το κείμενο της επίκαιρης ερώτησης

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

•    Με ποιο δικαίωμα βάλατε στη διαπραγμάτευση με την Ε.Ε. το ασφαλιστικό;

•    Σας ψηφίσανε για να αλλάξετε αυτή τη δεξιά πολιτική και εσείς τη συνεχίζετε με το «τραβάτε με και ας κλαίω».

•    Καταθέτουμε τις προτάσεις μας για τη χρηματοδότηση

•    Θυμηθείτε τι έπαθε ο Σημίτης με τα μέτρα Γιαννίτση. Μην σπέρνετε ανέμους γιατί θα θερίσετε θύελλες.

Ολόκληρη η ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα.

«Κύριε Πρωθυπουργέ, ο ελληνικός λαός, πολύ πρόσφατα πριν από λίγες μόλις μέρες καταψήφισε την Κυβέρνηση της Ν.Δ. και της έδωσε το ιστορικά χαμηλότερο ποσοστό της μετά την μεταπολίτευση, ακριβώς γιατί θέλησε μʼ αυτόν τον τρόπο, να καταδικάσει την πιο επιθετική και νεοφιλελεύθερη πολιτική που εξαγγέλθηκε και εφαρμόστηκε ποτέ σʼ αυτή τη χώρα.

Σʼ αυτήν την εκλογική αναμέτρηση σας έφερε στην εξουσία όχι προφανώς για να συνεχίσετε αυτή την πολιτική, αλλά για να την ανατρέψετε, όπως δεσμευτήκατε προεκλογικά αν και χωρίς να συγκεκριμενοποιείτε το πώς θα το κάνετε, αλλά γιʼ αυτό σας έφερε στην εξουσία.

Κάθε μέρα που περνάει όμως μοιάζει με το μαρτύριο της σταγόνας. Κομμάτι – κομμάτι, λίγο – λίγο και με το πρόσχημα των πιέσεων που δέχεστε και όντως δέχεστε από τις Βρυξέλλες, αποκαλύπτεται ότι δεν εννοείτε να ανατρέψετε την πολιτική της δεξιάς, αλλά να την συνεχίσετε.

Η διαφορά είναι ότι ο κ. Καραμανλής αυτήν την πολιτική, προεκλογικά, την επικροτούσε, την εκθείαζε και τη διαφήμιζε στον ελληνικό λαό, σαν μια πολιτική που μπορεί να δώσει λύσεις. Και γιʼ αυτό καταποντίστηκε. Ενώ εσείς σκοπεύετε να την ακολουθήσετε συρόμενος και – τι ειρωνεία της τύχης-  από ποιόν, μεταξύ άλλων, και από τον σύντροφό σας στη Σοσιαλιστική Διεθνή, τον σοσιαλιστή κ. Αλμούνια.

Ο ελληνικός λαός κε Πρωθυπουργέ και κύριοι συνάδελφοι έχει μία σοφή ρήση για κάθε κατάσταση. Και την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει με την ρήση «τραβάτε με κι ας κλαίω». Διότι καμία Commission, κανένας κ. Αλμούνια, κανένας κ. Τρισέ, κανένας κ. Γιούνγκερ, δεν μπορεί χωρίς τη δική σας βούληση να επιβάλλει όρια συνταξιοδότησης, να επιβάλλει όρια εισφορών, να επιβάλλει τον τρόπο και την κατεύθυνση του ασφαλιστικού συστήματος, προς όφελος, λέει, της δημοσιονομικής σταθερότητας.

Από πού κι ως που παίρνει αυτό το δικαίωμα ο κ. Αλμούνια, να καθορίζει τι θα κάνουμε με το ασφαλιστικό μας σύστημα; Οι συνθήκες βεβαίως του επιβάλλουν να επέμβει και να ζητήσει μέτρα για το έλλειμμα. Δεν έχει όμως κανένα απολύτως δικαίωμα να μας υποδείξει τι θα κάνουμε με το ασφαλιστικό μας σύστημα, γιατί πολύ καλά γνωρίζετε τις ιδρυτικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Άρθρο  48-51 της Συνθήκης της Ρώμης, που λέει ρητά  πως ισχύει η αρχή της επικουρικότητας και αρμοδιότητα για τα ασφαλιστικά συστήματα έχουν τα κράτη μέλη και οι Κυβερνήσεις τους.

Με ποιο δικαίωμα λοιπόν ο Υπουργός σας εκχώρησε αυτό το κυρίαρχο δικαίωμα για την Κυβέρνηση και για τη χώρα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες.

Και μην μας πείτε ότι δεν ρωτήσαμε, γιατί στις προγραμματικές δηλώσεις, ρωτήσαμε «Τι θα διαπραγματευτείτε στις Βρυξέλλεις; Ξέρουμε τι θα σας πουν. Η δική σας η διαπραγμάτευση τι θα θέσει στο τραπέζι;» Και να λοιπόν τι έθεσε στο τραπέζι.  Τα διαβάσαμε από δημοσιεύματα. Αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος.

Κύριε Πρωθυπουργέ, κύριοι της Κυβέρνησης η λέξη αναμόρφωση είναι η αγαπημένη σας λέξη. Όμως τι είδους αναμόρφωση και μάλιστα όπως ακούγεται επί το χείρον, μπορεί να είναι αυτή όταν έχουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα που έχει τις υψηλότερες εισφορές και τις χαμηλότερες συντάξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ακούμε για τα όρια ηλικίας. Έχουμε την αίσθηση ότι είναι σαν να βάζουμε σε δοκιμασία τα όρια της αντοχής της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί δεν διαβάζετε και δεν παρουσιάζετε τα στοιχεία όλων των αναλογιστικών μελετών που έχουν παρουσιαστεί και από το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ που λένε ξεκάθαρα ότι, όσο κι αν αυξήσουμε τα όρια ηλικίας δεν πρόκειται να αυξήσουμε ουσιαστικά το χρόνο βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος.   αντιθέτως εάν η χώρα πετύχει αύξηση κατά 20 μόλις ποσοστιαίες μονάδες στην εισπραξιμότητα από τη φοροδιαφυγή, τότε τα ταμεία θα κερδίσουν εφτά χρόνια ζωής.

Εσείς κύριε Πρωθυπουργέ λέγατε προεκλογικά σε κάθε ομιλία σας ότι υπάρχει πλούτος, παράγεται πλούτος, το ζήτημα είναι που πηγαίνει αυτός ο πλούτος.

Ζητάτε από μας προτάσεις. Μακριά από μας η  ισοπεδωτική λογική. Προτάσεις έχουμε και το ξέρετε. Το ζήτημα όμως είναι να βρούμε νέους πόρους για τα ασφαλιστικά ταμεία. Θα καταθέσω, εφόσον μου το ζητάτε, στα πρακτικά τις προτάσεις του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, το ζήτημα όμως είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν άλλες πολιτικές.

Χτυπήστε την εισφοροδιαφυγή, την εισφοροαποφυγή και την εισφοροκλοπή - πρώτος διδάξας σʼ αυτή το δημόσιο.

 Χτυπήστε την ανασφάλιστη και αδήλωτη εργασία. Ασφαλίστε τα παιδιά των stage, αντί να τα πετάτε στο δρόμο.

 Ασφαλίστε τους «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα.

Νομιμοποιείστε και εντάξτε στο ασφαλιστικό σύστημα μεγάλο αριθμό μεταναστών.

Σταματήστε τις χαριστικές ρυθμίσεις στους κακοπληρωτές εργοδότες.

Περιορίστε τον ατέλειωτο κατάλογο των οφειλετών.

Αξιοποιείστε τη δημόσια περιουσία, προς όφελος των εργαζόμενων και των ταμείων.

Και το κυριότερο. Εφαρμόστε στοχευμένη πολιτική και με συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την ενίσχυση της απασχόλησης. Δεν υπάρχει περίπτωση να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα, όταν οι προβλέψεις για τα επόμενα χρόνια είναι η διόγκωση της ανεργίας σε ποσοστά δυσθεώρητα.

Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, την μαύρη τρύπα και τα ελλείμματα του ασφαλιστικού δεν τα δημιούργησαν οι εργαζόμενοι. Τα δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., όλα τα προηγούμενα χρόνια, που έδωσαν φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και την εκκλησία και διέλυσαν τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Αυτό, εμείς πιστεύουμε ότι ήταν συνειδητή επιλογή. Και ψήφισαν αντιασφαλιστικούς νόμους, όπως ήταν ο νόμος της κας Πετραλιά, που κι εσείς καταψηφίσατε.

Τώρα με το πρόσχημα ή με την οδυνηρή πραγματικότητα των πιέσεων από τις Βρυξέλλες και στο βωμό του να κερδίσουμε χρόνο στο τριετές Πρόγραμμα Σταθερότητας, καλούμαστε για άλλη μία φορά να θυσιάσουμε το Ασφαλιστικό, όπως καλούμαστε να κάνουμε κόπους και θυσίες χωρίς αντίκρυσμα.

Σας προειδοποιούμε λοιπόν. Η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλο. Σας θυμίζουμε ποια ήταν η τύχη μιας προσπάθειας αναμόρφωσης του  Ασφαλιστικού Συστήματος, δικής σας κυβέρνησης, κυβέρνησης του κ. Σημίτη, στο σχέδιο του κ. Γιαννίτση. Σας θυμίζουμε επίσης τι έχει συμβεί σε όλη την Ευρώπη, όταν οι κυβερνήσεις επιχείρησαν αντίστοιχες προσπάθειες.

Σας καλούμε, λοιπόν,  να μην σπέρνετε ανέμους γιατί πολύ σύντομα θα κληθείτε να θερίσετε θύελλες.»/p>

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Για την αντιμετώπιση του κεντρικού προβλήματος της υποχρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης και της αναπλήρωσης των λεηλατηθέντων διαχρονικά αποθεματικών της από τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις, τις τράπεζες και από κάθε λογής κερδοσκόπους ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει:

1. Επαναθέσπιση της υποχρεωτικής τριμερούς χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης (κλάδου κύριας σύνταξης και κλάδου υγείας) για το σύνολο των ασφαλισμένων. Με αναλογία - όσον αφορά την ασφάλιση της μισθωτής εργασίας - 2/9 από τους εργαζόμενους, 3/9 από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και 4/9 από τους εργοδότες. Για την επικουρική και την εφ άπαξ ασφάλιση, θα πρέπει να ισχύσει η διμερής χρηματοδότηση από εργοδότες και εργαζόμενους.

Οι εισφορές και στις δύο περιπτώσεις να υπολογίζονται επί όλων των καταβαλλόμενων αποδοχών.

Για τους αυτοαπασχολούμενους οι πόροι της κοινωνικής ασφάλισής τους να προέρχονται κατά 6/9 από τους ασφαλισμένους και κατά 3/9 από το κράτος.

2. Αξιοποίηση των διαθεσίμων και της ακίνητης περιουσίας των ασφαλιστικών οργανισμών με βάση κριτήρια ασφαλούς και εγγυημένης απόδοσης μακριά από την λογική του χρηματιστηριακού ή άλλου τζόγου.

3.  Είσπραξη πόρων που διαφεύγουν ή υποκλέπτονται.

Η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή μπορούν και πρέπει να καταπολεμηθούν με την πλήρη μηχανοργάνωση των ασφαλιστικών ταμείων για την άμεση βεβαίωση και είσπραξη των εισφορών. Με την ενίσχυση με προσωπικό, μέσα και πόρους των αρμόδιων ελεγκτικών οργάνων προκειμένου να γίνονται ουσιαστικοί έλεγχοι. Με τη νομιμοποίηση παρέμβασης και ελέγχου μέσα στις επιχειρήσεις και στα εργοτάξια των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των εργαζομένων. Με την κατάργηση των χαριστικών ρυθμίσεων για τους κακοπληρωτές εργοδότες. Με την αυστηροποίηση των ποινών σε όσους χρησιμοποιούν ανασφάλιστη εργασία και την υποχρεωτική αναδρομική ασφάλιση με δαπάνη του εργοδότη για όσο διάστημα ο εργαζόμενος είναι ανασφάλιστος. Με τη δημοσιοποίηση των ονομάτων των μεγάλων οφειλετών προς το ΙΚΑ. Με την απλούστευση και κωδικοποίηση του περίπλοκου νομικού και διοικητικού ασφαλιστικού πλαισίου και την απλούστευση των γραφειοκρατικών διαδικασιών, με την θεσμοθέτηση ασφαλιστικού μητρώου για όλους τους πολίτες.

Επίσης, σημαντικά έσοδα μπορούν να προκύψουν από την πλήρη ασφάλιση ανασφάλιστων ή μερικώς ασφαλισμένων τμημάτων των εργαζομένων (αλλοδαποί, άτυπες - αδήλωτες ή ελαστικές μορφές απασχόλησης, προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης ανέργων, όπως τα stage). Από την αντικατάσταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης από θέσεις εργασίας πλήρους, σταθερής και ασφαλισμένης εργασίας.

Η είσπραξη ενός ευρώ από ένα ταμείο ασφάλισης πρέπει να θεωρείται εξίσου σημαντική με την είσπραξη ενός ευρώ από το Φ.Π.Α.

4. Η αποπληρωμή των χρεών τόσο του κράτους (12 δις ευρώ) όσο και των ιδιωτών (3,2 δις ευρώ) προς την κοινωνική ασφάλιση είναι ζήτημα πολιτικής αλλά και ηθικής προτεραιότητας.

5. Η σταδιακή επιστροφή των απωλειών που έχουν υποστεί τα Ταμεία της κοινωνικής ασφάλισης εξαιτίας της διαχρονικής λεηλασίας τους από τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις και κάθε λογής κερδοσκοπία (άτοκες καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδας, χρηματιστηριακός τζόγος, δομημένα ομόλογα κ.λ.π.).

6. Νέοι πόροι από τη φορολογία του κεφαλαίου

Επιπρόσθετα, η δημόσια κοινωνική ασφάλιση θα πρέπει να στηριχτεί και με νέους πόρους αφενός για να καλυφθούν σταδιακά οι απώλειες των αποθεματικών της από τη διαχρονική λεηλασία τους και αφετέρου για να αυξηθούν δραστικά οι συντάξεις και κυρίως οι κατώτερες, καθώς και για να αναβαθμιστούν οι παροχές των κλάδων υγείας. Οι νέοι πόροι θα πρέπει να προέλθουν από τη φορολογία του κεφαλαίου και όσων επωφελήθηκαν από τη διαχρονική λεηλασία των αποθεματικών της κοινωνικής ασφάλισης. Συγκεκριμένα από:

• Τη φορολόγηση των μερισμάτων από μετοχές και άλλων κινητών αξιών. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωζώνης που δεν φορολογεί τα εισοδήματα φυσικών προσώπων που προέρχονται από μερίσματα μετοχών και άλλες κινητές αξίες. Οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης επιβάλλουν  συντελεστή  φορολογίας  στα εισοδήματα κεφαλαίου που κυμαίνεται από 15% έως 48%.

• Τη σημαντική αύξηση της ειδικής φορολογίας που επιβάλλεται στις συναλλαγές μετοχών στο χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, η οποία έχει μειωθεί στο 3 τοις χιλίοις από 6 τοις χιλίοις που ήταν παλιότερα. 

• Το 50% των προστίμων που επιβάλλονται για φοροδιαφυγή κατά τους φορολογικούς ελέγχους των επιχειρήσεων.

• Το 50% των προστίμων που επιβάλλονται  από το Υπουργείο Εμπορίου ή από την Αρχή Ανταγωνισμού σε επιχειρήσεις για περιπτώσεις αισχροκέρδειας ή δημιουργία καρτέλ σε βάρος των εργαζομένων.

• Την πρόσθετη ειδική φορολόγηση όλων των επιχειρήσεων με δραστηριότητα γύρω  από τα τυχερά παιχνίδια.

• Ειδική φορολόγηση της ποντοπόρου ναυτιλίας για ενίσχυση του ΝΑΤ.

• Τη  φορολόγηση των εισοδημάτων  που παράγονται  από την περιουσία της Εκκλησίας, τα οποία μετά το 2004 είναι παντελώς αφορολόγητα.

• Τη φορολόγηση της Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ). Τα «αδέσποτα» ακίνητα –όσα δηλαδή δεν υπάρχει κάποιος να τα κληρονομήσει- που περιέρχονται μέχρι σήμερα στο Κράτος να αποδίδονται στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση.

• Την πρόσθετη ειδική φορολόγηση επί των κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών. Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες επωφελούνται σημαντικά από τα ασφαλιστικά Ταμεία. Τα ασφαλιστικά  Ταμεία δεν διεκδικούν δαπάνες από τις ασφαλιστικές εταιρείες, όταν π.χ. σε περίπτωση ατυχήματος πελάτης ασφαλιστικής εταιρείας που από το συμβόλαιο του έχει δικαίωμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στον ιδιωτικό τομέα, κατά κανόνα προτιμάει να απευθυνθεί  στα δημόσια νοσοκομεία, όταν είναι ασφαλισμένος  και σε κάποιο δημόσιο ασφαλιστικό φορέα.

• Ένα τμήμα των ποσών που θα εξοικονομηθούν από τη μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών.