα υδράργυρου σʼ αυτή τη κυβέρνηση. Πριν από 3 ημέρες διέκοψαν τις συνομιλίες με την Τρόικα και διέρρευσαν στα ΜΜΕ  ότι ως εδώ και μη παρέκει, θα πάμε σε πολιτική διαπραγμάτευση, πρέπει να αλλάξει το μίγμα της πολιτικής, πρέπει και οι Τροικανοί να καταλάβουν μερικά πράγματα, δεν πάει άλλο κλπ.

Χθες, με όσα ανακοίνωσε ο κ. Βενιζέλος από το γραφείο του Πρωθυπουργού, ως πρωθυπουργεύων αντιπρόεδρος, είπε το «ναι» σε όλα μετά το τελεσίγραφο Σόιμπλε και των άλλων ευρωπαίων αξιωματούχων. Είναι μια ακόμη επιλογή της κυβέρνησης να είναι το καλό παιδί και να προσαρμόζεται παθητικά μετά από ορισμένα νάζια ορισμένων ωρών στις επιθυμίες της Τρόικα.  Κι αυτό παρά το γεγονός ότι 1,5 χρόνο τώρα οι ίδιοι αριθμοί αποδεικνύουν ότι η συνταγή του μνημονίου που ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των δανειστών μας απεδείχθη αποτυχημένη και  ο μάγειρας, δηλαδή η κυβέρνηση, αποδείχθηκε ανίκανος να εφαρμόσει αυτή την λάθος συνταγή.

Βοούν οι αριθμοί: έχουμε μια ύφεση που έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, μια ανεργία που καλπάζει, έναν δημοσιονομικό εκτροχιασμό με έκρηξη χρέους και μια τεράστια απόκλιση από την εκτέλεση του Προϋπολογισμού.

Για την αποτυχία της κυβέρνησης σε εσωτερικό και εξωτερικό μέτωπο

Η κυβέρνηση μʼ αυτό το κόλπο των τελευταίων ημερών της δήθεν σκληρής στάσης της κυβέρνησης απέναντι στην Τρόικα,  επιδίωκε να πάει ο Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη, χωρίς δεσμεύσεις για όλον αυτό τον κατάλογο των άδικων μέτρων που επιτείνουν την άδικη κατανομή των βαρών. Δεν τα κατάφερε όμως, γιατί εφαρμόζει και λάθος πολιτική και λάθος διαπραγματευτική γραμμή.

Μια κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της, πρώτα επιδιώκει ένα δημοσιονομικό νοικοκύρεμα με δίκαιη κατανομή των βαρών. Για παράδειγμα στο σκέλος των εσόδων που με αγωνία επιδιώκει την αύξησή τους, αντί να υπερφορολογεί αυτούς που ήδη πληρώνουν φόρους, μισθωτούς, συνταξιούχους και καταναλωτές μέσω της έμμεσης φορολογίας, θα έπρεπε να διευρύνει την φορολογική βάση περιορίζοντας την παραοικονομία και την φοροδιαφυγή. Να βάλουν επιτέλους το χέρι στην τσέπη και οι πλούσιοι. Κάτι για το οποίο ο λαλίστατος κατά τα άλλα κ. Μάνος ποτέ δεν μιλάει.  Στην Ελλάδα για τους πλούσιους και τους πολύ πλούσιους  το φορολογικό σύστημα λειτουργεί σαν το δίσκο της εκκλησίας. Βάζουν μέσα ό,τι θέλουν.

Στο σκέλος των δαπανών: κόβονται μισθοί και συντάξεις, περιορίζεται το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, εντείνοντας την ύφεση αντί να επαναξιολογήσουν μια-μια τις δαπάνες και να προσπαθήσουν να περιορίσουν τις σπατάλες του κομματικού κράτους, τις επιδοτήσεις και τις φοροαπαλλαγές προς τους ισχυρούς από τον αναπτυξιακό νόμο, είτε να κόψουν με το μαχαίρι την πατέντα των πανάκριβων προμηθειών και έργων προς φίλους, οι οποίες πληρώνονται από τον φορολογούμενο.

Αν η κυβέρνηση έκανε το δημοσιονομικό νοικοκύρεμα θα μπορούσε να αντιτάξει στην Τρόικα, ότι σε 3 χρόνια δεν μπορεί να  φτάσει το έλλειμμα στο 3 %, δεν μπορεί να μειώσει το χρέος τόσο γρήγορα και τόσο γενναία αν δεν υπάρξει και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένα βαθύτερο κούρεμα του χρέους, με ανάληψη κι από αυτούς ενός μέρους του χρέους.

Με άλλα λόγια μια δίκαιη και αποτελεσματική κυβέρνηση στο εσωτερικό, θα μπορούσε να διαπραγματευτεί καλύτερα με τους Ευρωπαίους εταίρους. Η κυβέρνηση τα έχει κάνει «μούσκεμα» στο εσωτερικό γιατί πληρώνουν το μάρμαρο οι αδύνατοι και οι έντιμοι σαν κορόιδα, ενώ τους ασυνεπείς τους επιβραβεύει κάθε τόσο με μια περαίωση.

Για το ενδεχόμενο εκλογών

Η κυβέρνηση έχει μπει σε μια τροχιά ταχείας φθοράς και δεν αποκλείεται σύντομα να έχουμε εκλογές. Οι προσδοκίες που γεννήθηκαν από την έλευση Βενιζέλου στο τιμόνι του Υπ. Οικονομικών έχουν διαψευσθεί πλήρως. Ο κ. Βενιζέλος λόγω ρητορικής δεινότητας είναι καλύτερος σερβιτόρος της πολιτικής της κυβέρνησης αλλά το φαγητό παραμένει άνοστο και αποτυχημένο.

Παρά τις αντιστάσεις του Παπανδρέου που θέλει να παραμείνει στην εξουσία και παρά τις αντίθετες δηλώσεις Σαμαρά που  δεν επιδιώκει εκλογές άμεσα, η πιθανότητα να προκύψουν εκλογές από ανάγκη είναι μεγάλη.

Για τα σενάρια συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και την απλή αναλογική

Κι επειδή φουντώνουν τα σενάρια συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ως λύση στο πρόβλημα, δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πως αθροίζοντας δύο αποτυχίες θα δημιουργήσουν μια θριαμβευτική επιτυχία. Εν πάση περιπτώσει αν αυτό θεωρούν λύση πρέπει πριν ανεβάσουν αυτό το πρόγραμμα στη σκηνή να το παρουσιάσουν και στον ελληνικό λαό ζητώντας την έγκριση του με εκλογές. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί σφοδρή αλλοίωση της λαϊκή ετυμηγορίας. Η κοροϊδία και η εξαπάτηση του ελληνικού λαού έχει και όρια.. Η ατζέντα με την οποία εκλέχτηκαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ το 2009 δεν έχει καμία σχέση το 2011, με τα σενάρια συγκυβέρνησης και με την εφαρμογή έστω και με παραλλαγές του μνημονίου.  

Από εκεί και πέρα αν πληθαίνουν οι φωνές που συνειδητοποιούν ότι σαν χώρα πλέον λειτουργούμε με τεχνητή υποστήριξη και υπό σκληρή κηδεμονία, γεγονός που μαρτυρά και την χρεωκοπία ενός ολόκληρου πολιτικού μοντέλου  μονοκομματικής διακυβέρνησης που εφαρμόστηκε για δεκαετίες, τότε θα πρέπει άμεσα να καταστεί υποχρεωτική η συνεργασία με όρους και προϋποθέσεις. Θα πρέπει άμεσα οι κυβερνώντες να φέρουν στην Βουλή αλλαγή του εκλογικού νόμου και να έρθει η απλή αναλογική με πλήρη αντιστοιχία ψήφων και εδρών. Μπορεί μάλιστα αυτό να ισχύσει στις επόμενες εκλογές εάν Παπανδρέου και Σαμαράς συμφωνήσουν, αν και αρκεί και μόνος του, ο Παπανδρέου. Διότι οι 154 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συν τους βουλευτές της ελάσσονος αντιπολίτευσης που στηρίζουν την απλή αναλογική, σχηματίζουν τους 200 που απαιτούνται.

Μόνο έτσι θα υποχρεωθούν οι πάντες να αποκτήσουν κουλτούρα συνεργασίας με βάση συγκεκριμένο πρόγραμμα. Κάτι που γίνεται στην Ευρώπη, εδώ και δεκαετίες. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στον ελληνικό λαό να υποδείξει αυτός την κατεύθυνση των συνεργασιών με την ψήφο του.

Για τις πρωτοβουλίες του ΣΥΝ

Σε μια τέτοια εξέλιξη η προσωπική μου πρόταση είναι ο ΣΥΝ να πρωταγωνιστήσει με ανάλογες πρωτοβουλίες στην δημιουργία μια πλατιάς, δημοκρατικής, αντι-νεοφιλελεύθερης πολιτικής συμμαχίας με όπλα ρεαλιστικές και εφικτές λύσεις που δίνουν λύσεις στα προβλήματα της κρίσης.

 Μια τέτοια συμμαχία θα μπορούσε να περιλαμβάνει: την Δημοκρατική Αριστερά, τους Οικολόγους Πράσινους, το κόμμα του κ. Δημαρά, τους διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ αλλά και μικρότερες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Μάλιστα με το κλίμα που διαμορφώνεται από τις δημοσκοπήσεις, μια τέτοια πλατιά συμμαχία σε περίπτωση πολιτικής και εκλογικής σύμπραξης θα μπορούσε να πάει πάρα πολύ καλά, μέχρι να φτάσει και στην πρωτιά.